Akllapi Net - Forum i Hapur
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Kristaq Shabani:ZGJOHEM I ZGJUAR ...Poezi-Osmon Bojaxhiu

Shko poshtë

Kristaq Shabani:ZGJOHEM I ZGJUAR ...Poezi-Osmon Bojaxhiu Empty Kristaq Shabani:ZGJOHEM I ZGJUAR ...Poezi-Osmon Bojaxhiu

Mesazh nga Agim Gashi Mon Dec 12, 2011 10:28 pm

Kristaq Shabani:ZGJOHEM I ZGJUAR ...Poezi-Osmon Bojaxhiu 211458_678723185_2799306_n
Kristaq Shabani

ZGJOHEM I ZGJUAR ...
Poezi

“I WAKE UP AWAKENED…”
POEMS

“ Mi sveglio ingegnoso… “
Poesia


Marin Barleti, Tiranë 2011

Kristaq Shabani:ZGJOHEM I ZGJUAR ...Poezi-Osmon Bojaxhiu 384031_10150449254798186_678723185_8492201_901106568_n
Osmon Bojaxhiu

Maturia e një kreativiteti dhe risia

Poezia , kur merr trajta psiko-morale me lëvrim theksiv lirik, shpalos një botë shpirtërore të çiltëruar, e cila rrëfen dinamikisht, duke përdorur mjetin stilistik me shumti për të kopshtëzuar këtë pasqyrim dhe për të arritur në një soditje të gjallë në të tejnatyshmen, ku pëlqesa ngjit shkallime dhe diagrama e të krijuarit fuqizohet në kërkim të lartimit.
Në vëllimin poetik “Zgjohem i zgjuar...”, domethënësi intriguese i poetit Osmon Bojaxhiu ndesh një përshkallëzim të kësaj trajte, një mendimtari të studiuar me një këndvështrim të vëmendshëm poetik, ku poeti shfaq lirshmërinë mendimore, duke kontrastuar me natyrën, botën rrethuese, praninë njerëzore, lidhësinë dhe reciproritetin imtim, imazhimin, përsjelljen ... Ai lëviz herë i ditur e herë futet në hapësirë ndodhie apo kundrimi, me një naivitet të bukur, i cili rrjedhojën e gëzon me një kreaturë spontaneiteti:
Atëherë në kohën e luleve/ Plot dëshira të bardha.../Isha unë ai,/ kundroja dhe s’vëreja asgjë,/ Dëgjoja dhe s’kuptoja asgjë.
Një fanitje me një sinqeritet të tej “çiltëruar”, duke u larguar nga vitet e moshës dhe nga përvoja e kundrimit. Shfaqja lirike e një bote të re , e cila rison, sipas stilit dhe metodologjisë së vet, pa “kopjuar” kurrsesi...lirizmin e mbetur në mendje poetike.
Osmoni në këtë “krijesë” bën çmos të pasqyrojë fizionominë e tij në dyplanshmërinë e saj dhe, krahas rrëfimtarisë së tij kërkestare, nxjerr “llavë” dashurore, shpërthyese në moment dhe nuk kujdeset dhe s’mban “përgjegjësi” për shpërthimin ndjenjësor të momentit, duke mos u kujdesur se çfarë do të rrokë, por, çuditërisht, është fatbukur pasi puth një sy, një buzë, një faqe, një dorë që përndrit, apo një gushë të stolisur..., që i përket një shtojzovalle tranditëse, një studenteshe të bukur , një
Kraharime simbolike dhe reale, lulesa çelshumë,
Në këtë vëllim e thënë me një klasifikim simbolik parakalojnë dhe sfilojnë: Ndezje shpirti prej dashurimit...
Ana tjetër e zjarrmit për të kuptuar të vërtetën e dashurisë, lënia në vetmi dhe mungesa e kësaj prezence : Jeto mbi varrin tim,/ Të lind dashuri e amshuar,/ Dhe më thirr ëngjëll/ Të parajsosh në parajsë...
Fanitet këndshëm Stinëzimi dashuror: Me pëshpëritjet e natës,/I ndalëm rrezet e dritës.
Por imazhimi flet në fjalësin e vet, po kështu dhe zbehtësia e përqafimit fantazor... Çelësia e daljes në pranverë të dashurimit, portretizmi i femrës në një spikatje individuale.., jashtë dëshirës së shfaqjes, por e tëra e bukuruar si krijesë personifikim i së bukurës.
Edhe ana tjetër e medaljes së vuajtjes së një dashurimi riciklohet :
Zbres në fund të hënës,/ Ku mbaron drita, /Vetë portreti u bë natë.
(Një natë e bukuruar poetike vetëm për t’u përshkruar...)
Fatkeq në ujitje lotësh... Lirika që pasqyrojnë botë të shpleksur dhe këndvështrime nga pika të ndryshme të kësaj bote...
Pasqyrimi i grilimit dashuror, i rojës së mentalitetit meskin, tradita e “robërimit” dashuror real ... dhe dalja nga kornizimi e nxjerrin poetin Bojaxhi të vozisë në “det të hapët”me siguri.
KRISTAQ F. SHABANI, I.W.A, W.P.S, A.O.M
Gjirokastër,nëntor 2011


