Akllapi Net - Forum i Hapur
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT (Poemë)

Shko poshtë

Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT (Poemë) Empty Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT (Poemë)

Mesazh nga Agim Gashi Sat Sep 04, 2010 10:02 am

Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT (Poemë) 39759_1353453960042_1342220805_868035_8305305_n

Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT (Poemë) 45994_1357738907163_1342220805_878143_1249582_n
Kujtim Stojku:ZËRI I ATDHEUT.
Poemë.

Në thellësi të shpirtit tim,brenda mendjes sime
Qëndron ti o Atdhe,ashtu si nga moti krenar
Dhe unë në asnjë vend tjetër ty nuk mund të gjej
Sepse aty m’ka rënë koka, kam qarë për herë t’ parë

Shkëmbinj me ngjyrë gri,dhe fusha të blerta
Ku e ngroh dielli çdo kënd e anë
Toka ku mbeshtes këmbët e mia
Pshërëtimën tënde e ndjej deri n’asht.

Prej zemrës së dheut zëri yt më flet
Ndërsa unë eci mbi shpnën tënde dhe t’ shkel
Sipër meje kubeja e qiellit me sytë e yjeve sheh
Dhe ai fillon e ngryset,sikur hedh n’fytyrë një vel.

Atje n’mes majave të alpeve ku dielli perëndon
Dhe hëna me diskun e argjendë nis e ndriçon
Dua të eci në këmbë dhe të t’mas me hap
Duke ec kështu mbi ty,t’mos pushoj ditë as nat’

Tek eci kështu mbi ty zemra po m’gufon
Tek shoh shpresën që si trëndafil ka lind’
O tokë e shqipeve me përdhunë e ndarë
Dje shpresa për bashkim dukej larg,por sot jemi bind
Se prapë do t’jemi bashkë, o Atdheu im krenar.

Dhe kur unë gjendem vetem n’qetësinë e nates
Dhe mbyll sytë e mi dhe gjumit n’qetësi i falem
Unë bie në gjunjë dhe ndjej ngrohtësinë tënde
Pulsin që të rreh,dhe gjakun që t’vërshon n’damar’
Qysh nga lashtësia të kujtoj nga emrat e vjetër
Dhe deri tek emri i ri i sotëm,Shqipëtar.
Dhe pikërisht këtë lashtësi e ndjej në shpirt
Dhe kjo për mua është esenca reale
Sepse kjo lashtësi nga dheu m’ flet me shpirt
Ashtu si zemra dhe gjaku i japin jetë trupit
Kuptim i qartë historik, shkruar n’mënyrë dimensionale.

Dhe ja tek eci kështu i vetëm duke menduar
Përbrënda ndjenjat m’përplasen si një luftë e rreptë
Ndjej në damarë gjakun që më rrjedh me vrull’
Së brëndshmi më ngrihet deri n’fyt një gulç
Për Çamërinë trime ku s’valvitet flamuri i kuq.

Eci duke thithur ngadalë duhanin farmak
Dhe shpresa për fitore si një eshk’m’përvlon në gji
Kokën kthej pas,dhe vështrimi m’tretet mbi Çamëri
Ku besimi dhe shpresa m’gudulisin me përkdheli
Zërin dëgjoj nga zemra e dheut, prandaj shkruaj
Me lot dhe gaz për ty Atdhe, këtë poezi.

Dashuria dhe malli për bijtë e tu janë një zjarr’
Ku për ty janë flijuar me më t’madhen dëshirë
Dhe kjo dashuri nuk është thjeshtë një flakë
Sepse për ty derdhën gjakun n’altarin e lirisë
Prandaj nga thellësia brenda vetë tokës
Vjen plot afsh përzhitës, aroma e lirisë .

Ky nuk është Atdheu juaj,shpesh na kanë thënë
Dhe se ju nuk jeni t’parlindurit e këtij vendi
Falsifikime akademike të bëra me tinëzi
Por nga thellësia e tokës zëri i vjetër flet
Dhe mban’ të gjallë para nesh,historinë.

Atdhe,shpirtrisht ke qen’i pa ndarë,por vetëm
në kufij gjeografikë,sa herë erërat dhe murlanet frynë
Dhe pshërëtimën tënde, në shpirtin tim e ndjej
Është zëri yt Atdhe qe me thërret,e për ty zemra m’rreh
Ne jemi bijtë e tu dhe pshërëtima jote na tingëllon
në çdonjërin prej nesh,që të bëhesh si dikur
Dhe flamuri kuq të valvitet i lrë në çdo cep.

Sa herë dielli lind dhe flakëron me rrezet e tij
Vështrimin mbi ty tërë mall e hedh
Janë këto rreze që të ngrohin çdo ditë
Që nga Shkupi, e deri n ë Prevezë.

Shumë kobe ndodhën,vaje e lot u derdhën mbi ty
E sot bijtë e tu nuk ja kanë marrë vajtimit
Dhe me besim tek Zoti,Çamërinë prap do ta kthejmë ty
Dhe sa herë në ditë të vështira,përmes hidhërimit
dhe vuajtjes,shpresa të buzqeshi,e sot ke hap krahët
Dhe bijtë e tu me mall duke i rrok n’krahëror
që me gjakun e tyre pëllëmbë për pëllëmbë të lanë
e me lavdi të mbuluan, e për ty ranë theror.

Ata të deshën si të marrë,si bijtë nënën e vet

Dashuri e pa kufi që e kalon çdo cak
Prandaj me mall zëri yt edhe sot i thërrët
Si dikur Kastriotin që u kthye në vendin e vet.

Dhe ja një ditë e re plot gaz po agon
Dhëmbjet pak nga pak po i largon
Ata po kthehen me fuqi dhe më t’madhin besim
Fitmtar nga lufta e gjatë,gjith nder dhe ngadhnjim.

Dhe ja më në fund plot shpresë dhe besim arritëm
Që t’heqim prej gjokseve tona psherëtimat
Dhe të bashkuar si zonjë dikur, qëmoti
Zëri i Atdheut na thërret si vëtëtima.



Agim Gashi
Agim Gashi
Administrator
Administrator

Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008

Mbrapsht në krye Shko poshtë

Mbrapsht në krye


 
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi