Albumet e këngëtarit dhe Rapsodit të Popullit- Agim Gashit

Hamit Gashi, babai i A. Gashit

Ditë e premte në mëngjez
M´erdhi lajmi n´kurbet t´zi,
T´ka vdekë baba mu më thanë
Pa e pa edhe njiherë me sy.

Dymbdhet Maji muej me lule
Paska vdekë baba im,
Pa më pa edhe niherë
E me marrë në përqafim.

Terri i zi kaploi dynjanë
Edhe dielli spo ban dritë,
Mos me qenë në varrim t´prindit
Unë kët´ gja nuk e kam pritë.

Ah kurbet ti qofsh mallkue
Që po i ndanë njerzit për t´gjallë,
Mos  me kanë edhe n´ditë të vdekjes
N´botën tjetër shkojnë me mallë.

E kam ditë që s´jeton gjithmonë
Në kurbet të kisha mall´ ,
Jo ske vdekë për zemrën time
Do të jeshë gjithmonë i gjallë.

Vepra jote e kësaj bote
Më jep forcë e më jep nderë,
Kah të eci e kah të shkoi
N´kujtim timin do t´jeshë përherë.

Lamtumirë babë i dashur
Fli i qetë në tokë kosove,
Do t´jetoj me mall´ t´pashuem
Se i gjallë je ti për ne.

Dashunija për babë e nanë
Ashtë dashni që ska përshkrim,
Kur të ikun pa i pa
Jeta ma nuk ka kuptim.

Nat´e ditë të kam në mendje
Në atë botë kur kem me u pa,
Do të qmallemi për dy botnat
E ma kurrë skem me u nda.

KËNGË PËR ADEM  JASHARIN  

Jehoi zani i Drenicës
N´ato bjeshkë të Qyqavicës!
E u gzun´ kto malet tona,
Krenari ka prap Kosova!
Na i del gjumi çdo shqiptari,
Trimat tanë flasin nga varri!
-Ka ardhë koha e Lirisë,
Na thot nuri i Ahmet Delisë,
Azem Bejta flet nga varri;
-Dasëm t´madhe ban shqiptari,
Kamer Loshi flet me mall
Tahir Mehës i qon fjalë.

Janë tubu krushq´  të shqiptarisë,
Nën flamurin e lirisë
Po na vikan nga Shqipëria,
Nga Tetova e Gucia,
Nga Presheva e Malësia,
Po nga Shkupi e Qamëria,
E arbërshë nga Kalabria;
Kanë lidhë besë, janë besatue
UÇK-në e kanë formue,
Këtë ushtri të fortë si guri
Me djel shqipesh e zemra burri.

Krisi pushka habertare,
U ndëgju n´trojet shqiptare,
Për liri nis´ luftë shqiptari
Bajraktar Adem Jashari,
Bashkë me Hamzën krah për krahi,
Lum për ty o babë Shabani,
Lum për Ty dhe t´lumin zot
E Kosova i nderon sot,
Janë në zemrat e shqiptarisë
Kto simbole të lirisë.

AHMET KRASNIQI KOLONEL

U ngrys qielli n´at  nat´ me hanë,
Krisi pushka në Tiranë,
Ogurzit edhe nji herë
Na e vran nji Kolonel.

U ngreh gishti i tradhëtisë
Dridhen malet nga termeti
Tue ja krye borgjin Kosovës
N´kry detyres ra Ahmeti.
 
Në Tiranë u vra Ahmeti
Ku ashtë besa e ku ashtë nderi,
Për nder të tij e për trimni,
Mbi Shqipni ka ra Ylberi.

O Ylber o i perëndisë
Që mban shpirt e kolonelin,
Që gjithëherë mallkon tradhëtinë
Shqipënisë po falja nderin.

Moj Shqipni moj diell e hanë
Je ba qerdhe e tradhëtisë,
N´ty sundon krimi e dhuna
T´ka humbe qehrja e bukurisë.

Ska mendu Ahmet Krasniqi,
Që nji ditë do ti bahesh varr,
Ai t´ka dashtë porsi Kosovën,
Në ty ishte njeri i gjallë.

Tash mbi qiellin e  Shqipnisë
Nuri i tij shendrit si zjarr
Bashkë me shpirtin e Azemit
Të urojnë një dritë të bardhë.

KENGE PER SALIH ÇEKUN

Krisi topi në Koshare,
Na i ka shkye gur e dhe,
Komandanti Salih Çeku,
Filloi luftën për atdhe.

Salih Çeku ep kushtrimin
Tue puthë shqipen në flamur
Po ban be ne Diell e Hanë,
Nuk e la pa i hjek´  k´ta gur.

Sdurojn´  ma k´to troje t´mija,
As tradhëti e jo as puçe,
Këta gur që ndajnë kufi
E kan vendin te Molla e Kuqe.

Bini djel, trimat e malit..
Hudhnju hasmit në istikam
Se k´ta gur´  jane t´mir për vorre,
E n´Serbi vendin e kanë.

Si rrufeja hudhet trimi,
Kur e merr plumbi në ball,
Para vllazen për liri
Se unë rashe me mbetë i gjallë.

N´maje t´bjeshkës dalin Zanat,
E te koka i qendrojne,
Me uj´  t´Drinit e dhe t´Kosovës,
Plagët trimit ja sherojnë.

Nga zemra e trimit mbushen duert,
Trimëni me dashuni,
E i hudhin mbi Kosovën,
Me mbjellë faren për liri.

Amanet ua  la Kosovën,
Që ta bani me plot liri,
Amanetet i marrin zanat
I shpërndajn në shqiptari.

Kërset topi në Koshare
Na i ka shkye dhe e gur,
Komandanti Salih Çeku
Ra deshmor mos me vdekë kurrë.

ELEGJI PËR XHEMAIL MUSTAFEN

Moj Kosovë moj kshtjellë trimnije,
Treqind vjet knon n´djep fëmije!
Dur të ndyta t´u  kanë mësy,
Për çdo ditë tue t´mbajtë n´zi ;
E çdo dit´  t´prishet hareja,
Tu´e  t´mbjellë me varre t´reja.
Spo t´lanë plaget me i sherue
Për çdo ditë varre tue t´shtue,
S´po t´lanë sytë me i hap n´liri,
Tue ti vra po djelt n´tradhti!

Sot po t´vritet e shejtë liria,
Prap t´troket në derë robnija,
Ta thejnë derën e dritaren;
T´shkelin n´prag, ta shkelin arën,
T´shkelin n´moral e t´prishin varre,
T´shkelin  n`dije e n´Abetare,
I shkelin lodrat e fëmisë,
Tue ja shtue plagët Arbnisë,
Të pa burrat sa ma s´ka,
Mbulojnë fytyren mos me u pa !

N´këtë Nandor kur knojmë me zemër,
Për flamur e për nji emën,
Krisi pushka n´mes t´Prishtinës,
E vran Xhemën n´tradhti pas shpinës,
Ah mos janë k´ta djel të shkinës?!!!
A mos janë dor e tradhtisë,
Me ja shtue dhimbjen Arbnisë?

Kanë dalë Zanat vezhgojne Sharrin,
E  Kosova  se ndal  vajin:
-Do djel t´ë kqij mu sot çka mban,
M´humbin nderë e m´humbin nam´,
M´humben fjalë e m´humbën besë
Prej djelëve t´mij ngadalë po vdes;
-Kur mendoj sa shumë qëndrova,
N´mileniume su nenshtrova,
Shum furtunave u bana ballë
Me trimnesha e trima t´rrallë,
Që n´ketë luftë ranë për Atdhe,
Tue ba vdekjen si me le
E sot dikush po me venë lak,
Tue m´shkel´ n´vorre e tu m´shkelë n´prag.

Ma shkelin namin që e pata rritë,
M´shkelin n´sy e mshkelin n´dritë,
Po më qorrojnë sdi nga me ecë,
Ma vrajnë dijen e më vrajnë n´besë,
M´shkelin n´Kishë, m´shkelin n´Xhami,
M´shkelin n`Teqe e pasuni;
M´shkelin n´shkolla e fakultet,
Grabiten çikat e fëmijët n´djep,
Nga shtëpia porsa del,
Po has n´banda e kriminel,
Del në shesh pyet historia,
Këso pisash s´ka pasë Arbnija!
Nga kanë ardhë nga kush pagu,
Nanë Arbninë po me e coptu´ ?

Si n´Kosovë e si n´Shqipni,
Sot po vrasin djelt e këqij!
Por nji za del nga Tomorri;
-Këtë Arbni Lumi e mori,
Nga Korabi e Kështjellë e Krujës,
Ndihet zani, za i kujës,
Lotojnë nuset, vajtojnë nanat,
Nëpër Sharr trishtohen Zanat,
Me mallëngjim dhanë nji kushtrim;
-Për Arbni do t´ketë shpëtim!
Nga Drini i Bardhë deri n´Shkumbin,
Lajmi i shpresës po na mbrrin`,
Që po delë nga Drini i Zi,
 -Jo s´ka vdekë nana Arbni;
Dy damarë rrahin pa pra,
E gjakë të pastër në ta ka,
Kurrë se lanë Arbninë me vdek´,
Prap do t´marri rrugë për jetë,
Këta damarë n´zemra i kena,
Janë në Shqipen mbi dy krena!

-Ngrehu n´kambë nana Arbni,
Se djelt e mirë i ke me Ty,
Nuk t´lejojnë ma me u plague,
E këtë plagë kem me e sherue ;
Të ecim para për liri,
Me reforma e Demokraci,
Do të ketë Arbni mbi dhe
Se n´Evropë vendin e ke,
E degët tua që t´janë pre,
Do të rriten prap për ne,
Kur të bahesh Shqipni etnike,
Për kush të don, do të jeshë mike,
S´do t´lejojmë me na u përzi,
Me na sjellë prap anarki.

-Mblidhni mendjen djelmënija,
Shumë të fala u qon Arbnija;
-Edhe njiherë me ba me u rrëzu,
Ma nuk mundem n´kambë me u qu,
Mblidhni mendjen O Shqiptarë,
Bani be n´moral kombëtar,
Kush gabon edhe nji herë,
Ska me pasë besë as nderë,
Pasha Zotin mjer ai
Kend e namë Nana Arbni.

KENGE PER ISMET ASLLANIN

Kombi ynë ti komb´ i lashtë
Për liri shekuj me radhë
Pëjetsisht të jemi bashk´ ,
Bijt e tu i vune n´ballë
Herë me shpatë, herë me flakë t´barotit
Komb i shtrejtë i Kastriotit,
Historinë me gjak e shkrove
Shtrejtë ndër shekuj e pagove.

Sa herë hasmi na ngushtonte
Me uri jetën cenonte
Bujaria dilte n´shesh,
Që nga zoti i kem peshqesh
Njeri tjetrit krahun ipnim,
Që nga skamja lartë ta ngritnim
Sepse kshtu nderonim vetin,
Popullin, kombin dhe vet shtetin.

Lindshin nanat zogj luani
Nji nder ta Ismet Asllani,
Shpetimtari i varfnjakëve
I t´pambrojtunve dhe bonjakëve
Nanë Tereza e la nji vlla,
Ismet Asllani emnin e ka,
Ishte vet mirsia e zotit
Nderi e besa e Kastriotit.

Sot n´Lipjan, n´zemër t´Kosovës,
Roje nderi pranë përmendores,
Komandantit të logjistikës
Fëmijëve tanë ua mundsoj rriten
Si me pushkë, me grosh e bukë,
Mbrojti kombin mos me u zhdukë
Je simbol në ball  t´qendresës
Legjendë shekulli e mbijetesës.

ENVER HADRI  LULJA E KOSOVES

Janë ngrysë malet tona, kodrat e Rugovës
E qajnë Enverin Hadrin, Lulen e Kosovës,
Po e vajtojnë Zanat dhe tronditin malin
Gjakun e Kosovës Jo nuk do ta falim.

Rrjedhen ngadalson Drini për Kosovë
Valët lot Kosove diç seç turbullon,
Hej! Seç po qahet toka e Dukagjinit
Kur po shuhen  jetnat nga krismat e krimit.

Kur u shkrepen plumbat Brukseli plot me gjak
Dhe vranë Enver Hadrin, trimin fjalëpak,
U trondit Evropa, u këndell shqiptari,
“Gjaku im nuk falet”, një kujtim te varri.

Fjalët tua ishin vulë në parlament
Tundej  Beligradi kund s´mund zinte vend,
Smund i thente faktet që fliste shqiptari
Andaj kriminelët flasin me armë zjarri.

Kaluan shumë vite kujtimi ska tretun
Për Kosoven trime Ti kurrë ske me vdekun,
Se ishe pishtar´ n´ball t´Demaokracisë
Na e tregove rrugë e drejtë të lirisë.

Kosova ashtë gjaku im që kurr nuk falet
T´hijshme janë dhe vorret, të lartë lapidarët,
Duhet t´shtrihen duert, t´bashkohet shqiptari
Amanet kto fjalë na i la Hero Enver Hadri.

Sa herë në Kosovë zbrazet pushka e krimit
Qahet n´tkater anët tokë e Dukagjinit!

ALBUMI I SHTATE I AGIM GASHIT 
 

Ballina e albumit

Nga Gëzim Marku - Zemra shqiptare
 
Humori dhe satira, janë gjini letrare të cilat zënë një vend mjaft të rëndësishëm, jo vetëm në edukimin dhe arsimimin e gjeneratave, por njëkohësisht luan rolin e përqeshjeve dhe ''thumbimin'' e dukurive negative, tek persona të ndryshëm.
Edhe këngëtari dhe rapsodi i popullit Agim Gashi, duke  parë  se dhe tek ne si popull, ashtu si popujt e tjerë, nuk jemi të kursyer nga vetitë  e këqija, në veset dhe sjelljet tona, i ka hyrë një pune mjaft të rëndësishme,  që edhe nepërmjet muzikës, (pra këngëve humoristike dhe parodive të ndryshme),  të kontribuojë sadopak në ''pickimin'' e atyre veseve që na rëndojnë. Muzika shqiptare, si ajo popullore, ashtu dhe ajo folklorike, është mjaft e pasur me  këtë zhanër të këngëve në të gjitha trevat ku jetojnë shqiptarët.
Ky zhanër, është edhe mjaft i vjetër ku me anë të lojrave si ajo e  filxhanave, kapuçave, gurapeshit etj, ku pala fituese ka pasur të drejtën t'i  përqeshë me anë të këngëve humoristike, palën humbëse. Pastaj janë të njohura  edhe këngët e kanagjeqeve (kryesisht në Kosovë), mësitëve apo shkuesëve, këngët  e përqeshjeve të martesave të pleqëve me vasha të reja, e shumë e shumë dukuri  të tjera negative.
Në Shqipëri me vite të tëra, përtërihen grupe të  parodistëve, që me paraqitjen e tyre kudo që gjenden, bëjnë që njerëzit të  harrojnë hallet për momentin dhe të përjetojnë të qeshurën. Prandaj dhe rapsodi  ynë Agim Gashi, duke parë se këto këngë akoma zënë vend tek ne, u përkushtua dhe  realizoi këtë album që tek simpatizantët e tij, u prit me përzemërsi.
Ndërsa poeti dhe gazetari Faruk Tasholli, në shenjë respekti për albumin në fjalë bëri një shkrim humoristik në revistën ''Zëri'', më 23 tetor 1998. Me këtë  rast vlen të permendet, qe ndihmë shumë të madhe në realizimin e këtij albumi,  ka ofruar poeti Faruk  Tasholli me shkrimin e teksteve dhe në rregullimin e  teksteve të vetë rapsodit tonë.
Ky album u realizua më 1998 dhe producent ishte shtëpia muzikore ''Libonia''.

DY TEZET E MIA

Po Flasin nji ditë
Nja dy teze t´mija:
-A ke ni moj moter,
Do t´na kthejnë te shpia?

-Shuj Hajri qyqe
Po ia kthen Hata,
Gjermoni me shkinin
Kanë llafe t´gata.

Cka tha Petersoni
Ti nuk paske ni,
Nuk i la shqiptarët
Jo as n´Rumani.

-Veç me ba moj bijë
Me na kthy n´Kosovë,
Naj prishin lezetin
Që kem ´ n´diasporë.

Këqyri njiherë Hajmat
Me djel t´bardhë e t´zi,
Turli afrikani-
Kurd e turqeli.

Gjithë natën burrat
Raki tuj pi,
Gjithë ditën në gjumë-
Gratë sallamadi.

Tuj hangër turli mishi
Tuj hanger rrush e molla,
Gu m´gu po rrimë
Me Hausmajstora.

Tani bash me ba
N´Kosovë me na kthy´
Qysh m´i hjek hellonkat
E m´u vesh n´dimi.

E n´Kosovë nuk kemi
Turli Afrikani
Tuj nejt burrat n´shpi
Tybe bahet nami.

Shuj Hato, shuj,
M´shtine me t´ba be,
Kam m´i thane Hajdarit
Letra falls me ble.

Me I pagu të shtrejta
Le t´pagun me mija,
Veç le të shkrujnë :
Na kanë rreh milicija.

Se vallahi Hato,
Ma mirë me prit´ kjametin,
Se me na kthy´ n´Kosovë
E m´e prish lezetin.

-Qitma Hajri ´i kafe
Se i bahet qare,
Edhe n´Gjermani azili
P´u blejke me pare.

Avokat Nellesit
Ja jep nja dhetë mij,
Pashaport t´Gjermanit-
Ke me shti në gji.

Nuk kthehna n´Kosovë
Me kunata n´i shpi,
Ma mirë asht moj motër
Me dekë n´Ghjermani.

Ishin se ç´na ishin do trima t´Kosovës
Morën udhë u nisën yrysh diasporës,
Yrysh diasporës me gra e me f´mi-
T´i ndihmojmë Kosovës hajde hym n´parti.

Hajde hymë n´parti hajde klube t´çelim
Si dikur në oda cigaret t´i  dredhim,
Cigaret I dhezim çojmë timin tullug
Se vijnë kryetarët me na shit suxhuk.

Hajde diasporas dalim dorë për dore
T´shohim çka po bahet n´klube kulturore,
T´shohim çka po bahet t´i  shohim do trima
Që për shqiptarizëm krejt ju nalet fryma.

Trimat e Kosovës azilantë të randë
S´mund e çelin derën pa u ba piskamë,
Pa u ba piskamë me ditë kush po vjen
Vijnë burrat e fisit me vllazën e djem.