Osmon Bojaxhiu u lind më 23.02.1982 në fshatin Plavë të Komunës së Sharrit (Dragash).
Shkollën fillore e kreu në vendlindje dhe Llopushnik, ndërsa të mesmen drejtimi i mjekësisë, e filloi në Bresanë dhe Bardhaj, ndërsa e përfundoi në Sharr.
Studimet për Gjuhë dhe Letërsi Shqipe i kreu më 2007 në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës, ndërsa tani është në përfundim të studimeve pasdiplomike në drejtimin Mësimdhënie, po në këtë Fakultet.
Me shkrime filloi të merret qysh si nxënës i fillores, ku, herë pas here ka botuar nëpër revista të shumta letrare për fëmijë dhe të rritur.
Ka bashkëpunuar me revista të shumta si “Sharri”, “ Kosovarja”, “ Extra “, ‘’Pulsi rinor’’, etj. Në vitin 2005-2006 punoi si bashkëpunëtor në TV Mitrovica, kurse nga viti 2008-2009 ishte udhëheqës i emisionit kulturor për të rinj në Radio Sharr.
Disa vite me radhë ishte vallëtar në Ansamblin Akademik të Universitetit të Prishtinës.
Në vitin 2003 botoi librin e parë me poezi me titull “ Mëkatet e heshtjes”, ndërsa më 2009 botoi librin e dytë me poezi dhe aforizma me titull “ Kërkoj “. Merr pjesë në librin antologjik të autorëve opojarë ‘’Lule në Zinovë’’, si autori më i ri i kësaj ane.
Është anëtar aktiv në shoqatën kulturore ‘’ Ymer Prizreni’’ në Sharr.
Krahas punës disavjeçare si arsimtar në paralelen shqipe në fshatin Restelicë të Gorës, ështe duke u marrë me studimin e të nxënit të gramatikës së gjuhës shqipe nga nxënësit e komunitetit Goran.
Jeton dhe vepron në vendlindje.
Së fundmi është anëtar i LNPSHA “Pegasi” Kosova dhe Kryetar I Degës së kësaj lidhjeje për Sharrin.
Ky libër është një përmbledhje dhe botim i veçantë, i përzgjedhur, në tri gjuhë: shqip, anglisht dhe italisht, i dy librave poetikë të botuara më parë.

‘’ MËKATET E HESHTJES’’

1. ËNDËRRIM
Të ëndërrova, sa s’ëndërron njeri
E imagjinata të bëka të vuash,
Dielli të përqesh.
Të dashurova, sa s’dashuron njeri,
Por madhështia e dashurisë ngecka diku,
Hëna nuk ndrit.
Heshta, sa s’hesht njeri,
Por heshtja m’u përgjigj në vetmi:
“S’ka dashurim!”

