Kozeta Zavalani:Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi!

nga **Agim Gashi** Fri Oct 26, 2012 8:06 pm

Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi!
Kozeta Zavalani:Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi! 417507_3621362009587_15528583_n

Kozeta Zavalani:Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi! 417507_3621362009587_15528583_n

Nga Kozeta Zavalani

Hillary Rodham Clinton ka lindur më 26 tetor, 1947. Ajo është sekretarja e 47 e Shtetit Amerikan. E zgjedhur senatore e ShBA-se nga New Yorku n
ë 7 në ntor 2000. Ajo është e para zonjë e parë e vendit që zgjidhet në Senatin e ShBA-se dhe e para grua e zgjedhur në shtetin e New Yorkut. Senatorja Klinton ka qënë një mbrojtëse e fëmijve dhe familjeve për më shumë së 30 vjet. Ajo sjell në Senatin amerikan të njëjtat energji dhe përkushtime që tregoi në secilën nga 62 kontetë e shtetit të New Yorkut gjatë fushatës së saj 16 mujore. Në senatin e ShBA-se senatorja Klinton ka dalë si një udhëheqëse e mendimit dhe çmohet për inteligjencën e saj të shquar dhe përkushtimin e thellë ndaj gjetjes së zgjidhjeve për disa nga çështjet më të ndërlikuara të ditëve tona.
Senatorja Klinton njihet në mbarë botën si një mbrojtëse e demokracisë, tolerancës fetare dhe e të drejtave të njëriut, si një mbrojtëse kampione për gratë dhe vajzat, duke e vënë theksin tek krijimi i mundësive për arësimim, oportunitet ekonomik, planifikim familjar dhe të drejtën për të zgjedhur.
Me burrin e saj, ish presidentin Klinton, ajo ka punuar për paqen në Irlandën e Veriut, Ballkan dhe Lindjen e Mesme. Programi i saj “Zërat jetësorë” i ka mbledhur gratë si asnjëherë në vende të ndryshme si; Azi, Afrikë, Amerikë Latine dhe Europë për të inkurajuar pjesëmarrjen e tyre në vendimet ekonomike dhe politike.
E lindur në Çikago të shtetit Illinois ajo ndoqi kolegjin Welleslley dhe në vitin 1973 është diplomuar në drejtësi në Yale. Në vitet 1988-1991 Hillary Rodhëm Klinton u shpall si një nga 100 avokatet më me ndikim në Amerikë nga Revista Kombëtare e Drejtësisë. Ajo u emërua Kryetare e Korporatës së Shërbimeve Ligjore nga presidenti Xhimi Karter më 1977 dhe shërbeu si Kryetare e Komitetit të Grave në Shoqatën e Avokatëve Amerikanë në vitin 1987. Në vitet 1986-1989 ajo kryesoi bordin e Fondit të Mbrojtjes së Fëmijve.
Në vitin 1997 ajo shkroi librin “bestseller” të titulluar “”It takes a willage: and other lessons children teach us”. Ajo kontribuoi me gati 1 miljon $ që mori për të drejtat e autorit, për bamirësi kushtuar fëmijve dhe familjeve. Të ardhurat nga libri i saj “Dear Socks, dear Buddy: Kid’s Letters to the First Pets” iu dhanë Fondacionit të Parkut Kombëtar. Libri i saj i fundit “Ftesë në Shtëpinë e Bardhë”, një bestseller i menjëhershëm, është lavdëruar nga kritika si një nderim për shtëpinë historike të presidentëve të kombit dhe familjeve që kanë jetuar aty. Paratë që i takojnë autores nga ky libër, do t’i kalojnë Shoqatës Historike të Shtëpisë së Bardhë”

Gratë-katalizatore të ndryshimeve për përparimin në të gjithë botën.
Flet zonja Hillary Clinton
Kozeta Zavalani:Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi! Hillary-clinton-pointing2

