Akllapi Net - Forum i Hapur
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Adrian Qerimi: viktimè e njè intervenimi kirurgal

Shko poshtë

Adrian Qerimi: viktimè e njè intervenimi kirurgal Empty Adrian Qerimi: viktimè e njè intervenimi kirurgal

Mesazh nga Agim Gashi Mon Nov 09, 2009 2:13 am

Ismajl Qerimi
Rte, de Neuchâtel n°39
1008 PRILLY (Suisse)
tél. +41 21 6242443
Nat. 0797075318
Email : iqerimi@hotmail.com


Adrian Qerimi: viktimè e njè intervenimi kirurgal N1849466621_2993
Viktimë e një intervenimi kirurgal

Prezentohem, quhem Ismajl Qerimi, lindur më 11.07.1975 në Dumnicë, Vushtrri, Kosovë, biri i Hazir Qerimit dhe Arife qerimit lindur sheremeti,nga njè familje prej 8 fèmijve,2 motra e 6 vëllezer. I martuar më 22.06.2000 me Isabel Pererira-Qerimi, baba i një djali nga 09.04.2004. Qendroj në Zvicër nga gushti i vitit 1993. Statusi im i njohur zyrtarisht si refugjat politik.
Më lejoni të ju shkruaj duke shpresuar se letra ime do të terheq vëmendjën tuaj që të kuptoni gjendjën time të përjetuar pas operimit të gabuar të bërë më 22.09. 2004
Rasti i hidhur : Punoja si shërbyes në një nga postat më të mëdha të Zvicrës, Poste suisse, 1310 Daillens.Më 26.11.2003 një ark pakete e rëndë 30kg. më ra në dorën e majtë duke më shokuar nga një dhembje për të cilën, shefi im u detyruatë më dërgoj urgjentisht në Poliklinikën Vidymed në Lausanne (Llozanë). Dy mjekë më kanë kontrolluar, Dr. Moeri dhe Dr. Stuzeneger, të cilët, me anë të radiografisë, gjetën në lésion (lëndim) du tunnel carpien (drita apo damari e syrit) dhe një kyste(kist) palmaire radiale ( një lloj palme muskle ?). Nga 26.11.2003 kam patur ndërprerje të punës duke marrë ilaqe kundër dhembjeve.
Në mes kohës, gjatë përcjelljeve mjeksore, më është dhënë një ingjeksion për të m’i ndaluar dhembjet në dorën (shuplakë) e majtë, gjë që më ka mundësuar ta rifilloj punën nga 19.02.2004. Kështu, pas disa muajve, me përcjelljën mjeksore , Dr. Moeri dhe Dr. Stuzeneger, më sugjeruan që t’i shtrohem njè intervenimi kirurgjial,i cili m,u bè mè 22.09.2004 veté 3 dité para operimit mora pushim nga puna. gjatè operimitDr stuzenegeraplikoi anestaziné lokale nén sjetullé té krahut. nga ky operacion shéndeti dhe jeta ime pèsuan njè traumfiziko-psiqike-psiqike !...Nga dhembjet, në vend të heqjës së tyre, u detyrova menjëherë pas operimit që të kërkoj ndihmë mjeksore në Permanence de la Longerie, në urgjencë, ku për të dytën herë, më kanë aplikuar Morphine kundër dhembjeve, dhe aty mjekët më thanë se duhet gjithësesi ta konsultoj kirurgun tim sepse këto dhembje nuk janë normale. Pas konsultimeve me Dr. Stuzeneger, shkova te Dr. Huggenbuhler, i cili më bëri ekzamimin EMG, i cili konstaton se nuk ka përmirësim. Kirurgu im, kësaj here, më propozon një rioperim, duke dyshuar se operimi i nervit carpien ishte gabim, por duke u arsyetuar se duhet konsultuar sigurimin e aksidenteve, SUVA, për ta përcjellur gjendjën shëndetsore, gjegjësisht të dorës sime. SUVA
më propozon një klinikë speciale për readaptim në Sion.
Në këtë klinikë, iu kam nënshtruar seancave fizioterapive dhe ergoterapi, të papërshtatshme, dhe më kanë dëmtuar duke ma paralizuar grushtin të cilin nuk kam mundur ta hapi. Duke u përpjekur që të ma hapin grushtin, ata kanë praktikuar shumë infiltrime ingjekcionesh në muskuj ( Calcitonine, Botoxe e Redia), që nuk kanë pasur asnjë sukses. Mjekët e SUVA-së nuk e kanë marrë seriozisht gjendjën time shëndetësore, madje edhe duke më quajtur si stimulues. Për injorimin e shërimit tim, nga ana e mjekëve, i kam njohtuar edhe anëtarët e familjës sime. Mjekja Dresse Pappas, në konsultimet e saja me vëllezërit e mi, ka konstatuar se gjendja e keqësuar e imja vjen nga një operim , plotësisht, i gabuar nga mjeku i lartëpërmendur. Unë kam isistuar, me këmbëngulje, përse më mbajnë, të mbyllur si një jetim, duke më maltretuar me sjelljet e tyre vulgare e agresive…Pas insistimit tim për kontrollime më profesionale, ata më në fund praktikuan prova të cilat, sipas tyre, kanë « rezultuar » me diagnozën algoneurodystrophie ??!!...
Pastaj, mjekët e syves kanë thënë se përmirësimi i gjendjës shëdetësore do të bëhët me kalimin e kohës. Gjithnjë, gjatë qëndrimit tim në klinikën e Sionit, dhembjet e mia nuk kishin pushim, për çka edhe u kërkoja ndihmë infermierev e mjekve për të më marrë parasyshë dhembjet e padurueshme …Ato në vend që të kujdeseshin sipas profesionit të tyre human, më provokonin duke më nxituar që, me fajin tim, të lëshoja klinikën dhe të mbetesha në mëshirën e dhembjeve. Dhe, më në fund, ata më lëshuan nga klinika pa më dhënë kurfarë përmirësime të gjendjës sime shëndetësore.