Vijnë burrat e fisit kur në klub bie nata
E t´ia nisin lojës domina e karta,
Me çaj e me kafe muhabetin zgasin
Se kur pinë raki shishet shpesh kërsasin.

Ç´po kërsasin shishet si pushkë n´Karadak
I çojnë grushtat trimat klubi bahet gjak,
Klubi bahet gjak merr vesh policia
Shkojnë në krevet trimat me u dale rakia.

Most a lame me kaq trima ka ma shumë
Prej mbledhjes në mbledhje krejt mbetën pa gjumë,
Shkepun diasporas në parti e partiza
Me hyp n´funksione fort ju kruhet kthiza.

Nëpër degë e rrema kryetar n´aktive
Sillen sikur t´ishin burra t´qeverive,
Po se qysh me folë trimat janë në hall
Çka do t´bahet nesër n´mbledhje qesin fall.

Se çka bajnë në mbledhje mos me dale n´gazetë
Shkumojnë këta trima shkumojnë me siklet,
Lum e lum Kosova ska pse me pasë frikë
N´diasporë ka trimat që bajnë politikë.

SI JETOHET ME MAGARËT

Ndalet njeriu i shkretë
I mrrolun nga hallet:
O zot si ka mundësi
T´jetohet me magarët?!

Si nuk ka mundësi
O i urtë e i marrë
Po e shef që sejcili
Shtiret sa ma magar?

Mes tyne jetohet
Vetëm magarisht
Mundesh mos t´hash bari
E as t´mos kesh bisht!

E sa për veshët
O ti pika e djalit
Ata ma së lehti
Bahen si t´magarit.

Mos degjo kur duhet
Bërtit kohë pa kohë
Dhe ja, nga magari
S´dallon asnji trohë!

Kur e arrinë këtë
O i miri trim,
Je bind se nga ti populli
Mund të presë shpëtim.

Del përpara turmës
O bërttet e thrret
Po kokrra e magarit
Je ti, dora vet!

Të bahet magarishtja
Gjuhë komunikimi
E turma e mbledhun
Qanë nga mallëngjimi!

Pispillosen magarët
Kah ecin me elan
Sa keq për këta t´mjerët
Nga dy kambë i kanë!

Ndalet njeriu i shkretë
Kapitur nga hallet
Dhe pa nda lutë zotin
Shpëtona nga magarët

Një shkrim humoristik i Faruk Tashollit për albumin në revistën “Zëri” 23 tetor 1998

ALBUMI I TRETE I AGIM GASHIT

KTHEHU RINI
 
Nga Gëzim Marku - Zemra Shqiptare
 
Miq të nderuar!
Pas një pauze të shkurtër; po vazhdojmë me veprimtarinë muzikore të këngëtarit dhe Rapsodit të Popullit z. Agim Gashi.
 
Albumi i tretë i rapsodit të popullit Agim Gashi karakterizohet nga këngë kurbeti dhe këngë malli. Ishin vitet e nëntëdhjeta, fundi i shek. XX, kur Kosova jo vetëm që lëngonte nga zgjedha barbare serbe, por i rëndonte dhe plaga e rëndë e ikjes nga atdheu të energjisë dhe gjakut rinor, duke lënë nënat si “qyqet e rremit”, ndërsa atdheun në rrezik. Kjo dhembje e pushton këngëtarin tone, i cili duke u nisur nga amaneti i Jusuf Gërvallës në vitin 1981, pak para se të vritej në klubin “Ikballe Prishtina” të Gjenevës tha: ”Mos të lejojmë që perëndimi të na mbushet me azilantë, sepse kjo do të jetë tragjedi mbarëkombëtare”!
 
Agim Gashi gjithmonë brengat, problemin e shqiptarëve, mallin për atdheun, dhimbjen shpirtërore të mërgimtarit e derdhi ne letër dhe me telat e sharkisë së tij, vazhdoi të këndojë pareshtur, me qëllim që ato të arrijnë të dëgjohen nga veshët dhe zemra e çdo shqiptari anembanë botës. Ecjet e këtij këngëtari nëpër qytetet dhe fshatrat e Evropës për të arrirë deri tek çdo vend ku kishte shqiptarë, atë e lanë pa pasuri materiale, por ndërkohë në anën tjetër dicka e tille ndikoi, qe ai të pasurohej me ideal njerezor, me qëllim që çdo hall e brengë e të rinjëve shqiptarë, nxënës, studente e punëtorë, të lehtësohej sadopak.
Agim Gashi ishte si qiriri i Naimit, që digjej për t´ua ndrirë rrugën të tjerëve. Ai gjithmonë i kendon së kaluarës, së tashmes dhe të ardhmes, duke leshuar mesazhe shprese për ardhmërinë dhe duke bërë të pavdekshëm figurat madhore shqiptare.
 

Faqja e brendëshme e albumit

Këngët e Albumit:

1.- Këngë për Ibrahim Rugovën,
2.-Kam do vorre rreth Toplicës,
3.-Qyqja e rremit,
4.-Kthehu moj rini
5.- Për flamur e për Shqipni
6.- Ku m´ka mbetë Qamili i Vogël
7.- Këngë për Feim Jupën
8.- O moj Nanë e Dubovikut
9.- Kur unë shkova në kurbet
10.- Himni i gazit

Dr. Ibrahim Rugova

 

PRESIDENT RUGOVA

Lum Kosova që ka nji djalë
N´kohë të randa që i du’l n`ballë,
Lum e lum po ban Kosova
Qofsh me jetë Ibrahim Rugova!

 Lumja nana n’dritë që t’qiti
 I lum pragu që të rriti,
 Lum e lum populli që t’dha
 Lum e lum Vatani që t`ka.

Kah u nise me nji grusht dhe
Për liri e për atdhe,
Sy me sy me burra t`botës
Me ja  pru dritën Kosovës.

         Lumja nana n´dritë që t´qiti
         I lum pragu që të rriti,
         Lum e lum populli që t´dha
         Lum e lum Vatani që t´ka.

Ku ma k`i oxhakun, gurin
Gjithmonë nalt e mban flamurin,
Pri e pri po t’ thotë Kosova
N’ballë të kam President Rugova.

         Lumja nana n´dritë që t´qiti
         I lum pragu që të rriti,
         Lum e lum populli që t´dha
         Lum e lum Vatani që t´ka.

Vienë, 1992.

Eh! Vorret e të parëve na mbetën në Serbi

Ish nji dimen ka shumë vjet
Ish nji dimen me stuhi
N´kam nau qu krajli i Serbisë
Ma naj mbushë trojet me t´zi.
     Kur regtinte krah i shqipes
     Nëpër Nish e Kurshumli,
     Kam do vorre rreth Toplicës
     Mi kan shkelë do shapkali.

Qanin fmija e dridhej mali
Nëpër rrugët zanë prej borës,
Ku i kam trojet e mia
Ku i kam gishtat e dorës.
    Kur regtinte krah i shqipes
    Nëpër Nish e Kurshumli,
    Kam do vorre rreth Toplicës
    Mi kan shkelë do shapkali.

Ish ni dimen ka shumë vjet
Erdhen thikat prej Serbisë
Gjak shqiptari pinte rrfija,
Me ja thy nji krah Shqipnisë.
    Kur regtinte krah i shqipe
    Nëpër Nish e Kurshumli,
    Kam do vorre rreth Toplicës
    Mi kan shkelë do shapkali.

Nëna në pritje

Qyqja e rremit flakë po qet
Ku i ka nana djemt e vet,
Ku i ka nana djemt e ri
Nu kurbet o tuj u shkri.

Kur n´pranverë qel lule bora
Po nisë nanës ti thahet dora,
Me merzi tuj e plak motin
Spo mun vera me ja pi lotin.

N´guri t´votres nana flet
Me prush n´shpirt len amanet
N´kry të djemve po ban be
Përskaj udhës me m´shti n´dhe.

Përskaj udhës rrajë nji arre
Lemna vorrin me dritare,
Kur t´vin djemt me qilen sytë
Qohet nana e i merr n grykë.

Nëna në pritje

Qyqja e rremit flakë po qet
Ku i ka nana djemt e vet,
Ku i ka nana djemt e ri
Nu kurbet o tuj u shkri.

Kur n´pranverë qel lule bora
Po nisë nanës ti thahet dora,
Me merzi tuj e plak motin
Spo mun vera me ja pi lotin.

N´guri t´votres nana flet
Me prush n´shpirt len amanet
N´kry të djemve po ban be
Përskaj udhës me m´shti n´dhe.

Përskaj udhës rrajë nji arre
Lemna vorrin me dritare,
Kur t´vin djemt me qilen sytë
Qohet nana e i merr n grykë.

Metropolet e Evropës bucisnin nga protestat shqiptare

Kah po shkojnë k´ta trena t´zi
Ku po e qojnë gjith këtë rini?
Kah flutrojnë k´ta  aeroplan´ ,
Këtë Kosovë po kujt ja lanë?
Kujt ja lanë nanë e babë,
Qe n´pleqni n´shpi i kan´ lanë?
        Kthehuni Ju moj rini
        Se Kosova nuk asht Serbi.
        Kthehuni Ju në vendin tuj,
        Se Kosova nuk asht e huej,
        Jo kurr´ mor JO!