Qëllimisht mendova që biseden me Zonjën Hillary Clinton, ta publikoj me rastin e 65 vjetorit të lindjes e viztës që ajo do të kryejë në Tiranë, 10 vite pasi u takova e bisedova me të në ndërtesën “Ronald Regan” në Qendrën Ndërkombëtae të Tregtisë. Isha ftuar në Forumin Global të Aleancës Ndërkombëtare për Gratë TIAW, në Washington D.C.
Washingtoni është më jo amerikani nga qytetet e mëdhenj të SH.B.A-së. Tek ai nuk ka qiellgervishtësa, nuk ka smog apo papastërti të vogla. Këtu mbizotëron gjelbërimi i harlisur në të gjitha anët. Të duket sikur je para një qëtësie provinciale apo një qyteti baritor. Por nuk është kështu. Një kalim para rrugës së ambasadave në avenjunë Masaçusets, ku të kalojnë para syve flamuret shumëngjyrësh të ambasadave të huaja dhe e kupton që gjendesh në kryeqytetin e parë të botës.
Këtu ka legjione të tëra me avokatë, lobbistë dhe ligjvënës. Në fund të fundit këtu është kështjella e prestigjit. Dhe për ata që janë zgjedhur ose që janë të prirur për të udhëhequr dhe ndikuar në pushtet, Washingtoni nuk është asgjë më pak se sa fundi i ylberit, se sa të kapësh qiellin me dorë. Por kryeqyteti federal është gjithashtu një qytet tundues i mahnitjes dhe shkëlqimit me momente plotësisht magjike.
Kohët kanë ndryshuar qysh se Wollt Witmani e pa Abraham Linkolnin të ngiste një kalë të përhimë nëpër rrugët e Washingtonit dhe vuri re se “vetëm ndonjë i huaj kureshtar ndalonte dhe vështronte ngultazi”.
Tani mbas më shumë se 100 vjetësh të huajt si unë, presin që Washingtoni t’u servirë ngjarje të jashtëzakonshme.....Sirenat fishkëllejnë, dhe për momentin shoqëruesat me motorçikleta qëndrojnë në të dy anët e një vargani veturash. Kalimtarët qëndrojnë për të kapur një shikim të shpejtë e të shkurtër të figurës madhore. Eshtë duke kaluar aty presidenti i SHBA dhe për një kohë të gjatë mbasi ka kaluar limuzina e tij, njërëzit vazhdojnë të jenë ende të prekur nga një lloj ndjenje sensacionale. E tillë është magjepsja periodike që Ëashingtoni u hedh vizitorëve, si unë. Kjo vazhdoi edhe në ndërtesën “Ronald Regan” në Qëndrën Ndërkombëtare të Tregëtise, ku unë, në Forumin Global të Aleancës Ndërkombëtare për Gratë (TIAW) takova një ndër gratë VIP me të rëndësishme të globit; senatoren e SHBA-së, zonjën Hillari Klinton.
Ajo ishte veshur me pantallona ngjyrë bezhë dhe me një triko të thurur me lule shumëngjyrëshe. Për rreth qafës rruazat e bardha të varëses, shkëlqenin në harmoni me dhëmbët e saj të bardhë, nga ku çelte një buzëqeshje që reflektonte fuqi e mirësi njëkohësisht.Ajo na takoi duke na shtrënguar duart me shumë dashuri. Unë nuk ndenja pa i thënë se ajo ishte frymëzuese për mua në librin kushtuar grave të suksesshme nga vendi dhe bota dhe se vija nga Shqipëria. Ajo më tha se bashkëshorti i saj Billi, ish president i SHBA-së kishte qenë në Kosovë dhe se i donte shqiptarët, pasi edhe ata e donin shumë. Atëhere më premtoi se do të vizitonte vendin tonë Shqipërinë, premtim që duket se po e mban tani...
“15 vitet e saj, një përvojë e gjatë si folëse e njohur nga mbarë kombi dhe 30 vjet përvojë në vende të ndryshme pune, duke filluar nga Korporata Amerika deri tek shërbimet publike, e kanë bërë atë, (çka Mark Victor Hansen e quan);”Wow of Wows”-“Fantastikja e fantastikeve”.
Ajo është e thjeshte, jashtëzakonisht energjike, me humor dhe spikere mjaft e aftë, që di të tërheqë, të frymëzojë, të motivojë dhe edukojë auditorin e saj.
Zonja Klinton e quajti mjaft interesante fuqinë e bashkëpunimit të TIAW nëpërmjet programit të konferences:”Fuqia e partnershipit të grave, si katalizatore për ndryshim”, duke theksuar se si gratë janë rritur nëpërmjet përpjekjeve, duke u dhënë zgjidhje detyrimeve publike. Ajo vlerësoi gjithë ato spikere, gazetare, shkrimtare dhe personalitete të medias, që përparësi në punën e tyre kanë evidentimin e përpjekjeve për arritjen e sukseseve në sektorë të ndryshëm të jetës së grave, në vende të ndryshme të botës.
U ndieva krenare që edhe unë kisha kontribuar me librin “Gra që më kanë frymëzuar”, kushtuar grave të suksesshme që kam takuar, jo vetëm në Shqipëri por edhe në vende të ndryshme të botës. “Bashkëpunimi global me gratë i filluar pas Konferencës së Pekinit, u ka dhënë mundësinë atyre që të jenë në lartësinë që kërkon koha.”-theksoi ajo, - duke u ndalur në atë se çfarë duhet të bejmë ne, që të rritim aftësitë tona për të qënë më efektive dhe të suksesshme. Ajo shfaqi dëshirën se do të gjente mundësinë për të takuar nga afer gratë e suksesshme shqiptarë.
Unë i dhashë një kopje të librit tim dhe i thashe:

