Shazim Mehmeti: PLEQ - (baladë për Prishtinën)

Shazim Mehmeti: PLEQ - (baladë për Prishtinën)


Bosh qyteti si mordja!
Paskan mbetur vetëm pleqtë!
Pleq të lëvizshëm si hijet
që s’i vëreje më parë.
Pleq me bastune në duar
dhe pleq duarthatë.
Pleq të rralluar si ky vend
dhe pleq të parralluar.
Pleq të kërrusur si plisat e bardhë të kësaj toke
dhe pleq të drejtë fare.
Pleq me fytyra meitësh
dhe pleq të dhembshur bujarë.
Pleq të mësuar me të keqen
dhe pleq që mezi mësohen me atë.
I sheh ngado: përmes qytetit
dhe në sheshet perifere;
në parqet pa të rinj
dhe nga përmendorja e varrezave.
(në Prishtinë nuk ka përmandore lirie!);
nga Dardania dhe nga Kodra e Trimave.
Pleq, pleq, pleq!...
Pleq të lëvizshëm të menduar.
Çdonjëri më i menduar se tjetri
me një dashuridhembje që s’i ndahet!
Shikojini, ju lutem:
një plak mjekërborë kullon sytë mbi një gazetë;
një tjetër mplak ditën mbi një libër të vjetër;
një i tretë mban për dore të dashurën e vet thinjoshe;
një tjetër i fëmijëruar loz me një barbikë!
Pleq që lëvizin, lëvizin
i japin qytetit jetë!
Zot, them, sa pleq të gjallë!
Pleq që kanë vendosur ta bartin jetën tutje!
Pleq të përmalluar, në dhembje të topitur!
Pleq që në grykëra u lidhen nyje
e nuk qajnë!
Pleq të gjallë, të gjallë!...
Sa të gjallë, sa të gjallë, Zot!
Pleq që sa s’të kanë thënë:
VDEKJA JETON NË NE TË GJALLËT!

Prishtinë, gusht, 1997

Mosha e dhembjes, vaj mbi pëlhurë, 50x60cm, - pikturë e Shazim Mehmetit