Nuse t´reja në shtatzani
Në kurbet po lindin fëmijë
Po lindin n´Evropën plakë,
Fëmijë për t´huej e t´pa nafakë,
Mblidhni mendjen motrat tona
Se s´harrohet dot Kosova!
       Kthehuni pra gra, pleq, e të ri
       Mos ta lamë Kosovën  n´Serbi
       Kthehuni ju në vendin tuj
       Se Kosova s´bahet e huej,
       Jo kurr´  mor JO!

Ju kolona me djem te ri
Pse po i bani Kosovës tradhëti
Ju kolona, n´kurbet qe shkoni,
Pse Kosvën po e tradhëtoni.
       Kthehuni ju djel të ri
       Ta bajmë luften me Serbi,
       Kthehuni Ju n´vendin tuej
       Se Kosova s´bahet e huej,
       Jo kurr´  mor JO!

Vien, 1992

PER FLAMUR E PER SHQIPNI

Në shtatë kodra e në shtatë male
Ndihet vaji i nji zemre nane,
Ndihet vaji e ndihet gjama
Për djal´  t´vetin po vajton nana.

Vajton nana  për t´vetmin djal
Që ja prunë n´shpi me plimb në ball,
Ja prunë n´shpi me plumb në zemër
Për nji nder e për nji emen.

Sa përmallshëm nana vajton
Për hajr plumbat djalit ja ban,
Për hajr plumbat në ball e n´gji
Nja për flamur, nja për Shqipni.

Nji për falamur të Skënderbeut
Edhe nja për nder t´atdheut,
Nuk të qan ma nana ty
Se t´kam lindë t´bish për Arbni.

Të kam rritë e t´kam ba burrë
Që ta mbrojsh tonin flamur,
Të martova me plumba n´ball
N´vend të nusës lapidar.

Se kjo tokë e ka traditë
Me gjak trimash me u ujit,
Edhe lulet ma t´bukra qelin
Kur rinia far gjaku mbjellin.

Për liri ashtë deka e burrit
Për hajr t´qoftë Dita e Flamurit,
Për hajr t´qoftë nanë deka e djalit
Për flaur të Ismail Qemalit.

Këngëtari i paharruar Qamili i Vogël

Kanga shqipe kjau mbi kodër
Ku m´ka mbetë Qamili i Vogël,
Ku m´ka mbetë e ku m´ka shkue
Fort po droj mos m´ka harrue?
    Mos ka ra në valë të Drinit
    Mos ashtë fsheh n´fushë të Dukagjinit
    Mos shkoi malit majë Pashtriku
    Mbas ndoj Zane a mos iku.

Kanga shqipe po nxjerr lot
Ku e kam Qamilin sot?
Çka i kam ba mos ashtë isdhnue
Ka kohë n´gojë nuk më merr mue?!
    N´Lybeten ku bora zen borën
    Mos ja shkriu diçka dorën,
    Ndoj ortek keq mos i ra
    Apo zani keq ju tha!?

Mos pyt kangë ma për Qamilin
Ish merzit pa Jusuf Myzyrin,
Tha po shkoj te Ai të rri
Përmbi dhe prap të la Ty.
    Të mos bahesh kurrë e vjetër
    Të merr n´goj tash dikush tjetër,
    N´fushat tona n´malet krenare
    Jeho bukur oj kangë shqiptare.

KANGE PER FEIM JUPEN

E kujtoj sot Feim Jupen, atë kangëtar të rrall,
Pa atë za si gurgullima kanga ka shumë mall,
Ka mall kanga ka mall dasma, ka mall çdo gazmend,
Sepse vdekja e rrëmbeu, shumë të ri pa rend.
     Le e rritë n´Gadime në rranzë të Murturit
     I jepte gjak jetës, ujë i nxirrte gurit
     Me atë kangë të dashtun kangën popullore,
     Në gazmende zemrat flakë naj digjte prore.

Kur këndonte kangë trimnije, bahej si kreshnik
Do të tjera arshikishte, arshik mbi arshik
N´Karadak e n´Kaçanik, dej ku buron Drini,
Si bie shiu n´pikë të verës, Za nxirrte Feimi.
     Ia merrte kangës sikur vërshon lumi
     Borën sipër malit e zgjonte nga gjumi,
     Borën sipër malit, shelqet plot pikllim
     Se këndonte bukur kangë të vendit tim.

E kujtoj sot Feim Jupen, atë kangëtar plot jetë
Midis nesh kur zen vend kanga diçka shprazt ka mbetë,
Se nder vorre te do lisa gjumin e ka nisë
N´gryk të zemrës ja preu vdekja kangën e lirisë.
      Ai ja merrte kangës sikur vërshon lumi
      Borën sipër malit e zgjonte nga gjumi,
      Borën sipër malit, shelqet plot pikllim
      Se këndonte bukur kangë të vendit tim.

Zemra e Nënë Ajshes flladitej nga kënga e Jusufit

O moj nanë e Dubovikut
O moj loke mal me borë,
Rite djalin rrite trimin
Për atëdhe lule kunorë.
      Kur kujtimi ta vran ballin
      Kur merzia ti djeg syt,
      Prajshëm vjen Jusuf Gërvalla
      Me zjarr kange ti flladitë.
O moj nanë e Dubovikut
Dil e shtrydhe atë shami
Gjaku yt në gjak të djalit
Karanfil për bukuri...
     Kur kujtimi ta vran ballin
     Kur merzia ti djeg syt,
     Prajshëm vjen Jusuf Gërvalla
     Me zjarr kange ti flladitë.

O moj nanë e Dubovikut
O moj nanë me erë Kosove
Me dy djem si krah shqiponje
Çdo gjak trimi ti nderove.
     Kur kujtimi ta vran ballin
     Kur merzia ti djeg syt,
     Prajshëm vjen Jusuf Gërvalla
     Me zjarr kange ti flladitë.

Poeti Ali Podrimja me këngëtarin tonë në një mbrëmje letraro-muzikore në Siegen të Gjermanisë

N´prehen t´grues e lashë qikën
Kur unë shkova në kurbet,
Tash asht rritë e asht ba nuse
Nuk e njeh babën e vet.
       
        Zemra e shpirti mu kanë tha
        Syt´ as flokun pa ja pa.

Lidh per djepi e lashë djalin
Kur unë shkova në kurbet,
Ka ba dasmë e ka marrë nuse
Pa nji pushkë të babës t´vet.
        Hej ç´mu tha zemra prej mallit
        Pa e g´zu dasmën e djalit.

N´kry duvakun ja lashë motrës
Tuj ja prit krushqit në derë,
Pa ja pa unë fëmijt rreth votrës
Mu mbush zemra helm e vner´.
       Ç´më dhemb zemra, ma ngrit gjakun
       Pa ja puth motrës duvakun.

Unë n´kurbet baba në pritje
Ju ba mjekrra bardh si borë,
Asht qorrun po shkon me krroqe
Pa më prek ma e tija dorë.
        Zemra e shpirti mu kanë tha
        Edhe nji herë o babë me t´pa.

Vien,1992.

HIMNI I GAZIT

Edhe kur nuk ke bukë
Edhe kur ia vejnë dryrin shkollës sate
Edhe kur djegin librin tandë të shenjët
Qeshu vlla

Edhe kur të shajnë
Edhe kur të ndjekin
Edhe kur të rrahin publikisht
Qeshu vlla

Edhe kur ske nga tia mbash
Edhe kur të vrasin
Edhe kur del te varret
Qeshu vlla

Dhe bindu niherë o i miri im
Me vdektarë ke punë
Dhe arma më e fortë është gazi
Ha,ha,ha,ha,ha,
lavdi marrzisë

www.zemrashqiptare.net

Anton Çetta  duke uruar pajtesat, 1990

Shtëpia e Agim Gashit e djegur nga forcat serbe

vijon

Anton Cetta me Ibrahim Rugoven

ALTERNATIVA NE AMERIKE
 
N´Amerikë po ku tjetër,
Janë taku dy miq të vjetër;
Amerikan dhe shqiptar´,
Alternativë dhe Senator;
N´Sherraton Center në Nju Jork Siti,
O nji za i ambël briti
Nga vershllima drita zbardhi,
Përshendet vlla Dioguardi,
Që shqipart´ i ftoj n´Amerikë
E Kongresi boll mirë me i pritë.
 
Kshtu n´Hotelin Sherraton,
Kanë fillu po bisedojnë,
Se Kosova sot lëngon,
Ka nevojë ngushllim me i dhanë,
Ka nevojë me e ngushllu…
Se i ka plagët pa i sheru!
Se kjo tokë ende lëngon,
Për rininë që na e vranë,
Na i banë shumë padrejtësi
Se kërkojmë Demokraci,
Tu i ngrite nalt´ veq dy gishtnij!
 
Kështu n´Nju Jork në Sherraton
Të pranishë shumë mërgimtarë,
E mikpritsa shumë Senator
Në këtë tubim që kanë mbajtë fjalë;
E i pari ngritet me nder´
Senatori Lari Presller,
Ngritet n´kambë e po mban fjalë:
Përqafon Alternativën,
Vetën n´te shef përspektivën,
Përqafon President Rugovën
Që përfaqson Ai krejt Kosovën,
Kongresmen e Senaror,
Jetë sa malet po i dëshirojnë!
 