-Vij nga Shqipëria, ku kam shkruar këtë libër, e frymezuar edhe nga thenia juaj, shkruar në një Vademekum për Median se “Liria dhe përparimi nuk kanë lindur nga heshtja!-Zëri i gruas duhet të dëgjohet”. Pra nuk duhet të heshtim, ndaj do t’ju lutesha të flisnit për diçka konkrete nga angazhimi dhe puna juaj.

-Fillimisht do doja të flas se si ne të bëhemi katalizatore për ndryshim, për të qënë më efektive në ndihmen e grave dhe vajzave në gjithë botën.Kam shumë për të folur por pak kohë në dispozicion, ndaj do të ndalem vetëm në disa pika duke u përpjekur të flas shkurt mbi angazhimin tim.
Jam angazhuar në një numur debatesh, duke u përpjekur t’u jap zgjidhje problemeve të qindra njerëzve për papunësinë, të cilët ende nuk janë në gjendje të gjejnë punë në ekonomine tone. Kam patur privilegjin të sherbej si Zonje e Parë në vendin tonë dhe të punoj në atë që në e kemi quajtur “Partneriteti Global i Zerave Vitale” –partneritetin për ndryshim. Nga udhëtimet që kam bërë në emer të vendit tonë dhe të burrit tim në një sere mitingjesh, në vende të ndryshme, jam ndeshur me gra që përballojne eksperienca shumë me të veshtira se ato që secila prej në sh mund tepër fytyrojë. Atëherë qarkullonte një shaka në Shtëpinë e Bardhë që “nëqoftëse një vend ishte tepër i rrezikshëm ose tepër i vogël, ne të nuk mund të dergonin as presidentin, as zv.presidentin, kështu që shpesh dergonin Hillarin”. Prandaj unë kam shkuar në gjithë ato vende dhe mund të them se pata kohën më të bukur të jetës sime. Unë nuk mund tepër fytyroj një përvojë më të mrekullueshme se sa ajo kur kam shkuar në vende që ishin të panjohura dhe shpesh jo shumë të rrahura. Do tepër mendja takimin Ndërkombëtar të Grave në Pekin me 1995, që sponsorizohej nga Kombet e Bashkuara. Unë fillova një seri takimesh me gratë nga vende të ndryshme, duke u ulur me to për disa ore, ballë për balle, për të degjuar çfarë kishin në mendje, duke i parë drejt në sy ato gra, që po përballëshin me përvoja shumë të veshtira. Nga syte e tyre kam kuptuar që kishte një uri, etje dhe dëshirë të madhe për të bashkepunuar me llogjiken e partneritetit. Dua të theksoj se e rëndësishme është të dihet që gratë në SriLanka me potencialin e tyre kërkonin duke luftuar për kredi të vogla në Bangladesh, për të transformuar komunitetin, për të dalë nga varferia e tejskajshme. Nuk ka përvojë më frymëzuese se sa të vështrosh këto gra të rriten përballë syve të tu, ndersa marrin huan e parë të biznesit prej 100$. Ato rrezatojnë optimizëm, mbasi ëndërrat dikur të largëta tani duken të mundëshme… Dhe në se ato punojnë edhe për pabarazinë e kujdesit shëndetsor si në Stamboll ose Brazil unë do të jem disi e turpëruar, që nuk i kam ndihmuar ato sa duhet për të gjetur zgjidhjet e duhura, në problemet që ato ende kanë. Ndoshta edhe për gratë Shqiptarë që ende nuk kam mundur t’i dëgjoj… Ajo heshti pak dhe pastaj vazhdoi.-Pse jo, do të vij edhe në Shqipëri.

