Agim Gashi: Përse bëhemi të këqij kur s'jemi të tillë?!

nga **Agim Gashi** Sun Mar 08, 2009 2:12 am

Agim Gashi
PERSE BEHEMI TE KEQINJ KUR S'JEMI TE TILLE?!

Shkruan Agim Gashi

Duke përcjellë gjendjen politike, ekonomike, kultorore dhe atë të përgjithëshme, skajshmërisht kam ardhë në përfundim se ne si popull jemi të prirë për debakle. Urrejta që ka kapluar komunitetin tonë droj se do të marri përmasa patologjike dhe të pashërueshme për kombin. Kjo po ndodhë mu në kohën kur nuk mund të sjell ndonjë fatlumësi për askend. Si u katandisëm aq keq? Askush askendin nuk e çmon, askush askendin nuk e duron dhe gjithësecili gjithkendin e sulmon, ofendon, e shanë, denigron. Interesante apo jo, kur jetojmë me një kohë tejet interesante ku sejcili ka mend më shumë se ç´mendon!
Shumica e popullit tonë i janë drejtuar kulturave të huaja, dhe aq bizarqe i mbrojnë ato kultura sa që janë në gjendje ta vrasin babain, nënën e farefisin për ato gjëra të cilat po i shkaktojnë vetëm dëm popullit dhe atdheut.
Për një copë post, për një shpërblim të themi abnormal, për një lavdërim, tipat e tanove dhe tarasëve janë në gjendje ta derdhin tërë arsenalin rrënues, të ecin nëpër gjakun dhe kufomat e shqiptarit, vetëm e vetëm ta arrijnë qëllimin për të qenë „pehlivan“ tek bosat e tyre të cilët i paguajnë. A fshihet këtu ndonjë e vërtetë e hidhur tek ata njerz që sot prodhojnë armiq, që shajnë figurat madhore të kombit, ia humbin vlerën asaj që u fitua me gjak e sakrifica? Këta tipa njerzish sulen furishëm mbi vlerat kombëtare me moton se nuk ka më të rëndësishme se grindjet, sharjet, përqarjet....
A ka më turpësi, më shtazarakllëk dhe më idiotesk se tipat e tanove e tarasëve kur sulmet e tyre i arsyetojnë si gjoja fundamentale, duke aluduar se shqiptaria fillon nga ata dhe përkrahësit e tyre, prandaj ai që mundohet ti pengon ose përpiqet ti korrigjoj, është kundër çdo gjëje që shpie kah përparimi dhe kombëtarja. Këto fërkime që po ndodhin në kohën e kriminalizmit në internet, nuk do e arrijnë qëllimin e idealizimit të brezave drejt një ardhmërie të lumtur, sepse rrugën drejtëvizore të kombit , me dashje e duke i shërbyer të tjerëve, janë duke e helmosur me helmet e huaja të çkombtarizimit. Këto fërkime dhe përqarje mes njerzish është dro të bëhen sëmundje dhe të shëndrrohen në një kruarje të llahtarshme.
Nëse këta tipa mendojnë se duke shkelur kufoma e gjak do të korrin suksese apo edhe do të korron karrierën e tyre, atëherë janë të mashtruar. Këta njerz tani janë bërë dhe shëndrruar në hije të zeza që të sulmojnë nga koka e deri te thembrrat, duke na kërcnuar, se ju që mendoni ndryshe nuk e keni gjatë! Shifni „pehlivanat“ e internetit si e kanë trurin e tyre dhe su ha palla se a rreshtohen djathtas apo majtas. Këta janë kudo, herë majtas e herë djathtas dhe në mënyra më të poshtra e çnjerzore sulmojnë duke sharë gratë, nënat, fëmijët....Thjesht, këta njerz janë shëndrruar në lakej ndjeksish, lakej akuzues, lakej bizar që nuk e pranojnë e as nuk e ndjejnë fatkeqësinë.
Njerz të dashur, disa po harronjë se morali dhe etika janë gjërat që e mbrojnë jo vetëm individin, por edhe kombin. Pse“ harrojmë“ e nuk ngrihemi bashkarisht kundër dukurive të cilat na lënë mbrapa? Pse nuk e mendojmë atë kryesoren, se kur vritet a fyhet dikush jemi të fyer e të vrarë të gjithë!? Jemi duke parë tyrli ëndërre, si tek ajo e gomarit, duke mos menduar se lejimi i hapsirave njerzëve antikombëtare, po na qon në humbje si komb. Në cilin kod etik shkruan se duhet lejuar të tillët të nëpërkëmbin vlerat kombëtare, nëpërkëmbin familjet, të vdekurit, gjakun e atdheun?! Nuk mund të mendojmë se rehatia dhe mirëqenja kombëtare do të na pikë nga qielli, ose të na e servojnë qetësinë të tjerët në pjata të arta. Këto janë iluzione nga të cilat duhet të largohemi edhe ne si popull, por me ndihmen e qeverive shqiptare të na e mundësojnë ta ndiejmë veten si të lirë.