Pas 4 dita , nga dalja nga klinika Sionit, në banesën time vazhduan dhembjet e mia, duke u rritur me krizë edhe më të madhe, duke u përhapur në krahun e majtë dhe në shpatullë, nën sqetullë, në anën e majtë të fytyrës si dhe në anën e majtë të boshtit kurrizor duke shkuar deri në tru. Pastaj m’u keqësua edhe frymarrja. Mu skuqën veshi i majtë, qafa në anën e majtë, si dhe të gjitha pjesët e trupit nga ana e majtë gjithashtu. Familja ime, e shqetësuar nga kjo gjendje shumë delikate e shëndetit tim, e thirri Ndihmën e shpejtë, e cila erdhi me kohë dhe më dërgoi në CHUV (Qendra universitare e Vaudit) . Aty, duke më parë të tillë, më dhanë ushqim artificial-infuzion dhe pastaj Morphine. Neurologun deklaron se është i panjohtuar për këto simptome dhe kërkon ndihmë e shefit neurologjik për sëmundjën algoneurodystrophie.
Pas shumë orvet ë pritjës, më në fund arrinë Neurologu, i cili pas ekzaminimit, konsaton se gjendja ime është tejet e komplikuar dhe nuk ka mundësi të më ndihmojë. Ai më sygjeroi që të shkoj në banesë duke më premtuar se, në konsultim me kolegët e vet, do të bëj të mundshme një egzaminim më të përsosur ; por kjo nuk ndodhi deri më sot. Psehin ata e dinë ??!!...

Duke filluar nga ky rast, kam filluar, gjithashtu, që të kuptoj se të gjitha këto injorime e maltretime janë të ndikuara nga mjekët e Sigurimit shëndetësor, SUVA. Mjekët e dinini burimin mirë e gabimit profesional mjekësor, dhe bashkëpunimi i tyre tregon se asnjëri prej tyre nuk dëshironte të merrte një hap të duhur për një kujdes më të rëndësishëm e human , sipas Betimit të Hipokratit.