-Pabarazia në sistemin shëndetsor, është ende një problem shqetësues?

-Lidhur me këtë mund të them se është një çështje problemore për të gjitha vendet e botës, madje edhe për SHBA-ne. Edhe në vendin tonë ka mjaft debat në lidhje me gamën e plotë të shërbimeve shëndetsore për gratë dhe duhet thënë se ky është një debat politik, mbasi është fakt që gratë me mundësira financiare janë në gjendje të sigurojnë çfarëdo lloj kujdesi shëndetsor që u nevojitet, ndërsa ato që nuk i kanë këto mundësi, shpesh herë nuk sigurojnë asgjë. Më kujtohet kur kam shkuar në një spital të grave në Brazilin e Veriut. Gjysma e grave ishin aty për arsyen e gëzushme, se do sillnin qënie të reja në jetë, por pjesa tjetër e grave ndodheshin aty për të abortuar krijesat e tyre. Unë shkova e takova drejtorin e njërit prej këtyre spitaleve i cili më tha se ne kemi gjithë ato ligje kundër abortit, por kjo gjë nuk i ndal këto qënie të dëshpëruara, që të gjejnë një rrugëdalje nga situata e tyre e vështirë. Ajo që mendoja ishte:” Sikur të mund të valëvisja shkopin magjik do të kërkoja që gratë e varfra të kishin të njëjtat mundësi si gratë e pasura.”
Ne kemi shumë sfida për të zgjidhur. Kjo është një sfide që na bën thirrje ne për ta zgjidhur. Gjithmonë e pyes veten se “a duhet të këtë një ndryshim në kujdesin shëndetsor dhe në mundësitë e arsimimit?”
Ne e dimë që njërezit janë lindur të barabarte para zotit dhe senë vendin tonë njërezit janë të barabarte para ligjit, por ne e dimë gjithashtu se ne nuk jemi të barabartë; disa prej në sh janë shtatlartë dhe disa të shkurtër, disa janë të hollë, disa të trashë, disa do të dëshironin të ishin ndryshe etj, etj. Pra ne kemi shumë ndryshime midis në sh, por fakti është se nuk duhet të këtë dallime që janë rrënjosur thellë në nivelin e pasurisë dhe të mirëqënies.

-A mund të ndaleni në një vështirësi konkrete të jetës?

-Ne të gjithë kemi pasur probleme në jetët tona. Asnje jetë nuk është trajektore e drejtë. Por duhet gjetur se çfarë duhet të bëjë secila prej në sh, për të qënë në lartësinë e duhur me potencialin që na ka dhënë zoti, por kundra begdropit të mënyrs së jetës, që bëjnë shumica e grave në botë.
Por unë jam e gëzuar që gratë në fillim të shekullit të 21 kanë mberritur mjaft suksese.

-Do të kishit ndonjë këshillë konkrete për grate?