Alfons Dante ngritet n´kambë
Për Kosovë dy fjalë me i thanë,
Po i drejtohet Ibrahim Rugovës;
Je si Lulja e Kosovës,
Zotni Rugovë n´ju kam admirim,
Se i  takon nji populli trim,
Që sja don tankset Serbisë,
Po don rreze t´demokracisë!
 
Loterbergu Senator,
Për shqiptarë i folë dy fjalë;
Jeni ju nji popull trim,
Jeni popull që ka durim,
Ju duruet çka sduron njeri,
Por su largut nga besa e nderi!
Ju e dini çka ashtë liria,
Ju pret pra demokracia!
 
Tom Llantoshi ai Kongresmen,
Shif si ngritet ai përnjiherë;
A ndëgjoni o Kosvar,
N´mesin tuej unë kur kam ardhe,
E kam ndi vedin shqiptarë!
Keni dhanë ju shumë viktima,
U vranë trimnesha edhe trima,
Me demokracinë në përqafim,
Ju ftoj pra me u ba nderim.
Kshtu n´hotelin Sherraton,
Tre mijë veta ngriten n´kambë,
Nji minut heshtje në Amerikë
Për dëshmort´  e shqiptarisë.
 
Ngritet n´kambë Ibrahim Rugova,
Amerikë, po t´përshëndet Kosova,
T´përshendetë populli shqiptarë
T´gjithë nga janë në botën mbarë,
Kemi ardhe ktu me u tregu
Në robni mjaft kem jetu,
Kemi qenë mjaft në spirancë
Tue pasë gjithë tolerancë,
I takoj nji populli trim,
Që ka pasë gjithmonë durim
Skerkojmë shumë veq barazi,
Si të tjerët n´Jugosllavi,
Me qenë të lirë n´demokraci,
Na keni pritë ju me shumë t´mira,
Miku i mire shifet n´ditë t´vshtira!
 
Pastaj folin shumë të tjerë,
Që përfaqësojnë shqiptart´  me nderë,
Gazmend Pula po i prinë fjalës;
Flet në emën t´Zekria Canës:
Që s´lejun t´shkoj n´Amerikë,
Se prej Tij kishin shumë frikë,
Ja njef rranjët historisë
Qysh prej para dhe Ilirisë!
 
Rexhep Qosja Akademik,
Syrin pishë, zemrën çelik,
I drejtohet popullit shqiptar,
T´gjithë sa janë o mërgimtarë;
Ju përshëndes me përmallim
Se ju jeni dhe malli im,
Larg Kosovës t´përmallum,
Populli kurrë s´ju ka harru,
Ktu e keni trupin, zemrën…
Në Kosovë e keni mendjen!
 
Idriz Ajeti ai burrë bujar,
Për t´drejta t´njeriut ai kryetar,
Raporti i tij mallëngjim n´kunorë;
Flet sa gjaku u derdh´ n´Kosovë,
Sa janë vra gra, t´ri e fëmi,
Për liri e demokraci.
 
Me fjalë t´bukura deklaroi,
Njeriu i urte Veton Surroi;
Do t´përkulet populli shqiptarë
Jemi njerz përparimtarë,
Lart i ngrehim dy gishtnij
Dhe këkojmë demokraci!
 
Tomë Berisha folë me zemër,
Për nji nder e për nji emen;
A ndëgjoni motra e vllazni,
Me luftue për liri
Ashte detyre edhe njerzi,
Dhe nji gja di të tregoj,
Demokracia do t´fitoj!
 
Jusuf Buxhovi i fole do fjalë;
Nuk jam tjetër veq shkrimtarë,
Në nji barakë përnallë policisë,
U l´shue rrezja e demokracisë
E kjo rreze që u lshue n´këtë dhe,
Shprese e madhe ashtë për ne,
Që ta gzojmë tonin atëdhe!
 
Pastaj dridhet edhe kulla,
Kur ligjëron Luljeta Pula:
Nga nanat tona kosovare,
Përshendetj ju mërgimtare,
S´jem helmuese, jem krenare,
Jemi nana shqipetare!
 
Shkelzen Maliqi po mban fjalë,
Tri  tubime i propozon;
Nji n´Prishtine e nji n´Nju Jork,
Edhe nja thot në Tiranë!
 
Mërgimtarë le t´hiqet frika;
Kshtu po thotë Jusuf Berisha,
Do t´takohemi ju dhe ne ,
Me hjekë mallin për atëdhe,
Kosovën t´lirë kemi me pa,
Se shumë zemrat na janë vra,
Këtë na e tha edhe Ibrahim Rugova,
N´demokraci ju pret Kosova!
 
Hyvzi Islami flet ngadalë,
Kryetar ai për fshatarë:
Zonja, zotnij, bashkëatdhetarë,
Nuk kem ardhe k´tu t´akuzojmë,
Por të drejtën ta tregojmë,
Se pushteti policor
Asgtë pushtet totalitar,
E ne shqiptarët s´kërkojmë tjetër
Liri për t´gjithë, liri për vete!
 
Për gjendje t´vshtirë të puntorisë,
Pa bukë n´gojë e vaj t´fëmisë,
N´Sherraton me dije i bani,
Me kujdes Hajrullah Gorani:
Çka kërkon kjo puntori?
Bukë, liri, demokraci!
E kur u mbyllen konviktet tona,
Menjiherë u dha jehona,
Se mikëpritja kosovare,
Ashte e pastër dhe bujare,
U strehun studentët tanë
Në Prishtinën zemër gjanë!
 
A ndëgjoni o mërgimtarë:
Ju o njerz zemër bujarë?!
Ju të ndjekun e të shamë,
Skeni ardhë ju për dollarë,
Anton Berisha kto fjalë i foli
E nga sytë loti i rrodhi.
 
Kur bota don civilizim,
Izolohet nji popull trim,
Në izolim intelegjenca,
Kështu na lanë pa kompetenca,
Tuj na rrahë e torturu,
Por jo kurrë me na nënshtru,
 
Se populli trim i shqiptarisë
Se ndal rrugën e demokracisë,
Na vranë neve me fëmijë,
Se ngritëm naltë dy gishtnij;
Anton Kolaj kështu tha,
E loti i pastër n´tokë i ra.
 
Halil Matoshi djalë bujar,
I parlamentit ai kryetar;
Ju përshëndes o Senaror,
Edhe juve o mërgimtarë,
Ju sjell këtu edhe përqafime,
Prej rinisë gjeneratës sime,
Kjo rini kjo gjeneratë,
Demokracinë e lau me gjak,
Kërkesa e drejtë u mundu t´përdhoset,
Por liria smund t´burgoset!
 
Për konventat ndërkombëtare,
Jusuf Haklaj folë me qare,
Jugosllavia i ka nënshkru,
Por n´Kosovë si ka zbatu,
E që dhet vjetë shqiptart´ jetojnë,
Me dhunë e vrasje, terror shternor.
 
Si hakmarrjes i ipet haku;
Flet ngadalë Ramadan Marmullaku,
U tregon ai mërgimtarëve,
Kongresmenëve e Senatorëve,
Se n´Kosovë ashtë dhanë kushtrim,
Me u ndalë ngatrresë e krim,
Me u shtri dora për pajti,!
 
Ngritet miku i fjalës, lapsit…
I Fan Nolit, Athanasi,
Flet si lule me kunorë,
N´këtë tumim të naltë madhështor´ ,
Fjalt´  e Nolit i përsërit:
“Mbaju nëno mows ke frikë,
Se ke djelt në Amerikë”!
 
Fjala e fundit përshëndetëse,
Ashtë e Rades, fjalë arbneshe,
Ashtë e nxehtë po sikur prushi,
Na e sjell Antonio Bellushi:
Kërkesave të drejta u bashkohemi,
E me ju solidarizohemi,
Jemi ardnesh e jem shqiptarë
Kurajo popull´ kosovar,
Mos të ketë ma frikë Kosova,
Se u prin President Rugova!
 
1990
 
 
KANGA E DEMONSTRATAVE TË ´81-shit
 
O, më njëmbëdhjetë, vëllezër, e njëzet e gjashtë
Po të marsit ´81,
Do të shenohet në histori
Në histori shënohen tëto data
Se Kosovarët u çunë në demonstrata.
Në demonstratë u çu´n pa qare
Të kërkojnë të drejtat kombëtare
Të kërkojnë çka na takojnë
Si të tjerët dhe ne t´i  gëzojmë,
Me njëmbëdhjetë kaloi disi,
Me njëzet e gjashtë u bë kërdi,
Se njësitë speziale
Janë versulë n´lule shqiptare
Se njësitë speziale
Janë versulë n´lule shqiptare
Se njësitë po të Serbisë
Janë versulë në lule t´çiknisë;
Duke prerë e duke gri
Vasha të reja e studentë të rinj,
Duke prish edhe gji të çiknisë
Duke shkatërruar faren e djalërisë
Që të mos lindin më Mic Sokola
Po e shkretë të mbesë Kosova.
 
Për masakër që k´ta bënë,
Që na vranë edhe na ranë
Që për herë të parë jo nuk e kanë
Me një prill populli ngritet n´kambë;
Janë tubu, në Prishtinë dyqind mijë
Kërkojnë të drejta e barazi.
Janë bashkuar nxënës e studentë
Për çka të gjithë jemi kometent,
Që të ketë nxënësi ku të mësojë
Dhe studenti ku të studiojë,
Që minatori në galeri
Mos ta nxjerrë arin për Serbi.
Mos të shkrihet plumbi sikur lum
E të shkojë në pus pa fund.
A ësht´ e mirë edhe e drejtë
Fushat tona me grurë si det
Që të shkojnë në tjetrin kosh
E shqiptari barkun bosh?
 
