Zeqir Lushaj: Këngëtarët

nga **Agim Gashi** Sun Oct 02, 2011 2:04 am

KENGETARET

Nga: Zeqir Lushaj, Redaktor në ZemraShqiptare

Zeqir Lushaj: Këngëtarët U1_DervishShaqa

SHTYLLA E KANGËS

N’oda burrash, me sharki n’dorë,
Dervish Shaqen, kujtojmë gjithmonë,
Shkamb Kosove, lind për kangë,
Kombit tonë, shumë i ka dhanë.

Kur ja ngucën Kosovë – Nanën,
Kur kan dashtë me ja vra kangën,
Lamtumirë, vëllazën e thmi,
Asht’ kthye zemra, asht’ ba sharki.

Hajde t’këndojmë, si ka këndue Baca,
Shtylla e kangës, asht’ Dervish Shaqa,
60 vjetë sharkinë se lëshoi,
Zemra digju e goja i këndoi.
Hije i pat, në dorë sharkia,
Në çdo perde, historia.

O kreshniku kosovar,
Shembull je për çdo këngëtar,
Si n’Shqipëri edhe n’Kosovë,
Baca këndon në zemrën tonë,
Do t’ia ruejmë kangën gjithmonë.

Tirane,Prill, 1985

TUJ NDIE, BIK NDOJEN
-Legjendës shkodrane të këngës-

Në Vermosh,
Pezull qëndron bora.

Në vargmalet e Krajës,
Psherëtima, sikur ndalet.

Dedë Gjo Luli,
Gati, për me i rrudhë !

Livorja në dorë, *
Pret pak, nuk kallet !

Edhe Vranina, e Osos,
Në qetësi ka ra…!

-Hajr, e baftë Zoti !
Ç’ka u ba, bre vëlla?

…!

Ç’do gja n’rregull !
Si me kënë, në dasëm.

Po ndiejmë, Bik Ndojën: *
“Ooo…, ç’po punojshin tre vëllazën…”

*Shkodranët, rrevoles i thonë “livore”.
*Bik Ndoja, mjeshtër i këngës popullore-qytetare shkodrane,
interpretues (edhe) i kangës së Kalasë së Rozafatit.
------------------------------------

NJË KANGË – KUJTIM
-Çikës së Dragobisë, Fatime Sokoli –

Moj Tropojë, moj kështjellë e lashtë,
Djemt e çikat shumë t’kan dashtë,

Kush me pushkë, a çifteli,
Tan’ kan ba diçka për Ty.

Shumë i këndoi, lavdi këtij trolli,
Çika e jonë, Fatime Sokoli.

Kush na i ngriti zemrat peshë,
Kush e çoi zanin në bjeshkë,

Kush i këndojë punës e trimërisë,
Sikur Çika e Dragobisë?

Kangët e zemrës gjatë gjithë kohës,
Shqipërisë – Nanë, edhe Kosovës.

Kur kndon Ti, motra Fatime,
Bjeshkët e nalta bien n’mendime,

Shote Galica e lue kapuçin,
Thrret Asimin e Hajdar Dushin,

Mic Sokoli e thrret Malësinë,
Bacë Bajrami e ngjesh alltinë.

Vitet shkojnë e malli shtohet,
Vepra Jote, kurr s’harrohet.

Zani yt, vetëm do t’rritet,
Jetë asht vepra, jo veç vitet,

Shkove e re, por, plot nderim,
Po ta shkruaj, këtë kangë–kujtim.

YLBER KANGËSH, PËRMBI DRI
-Treshes së rapsodëve: -Dida, Kovaçi, Çela-

Sikur brigjet, që i lidhë ura,
Krahpërkrah, lidhë Hasi e Luma.

Kunorë–kangësh, mrekulli,
Si ylber bjen, përmbi Dri.

Zemrat thonë: -me jetë i paçim,
Didën, Çelën dhe Kovaçin.

Orët e bjeshkës n’mal të Sharit.
Ja bekojnë bilbilat Hasit,

N’Gjallicë, zana, ndalë skej djepit,
– Ndieja bir, – zanin Rexhepit!

N’tel t’sharkisë, kur treshja ulet,
N’fushë t’Kosovës po çelin lulet,

N’Kukës të Ri, kanga nxan vend,
Po e shkrin akullin, mbi liqen.