-Më kujtuat dikë që quhej Jock Malloy, në se nuk gabohem. Ai e beri zakon të shpërndante këshilla për gjithçka; deri edhe në se duhet të mbani një këmishë të bardhë apo blu, me gravate blu, etj. Dhe me kujtohet që dikush shkroi në një gazetë inicialet e mia dhe tha që isha gati për t’u graduar në qeveri. Kështu që ai më dha disa këshilla se si të zbukuroj zyrën , tavolinën duke përcaktuar si një ekspert edhe veshjet për sukses, menyrat së si të zbukurohesh për të pasur sukses. Përgjigja është diçka e tillë” Ndonëse nuk mund t’ju them nga inicialet tuaja në se jeni burrë apo grua; në qoftese jeni burrë, unë ju nxis fuqimisht juve dhe në se ende nuk keni bërë fëmijët tuaj, do tju nxisja të vendosnit mbi tavolinë foto të prindërve dhe të bashkëshortes suaj. Le ta dinë njërezit që ju jeni një nënpunës familjar shembullor.Dhe në qoftëse jeni grua, në asnjë mënyrë nuk mund t’i merrni fotot e familjes suaj në hapësirën e zyrës suaj, sepse atëherë çdo kush do të mendonte se ju jeni me mendje gjetkë, mendja juaj është e ndarë dhe ju mbase nuk mund tepër qëndroheni në punën tuaj dhe të keni sukses”…. Me këtë mënyrë të të parit të gjërave, është gabim të mendosh, pasi kjo ishte 20 vjet përpara; tashmë disa gjera kanë ndryshuar. Ne kemi vendosur shumë piketa historike për të cilat jemi shumë mirënjohëse dhe shumë nga ju kanë arritje të suksesshme, por është gabim të mendohet së ne nuk kemi ende një rrugë të gjatë për të bërë. Më lini të shtoj edhe një diçka tjetër, nga fillimi i punës sime. Kujtoj dy gra që ishin në Komitetin Kombëtar Këshillues të cilat nuk besonin në dh unë n shtepiake dhe në barazinë e burrit me gruan… ne jemi ende duke paguar betejat e papunësisë, pasi 20 vjet më vonë ne ende kemi pabarazira. Unë organizova një takim në Shtepine e bardhë nga fundi i mandatit të Billit, që gratë të flisnin për barazinë e pagave. Titullaret gra në Institutin teknologjik të Masacusets, nuk paguheshin njëlloj me burrat.; atyre nuk u jepej e njëjta hapësire laboratorike, të njëjtat mundësi për të pasur asistente në kërkimet shkencore.Dua të them se këto gra, janë mendjet shkencore më të mprehta në vendin tonë, me një apo dy doktorata në shkenca. Nuk ishte puna se kishte ndonjë direktivë nga lart që të shkurtonte pagesën e grave, dhe tu jepte kolegëve meshkuj më shumë para.Kjo e gjitha kishte të bente me alternativat e grave dhe unë kujtoj komentin nga një grua me titull shkencor, që tha “Ju e dini që unë jam dikush që jeton e mbështetur mbi të dhënat dhe faktet, jo me opinionet dhe hamendjet, dhe as me listat e dëshirave politike. Unë jam e pamartuar, një titullare shkencore pa fëmijë, që nuk kam bërë asgjë në jetë, përveç shkencës sime. Por, askush nuk mund të më thotë mua se unë nuk marr të njëjtën trajtim dhe pagë me burrat.”
Tashmë unë mendoj se, për shumë arsye, ka njerëz që tremben nga barazia e burrit me gruan dhe nga partneriteti. Po ashtu ka gra që në vetëvehte tremben nga përgjegjësia që u vjen nga ajo lloj pozite. Prandaj të ndertuarit e partnershipeve është gjithashtu hapje dyersh në mënyrë që seicila prej në sh të hedhë një veshtrim tek ajo çka ne me të vërtetë besojmë për veten tonë dhe për atë se çfare do të jemi në gjendje të bëjmë së bashku.

-Ku duhet fokusuar më tepër vëmendja jonë?

-Ne duhet tepër qëndrojmë vëmendjet, të fokusohemi në çfarë ndodh në jetën e grave, për të inkurajuar, zhvilluar, financuar dhe përmbushur programe, që farketojnë fuqizimin ekonomik për tu bërë katalizatore të ndryshimeve për përparimin në të gjithë botën.
Nëpërmjet angazhimeve tona të ndryshme, përpjekjeve tona në biznes, përpjekjeve tona të bamirësive, detyrimeve tona publike, nëpërmjet shkrimtarëve, spikereve, personalitete në media, ne duhet ta përqëndrojmë vëmendjen në atë çka ndodh me jetët e grave kudo. Mbas Konferencës së Pekinit u bë pjësë e politikës së jashtme amerikanë që ajo të merrej realisht me jetët e grave dhe jo me debate të kota. Me shumë përpjekje të bëra nga Banka Botërore, nga OKB, nga bizneset private, etj, është vërejtur se aty ku aresimohen gratë, aty ku gratë kanë oportunitete dhe mund të shohin e të ndërtojnë partneritete për të miren e tyre dhe të bashkesive të tyre, pikerisht aty shoqerite janë me të qëndrushme.Shoqeria ka me pak të ngjare të bjere pre e demagogjise dhe e terorrizmit.

-Trafikimi njërezor, veçanërisht i grave dhe vajzave është një problem që ka marre përmasa shqetesuse në mbarë globin, ju si mendoni për këtë?