2. Lindje diellësore
Në agun e parë te ti lindi,
pushtoi Zemrën e lënduar,
Ra mbi dritare t’i qeshë dashurisë,
të zgjoi nga gjumi.

Dritares sate i fali ngrohtësinë
Ku deshi të jetojë,
S’pa gjë tjetër pos gënjimit,
si lindi dhe perëndoi.

3. Pas gjurmëve ...
Në buzëqeshjen time fshihet loti,
Rrënjët shtojnë pikëllimin,
Unë - kalorës nëpër vdekje,
Vrapoj pas gjurmëve tuaja,
Të bart jetën e imponuar,
Jetoj jetën në vdekje...
S' jetoj, si më pëlqen mua,
Në kohën më të mirë.

4. Të lind dashuri e amshuar
Jeto mbi varrin tim,
Ta kuptosh vetminë,
Dhe më thuaj se je vetëm,
Se do të shoqëroj.

Jeto mbi varrin tim,
Ta kuptosh dashurinë,
Dhe më thuaj se je penduar,
Se do të dashurohem.

Jeto mbi varrin tim,
Të lind dashuri e amshuar,
Dhe më thirr ëngjëll
Të parajsosh në parajsë.


6. GRILAT E DASHURISË
Më fute në grackë,
Të më lëndosh në shpirt,
Të më përvëlosh në zemër.

Pse më puth pas grilash,
Të shpresoj në ty,
Apo të fantazoj?!

Uh, çfarë puthje pa shije,
Çfarë dashurie pa dashuri
Pas grilave për ty!


7. JETO JETËN TIME
Fli, pusho për mua,
Se unë s'paskam gjumë,
Argëtohu për mua,
Kur s'kënaqem unë.

Ha, pi e rri ti,
Se unë s' kam uri...
Dil ti në diell,
Unë të lagem në shi.

Shoqërohu për mua,
Unë s' kam shoqëri,
Dashuro për mua,
Se s’kam dashuri.

Gëzohu për mua,
Se unë vetë nuk di,
Jeto dhe jetën time...
Të gjallë në varr më shti.


8. STINËT E DASHURISË
Buzë lumit u takuam,
Në liqen shfaqëm krenarinë,
Në breg të Drinit u penduam,
Në det të qetë derdhem dashurinë.

Me ngrohtësinë e diellit të verës,
I hodhëm vapën ditës,
Me pëshpëritjet e natës,
I ndalëm rrezet e dritës.

Me lotët e ndarjes
I falëm shiun vjeshtës,
Me zjarrin e dashurisë
I dogjëm plagët e zeza.

Me çarçaf të bardhë,
Mbuluam rrugët e shpresës
Dashurinë e lamë,
Të dalë në pranverë!

10. PSE?!
Më përqafove zbehur në imagjinatë,
Me kaltërsinë e qiellit të ndritur,
Në një rrugë plot labirinte.

E heshtur më vodhe në shpirt,
Në muzgun e fatit tim,
Agimin i fale tjetrit.

Larg do të tretësh, perëndeshë,
Me shpirt të plagosur,
Dhe dashurinë time të vjedhur.

11. KUR TYMOS POETI

Kur tymos poeti,
Diç i digjet në zemër,
Dashuria i tretet fort.

Ç’e ndezi vallë shpirtin
Një hije femre,
Apo vetë bukuria!

Dashuria lind,
Ne vdesim,
Jeta ritualon.


