Jehona e mesazhit të Rusisë për Ukrainën

Jehona e mesazhit të Rusisë për Ukrainën

Robert Coalson




Presidenti rus, Dmitri Medvedev, përmes letrës për homologun ukrainas, Viktor Jushçenko, dërgoi valë shokuese në elitën politike të Ukrainës.

Presidenti rus, Dmitri Medvedev, përmes letrës për homologun ukrainas, Viktor Jushçenko, dërgoi valë shokuese në elitën politike të Ukrainës. Në letër, Medvedev akuzon Kievin se ka adoptuar politika, që kanë synim minimin e marrëveshjes bilaterale të vitit 1997 mbi miqësi dhe partneritet. Medvedev thotë se shpreson që “lidershipi i ri politik i Ukrainës”, që do të dalë nga zgjedhjet presidenciale të janarit, do të ndërmarrë hapa për përmirësimin e raporteve.
Vera Ulijançenko, shefja e kabinetit të presidentit Jushçenko, denoncoi “tonin agresiv” të letrës së Medvedevit. Ajo tha se lidershipi rus është “peng i komplekseve të vjetra imperialiste”.
Zëvendësministri rus i Punëve të Jashtme, Grigori Karasin, ishte i shpejtë në kundër-reagim, duke thënë se letra reflektonte “shqetësimet” e Moskës për përkeqësimin e raporteve. Ai akuzoi Ulijançenkon për “keqinterpretim të qëllimshëm” të mesazhit të Medvedevit.
Letra e Medvedevit përmbante një sërë ankesash kundër Jushçenkos, përfshirë edhe pretendimin se Kievi i kishte ofruar armë Gjeorgjisë gjatë luftës së shkurtër me Rusinë, në gushtin e vitit të kaluar. Po ashtu akuzoi Ukrainën se po “shtrembëronte” historinë, duke insistuar se Uria e Madhe e viteve 1930 ishte një akt gjenocidi kundër ukrainasve.
Në një video-incizim nga rezidenca e tij në Soçi, presidenti shpjegoi se nuk do të dërgojë ambasador të ri në Kiev derisa të arrijnë “kohë të reja”.
“Jam i sigurt se kohë të reja do të vijnë. Por, në situatën aktuale, kam vendosur që të mos dërgoj ambasadorin tonë në Ukrainë. Ai do të fillojë punën më vonë. Jam i sigurt se lidhjet e shumëfishta mes Rusisë dhe Ukrainës do të kthehen, madje në një nivel më kualitativ, në një nivel të partneritetit strategjik. Këto kohë nuk janë larg. Shpresoj se udhëheqja e re e Ukrainës do të jetë e gatshme për këtë”, tha Medvedev.
Mesazhi jo i mprehtë i Medvedevit vjen pak pas vizitës kundërthënëse dhjetëditëshe në Ukrainë të patriarkut ortodoks rus, Kiril, një vizitë që u përcoll me protesta nga nacionalistët e Ukrainës dhe ankesa se vizita ishte pjesë e përpjekjeve ruse që të ushtrojnë trysni ndaj Ukrainës.
Po ashtu, letra vjen para zgjedhjeve të 17 janarit, ku anketat tregojnë se Jushçenko mbështetet me vetëm 4 për qind, kryeministrja Julia Timoshenko me 10 për qind dhe lideri i Partisë së Rajoneve, Viktor Janukoviq, me 20 për qind.
Shumë vëzhgues e shohin iniciativën e Medvedevit si një përpjekje për të ndikuar fushatën dhe zgjedhjet. Andro Barnov është shef i Institutit për Strategji dhe Zhvillim në Tbilisi.
“Kjo është një përpjekje për të bërë një ndërhyrje direkte dhe të fuqishme në politikën e brendshme të Ukrainës. Kjo është një përpjekje e hapur që politika agresive e Rusisë të ndikojë në rezultatin e zgjedhjeve të ardhshme. Rusia ka shumë më shumë burime dhe ndikim në Ukrainë, sesa në Gjeorgji, prandaj nuk përjashtohet mundësia që kjo politikë ruse të jetë e suksesshme”, tha Barnov.
Marek Siviec, anëtar polak i Parlamentit Evropian, mendon se letra paraqet fillimin e përfshirjes ruse në procesin zgjedhor të Ukrainës.
“Mendoj se gjuha e politikave imperialiste njihet mirë në Evropë. Rusët duan të jenë aktivë në procesin zgjedhor dhe ata thjesht e demonstrojnë këtë”, tha Siviec.
Por, ish-presidenti i Ukrainës, Leonid Kravçuk, hedh poshtë këto shqetësime, duke thënë se janë votuesit, e jo Kremlini, ata që vendosin se kush do jetë president i ardhshëm i Ukrainës.
“Populli i Ukrainës do të votojë për presidentin. Kjo është e drejta jonë dhe Rusia duhet ta pranojë këtë, sikur që pranojmë ne atë që ndodh në nivelet e larta të politikës ruse”, tha Kravçuk.
Ndërsa shumë vëzhgues i marrin sinjalet e Medvedevit me më shumë seriozitet, analisti politik rus, Dmitri Oreshkin, mendon se krejt kjo ndodh për konsum të brendshëm politik.
“Në vitet e fundit, në mënyrë konstante, jemi inkurajuar që të urrejmë ndonjë armik, qoftë Estoninë, Gjeorgjinë, Bjellorusinë, apo tani Ukrainën”, shpjegon Oreshkin.