Sabile Keçmezi-Basha: Udhët e Atdheut

nga **Agim Gashi** Thu May 20, 2010 1:22 am

Sabile Keçmezi-Basha

sabile_basha@hotmail.com

UDHËT E ATDHEUT

KUR TË VISH NË
PRISHTINË

Kur të vishë në
Prishtinë

Dot më kërkosh
në lagjen “Elitë”

Tek barnatorja
“Camomili”

Do të pret
Xanax-i,

dhe trete në
shi,

Se rrugën për
Veri do të marrim

Kur të vish në
Prishtinë

Në Urën e Ibrit
gjithsesi do takohemi,

Do të shohësh me sytë e tu

Se si ende
pikon gjak

Mollë e Kuqe

Te Kroi i
Vitakut

Do të gjezdisim
me dhembjen për dore

Në Konispol do
t’i puqim gjembat

Do ta thyej kafkën me grushte

Kipci i Bilall
Xhaferrit

Nëpër zaja të
përflakura

Do të udhëtojë
për Çamëri

ROBËRI E FJETUR

Ende me mua

pi kafe robëria

dhe më bënë

pyetje pa
pikëpyetje

Ndërsa në mua

ADN-ja lahet e
shpërlahet

Nga mjegulla
dhe pluhuri

Që i kanë
mbuluar tinëzisht

Syrin nga
hithrat

DIÇKA MUNGON

Atdheut dhe
trupit

I mungojnë ca
copa jeshile

Nata i qet
gjuhën

Dhe i përqesh

Për gjymtyrët e
brejtura

Shpesh i kam
par

se si bisedojnë
shtruar

kafka me
gjymtyrët

dhe nuk
dëgjojnë

muzikën
gjëmuese

që zhbiron
timpanin

nga kockat e
rëzbitura

të Homerit
dritë-pamës

LETRAT QË I
SHKRUAJ

Për çdo ditë

Në letrat që i
shkruaj

Më mbushen

Me pika-pika

Pastaj vej edhe
kllapa

Pikëçuditjet
vijën krejt në fund

Dhe më shtohen
pahetueshëm

Disa pulëbardha
në fluturim

Nuk e duan
matematiken

As atëherë dhe
as tani

Sidomos
matematikën

Me tri të
panjohura...

QESHJE E
BUZËQESHJE

Më thua

Se duhet të
buzëqeshi

Për të bërë Ty
qejfin

Ehe...

E kush do t’i
kamuflojë rrudhat

Në qafat e
atdheut

Po gjurmët e
gjakut 0-pozitiv

Cila blozë do i
kamufloi

Pa më thuaj...

Lum miku

KUJTIMIN E KA
KAP SKLEROZA

Kujtimin e ka
kap skleroza

Dhe harruar ka
sytë e atdheut

Të kaltër si
malli

Shpesh i takoj
në ecejake

Duke u shikuar
vëngër

Kafka me qafen

Që në një kohë
të pakohë

I kishte prerë

Shpatë e
Demokleut

Në
organo-gramin e pritjes

Askush nuk e
blinte pritjen

Të kohës
mjegullnajë

Arkitektura e
urës dëmtohej

E Rozafa më
qante në prehër

Duke e shtuar
mëkimin

Në gishtat me
unaza

UDHËT E ATDHEUT

Nuk i keni par
mbrëmë

Se oborri i
atdheut

Është shtruar
me pikëpyetje

Dhe me shumë
qafa

Në kornizën e
kuqe

O zot

Sa shumë udhë

Sa shumë ura

Për të arritur
te një

E vetme udhë

Dhe te një

E vetme urë...

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31