A ka më tmerr se kur disa kalemgjinjë, rrahagjoksa, pseudointelektual, na i luajnë rrolet e Karamuratëve e Taras Bulbave dhe paraqiten shpëtimtarë të kombit. Ku ishin këta Karamurata e Taras Bulba, atëherë që nuk i dilnin të keqes përpara me ndonjë „trimëri“ të tyre? Pse sot janë ngritë me këto ndjenja të zymta antikombëtare dhe aq furishëm, pa zgjedhë metoda e mjete sulen mbi ndjenjat e njerut shqiptar? Ku janë organte e rendit, ku është drejtësia, ku janë qeveritë, ku është Kosova e Shqipëria? Tekefundit, ky mjerim intelektual që e ka kapluar shqiptarin duhet shëruar, përndryshe shkarravitja e historisë sonë dhe e fatit kombëtar do të vazhdoj akoma.
Dalja në skenë e sekteve të ndryshme fetare, deklarimet e imamëve të xhamive se ai apo tjetri e kanë vendin në ferr apo parajsë, janë të njejtat metoda kur ekzekutoheshin pa gjyqe njerzit e kombit nga njerzit me maska, terrorizoheshin familje të tëra, mirrej haraqi, dhunoheshin nxënëset e stundenteshat, drogohej rinia....Fatkeqësish, sot në skenën shqiptare veprojnë që të dyjat, por parapregaditjet bëhen me metoda elektronike të kriminalitetit në internet. Të gjitha vendet demokratike kanë formuar policinë e internetit dhe me efektivitet i luftojnë dukuritë e tilla terroriste. E pse ne jo?! Njerzit të cilët merren me terror dhe kriminalitet në internet, kanë emër, kanë adresa, kanë identitet. Pse lejohen pra të veprojnë lirshëm e aq bizarqe?
Edhe pse janë të ndarë në grupe, njerzit e tillë punojnë me të njejtat metoda. Njëri lavdëron Stalinin dhe stalinizmin, enverizmin e diktarurën, ndërsa tjetra lavdëron besimin fetar të tyre si gjëja më sublime e kësaj jete, duke ofenduar, sharë e denigruar ata që i takojnë besimeve tjera fetare. Deri sot shqiptarët ishin shembulli më tipik i rendit boteror për tolerance ndërfetare. E sot çka po ndodh me ne? Në anë tjetër shqiptarët ishin populli më i vuajtur nga zgjedha komuniste dhe politikat sllavo-ortodokse staliniste, ndërsa dalin trimat të cilët madhërojnë Stalinin, Enverin dhe diktaturën e proletariatit. Kësaj i thonë thjesht lufta e dytë e kllasave që e futi në përdorim Enver Hoxha e që ishte huazuar nga politika staliniste ruse.
Për të ruajtur diçka tonën, diçka nga tradita, kultura, historia etj., ne duhet të dëshmohemi se besa, fjala, falja, janë shqiptare dhe se i dallojmë në mes të njëqind kulturave tjera. Por, për tu arritur kjo ne duhet të jemi unik në sjellje dhe të kemi guxim njerzor për ta shiquar njëri-tjetrin drejt në sy, dhe që mos ta biem punën të fshihemi nga njëri tjetri. Liria nuk është kosh i mbushur me rrush e aq më pak atdheu. Liri kurrë nuk ka mjaft, por atë që e kemi duhet ta nderojmë drejt dhe si e do kultura e nderi. Arritja e majave të larta vështirë arrihet i vetmuar, dhe kjo neve si popull na mungon me bollëk. Pa unitet ska fitore të mirëfillt. Ne duhet të bëhemi më të mire gjë që as tani nuk është vonë. Qëllimi është që e ardhmëja mos të na gjej edhe më të përqarë.

05.03.2009

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31