Janë tre djem që i qëndruen motit,
Tuj ja rrite emnin rapsodit,

Lidhë si vëllazën ndërmjet veti,
Kurr s’lakmuen nga kurbeti,

Qelibar n’kangë e n’shoqni,
E ruejnë folklorin me tapi.

New Jersey, prill 2005

KUR URIMET TJETERSOHEN
- Këngëtarit popullor, Sali Mani - *
…!
Si tufët e çiftelisë,
Urimet:
“Të lumt’ goja…,
Të këndoftë zemra, -Sali Mani…!”

Gati gjysëm shekulli,
Rreth kokës i ke pasur !

(Gurbeti,
Ta prishi ekuilibrin ),

Hupe, në mëgrim,
(U tjetërsuen urimet !!),
Vdiqe…, zemër-plasur !

*Rapsodi i Malësisë së Madhe të Mbishkodrës, Sali Mani , vdiq në Detroit të USA, në dhjetor 2009-

---------------------------------

QAMILI…, (I VOGËL ?!)

Lartësia Everest,
E këngës popullore,
Kah i thonë,
Treva, të Ilirisë,

Mban mbiemrin:
– I Vogël!!,
Për karshillëk,
Ndaj madhështisë.

KUR JAM SHUMË I LODHUR…

Kur shoh se,
Jam krejt “jasht loje”!,

Kur, lodhja e stresi,
Përnjëmend, e kan ba namin,..!

Shtrihem, ngadalë, në shtrat,
Lidhi gishtat e duarve,
Mbas kokës,

Dheee…!,
(Në kompjuter),
Kasetave,së Ismet Pejës,
(Sat-muj)…, jau çoj zanin!

ZEF AVDIA
-Gëdhëndur, në kujtesë fëminije-

Tash, pak kush,
Të permëndë,
O, i madhi Zef Avdia.

Në kujtesën time,
Je i gëdhendur,
Që nga fëmijëria.

Po e mestiti, me Ty ,
Këtë Cikël, për këngëtarët,
Që, ”e nisa e bitisa”,

Me Ty, dhe,
(Këngën tënde, të viteve 60-të),
“Dikur, mal, asht’ kanë Cerrrnica…”

SHARKIA
- Sipas një bisede me Artistin e Merituar,
këngëtarin kosovar, Dervish Shaqa –

(Rrashbull – Durrës, Janar, 1985)

E para pemë, gjithnjë piqet mani,
Fëmijtë, gjithë ditën i varen nëpër degë,
Jeton kështu mani, me zërat e fëmijëve,
Kur, ende kokrrat mirë si ka pjekë.

Si në zgjua bletët, – zërat e fëmijëve,
Në drurin e manit, hyjnë aq thellë,
I japin atij, një tingëllimë të ëmbël,
Sa, për sharki, mjeshtri e ka zgjedhë!

Del nga sharkia, zëri plot gas,
E, zemrat tona i gjen kaq lehtë,
Ka bërë vend, si dashuri e fëmijëve,
Ushqim zemrash, është bërë për jetë.

N’SOFER T’KANGES, DY VENDE THATE
-Kushtuar kangëtarëve, Dan Gjeçi e Shaban Mula-

Pse, rrapsodët, sot s’po këndojnë?
I kan pshtet veglat, e kan mshel gojën!
N’Has, po mbajnë heshtje për Danin,
N’Tropojë t’Vjetër, për Shabanin.

Me krahë hapur, i muer Xheneti,
Dy shahira, na i ndau prej veti,
Kan’ mbet sot, e për shumë gjatë,
N’sofër t’kangës, dy vende thatë,

Për krejt Has, u ngushtue shteki,
Nuk asht ma, me ne Dan Gjeçi,
N’breg t’Valbonës, me mall u ula,
S’ban pa Ty, o Shaban Mula.

Mban zi Hasi, për Dan Djalin,
Meloditë, kërkojnë Shabanin,
Flladi i kangës mbi Pashtrik,
Ooo Shkëlzen: -Mos u merzit!

N’perde lidhet melodia,
Varë në mur, loton sharkia,
Ah, medet, k’shtu ardhka jeta,
Ju lyp syni, n’dasma e n’festa!

Në pentagram, malli pikon,
Zemra dham, jeta vazhdon,
Mes shoqnisë, ju kujton Gurra,
O Dan Gjeçi, o Shaban Mula!

Usa, shtator 2011

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31