-Cështja e trafikut njerëzor nuk ka qënë në rendin e dites disa vjet përpara, porse tani, ajo është bërë një ndërmarje kriminale që na kushton miljarda dollare, çdo vit. Pre e ketij trafiku bijen gratë dhe vajzat e atyre vendeve ku nuk ka mjaft mbojtje ekonomike, vecanerisht në ish vendet e Bashkimit Sovjetik, ku gratë arsimohen por shpesh nuk gjejne dot vend për ta përdorur këtë aresimim, ashtu si dhe në shumë vende të tjera të Azise Jugore.Çështja e trafikut njerëzor na bën me të vërtetë thirrje për me tepër punë dhe përkushtim dhe jo vetëm nga ana e qeverive. Ne kemi bërë mjaft progres por mbetet ende një rrugë shumë e gjatë përpara, për të bërë ndryshimet e duhura.

-Çfarë duhet të bejmë për fuqizimin e partnershipit, për tu bërë katalizatore të ndryshimeve.

-Pikerisht dua të theksoj se duhet bërë më e ndërgjegjshme e gjithë popullata jonë, veçanërisht gratë, të cilat duhet të jenë më aktive në partneritetet për katalizatorë në ndryshim. The International Alliance for Women- TIAW - Aleanca Ndërkombëtare për Gratë themeluar në vitin 1980 përkrah gratë ekzekutive dhe profesioniste në networket e tyre në të gjithë globin. TIAW është duke u bërë shpejt zëri global për gratë që bëjnë me shumë se sa ëndërrojnë për të ndryshuar botën, duke evoluar në një organizatë proaktive të grave që luftojnë për një të mirë më të madhe.
Kam punuar shumë vjet me presidenten e TIAW dhe ajo vazhdon tepër dore mjeshtëritë e saj për të ndihmuar partnershipet, që të ndertohen urat e komunikimit midis njerëzve dhe përsosmerinë në programin që paraqiten spikeret provokative, interesante dhe emocionuese si katalizatore për ndryshim.

-Pra cili është mendimi juaj për gratë sot dhe ç’duhet bërë për të ardhmen?

-Mendoj se ato janë udheheqëse të afirmuara në karierat e tyre dhe në bashkësitë e tyre. Dinamike dhe energjike ato dijnë se si të bëjnë që gjërat të ndodhin duke vënë ide novatore me ekspertizën, pasionin dhe larmishmërinë. Duke përmbushur një nevojë, duke ripërtërirë shpirtin e tyre, ato kanë zhvilluar programe që ndryshojnë botën, ndryshojnë jetën. Këto programe, përkatëse dhe novatore, objektive për gra të të gjitha moshave, të të gjitha grupeve social-ekonomike dhe të gjithë kombësive, synojnë zhvillimin, duke adresuar nevojat më kritike, që përballojnë vështirësitë me të cilat partnershipe strategjike për të siguruar përkrahje financiare, ndihmë teknike dhe mbrojtje, duke inkorporuar një model të grave që ndihmojnë gratë.
Duke u bashkuar ne do të jemi aleate me udheheqës të tjerë të pasionuar të mendimit të cilët u drejtojnë grave programe dhe shërbime për të ndihmuar të tjerët, duke qënë tepër kushtuar plotësisht për ta ndryshuar botën, për ta bërë atë një vend me të mirë.
- Ju faleminderit!
Kozeta Zavalani

Kozeta Zavalani:Happy Birthday to Hillary Clinton and Welcome in Albania‏-Gëzuar ditelindjen Z.Hillary Clinton dhe mirë ardhshi në Shqiperi! Hillary-clinton

Hillary Clinton: “Women - catalyst of the change for the progress throughout the world”