“I WAKE UP AWAKENED…”
POEMS

Maturity of a creativity and novelty
Poetry, when it takes psycho-moral shapes with a emphasised lyric cultivation, it unfolds a candid spiritual world, which narrates dynamically, using the stylistic instrument masively in order to garden this expression and in order to reach in a lively observance of the beyond nature, when the pleasure mounts stairs and diagrams and the creation is empowered in search of the elevation.
In the volume with poetry “I wake up awakened...”, the intriguing significance of the poet Osmon Bojaxhi encounters a graduation of this shape, a studied thought with an intentive poetic point of view, where the poet presents the freedom of thought, by contrasting the nature, the surrounding world, human presence, confidental connection and reciprocity, imagination... He moves knowledgable and now he enters into a space of an event or observance, with a beautiful naivety, which overjoys the consequence with a creature of spontaneity:
Then in the time of the flowers/ full of white desires/ I was he,/ I watched and I saw nothing,/ I listened and understood nothing.
A vision with a great sincerity, departing from the experience of the age. The lyric presentation of a new world, which innovates, according to its style and methodology, without “copying”… the remaining lyricism in the poetic mind.
Osmoni in this “creature” does everything possible in order to present his physiognomy in the two planes and, besides his demanding narration, releases amorous lava, volcanic at the moment and he does not care and does not take responsibility that what is he going to grasp, but, strangely, he is lucky as he kisses two eyes, a lip, two cheeks, a shining hand, or a adorned neck..., which belong to a beautiful nix, a beautiful student.
Symbolic and real hugs, blooming flowers
In this volume written with a symbolic comparison march and parade: lilting of the soul from love...
The other side of the fire in order to understand the reality of love, abandoning in solitude and the absence of this presence: Live upon my grave, / to born the eternal love, /and call me an angel/ to experience paradise...
Kindly is presented the Seasoning of love: with the whispers of the night, /we stopped the rays of the light.
But the image speaks in its own words, the same way the dimness of the dreamy embrace … blooming of love in spring, the portrayal of the female in an individual salience.., jashtë dëshirës së shfaqjes, but all beautified like a creature, a personification of beauty.
And the other side of suffers’ medal of a love affair is being recycled:
I go down into the bottom of the Moon/ where the light ends/ the portrait itself became dark.
(A beautiful poetic night only to be described...)
Unfortunate in the watering of the tears... lyrics which express an untwisted world and point of views from different points of this world...
Representation of the amorous grille, of the guardian of the small-minded mentality, the tradition of the “slavery” of love …. And the escape from the framework put the poet to sail in “Open Sea” without fail.

KRISTAQ F. SHABANI, I.W.A, W.P.S, A.O.M
Gjirokastër, November 2011



OSMON BOJAXHI

“SINS OF SILENCE”

1. DREAMING
I dreamed more than anyone could dream
And the imagination makes you suffer,
The sun makes mock of you.

I loved more than anyone could love,
But the grandeur of love failed somewhere
The moon does not shine.

I remained silent more than anyone did,
But silence answered me in solitude:
“There is no love!”

2. SUN RISE
In the dawn it rose at you,
It occupied the wounded Heart,
It fell on the window to smile to love,
It woke you up from sleep.

It gave warmth to your window
Where it wanted to live,
It saw nothing but disappointment,
The way it rose, it set.

3. AFTER THE TRACKS…
Tears hide in my smile,
The roots add to the grief,
I – a knight through deaths,
Run after your tracks,
To carry the imposed life,
I live my life in death …
I don’t live the way I like,
At my best time.

4. ETERNAL LOVE TO BE BORN

Live upon my grave,
To understand solitude,
And tell me that you are alone,
Because I shall make you company.

Live upon my grave,
To understand love
And tell me that you have repented,
That I’ll fall in love.

Live upon my grave,
In order that eternal love might be born,
And call me an angel
In order to taste the paradise.

- 5. Rhetorical
Are the flower and
The rose equal,
Do the bird and the nightingale,
Sing the same?
Do the poet and the singer
Sing the same way?
Do the soldier and the King
Fight in the same way?
Are war and freedom
Equal?
Are love and hatred
The same?

