KUSH I POROSIT FUSHATAT SKANDALOZE?

KUSH I POROSIT FUSHATAT SKANDALOZE?



Atmosfera hipnotizuese e fushatave të denigrimit dhe palarësisë që shpërthyen këtyre ditëve me fishekzjarrët braziliane, u konvenojnë atyre që pushtetin (ministrat) dhe akademinë shqiptare (intelektualët) t’i nxjerrin në tabloidin e verdhë të hipizmit dekadent, paparacësia katundare e nivelit më banal të mundshëm, që dikujt do t’i nevojitet për ta tipizuar një kulturë të tërë kombëtare shqiptare. Por as me kanun, as me traditë, as jo vetëm me kulturë, po edhe me mentalitetin shqiptar, banalitetet kanë qenë të sanksionuara nga kodi filozofik i traditës shqiptare. Modelet “moderne” të Evropës që sot po i përvetësojmë me kaq lehtësi, në realitet nuk janë as të Evropës, po janë modele të banalitetit serb që janë kriter standard në publicistikën e tyre, madje edhe të polemikave “letrare” “shkencore”. Mos janë këta kursistë të serbishtes, mund të dyshojmë, sikur të mos e shihnim të implementuar këtë metodë të fushatave denigruese edhe në Shqipëri? Revolucionarizimi i gjuhës tradicionale në fjalorin heretik të sharjeve pa ujem të të gjitha opozicioneve politike parlamentare në Shqipëri, ngadalëdalë po importohet edhe në Kosovë. Çka është gjithë kjo urrejtjeje gjakpirëse, apo a është kjo urrejtje karakteristikë e mentalitetit tonë, apo e individëve që nuk mund të jenë një numër aq i madh brenda popullit të kulturës dhe fisnikërisë shqiptare? Kur krenohemi që po ushtrojmë vrasje morale publike nëpër tabloide që kështu e vërtetojnë mbrojtjen e “lirisë së shprehjes” jashtë parashikimeve në konventën ndërkombëtare, dëshmon një kanibalizëm, që nga karakteri i individëve, përpiqet të shumëzohen në tipizim kombëtar. Kush duhet t’ia bëjë një “refuzim” etik këtij bllamazhi përlyerës që nuk mund të haset askund përveç atje nga është marrë hua modeli i tillë? A i keni dëgjuar fjalorët e “sharjes sofistikuese” të parlamentarëve të Shqipërisë, liderët e postuar në pozita të larta shtetërore dhe pushtetare që flasin me një zhargon tipik të vagabondëve ordinerë. Kur është mburrur shqiptari publikisht për aktivitetin e tij të spiunazhit, siç bëjnë sot gazetarët investigues, që denigrojnë edhe lirinë elementare private të qytetarit, vetëm pse ai është edhe i postuar në një parti opozitare kundërshtare të hyzmeqarëve spiunë. Si popull me 600 vjet robëri, është krijuar mentaliteti kundërshtues dhe poshtërues ndaj tipit të spiunit, por mbase atëherë kemi kujtuar se spiunët u shërbejnë të huajve. Të huajve po, po kundër kujt? Kundër tanëve. Dhe këta spiunët e sotëm që nuk u shërbejnë të huajve, kundër kujt spiunojnë. Përsëri kundër tanëve. Kundër vetvetes. Kësaj i thonë sadomazohizëm nacional.