Po kur ra ai terri i zi
Ka dhënë urdhër kjo Serbi
Që të qohet milicia,
Të bashkohet edhe ushtria
Parashuta në Kosovë po lëshojnë
Që Kosovën ta robërojnë,
Kanë hudhë bombë e municion
Në trup t´shqiptarit të gjitha ranë.
 
Tërë Kosova u ngrit në këmbë
E protesta gjithkund po bajnë,
Shih llapjanët kur çohen n´kambë
Në t´katër anët udhët; kanë zënë
Milicinë po e çarmatosin
E vetveten e armatosin,
Që t´i  mbrojnë bijtë edhe të Drenicës
Ata nipa të Azem Galicës.
U ngrit Peja e Gjakova
Në demonstrata tërë Kosova.
 
Po vushtrria heroike
Ajo e vjetër dhe kreshnike,
Në kanagjeq u nis të shkojë
Me gjak pajën ta lulëzojë.
Po Ferizaji athue çka ka?
Në Sefë Kosharen më ka përngja
E ramë Bllacën që u vra,
Në Idriz Seferin atë trim të vërtetë
Që nuk iu dhimbs jeta të vdesë
Për vatan e popull të vet.
Po Lipjani ç´ka që bërtet
Për herë të parë në histori të vet
Nxënësit grushtat lart po i çojnë
Republikën po e kërkojnë.
 
E Gjilani me Karadak,
Nuk kanë frikë nga Serbi aspak!
Se shqiptari i vërtetë
Nuk i ikë jetës të vdesë.
Ja një shembull të vërtetë:
Për një vajzë si luaneshë
Ishte e re dhe studenteshë
Po mbi tankë ajo hipi ,
Vendosë flamurin kuq e zi,
Por oficieri me revole në dorë
I bie vashës në kraharor;
I ra indeksi, i kishte dhjeta
Kjo na ishte e vërteta
Për Kosovë nuk iu dhimb jeta
E s´u  tremb vasha të ikë
Për KOSOVEN REPUBLIKË!
 
                               
DY KORRIK I VITIT   `90-të
 
Dy Korrik i vitit  ´90-të
Historia e shkroi ni jetë
E kanë nënshkru´ niqind  e pesëmbëdhetë,
Kosovëe tmerrin me ia hjekë,
Me hapë rrugën e lirisë
Me vullnet të popullsisë
Sepse populli kosovar
Pavarësi ka lypë me shpallë,
Rrugë t´lirisë me hapë për ne
E me shkru´ kushtetutën e re.
 
Ditë e hanë dielli ka le
Shndrit Kosovën t´dashtunin Atdhe
Shndrit Kosovën me i dhanë jetë,
Kanë marrë rrugë niqind e pesëmbëdhetë
Ju rrah zemra prej dëshirës ,
E me hy n´qytet t´Prishtinës
Pa u ndeshë me milici,
Që ka pru´ mjaft kjo Serbi,
Me ia zbutë zemrën Bozhoviqit,
Që sa herë derën e kyçi
S´lejoi me hy n´shtëpi të vet
Si të ish I veti ai parlament,
Por s´do të bahet ma i tradhëtarëve;
Po do të jetë gjithë I Kosovarëve.
 
Porse trimat që mirë mendojnë
Kanë një lëkurë që nuk e ndërrojnë,
E kanë zemren plot gjallni
Pranë Kuvendit mirë kanë mbërri
Porse derën prap e kyçi
“Kryetari” ai Bozhoviqi,
Nuk don deren askush me çelë,
Porse dielli i mirë nxen në verë
Kështu njiqind e këta pesëmbëdhetë
Në oborr mirë kanë zanë vend
Fillon punën ky Kuvend.
 
Në katër anët të rrethu´m,
Por të trembun jo, jo kurrë
Të tri dhomat kanë vendosë
Me udhëeqë tëtë mbledhje sot,
Gjurgjiali emnin Bujar
I prizerenit faqe bardhë,
Përcjellin mbledhjen gazetarë
E musafir nga bota mbarë
Verena Gravsi për liri
E Zhan Zhaku për miqësi,
Çarls Greivsi për drejtësi
Eva Bredli avokate,
Përcjell botën kate-kate.
 
Kështu  këto kushte jashtënormale
Po udhëheqë Bujar Gjurgjiale
Delegate e delegatë
E përcjellin me zemra plot
Se n´këtë ditë, vendimtare,
Po i mbrojnë të drejtat kombëtare,
Që ky popull i lau me gjak
Tue na vra në arë e prag
Tue na vra në rrugë e votër
Tue vajtu´ po nanë e motër,
Ushtarë të vramë tue na pru´ në shpi
Për me u kthy´ nuset n´gjini,
Por sot vetëdija e jonë kombëtare,
Asht e pastëe e jo tradhtare,
E tradhtarve u kem´  tregu´
Me fat të popullit nuk mujnö me lu!
 
Nisë me folë Bujar Gjurgjiala
Kosovarëve po u çon të fala
-Delegat na keni zgjedhë
Me i mbrojtë të drejtat me nderë,
Me kerku´ kushtetutë të re
Me nderu tonin Atdhe
Mos me shitë Kosovën plakë
Që sa herë u la me gjak,
Përfundim në t´katërtën pikë
Ashtë Kosova Republikë,
Durtrokitje në qiell e në dhe
Do t´na del dhe Kushtetuta e re.
 
Se na quajnë, po, tokë poshtruese
Deklaraten kushtetuese
Me pesë pika Kuvendi e bani
E lexon Muharrem Shabani,
Kjo deklaratë, ky dokument
Që Kosovës t´i  ipet vend
Në Federatë a n´Konfederatë
Veç me qenë të barabartë.
 
Se n´vend të tretë me popullësi
Ne që jemi n´Jugosllavi
Domë liri, DEMOKRACI,
Nuk domë tankë, ushtri, përdhosje
Porse domë ne vetëvendosje
Gjithmonë të tjerët i kem´ nderu´
Asnjëherë s´i  kem´ nënçmu;
S´I  kem´ qujtë popujt kombësi
Si na quen neve kjo Serbi.
Porse populli ynë shqiptar
Mirë e di kush asht´ tradhtar,
Mirë e di kush ka nenshkru´
Që ketë tokë me aneksu´,
Porse sot kem njerëz t´vertetë
Të Kuvendit njiqind e pesëmbdhetë
Të gjithë të lidhun me besa-besë
Për komb të vetin me luftu´
Kurrkujt të keqen pa ja mendu´
Të gjithë janë pëllumba të bardhë n´pranverë
Ka me i dashtë populli përherë.

vijon

KANGË PËR AZIZ KELMENDIN

Oficerët në kambë janë çu,
Aziz Kelmendin  e kanë rrethu´,
E rrethojnë kët´ djalë të ri
Për m´e  vra, po, në tradhti.
       Kështu dha urdhën gjenerali:
       N´Paraqin me u vra shqiptari!

Në mes të natës e rrethojnë,
Kështu mendu´n  që ta nënçmojnë,
Për m´e  vra këtë djalë bujar,
Pse ish trim e ish shqiptar.
      Kështu dha urdhën gjenerali :
      N´Paraqin me u vra shqiptari !

Në çdo mënyrë e torturu´n,
Porse trimin s´e  nënshtru´n,
Nana shqipe e kish le-
Mos me pasë frikë për atdhe.
     Për këtë urdhnon gjenerali:
     N´Paraqin me u vra shqiptari!

Aziz Kelmendi, sot t´kendojmë,
Për Kosovë ke ra dëshmor,
Shembull t´mirë ke lanë ndër ne,
Si vdes trimi për atdhe.
     I tregove gjeneralit,
     Se je bir e bir shqiptarit.

Agim Gashi me Josef Dioguardin në Prishtinë

NANES SHQIPTARE

Oj nanë që lindë fëminë
Msoja çunit historinë,
O mësoja çunit historinë !
Mësoje për Mic Sokolin
Që ndjeku Turqinë,
Që me shumë tjerë trima
U vranë për lirinë.

Oj nanë që lindë fëminë
Msoja çupës historinë,
O mësoja çupës historinë !
Mësoje për trimneshat
Që mbrojshin vatani,
Për Shote Galicën
Që dridhte Ballkanin !

Oooooooooo,
Oooooooooo,
Prite Azem Galicen more !
Oooohohohohooooooo !
Seç ushtoj mbarë Qyqavica
Dha kushtrim Azem Galica,
Dha kushtrim dhe Shota e Tij,
O për Kosovë edhe Shqipni !
Hej për Kosovë edhe Shqipni !
Kur u vra Azem Galica
Qau Kosova e qau Drenica,
Qan fushat, qan dhe malet,
O se vetë Shota ja lau varret !

Oj nanë shqiptare
O gjithë ke qenë krenare !
O gjithë ke qenë krenare !
Se linde trimnesha
Trima djel të ri,
Që s´kursyen jetën
Për t´shtrejten liri !
Për t´shtrejten liri !

KU I KAM SHKRONJAT E MIA

Po e pyet nanën fmija
Ku i kam shkronjat e mia ?
Msesi im ku më ka mbetë
Libra e çantë ku mu kanë tretë ?!