We have met each other at The International Alliance for Women (TIAW) at the Ronald Reagan Building and International Trade Centre in Washington D.C.
The Global Partnership Forum is an extremely professional event with brilliant speakers to encourage, develop, fund and implement programs that foster economic
empowerment and advancement for women around the world.
The TIAW Forum has been an incredible experience and I have brought some of the initiatives to Tirana, Albania like the inspiration and collective motivation for change in the foundation of my Association “Family and Media-The Power for Change”.
She was dressed in beige trousers and knitted flowered jersey. Around her neck, the white beads of her necklace glittered in harmony with her white teeth where sprung a smile, which reflected goodness and power at the same time. She greeted us by shaking our hands. I said she was inspiring for me and the women in my book and that I came from Albania. She told me that her husband, Bill, the former President of USA, had been in Kosovo and that he loved Albanians since they loved him very much.
Honourable, Senator Hillary Clinton promised me to come to our country, Albania. She is one of the VIP women who have inspired me for work done on my books: “Women who have inspired me”…
“Freedom and progress are not born from silence...” she has written in a “Media Guidebook for Women”
So, let not be silent! That is the motto of my work with media. Women’s voices should be heard.
My aid to the women is the publication of their lives, of their sacrifices, so that they might learn from the experiences of each other. We run and catch up the time and novelty full of illusions, visions, and concepts of equality and democracy in the Albanian insane run of life. We try hard to set something up and we have done it. We have been successful. We have not sure how much these foundations we have set up (we have just laid the foundations) will resist the cruel time of the so-called democracy.
Therefore we are ready and we look forward to face the challenges of the severe Albanian reality.
And in this reality I have kept as a compass the life and words of my inspiring figure Hillary Rodham Clinton
During the 1992 presidential campaign, Hillary Rodham Clinton observed, “Our lives are a mixture of different roles. Most of us are doing the best we can to find whatever the right balance is. . . For me, that balance is family, work, and service.”
After graduation, Hillary advised the Children’s Defense Fund in Cambridge and joined the impeachment inquiry staff advising the Judiciary Committee of the House of Representatives. After completing those responsibilities, she “followed her heart to Arkansas, ” where Bill had begun his political career.
They married in 1975. She joined the faculty of the University of Arkansas Law School in 1975 and the Rose Law Firm in 1976. In 1978, President Jimmy Carter appointed her to the board of the Legal Services Corporation, and Bill Clinton became governor of Arkansas. Their daughter, Chelsea, was born in 1980.
Hillary served as Arkansas’s First Lady for 12 years, balancing family, law, and public service. She chaired the Arkansas Educational Standards Committee, co-founded the Arkansas Advocates for Children and Families, and served on the boards of the Arkansas Children’s Hospital, Legal Services, and the Children’s Defense Fund.
As the nation’s First Lady, Hillary continued to balance public service with private life. Her active role began in 1993 when the President asked her to chair the Task Force on National Health Care Reform. She continued to be a leading advocate for expanding health insurance coverage, ensuring children are properly immunized, and raising public awareness of health issues. She wrote a weekly newspaper column entitled “Talking It Over, ” which focused on her experiences as First Lady and her observations of women, children, and families she has met around the world. Her 1996 book It Takes a Village and Other Lessons Children Teach Us was a best seller, and she received a Grammy Award for her recording of it. As First Lady, her public involvement with many activities sometimes led to controversy. Undeterred by critics, Hillary won many admirers for her staunch support for women around the world and her commitment to children’s issues.
She was elected United States Senator from New York on November 7, 2000. She is the First Lady elected to the United States Senate and the first woman elected state wide in New York.
The honorable hillary rodhem clinton found many supporters nationally and internationally among tiaw members and guests during her call to action at the global partnership forum. She said:

-Thank you for the opportunity to spend a few minutes with you. I want to thank a woman with whom I have worked for many years now and she continues to use her considerable skills to help build bridges and partnerships among people. I want to acknowledge Maxine Westaway and her role in the International Alliance for Women and, just looking at the program you have already head, and look forward to a set of very provocative and interesting set of presentations.

The power of partnerships, means how we become catalysts for change, what we might do in our own settings to be more effective, how we can do more on behalf of women and girls around the world. We have lots to talk about, and no much time. So let me just make a few points and then in the time I have left before I have to race back to the hill a period of frenzied activity trying to determine what we can get passed still and I am involved in a number of those debates trying to get unemployment insurance for the many hundreds of thousands of people who are still not able to find work in our economy and who have run out of their original thirteen weeks of unemployment insurance. And it is something I hope we will be a le to build a partnership around before we go home.

-Where should be more focused our attention?

-You know when I think about the power of partnerships, I think about an organization it’s called Vital Voices Global Partnership. The goal is partnership for change. It came out of the travelling I was doing on behalf of our country both on behalf of my husband and on my own. There was a running joke around the White House that if a place was too dangerous or to small we couldn’t send the President or the Vice President; so send Hillary. So I went to all these places and I had the time of my life. I can’t even imagine a more wonderful experience than going to places that were often off the beaten track and, as I did that, starting in 1995 with the Women’s meetings in Beijing that was sponsored by the United Nations. I began a series of meetings with women in those countries, just to sit around for a couple of hours to hear what was on their minds, face to face, to see into the eyes of women who were facing much more difficult experiences than any of us can imagine. And through those meetings it became clear that there was a desire even a hunger for sense of partnership.

-Something concrete for your life?