Pas brengave të arsyeshme të familjarëve të mi, miqve dhe shqetsimeve të mia personale,
vendosa të që të shkoj në HUG (Spitali Universitar i Gjënevës) në Gjenevë. Kjo u bë me këmbënguljën time duke i bërë SUVA-së kërkesë për kontrollim në këtë spital. Kisha një shpresë se në Gjenevë, seli e shumë institucioneve internacionale si dhe e Komitetit Ndërkombëtar të Kryqit të kuq, por shpresat shuajtën qysh në ditën e parë, aty kish maltretimet fiziko-psiqike të paimagjinuara nga një njeri i thjeshtë. Në ditën e dytë, pas paralizimit tim fizik ( gjë që më ndodhë nganjëherë në krizat e mia shëndetësore), shefi i repartit neurologjik, në prezencën e vëllaut tim, Agimit, dhe shoqës sime, Isabelës, në një paralizim të tillë fizik , e të shtrirë në një karrikë invalidore, mjeku ma kapi këmbën duka ma tërhequr herë djathtas herë majtas, duke më provokuar një dhembje të hatashme nga e cila më vinin edhe britma e ulurima të paimagjinuara…Krejt kjo, për mendimin tim dhe të Agimit, për të na hequr nga trajtimet e tutjeshme mjekësore për mos të shpenzuar para për mua nga ana e sigurimit shëndetsor- nga SUVA. Ai poashtu e provokoj rëndë edhe vëllaun tim Agimin duke pritur një ngatrresë, me atë rast sikur, pot ë largohasha unë nga spitali, të na linte neve fajtor duke më quajtur stimulant. Nga të gjitha këto, si dhe maltretimet tjera të cekura më lartë, qëllimi i tyre ishte që të më hiqnin qafet me çdo mënyrë, e në fund të fundit, edhe të më shpallnin si të çmendur për të më dërguar në ndonjë çmendurinë…As vetë nuk e di se si ia kam arritur t’i shpëtoj këtyre kurthave të kurdisura nga njerzit që kanë dhënë Betimin e Hipokratit. O kohëra o zakone, do të thonin Latinet e lashtë ! Pas një kerkese për sqarime, bërë nga familjarët të mi, për maltretimet që m’u bënë në HUG, na u përgjigjën me një falje formale. Zhgënjimet dhe humbja e besimit te këta mjekë vetëm sa m’u shtuan !

Duke mos humbur shpresat për një trajtim human e mjekësor dhe duke hulumtuar edhe nëpërmes internetit, vendosa që të shkoj për një kontrollim rutinor në një Poliklinikë e specializuar për duar – d.m.th. te një specialist i algoneurodystrophie në Belgjikë, konkretisht në Bruksel. Kjo ishte më 26.08. 2005.
Pasiqë kontaktova, me anë të telefonit, mjeku belg më caktoj një takimin të shpejtë, për çka edhe i jam shumë mirënjohës. Ai më dëgjonte shumë me vëmendje për të gjitha peripetitë e mia dhe pas shikimit të dokumenteve mjeksore që ia tregova si dhe pas kontrollimit shumë të kujdesshëm, e bëri një pyetje :
-Kush ka thënë se duhej t’i shtrohesh operacionit të tillë ?! Dhe pasiqë që më sqaroj se ky hap i mjekve zviceran ishte shumë i gabuar, dhe si pasoj e krejt kësaj, sëmurja jote nuk vjen vetëm nga algoneurodystrophie, por kjo dhembje e kjo pasojë vjen nga ky operim duke të dhënë se gabimisht anestazionin post-opératoire, dhe diagnoza e saktë quhet plexus brachial.

Nga nevoja për një shërim adekuat kam shkuar te shumë specialistë, si në Kosovë, Austri e Gjermani, ku më kanë thënë se diagnoztifikimi i mjekut nga Belgjika është i saktë, kuptohet pas një egzaminimit të tyre, Ata ishin në pajtushmëri profesionale me atë diagnozën që quhet
plexus brachial. D.m.th. janë tèrè nervat të lënduara ne teritorin plexus brachial, dhe gjithashtu një infektim toxique.

Qe pra pëgjegjjet në pyetjet e mia të pasqaruara nga mjekët zviceranë, që u gjurmuan, që kanë preferuar që mos të vazhdohën aplikimet, duke u përpjekur që të më shtyjnë në psikiatri. Krejt kjo ka ndodhur si pasojë e një intervenimi kirurgjik të gabuar. Askushë nuk dëshiron ta marrë përgjegjësinë për këtë gabim profesional mjekësor i cili e ka shkatrruar ardhmërinë e jetës sime.

