Pashka Elezaj, artistja shqiptare që po bën emër në Amerikë

nga **Agim Gashi** Thu Jun 30, 2011 6:33 pm

Pashka Elezaj, artistja shqiptare që po bën emër në Amerikë

Pjetër Jaku

Pashka Elezaj, artistja shqiptare që po bën emër në Amerikë 30tabllfoto%201

Pashka Elezaj me origjinë prej Shale, e lindur në Guci në shtëpinë e njohur të Vocërr Balës ( Shala ) në vitin 1957 është një nga piktorët shqiptare ( e pashkolluar në këtë profesion ) që punët e saj i ka deri në Shtëpinë e Bradhë në Washington. Pashka erdhi 9 vjeçe në Amerikë, fillimisht në New York dhe më vonë në Michigan ku punon e jeton edhe sot ( Qershor 2011 ).

Kreu Shkollën e Mesme në USA dhe u martua në Elezaj me Nikollen, në shtëpinë e njohur të Gjokë Marketa Lucaj nga Shtoj i Ulqinit.

Për afro dhjetë vjet punoi në një Bankë në Hamtermack dhe më pas në bizensin familjar të riparimit të makinave “ Uni – Body Collision Center”, në qytetin Roseville të Michiganit.

Është marrë me pikturën, pasionin e saj që në moshë të re. Fillimet i ka pasur në pikturën kishtare me një punim që ende sot qëndron në Kishën e njohur të New Yorkut në Hartsdale, punim i porositur nga Monsinjor Zef Oroshi dhe Dom Rrok Mirdita, sot Arqipeshkv i Durrësit dhe Tiranës…

Talenti dhe puna

Edhe pse kishte deshire të studionte në pikture, rrethanat familjare nuk ia dhanë këtë mundësi. Që në moshë të re i vihet punës me pikturën. E rritur në një familje me tradita patriotike, te njohur më larg se në Malësinë e Madhe dhe, veçanërisht me besimin në fe, Pashka fillimet e saj i ka në pikturen kishtare.

“Sapo kam filluar të shkruaj, - thotë Pashka, - kam bërë vizatimet e para, që për fat të keq nuk i kam ruajtur. Si çdo fëmijë, bëja vizatime kafshësh dhe objektesh që njihja. Prindrit e vunë re këtë dhunti timen, sidomos në raportet harmonike të pjesës së çdo objekti që syu dhe dora ime, paksa edhe imagjinata, kishin vënë në letër. Imagjinata ime dhe çfarë kisha degjuar për “ Zojën e Shkodres” më çoi drejt realizimit të punës sime të parë, një porosie për Kishën “ Zoja e Shkodrës” të New Yorkut ku shërbente, i njohuri Monsinjor Zef Oroshi. E ardhur vetëm 9 vjeçe në New York, pata rastin që edhe në nivelin e parë të sistemit shkollor amerikan, të mund të jap diçka nga prirja ime në këtë fushë.

Pashkës, si shumë e gjithkujt, i kishte bërë përshtypje se si Zoja e Shkodres ishte vendosur në Itali, në Gjenocano, se si Atë e kishin parë kur ishte shkëputur nga vendi i nisjes. Pra, ishte një mrekulli deri në kufirin e mosbesimit, por kishte dhe një histori deri në përlotje të shkakut pse dhe çka e detyroi Atë ta bënte një “fluturim” të tillë!

Në njërin nga punimet e saj, janë dy luftëtarë me veshje të përgjysmuar ( sa kombëtare, aq dhe ushtarke ) të asaj kohe, që e ndjekin këtë fluturim të pabesueshem, të cilët sikur ecin mbi det në majë të gishtave, për të mos shqetësuar agjë që mund të shqetësohej! Bregu ka formen e zemres, që shpirtëzon nismen dhe duart e luftëtarëve kombëtarë luten, por edhe përcjellin Zojën me fëmijën që mba në krahë, deri në kufirin e mosshikimit. Bluja e thellë e detit dhe mjegullnaja e përhimtë e qiellit, janë vërtetë realizim mjeshtror i një imagjinate krijuese për t’u lakmuar.

Të nisesh nga një cak…

Edukimi fetar filloi që në shtëpinë e Vocërr Balës, ku i lind Pashka, në Guci të Malësisë. Vocërr Bala, një nga përsonazhet e njohur të “ Djelmënisë së Shalës”, mik dhe përkrahës i Mehmet Shpendit, armik i përhershëm i çdo pushtuesi, njeri i shetitur dhe i njohur, autoritar dhe përkrahës i çdo nisme luftarake kundër pushtuesit turk, pjesëmarrës në Kryengritjen e njohur të Malësisë, me 6 Prill 1911, ideator dhe ndihmues kryesor në ndërtimin e Kishës katolike shqiptare të Gucise, kur atje pretendohej për mbajtjen e kishës ortodokse serbe. Pra, ishte vepruesi konkret i një shkëputje që duhej bërë shumë më parë, pasi ajo pjesë e Malësisë ishte krejt shqiptare. Vocërr Bala ishte mik i Dedë Gjo Lulit, Prek Calit, Mehmet Shpendit, përkrahës dhe ndihmues aktiv i lidhjes se Pejës. Edhe pse krejt i ri, vetëm 8 vjeç kur u mbajt Lidhja e Prizrenit, Vocërr Bala e përkrahte këtë ngjarje historike, si një moment të rëndësishëm për të ardhë te Pavarësia e Shqipërisë.

Të gjitha këto ndikuan te Pashka, që punët e saj të jenë gjithmonë me tematikë fetare dhe shqiptare. Me mendjen dhe dorën u mundua që çdo e veçantë ta përbante një element shqiptar. Durimi dhe kërkimi i vazhdueshëm i shqiptarizmit në çdo penelë të saj, qoftë edhe tek përzgjedhja e ngjyrave, përbën një anë të edukimit, që Pashkes jo vetëm nuk i ka munguar, por që ajo është përpjekur e përpiqet vazhdimisht për ta gjetur edhe atje ku syri i zakonshëm nuk e sheh.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30