-I want to point on If you were struggling to establish a business in Sri Lanka or Bangladesh, you’d better know that there were other people who understood that. You’d better know that this struggle didn’t just have the potential for transforming you but transforming communities as well. If you were struggling with the inequities of a health care system in Istanbul or in Brazil it would be important to know that other women appreciated that struggle. I learned so much from those opportunities. I always came away a little bit ashamed how easy I’ve had it. We’ve all had problems in our lives. No life is a straight trajectory. That anyone has shown me that that is the way theirs has gone. We are so glad that women in the United States of America in the beginning of the 21st century. It should not and dare not take any of those blessings or choices for granted. As clearly as we are talking about partnerships here we keep thinking about what each of us has to do to live up to our god given potential but against the backdrop of the kinds of lives most women live around the world. Because through our various involvements, our business efforts, our charitable endeavours, our public obligations, those who are writers, speakers, media personalities, and have access to literally millions of people, we have to keep attention focused on what is happening on woman’s lives everywhere. The Vital Voices Global Partnership tries to do that; After the Beijing Conference it became part of American foreign policy that it really does matter what to woman’s lives , not just the right thing to do, to end up in a room like this but there is a lot of efforts done by the World Bank, by the UN, by private business, that where women are educated, where women have opportunities, where women can see partnerships to the betterment of themselves and their communities, there societies are more stable. Society is less likely to fall prey to demagoguery, to terrorism. So there is a lot of connection in these partnerships that we can begin to expand upon.

-The inequality in the health service is still a problem of great concern?

-The issue concerning the disparities in health care that are available around the world, where women are not given the kind of access to health care that deals with specific needs and problems where politics interferes with the provision of health care. We have a lot of debate in our country about a full range of health services for women and it is a political debate, and it is a fact that women of means are able to get whatever health care they need. Women without those means very often are not. I remember reading about hospitals in northern Brazil, which was women’s hospital. Half of the women were there for the most joyous of reasons because they were giving birth, and they were there with their relation, maybe a little less than half, but the rest of the women were there for botched abortions. I went with the Director of the hospital who said you know we have all these laws against abortion, but that doesn’t stop desperate people from seeking someway out of their situation. All I would ask is if I could wave a magic wand would be that poor women have the same options as rich women. I come back tot hat a lot because the golden rule is a good way to live. Something that challenges us. I ask myself all the time should there be a difference in health care, should there be a difference in educational opportunities. We know that people are born equal in God’s eyes; in our country people are equal under the law. We know we are not equal, some of us are tall, some of are short, some of us are thin, some of us wish we were, you know we have a lot of differences among us. But the fact is there should not be distinctions that are rooted solely in your level of wealth when it comes to basic building blocks. We in the Chambers are among the sponsors of this conference, we still don’t do what we need to do to reach the entrepreneurial abilities of countless people around our globe and micro-credit financing where a little almost miniscule loans-we are talking for fifty dollars, a hundred dollars can transform a woman’s life. She can go out and buy her own cart to set up business in the market place. She can buy an extra goat or cow to sell milk to her neighbours. She can buy a sewing machine. She can liberate herself from poverty because all of a sudden she is in the market.

-What should we do for the partnership’s empowerment in order to be catalysts of changes?

-Is much to be done in forging partnerships. People who are in the media have to work and every kind of experience is going to be welcomed at the global table to create these partnerships that will help to transform lives and society.
I just want to mention a few issues that I think where broader awareness among our own population particularly offer opportunities perhaps for women to be more actively engaged in partnerships and catalyzing change. The whole issue of human trafficking was not on the agenda two years ago which now is a multi million dollar yearly criminal enterprise. preys on women and girls where there is not enough economic protection for their few economic options, particularly in the former Soviet Union where women are educated but often have no place to go to use that education as well as in many countries in south Asia. The issue of human trafficking is one that really calls out for much more work and commitment not just on the part of governments-we’ve made a lot of progress in the past several years to win that but we have a long way to go.
When I left this conference I turned back to Manhattan. More than 1, 000 people were clamouring for Hillary Rodham Clinton’s new book; an autograph and a chance to meet the senator on Monday as she launched a rock star-like tour to promote her long-awaited memoirs. The scheduled one-hour event at a midtown Manhattan bookstore stretched more than 2½ hours, as Clinton kept signing copies of “Living History” and passers by hopped onto the end of the line.

From Kozeta Zavalani

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31