Pas kthimit nga Belgjika, iu drejtova CHUV-it për t’më ndihmuar me medikamente në bazë të diagnozës plexus brachial ; një mjek zviceran më udhëzoj te Shërbimet kundër dhimbjeve. Aty m’i kanë dhënë disa ingjekcione shumë të forta në qafë, të ashtuquajtura blocs sténillaires por pa sukses.
Një trajtim tjetër, me anë të barnave, në vend të Neurotin të zëvendësohën me barin Lyrica, i cili, nga shuma e dozës, reagoj negativisht duke m’i rritur dhembjet tej mase, për çka gruaja ime u detyrua , në mesnatë, të më dërgoj në Urgjencë të CHUV-it. Aty prita afërsisht 4 orë derisa erdhi mjekja kujdestare. Ajo, sigurisht nga një paragjykim subjektiv pasiqë kishte shikuar dosjën time, më priti me një arrogancë, që në çdo rast nuk mund të imagjinohet të ketë sjellje të një profesioni human, sepse në moment përpiqej të ma hap grushtin duke më bërë dhimbje të papërballueshme. Gruaja ime duke parë këtë gjendje u mundua që t’iu sqaroj mjekës se nëse vazhdohet të trajtohet kështu mund të vjen deri te paraliza dhe do të keqësohet gjendja ime deri në një paralizim tè cilin e kisha nè raste tè tilla. Ajo iu kèrcènua shoqès sime duke i thènè dil jashtè.Gruja ime,duke parè maltretimet qè mè bèheshin, i kèrkoj qè tè mè lironte se do tè ishte mè mirè se sa tè paralizohesha terèsisht edhe njè herè nga trupi. Ajo,e nxitur nga egoja e vet, pèr t `u arsyetuar pèr sjelljet eveta, e thirri sekuritasin pèr intervenim, gjèja pèr ndihmè. Ata,sekuritasi, na maltretuan fizikisht e psiqikisht duke na larguar me dhunè nga spitali. Pèr pasojat fizike qè i pèrjetuam nga sekuritasit,i kemi dèshmitè faktike sepse ishim fotografuar me njè aparat kur erdhèm nè familje.Disa orè mè vonè, unè dhe gruja ime, shkuam nè shuv,nè shèrbimet kundèr dhimbjeve,ku u trajtuam nga mjekuDr grange,tè cilin e informova pèr rastin te mjekja,si dhe pèr ndrushimin e barnave.Ai,pas kontrollimit qè mè bèri,ishte shumè i trazuar dhe mbeti pa shtuar asnjè fjalè pèr sjeljet e mjekve ndaj meje dhe gru nè njè repart tjetèr, sepse ishte i vetmi qè mè kuptonte dhe pèrpiqej tè mè ndihmonte sinqerisht nè shèrimin tim. Nè du takime, pèr aparatin nè fjalè, tè caktuar nè CHUV. Mè janè anuluar pèr arsye tè panjohura pèr mua Nè takimin e tretè qè u realizua me njè kirurg,i cili pasiqè u njoftua dosjen tim e,ai refuzoj nè mènurè kategorike kètè aparat duke thènè se nu ka nevojè pèr rastin tènd.

Nga të gjitha këto që u thanë më lartë, jeta ime është çorientuar. Kjo vjen nga injorimi mungesa e vullnetit të mirë nga ana e disa mjekëve në Zvicër që nuk pëpiqën ta përmirësojnë gabimin e vet profesional (Dr. Stuzenger et son équipe). Ata preferojnë të mbesin solidarë në gënjeshtrat e tyre në vend që të tregojnë të vertetën e të më shërojnë.
Përdorimet e barnave :
- Oxycontin 120 mg/në ditë
- Neurotin 3000 mg/në ditë,
- Sirdalud 6mg/në ditë
- Novalgin 50 mg/3 herë në ditë
- Olfen patch
- Olfen cpr 2-3 në ditë
- Dafalgan 1000 mg/ 4 herë në ditë
- Ventolin spray
- Voltaren rapid/ 2-3 herë në ditë


Përballë këtij moskuptimi dhe në këtë padrejtësi, unë gjendem, në tridhjetë vitet e mia, i dënuar të mbetem i hendikepuar përjetë.
Qe arsyeja për të cilën ngjarja ime më ka shtyer kah ju në mënyrë që kjo padrejtësi mos të përseritet kurrë dhe duke shpresuar se mund të më ndihmoni.
Shpresa ime e fundit mbetet që të shërohem në çfarëdo mjeti a mënyre dhe për këtë kam nevojën e ndihmës suaj.


Dua ta ceku edhe një të vertetë që e dëshmojnë faktet se në gabimin e kirurgve gjatë operimit tim anestezionin ma ka dhënë një infermiere në vend të anestologut profesionalist. Gabim që mjekët duhet ta pranojnë sepse janë betuar në Betimin e Hipokratit.

Ismajl QERIMI


Shtesë :
1kopje nga raporti i mjekut të Brukselit
1 kopje nga raporti i mjekve të Zvicrës
1 kopje nga mjeku i Austris.
Agim Gashi
Agim Gashi
Administrator
Administrator

Numri i postimeve : 45955
Age : 69
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008

Mbrapsht në krye Shko poshtë

Mbrapsht në krye

- Similar topics

 
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi