PO VENDOS POLITIKA, POR JO LIGJI

PO VENDOS POLITIKA, POR JO LIGJI



Që të dalim më lehtë në temën thelbore të editorialit, na duhet të flasim pak për një copë “situate politike sot”, që të kthehemi pak, në disa rreshta retrospektivë. “Bota sot” në korrik të vitit 2000 shkruante se gjyqet e Kosovës po vazhdonin të funksiononin me ligjet e shtetit të Serbisë. Hajgare! Jo, hajgare është sot, kur po implementohen të njëjtat ligje, dhe punojnë po ashtu të njëjtit gjykatës, gjykatës shqiptarë të Serbisë, desha të them të shtetit të Serbisë. Në atë kohë çdo lloj kritike “sistemit të ri” shurdhohej nga brohoritja e “karnavalit politik” në vendosjen festivalore të administratës së UNMIK-ut, që vinin nga vendet e civilizuara drejt në Bregun e Fildishtë pa elefantë. Kur arrijnë të të bindin se të kanë çliruar, nuk të intereson të kuptosh se liria - të cilën nuk e mbron ligji - është anarki, dhe liria me ligje të okupatorit - është robëri tipike. Ligjërisht po vazhdonte okupacioni, por moralisht ishim fitimtarë dhe të çliruar, kështu thoshte krejt bota pa përjashtim, dhe cili me mend në kokë do të dilte kundër “sistemit të ri” që na “hoqi qafe Milosheviqin”. Aty-këtu, jo ndonjë (jo më shumë se dy) publicistë, kritikuan politikën akulturizuese që UNMIK-u po e ushtronte në mënyrë ilegale duke e lënë në duart e shoqërisë civile. Po mobilizohej “shoqëria civile” në punën e saj për ta zhbërë qenien kombëtare, dhe këtë projekt e udhëhiqte Den Eversi duke implementuar modelin e sistemit politik në romanin e Orvellit 1984. Gazetarët “e tillë” u desh të tërhiqen nga publiciteti. Ishin të rrezikshëm për shkak se po “propagandonin” kundër “ndërkombëtarëve” grumbull të UNMIK-ut, pa pasur avokaturë së paku të thonë se brenda grumbullit të ashtuquajtur “ndërkombëtar” kishte kombe (shtete) antishqiptare që po punonin për akulturimin e Kosovës. Në hapat e breshkës që bëjmë ne si “popull i vonuar” ne ia dalim gjithmonë të gjejmë alibi. Në atë “kohë - koha” ishte e shkurtër, dhe arsyetimi afirmonte faktin se, menjëherë nuk mund të vihen ligje, ligjet i aprovon parlamenti që nuk ekzistonte, se qeveritë ishin “të përkohshme” voluntere - dhe një mijë e një net arsye deri në pambarim. Dhe koha “e shkurtër” zgjati pikë për pikë (në qershor 2009) dhjetë vjet të rrasta. Dhjetë vjet të rrasta ndodhën qeveri dhe parlamente, u bënë ligje që Rregulloret e UNMIK-ut nuk lejonin implementimin e tyre, si nuk lejojnë pikërisht as sot, e kështu me radhë, deri te Kushtetuta, përsëri e paimplementueshme pikërisht në sferat më delikate të ligjit që bën shtetin - shtet! Historia e Absurdit do ta shënojë rastin e konkurrimit të gjykatësve për “trupën” e Gjykatës Kushtetuese (që do të themelohet “së shpejti”), dhe dosjet e tyre që u shpaluan në media, si për njerëz të korruptuar “të sistemeve” (jo të një sistemi), një ansambël i konservuar në bocën ku ruhen fetuset eksperimentale të marrëzisë politike. Nëse në Kosovë nuk ka më shumë se dhjetë mijë juristë të diplomuar, atëherë a mund të gjenden nja një mijë që do ta nxirrnin drejtësinë në një shkallë normale, (e të largohen shërbëtorët që nga Rankoviqi deri te Milosheviqi), që punojnë sot në gjyqësinë “kosovare”, individë që nuk kanë nivel më të lartë sesa gjykatësit e ligjit të “sheriatit”, implementuesit e ligjeve të sistemit totalitar të diktaturës sllave, primitive fetare. Prandaj ndodh kështu si ndodh në Kosovë qe dhjetë vjet me radhë, nuk funksionon ligji, por politika. Mijëra shembuj, por e marrim një: vendimi politik u jep rroga policëve serbë, kurse ligjërisht ata nuk mund të konsiderohen punëtorë të policisë, se e kanë lëshuar punën, dhe plus nuk e kanë respektuar ligjin. Por nuk ka ligje në Kosovë. Ka vetëm politikë. Vendime politike. Vendos politika. Jo ligji.