Ku më mbet dhe shkolla ime
Që në te unë pata gzime ?
Shokë e shoqe ku m´kanë mbetë ?
Në kurbet bijë të kanë tretë !

Shkronjat tua i ndaloj Serbia,
Msuesit zemra ju ka ndry,
Shkollat tona janë n´Kosovë
Porse t´mbylluna me dry !

A vjen koha Oj nana ime
Me ia hjekë shkollës drynin,
Me i msue shkronjat tona
Edhe vjershat e Naimit ?

Kur do t´kthehen shok e shoqe
Edhe msuesi me i pri valles,
Me i këndue kangët tona
Dhe triminë e Jusuf Gërvalles !?

Në shtëpin e Nobelistit gjerman Hajnich Böll me Akademik Rexhep Qosjen, bashkshorten e tij dhe poetin e madh Ali Podrimen

KANGE PER RAME BLLACEN

N´katër anët u hap lajmi
Se shqipart´  hupen vatanin,
Qiti lajmin ajo krali
T´gjithë shqiptart´ po me shku´ n´Turqi.
Deputetët kanë nënshkrue
Veq Ramë Bllaca ska pranue,
Jo s´pranoi ai trim me fletë
Për Kosovë thojke kem me vdekë.

N´Beligrad shkon ai zog shqiptari
Pa trokit po hyn te krajli,
Shkyn vendimin, ja ban copa,
Po çuditet mbarë Evropa !
Jan´  idhnu Krali e Kralica
Deri n´palcë u ka hy frika,
Se ua prishi të mbarë planin
Kurrë shqiptart´ sdo ta lshojnë vatanin !

U hakmirrën anmiqt e zi
Kan´ vra Ramën në pusi,
Por pa vdekë amanet e foli
Kurrë Kosovën vllazën mos e l´shoni.
Sot na kangën po ja knojmë
E Ramë Bllacën e kujtojmë,
E kujtojmë kët´  trim për ne
Ai dha jetën për atëdhe.

SHARKIA E AGIM GASHIT SI GULINOV  I UÇK-së

Nga Maxhun Smajli

Ishin vitet e ´90-ta, kur sharkia dhe zëri melankolik i rapsodit të mirënjohur Agim Gashit,dëgjohej kudo në Kosovë nëpër tubime për pajtime të gjaqeve që i printe i madhi dhe i pavdekshmi Anton Çetta. Ishte viti 1990  kur në oborrin e xhamisë, në Bubavec të Malishevës kishin vërshuar lumenjë njerzish për të marrë pjesë në tubimin madhështor, ku do të faleshin mbi pesëdhjet gjaqe e ngatrresa. Në mesin e tyre ishte edhe rapsodi Agim Gashi me sharkinë e tij. Prej kësaj kohe u largua nga vendi dhe shkoi në perëndim. Ky rapsod ka marrë pjesë në shumë tubime festive nëpër qytete të Gjermanisë, për ta ruajtur të pashuar në gjirin e mërgimtarëve zjarrin e oxhaqeve  të kullave shqiptare, të cilat as shkau nuk mundi t´i  rrënojë.
Këngët e para Agim Gashi i ka filluar që në moshën e re. Në fillim ka kënduar me axhën e tij Milazimin. Në moshën dhjetëvjeqare i recitonte dhe i këndonte vargjet e „Lahutës së Malcisë“. Kjo edhe e ka shtyrë rapsodin tonë që vetë të krijoj dhe përpiloj këngë, të cilat i ka ndarë në shtatë blena. Në krijimtarinë e tij folklorike përfshihen këngë rapsodike, elegji, këngë trimërie, këngë vaji, këngë kurbeti e deri tek këngët humoristiko-satirike të cilat i përgjigjen kohës.  Poashtu ka shkruar edhe tri libra, „Vaji i shqiptarit“, „Me grykë pushke këndon Kosova” dhe “Këngët e vendit tim“. Deri më tani ka inçizuar dhjetë audio kaseta. Janë rapsodët ata që historikisht nëpër shekuj bartën brez pas brezi , gjeneratë pas gjenerate lavdinë e kombit tonë, luftrat e lavdishme për ta mbrojtur nderin, gjuhën dhe kulturën. Një detyrë të tillë ia kishte parashtruar vetit edhe rapsodi ynë Agim Gashi, duke e shënuar dhe kënduar çdo ngajrje të kohës. Për shkak të tyre disa herë iu nështrua torturave policore dhe ishte denuar me shtatë vjet burg, pesë prej të cilave i kishte mbajtur. Por, asnjeherë nuk kishin arritur ta largojnë nga ideali i tij. Përkundrazi, vetëm krijonin tek ky rapsod një capital forcash e vullnetesh për të punuar edhe më tej. Në fillim ka kënduar me çifteli, por siç thot Agimi “për të kënduar vetë dhe në stil të Riza Bllacës të cilin e kasha dhe e kam idol nuk mjaftonte çiftelija, andaj u drejtova në sharki”. Që nga viti 1993 është bërë këngëtar I RTP-së.
Kontakti dhe bashkpunimi me Lorenc Antonin, Anton Çettën, Demush Shalën, më vonë me Bahtir Shehollin, Rexhep Munishin, Anton Berishën, etj. bëri që Agim Gashi, jo vetëm të merret me këtë zhanër muzikor, por edhe me studimin e kësaj lënde. Në Lubjanë kanë pasuar dy kasetat e para me të njejtin titull  “I këndojmë Kosovës, I këndojmë Demokracisë”, me këngë kushtuar demostratave të ´81-shit, vrasjes së vllëzërve Gërvalla e Kadri Zekës, këngë kushtuar ushtarëve shqiptarë të vrarë nga armata Jugosllave, Ylfete Humollit, Shukrie Obertincës, etj.Për shkak të kërcnimit nga regjimi I atëhershëm gjatë viteve ´91-´92, Agimi u strehua në Slloveni e Zagreb bashkë me Ukshin Hotin. Atje u angazhua në shoqatën bëmirëse  “Nëna Tereze” duke grumbulluar ndihma për Kosovën. Një gjë të tillë e ka bërë edhe në Sarajevë bashkë me këngëtarin Safet Isoviqin, i cili ishte kryetar për ndihma Kosovës pë BH.
Në këtë kohë në Sarajevë për fëmijët shqiptarëqë kishin pësuar nga helmimet ishte organizuar një concert i madh para mëse 18.000 shikuesve. Këtu, paten kënduar Safet Isoviqi, Hanka Palldum, e shumë këngëtar të estradës së Sarajevës, por kulminacionin e pati arritur paraqitja e Agim Gashit me këngët kushtuar Isa Boletinit dhe Ramë Bllacës. Publiku I ngritur në këmbë që ky rapsod të këndoj prap, e shtynë Agim Gashin që të këndoj këngën të cilën ia kisht kushtuar mikëpritjes dhe solidarizimit të boshnjakëve me fëmijët shqiptarë.
Dashuria për Kosovën e detyron Agimin që të kthehet në shtëpi të tij në Lypjan, ku jetoi ilegalisht më shumë se një muaj. Aty arrestohet nga policia të cilët nën torture e detyrojnë ta hajë kasetën me titull “Po na vjen shkau n´konak”. Pasi mrekullia e zotit e shpëtoi nga vdekja dhe nga një burgosje e gjatë, Agim gashi u arratis në Austri. Me kënaqësi e kujton mikpritjen e mr. Skënder Gashit, me të cilin kishte organizuar shumë tubime e koncerte. Pastaj kalon në Gjermani ku sot jeton dhe krijon. Tani Agim Gashin mund ta shohësh kudo nëpër tubime kombëtare, me një çantë të madhe të madhe të mbushur përplot me këngë malli për atdhe, këngë vaji për kurbetqarët, por edhe me këngë krenarie, këngë për teimat dhe trimëreshat, këngë për ushtrinë tone të pare e të shenjtë, UÇK-në. Kohë më pare është nxjerrë albumi me këngë patriotike  “O vendi im”. Tani në shenjë kujtimi për Musa Tolajn ka dale kaseta me këngë që titullohet “Këngët e vendit tim”.
Së shpejti pritet të dale kaseta me këngë humoristiko-satirike që titullohet  “Dy tezet e mia azilante”. Agim Gashi me një elan të madh për të krijuar dhe për t´i dalur besnik çdo ngjarjeje me rëndësi të kombit tone, po vazhdon krijimtarinë e tij. Por, vrasjet e fundit të njerzëve të mëdhenjë të kombit tone nga dora e ndytë kriminale, që si qëllim kanë zgjatjen e robërisë së kombit tone, Agim Gashin e kanë prekur thellë në shpirt dhe gjithmonë këngët për ta i këndon duke qarë. Bile në një tubim gjerman në Düren, ku Agimi ishte i ftuar, kishte bërë që të gjithë të pranishmit (gjermanët) edhe pse nuk kishin kuptuar fjalë në gjuhën shqipe, të qanin, mase Agim Gashi e kishte kënduar këngën duke qarë me lot. Agim Gashi të kujton njerzit e mëdhenjë të kohës. Por, mua shpesh ma kujton të ndjerin Mirko Gashin, kurse edhe më shpesh Tahir Deskun të cilin unë e dua shumë. Kushdo që i bën nder dhe rrespekt Agimit, tek ai reflektohet i madh dhe nuk harrohet. Por, edhe borgj nuk i mbetet kujt për çdo të mire që i afrohet, kurse për të kqijat nga ky nuk merr kurrfarë përgjigjeje. Përmes kësaj reviste, në shenjë kujtimi për ndihmën e madhe që ia kanë dhënë poeti i madh Ali Podrimja dhe shkrimtari e gazetari Faruk Tasholli, falenderohen nga Agimi. Sepse, siç thot Agimi “ Rapsodi e këngëtari, domosdo duhet të bashkpunojnë me poet e shkrimtarë, sepse ata më së miri e njohin shpirtin e popullit”. Për fund i shtyrë nga interesi që kultura e jonë folkloristike të ketë një fond sa më të pasur me këngë kombëtare, Agim Gashit i dëshirojmë jetë të gjatë dhe suksese në punën e tij.

P.S. Ky shkrim i gazetarit dhe reporterit të luftës ,  Maxhun Smajlit u botua në numrin 07. Viti i VIII, e shtune 17 shkurt 2001 në Euro Zëri.

Përgatiti Gëzim Marku

www.zemrashqiptare.net

IX.

Bukuritë që ka Kosova
Nuk i gjen në vise tjera,
T`pushon syni t`rritet jeta
Kur i çel lulet pranvera.

Mbushen degët plot qershia
Fushat arat me blegtorë,
rrjedhin gurrat këndojnë bylbylat
Sharr i bukur plot me borë.

Fshatrat tona si yj t`qiellit
E konaqet plot mirësi,
Të pret plaku pranë oxhakut
Me bukë,zemër e bujari.

Vashat tona si sorkadhe
E djelmoshat si t`bimë prej dheu,
Plot guxim e urti burri
Janë stërnipa Skënderbeu.

Me dhanë besën veç shqiptarqe
Trashëgim na e la i pari,
Tuj ra n`luftë si me le
Vdekje t`ambël ban shqiptari.

E dom jetën e dom lirinë
Porsi zogu që e do qiellin,
I dom trojet fushat arata,
Sikur bima që k/rkon diellin.

E dom malin bjeshkt e nalta
Sikur nana që don fëminë
I dom bletët zogjtë e qiellit
Si i don motra vllazninë.

Por këtë gaz e gjallni jete
Qe sa mote je tuj e nxi,
Se kur çeli synin pranvera
U çu shqiptari për liri.

Shtrihen duert sa mirë bashkohen
Sulen trimat e lirisë,
Për grykë t`pushkës flet Drenica
Tue vdekë për tokë t`Arbnisë.

Me trimni e shpirt bujare
Si e kem traditë që moti
Tuj i ba luftat burrnisht
Si dikur Gjergj Kastrioti.

X.

Mos u tremb botë mos u tut
Se n`Kosovë po bahet luftë,
E ban luftën shqiptaria
Shumë e shtrenjtë na asht liria.

E Drenica mbjell me vorre
Dukagjinit po i çon fjalë,
Qëndro vëlla si ke qëndrue
Nëpër shekuj flakë e gjallë.

Krisma shpejt n`Drenicë mbërrini
Jo s`përkulet Dukagjini,
I kem thanë shkaut të zi
Kallim veten e t`farojmë ty.

Nuk i lshojmë troje e prag
Pa u mbush Drini me gjak,
Pa u ba krej Sharri hi
Kurrë Kosova s`bahet Serbi.

XI.

Dorë e zezë plagon Arbninë
Karavanet sapo mbrrinë,
Me t`plagosun gra e fmi
E kanë msy nanën Shqipni.

Dalin shqipet n`kufi t`Atdheut
Që asht ba midis Shqipnisë,
Presin zemrat e plagosuna
N`sofra t`shtrueme t`bujarisë.

Eni vllazën eni motra
Se nuk jeni ju të huej,
Bukë e kryp e zemër t`bardhë
Qet Tropoja n`sofrën tuej.

Ah, Tropojë, Tropojë e vjetër
Prite, prite gjakun tim
Ç´po më pret me atë fllad bjeshke
M´i merr plagët n´ledhatim.

Vij pushoj në prehnin tand
Pak cigares ja dredh tymin,
I ngjesh armët marshoj malit
Krah i bahem Dukagjinit.

Me atë frymë të Mic Sokolit
Me atë za të Smajl Hysenit,
Më jep gjak me ujë t´Valbonës
Më jep forcë me gur t´Shkëlzenit.

Se kjo luftë që po djeg tokën
Ku bie gjaku për liri,
Asht nji luftë e shenjtë kombtare
Për me ba shqipninë - SHQIPNI.

Se nga Toplica e n`Çamëri
Asht nji popull gjithmonë nji,
E kah flitet gjuha shqipe
Asht nji tokë i thonë Arbni.
                            19
Çonju vasha e djelmosha
Me i rrokë armët shqiptare
Me ju dal zot këtyne trojeve
Prin ushtria çlirimtare.

Ka ardhë koha me u bashkue
Me gjithë hovin e djelmnisë,
Me e ba këtë luftë të shenjtë
Me ja shpëtu trungun Arbënisë.

Me u lidh me u besatue
Si në Lezhë njaj Kastrioti,
Kur t`na shoh dhe zot i madh
Sjell buzëqeshje ndrrohet moti.

Rrjedhin Drina Bardh e i Zi
Lulëbozhuret çelin prore,
Bahet bashkë nana Shqipni,
Hidhet n`valle toka arbnore

XII.

Ka njimijë e disa vjet
Janë mundu´që t´na dëbojnë,
Porse rranjët këtu i kishim
T´l´shume thellë në tokën tonë.

Na dëbu´n n´shtete anmike
Në Rusi e Anadoll,
Porse shkjau nga Karpati
Nuk e di se kur asht boll.

Shumë herë djegë e kanë këtë tokë
Siç po djegin sot shpi e prag,
N´hi e zjarr prapë mbinin lulet
Se ujiteshin me gjak.

Prapë shtëpitë tona ndëtonim
Mbillnim pemë e mbillnim ara,
Mbi çati dridhej flamuri
Mbinte prapë e shqipes fara.

Do t´vijë prapë pranverë shqiptare
Porse duhet t´jem´unik,
Tuj i lanë hasmitë ndërvete
Bahmi t´fortë porsi çelik.

Sot kur thërret za i shqiptarit
Kush i l´shon k´to rrugë t´lirisë,
Ka me namë nana shqiptare
Që n´Altar ra  vetë e dytë.

Jemi shkep në t`katër anët
Ja kem kthy o shpinën nanës,
S`po cicrrojmë si dallëndyshet
N`çerdhe tonat vajtojnë qyqet.

Jo nuk kemi tjetër atdhe
Veç Kosovën ku kem le,
Kthehuni burra për liri
Në njat copë Dardani.

Kthehuni burra ju thrret Shqipnia
Ju thrret Tetova,Ju thrret Gucia
Ju thrret Presheva e Toplica
Dukagjini edhe Drenica.
                           
Kthehuni burra për atdhe
N`ato troje ku kem le,
Kthehuni burra me gjithë fmi
Mos m`u mbush me shapkali.

S`kemi kohë jo të mbarohemi
Ka ardhë koha të vetëmbrohemi,
T`kapim pushkët për atdhe
Se s`ka kush me i kap për ne.

XIII.

Thërret Kosova moj nanë Shqipni
A ma ndin moj zanin ti?
Tue t`thirrë nanë kam mbetë mjetun
Me za t`dhembshëm me za t`çjerrun.

Qyshse kur prej teje m`ndanë
Vajin kurrë nuk e kam nalë,
Tuj të thirrë Oj nanë Shqipni
Sa shumë gjak kam derdh për ty.

Ah moj nanë nana Shqipni
Shumë herë n`zjarr kam ra për ty,
Pa dëshirë na kanë coptue
Por unë ty nuk t`kam harrue.

Ah moj nanë nana Shqipni
Sa shumë plagë kam marrë për ty,
Po më dhemin kam mbet mekun
Asi gjallë asi i vdekun.

Ah moj nanë lule dukate
A e sheh si jam bonjake,
Përmbi kam shtrigën Serbi
Don me m`ba shkrum e hi.

Ma ka kallë zemrën e shkretë
Shumë e djem syrgjyn  kanë tretë.
Tjetërkush na hini n`shpi
Lujnë me gra e lujnë me fmi.

N`vaj e kuje gati jam tretë
Loti lotin s`po ma pret,
Merre nanë nji faculetë
Edhe fshimi kta lot të shkretë.
                           
A mban mend kir ne bashkë ishim
Krenarinë në qiell e kishim,
Me vasha t`bukura e djem të rrallë
Ndalnim krajla e pashallarë.

Sot qan Sharri e qan Tomorri
Kjo e keqe si na ndodhi,
Qajnë dy Drinat i bardhë e i zi,
Si rrinë ndamas nanë e bijë.

Ngrite ballin oj nanë Shqipni
A po e sheh se kam ra n`zi,
Ngrite kokën nanë njiherë
Edhe çilma mu nji derë.

 25.O7.l998

Në vazhdim po sjellim edhe një shkrim të Agim Gashit të shkruar në tetëvjetorin e rënjës së Jasharajve

Ata janë gjallë

Nga Agim Gashi

Agim Gashi

Përgaditi: Gëzim Marku

www.zemrashqiptare.