Përgatitja enveriste e Kongresit të 29 gushtit

Përgatitja enveriste e Kongresit të 29 gushtit

Luan Myftiu
Ja edhe maskarada e ‘politikës së re’ (2)

Ky liberal nihilist tentoi t’ia ulte imazhin Shqipërisë, pa u shqetësuar se kështu poshtëronte veten dhe partinë që përfaqësonte. “Politika e re”, kjo fantazi staliniste e Ramës, kënaqi nostalgjikët e diktaturës, të cilët gjithë kohën kishin pritur të dilte një prijës i madh, që të ideonte si novacion urrejtjen klasore, mohimin e pronës së ligjshme, sakrificat e martirëve të demokracisë. Ky idealist i pilafit dhe misionar i pushtetit absolut personal u bë etalon i hipokritit, që tenton ta bëjë politikën plaçkë tregu, ku të blihen e të shiten vlerat, gjithë të drejtat themelore të njeriut me anë lejesh ndërtimi, me prona të pahipotekuara dhe “indulgjenca” ofiqesh partiake, apo bashkiake. I etur për t’u pasuruar, i talli pleqtë e qytetit me ca autobusë, që vinin një herë në katër orë me atë parullën fyese “Pleqërí pa vetmí”. Pastaj i mëshiroi me një káfe prej lypësi, si dhe me ca miklime indirekte për “qoftëlargun”. “Politika e re” mbeti, kështu simbol i shpifjes ndaj kundërshtarit, metodë bllofiste për babaxhanët, një kurth për të eliminuar gjithë kuadrot me kontribute të shquara në partinë socialiste; një formë e rafinuar për të vonuar proceset e integrimit, një mënyrë mbijetese e gjithë të paaftëve, duke ia hedhur hyneret e veta kundërshtarit politik.
Por bojën “Politikës së re” të Edvin Ramës po ia nxjerr përgatitja enveriste e Kongresit të 29 gushtit. Ky Kongres po zbulon sheshit se sa i sinqertë ka qenë Rama, kur deklaronte se nuk qenkësh politikan. Se dashkësh të bënte të tillë vetëm njerëzit e thjeshtë. Se, gjoja, standartet i çmuakësh më shumë se vetë fitoren e zgjedhjeve. Kurse tani i quan “personale” gjithë vlerësimet serioze të ndërkombëtarëve, që monitoruan me seriozitet zgjedhjet. Ambicia e Ramës (me nofulla të shtrënguara!) për të mbetur me çdo kusht kryetar i partisë, i bëri “gropën” partisë; futja e jallan - kandidatëve për të siguruar mbështetjen e shumicës së kongresmenëve, është një nga marifetet e vjetra të “politikës së re” të këtij despoti mashtrues. Fushata e tij në rrethe e komuna, kërcënimet ndaj “armiqve” të partisë dhe sabotatorëve të Kongresit, po zbulojnë tërë falsitetin e idealeve prej nastradini të këtij sharlatani të stazhionuar. Asnjëherë Rama nuk kishte dalë kaq hapur për të mbajtur me çdo kusht postin e kryetarit. Ai është shtirur si një fakir, a si një eremit, që vuante nga mungesa e çdo ambicieje për pushtet. U shtir sikur kish ëndërruar të mbetej një misionar, që vetëm përgatiste mjelëset e urta të lopëve dhe karrocierët e nderuar si politikanë të lartë, sikur luftonte, gjoja, të lartësonte vetëdijen politike të shtresave që përfaqësonte. Kurse mënyra e përgatitjes së Kongresit dhe deklarimet e tij të kohëve të fundit po zbulojnë çdo ditë, edhe para më naivëve të majtë, gjithë dhelpërinë e neveritshme të një enveristi dinak e shpirtzí, i cili për kolltuk var në “litar” edhe të atin. “Politika e re” paska qënë, pra, thjesht një sajesë e trashë, një gënjeshtër e ëmbël, një shpikje “moderne” e mediokritetit të një drejtuesi pa vizion, i cili paskësh ditur kështu të mbijetonte deri sa krijoi shtresa të korruptuarish, me të cilët shpreson të qëndrojë udhëheqës i pazëvendësueshëm edhe i tranzicionit, që është gati ta zgjatë pa fund për të qëndruar përjetë në krye të partisë, edhe duke lëpirë ç’ka pështytur në tërë këto vite !...