Namik Selmani:Dy poezi

nga **Agim Gashi** Wed Sep 28, 2011 4:12 pm

Namik Selmani:Dy poezi

Lavërtar të parë të fjalës të duam, Baca Din!
Kushtuar poetit kosovar Din Mehmeti
Nga Namik Selmani

1
Hej Baca Din,
Ma flatro atë mandile Juniku thinjur ndër ortekë!
Ma thuaj njat kangë të pathënë
Ta kall Mandatën që tinëzisht më vjen kah mote.
Kur drita derdhet,
Qiriri i fjalës tande bahet mal apo çetinë bjeshke
Bahet piskamë e pëllumb
Në këto gryka e në këtë qiell të lirë Kosove.

2.
Mos hesht bre, Baca Din,
Mas ia baj askurrë qejfin Ujkut të Heshtjes vrastare
Mbahu pas Parmendës së Fjalës
Se lavërtar të parë të duam tash sa shekuj shqiptarie.
Trimërohu ndër oda
Se fjala na mrrolet nga Myku i Ngrehosjes vdekatare
Bajrakrohu
Në rudinat e poezisë ku mbijnë filizë pavdekësie.

3.
Bahu fluger shpirtërash Baca Din,
Mos të të shuhet kurrë ai zjarrm i lisnajtë i votrës.
Tymtarët
Të mos prajnë së nxjerrë pa fund shtëllunga jete.
E pelenat e bardha
Një dekik mos mbetshin pa të qarat e fosnjës.
E lavdia
Të mos mbesë jetime pa fjalët e poetëve

4.
Mos hesht, o Bard i Gjuhës së Zogjve
Që fort bukur po i ditke gjuhën e luleve të globit.
Me kreni
Na gurro tinguj e gurra të reja që solli liria!
Na shkundullo në ujëvarat e Junikut
Që gëlojnë gazmueshëm mes gjoksit
Për të na thënë
Se kurrë s’po u thakan këngët si flakaresha fisnike.

5.
Fjala mos të vdektë, baca Din!

Namik Selmani
Berat, mars 2009

Po vijnë Don Kishotët…

Po vijë nga larg ca Don Kishotë
E derën askush s’ua mbyll
Ndër faqe skuqur rigojnë lotë
E gjethe e dritë u fsheh në pyll.

Po vijnë mes nesh ca Don Kishotë
Zezon një shall përmes sherrnajës
Qyqon një derë, një shpat, një hon
Garojnë pa fund përmes piskamës

Piskon kjo kohë e verbëruar
Që kërkon sy e kërkon veshë
Mbi zjarr sheh djepin e shkrumbuar
Mbi det po mbyten libra, fletë.

E Sançot ndërrojnë pa fund kollaret
Se Donët duan madhështi
Nuk di ku janë Rosinantët
Tek shoh një vile, një benz të ri..

Po vijnë ata me vrap galopi
Pa një patkua e kapistall
E dora ngrirë mbet nga të ftohtit
E gjaku si përrua pa ujë u tha.

Po vijnë e shkojnë nëpër avionë
Në çdo hotel i pret Dylqinja
Ca celularë po cicërojnë
Në tavolinë ku vret vetmia.

Po vijnë sërish ca Don Kishotë
Gërdallur mes dhimbjes së ëndrrës
U thyen e humbën purtekat e lodrës
U terratis në det profecia e këngës.

Në zjarr Prometeu ndez shkrepsen
Të mos shuhet ky qiell, kjo dritë
Ata vijnë e shkojnë mes njerëzve
E njerëz s’u bënë kurrë një ditë

S’ia ndalkan turrin dallga, vala
S’ia mbyllin udhën gjerdhe, frerra
.Po vijnë pa fund ca Donë gërdallë
..Mes nesh po mbillet dhimbja, heshtja..

Po vijnë pa fund ca Don Kishotë…

Namik Selmani = 0692776828

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31