6. GRILLES OF LOVE
You set me trap,
To hurt me in the soul,
To burn me in my heart.

You do you kiss me behind grilles,
To hope in you,
Or to fancy?!

Whew, what of a tasteless kiss,
What of a love without love
Behind the grilles for you!

7. LIVE MY LIFE
Sleep, rest for me,
Because I don’t feel sleeping,
Entertain for me,
When I am not satisfied.

Eat, drink and relax,
Because I am not hungry…
You stay under the sun,
And let me in the rain.

Go with friends in my place,
I don’t have friends,
Love for me,
I do not have love.

Be happier for me,
Because I do not know how,
Live my life too…
Burry me alive.

8. SEASONS OF LOVE
By the riverside we met,
In the lake we unveiled our pride,
In the banks of Drini we repented,
In the quiet sea we poured love.

With the warmth of the summer’s sun,
We threw the heat on the day,
With the night’s whispers,
We stopped the sunrays.

With the tears of separation
We bestowed the rain to the autumn,
With the fire of love
We burned the black wounds

With a white sheet,
We covered the routes of hope
And we left love,
To emerge in the spring!

-9. IN LIFE
You grow up at the cells,
Someday you develop and melt.
Cool and you warm yourself,
Someday wet and you rise
You grieve, rejoice, .
One day you suffer, and repent traps you.
You get used to company,
One day you will die, and forgetfulness will cover you.

10. WHY?!
You hugged me dim in the imagination
With the blueness of the shiny sky,
In a road full of labyrinths.

Silent you stole in my soul,
In the twilight of my fate
The dawn you bestowed to another.

Far you will be resolved queen,
With a wounded heart,
And with my stolen love.

Osmon Bojaxhiu was born in February 23, 1982 in the Pllavë village of Sharri Comune (Dragash).
He attended the elementary school in his birthplace and Llopushnik, whereas the high professional school of medicine he began it in in Bresanë and Bardhaj, and finished it in Sharr.
He studied Albanian Language and Literature in 2007 at the University of Prishtina, in the Faculty of Philology, and now he is finishing the post university studies, Teaching branch, in this Faculty.
He began to write since he was in the elementary school, where, time after time he has published in the multiple literary magazines for children and adults.
He has cooperated with multiple magazines such as “Sharri”, “ Kosovarja”, “ Extra “, ‘’Pulsi rinor’’, etc. In the year 2005-2006 he worked as a collaborator in TV Mitrovica, and from the years 2008-2009 he was a organizer of the cultural emission for juniors in Radio Sharri.
For a few consequent years he was a dancer in the Ensemble of Prishtina University.
In the year 2003 he published the first book with poems entitled “Sins of silence”, and in 2009 he published the second book with poems and aphorisms entitled: “I seek“. He takes part in the book of the Opojar authors ‘’Flowers in Zinovë’’, as the newest author of this region.
He is a member of the cultural association ‘’ Ymer Prizreni’’ in Sharr.
In addition to the several years of work as a teacher in the village of Restelicë of Gorë, he is dealing with the study of grammar learning with the students of Goran community.
He lives and works in his birthplace.
At last, he is a member of LNPSHA “Pegasi” Kosovo and Head of this Association Sharri branch.
This book is a summary and a special edition, in three languages: Albanian, English and Italian, selected from the two books published before.

Osmon Bojaxhiu

Italisht

“ Mi sveglio ingegnoso… “

Poesia

La prudenza di una creativita ed innovazione

La poesia quande riesce a prendere delle forme psicologiche – morale con coltivazione d’accentuazione lirica, appaga un mondo spirituale sincera, la quale racconta in modo dinamico, usando un aparato figurativo numeroso per giardinare questo riflesso e per arrivare in un’osservazione viva oltre la naturalezza, dove il piacere scende le scalle e la diagramma della creazione si diventa potente in ricerca dell’altezza.
Nel volume poetico “ Mi sveglio ingegnoso... “, la significazione intrigante dell’poeta Osmon Bojaxhiu si incontra in una gradazione di questa forma, di un pensatore studiato con un punto di vista poetico, dove il poeta apparisce la liberta pensierosa, facendo contraste con la natura, il mondo circondante, il legame e la reciprocita intima, l’immaginazione, ed il portamento....
Lui muove a volte sapiente, ed a volte entra nello spazio di avvenimento oppure di osservazione, con un’ ingenuita bella, la quale la consenguenza la rende felice con una creativita di spontaneita :
Allora nel tempo dei fiori/ Pieno di desideri bianchi.../ Ero io quello,/ osservavo e non vedevo niente,/ Ascoltavo e non capivo niente.
Un spettro con una sincerita oltra la “ sincerita “ , allontanandosi dagli anni della eta e dall’esperienza dell’osservazione. L’apparenza lirica di un nuovo mondo, il quale si innova siccome lo stile ed il suo metodo, senza “ copiare” in nessun modo,,, il lirico rimasto in mente poetica.

Osmoni in questa “ creatura “ fa del tutto a rispecchiare la sua fisionomia in due piani ed alla sua confessazione ricercatore, esce lava d’amore, esplosivo in un momento e non si preoccupa e non prende delle responsabilita per l’esplosione di sentimento del momento, non prendersi cura che cosa abbracciera, ma sorprendetemente è fortunato dopo che bacia un’occhio, una labbra, una guancia, una mano che splende, oppure un collo adornata..., che gli appartiene una figura mitologica sconvolta, una studentessa bella, un volo simbolico e reale, fioratura si sboccia troppo,
In questo volume detto con una clasificazione simbolico manifestano e sfilano:
Ardori d’ anima dall’amore...
L’altra parte dell’ardore per capire la verita dell’amore, lasciare nella solitudine e la mancanza di questa presenza:
Vivi sulla mia tomba/ Che nasca amore eterna,/ E mi chiami angelo/Che laciare in alto nel paradiso...
Si infesta con gratitudine La staggione d’amore: Con i susurri della notte,/ Gli abbiamo fermati i raggi della luce.
Ma l’immaginazione parla con la sua parola, ma cosi ed anche il pallore dell’abbracio di fantasia... La chiave della uscita nella primavera dell’amore, il ritratto della femmina in un’accento individuale..., fuori dal desiderio della manifestazione, ma intera bella come creatura di persofinicazione della bellezza.
E dall’altra parte della medaglia della sofferenza di un’amore si fa ricuperare:
Scendo nel fondo della luna, / Quando finisce la luce,/ Se stesso il ritratto si è diventato notte. ( Una notte bella poetica soltanto per descriversi…)
Sfortunato nell’annafio delle lacrime... Liriche che rispecchiano mondo sbrogliato e punti di vista dai diversi punti di questo mondo...
Il riflesso della griglia d’amore, della guardia della mentalita meschina, la tradizione dell’asservimento d’amore reale... e la uscita dalla cornice lo mettono in evidenza il poeta Bojaxhi che navigi nel “ mare aperto “ con sicurezza.
KRISTAQ F. SHABANI, I.W.A, W.P.S, A.O.M
Girocastër, novembre 2011


“ I peccati del silenzio “

1. Sogno
Ti ho sognato, come non sogna mai
nessuno
E la immaginata ti fa soffrire,
il sole ti beffa.

Ti ho amato, come non ama mai
nessuno,
Ma la grandezza dell’amore
si ferma in qualche luogo
La luna non brilla.

Ho taciuto, come non tace mai nessuno,
ma il silenzio mi è risposto
nella solitudine:
“ Non esiste amore! “

2. Uscita di sole
Alla prima alba dentro te è nato,
ha conquistato Il Cuore Addolorato,
si è incontrato con la finestra che gli rida
all’amore,
che ti ha svegliato dal sonno.

Alla tua finestra gliela regalato il calore
dove ha voluto vivere,
Non ha visto nessuna altra cosa oltre alla menzogna,
come è nato ed anche è tramontato.

3. Dietro le tracce…
Nel tuo sorriso si nasconde
la lacrima,
le radici aumentano l’afflizione,
Io - cavalliere nella morte,
corro dietro alle vostre tracce,
Che porti la vita importuna,
vivo la vita nella morte…
Non vivo, come mi piace,
nel miglior tempo.


4. Che nasca l’amore eterno
Vivi sulla mia tomba,
che la capisca la solitudine,
e dimmi se ci sei sola,
che ti accompagnerò.

Vivi sulla mia tomba,
che lo capisca l’amore.
E dimmi se ti senti pentita,
che mi innamoro.

Vivi sulla mia tomba,
che nasca l’amore eterno,
e mi chiami angelo,
che ti lanci in alto nel paradiso.

5. Le griglie dell’amore
Mi hai preso in trappola,
che mi ferisca nell’anima,
che mi fiammeggi nel cuore.

Perchè mi baci dietro le griglie,
che speri in te,
oppure che immagini?!

Uh, che bacio senza sapore,
Che amore senza amore
dietro le griglie per te!

6. Vivi la mia vita
Dormi, riposi per me,
che io non ho sonno,Osmon Bojaxhiu è nato il 23.02.1982 nel villaggio di Plava della provincia di Sharri ( Dragash ). La scuola elementare l’ha terminato nel luogo di nascita ed a LLopushnik, mentre la scuola media la direzione della medicina, l’ha iniziato a Bresana ed a Bardhaj, mentre l’ha terminato a Sharr. Gli studi per Lingua e Letteratura Albanese li ha terminati il 2007, nella Facolta di Filologia di Universita di Prishtina, mentre attualmente sta al termine degli studi dopouniversitari nella direzione per Insegnamento, nella stessa facolta. Con i scritti ha cominciato ad occuparsi da quando era alluno dell’elementario, dove di tanto in tanto ha pubblicato tra le riviste numerose per bambini ed adulti. Ha collaborato con le riviste numerose come: “ Sharri “, “ La cossovare “, “ Extra “, “ Il polso giovanile “, ecd. Nell’anno 2005 – 2006 ha lavorato come collaboratore a Tv Mitrovica, mentre nell’anno 2008 – 2009 era direttore dell’emissione culturale per i giovani a Radio Sharr.
Per tanti anni era danzatore nell’assemblea accademica dell’Universita di Prishtina. Nell’anno 2003 ha pubblicato il primo libro di poesia a titolo “ I peccati del silenzio “ mentre nell’anno 2009 ha pubblicato il secondo libro di poesia ed aforistico a titolo “ Cerco “. Partecipa nel libro antologico degli autori di Opoja “ Fiori a Zinova “, come il più giovane autore di questo luogo.
E membre attivo nell’associazione culturale “ Ymer Prizreni “ a Sharr.
A parte il lavoro da diversi anni come insegnante nella classe parallela nel villaggio Restelice di Gora, lui è occupato con gli studi della grammatica della lingua albanese dagli allunni di comunita di Goran.
Vive ed opera nel luogo di nascita. Attualmente è membre di “ Pegasi “, Cossova, ed anche il Presidente di questa diramazione in relazione per Sharri. Questo libro è un riassunto ed anche una pubblicazione particolare, selezionato, a tre lingue: in albanese, in inglese,in italiano, dai due libri poetici pubblicati prima.


divertiti per me,
quando non mi diverto io.

Mangi, bevi e rimani tu,
che io non ho fame…
Esci tu nel sole
che io mi bagni nella pioggia.

Accompagnati per me,
che io non ho compagnia,
ami per me,
che oggi non sento amore .

Rallegrati per me,
che io da solo non so,
Vivi ed anche la mia vita…
vivo nella tomba mi metti.


7. Le stagioni dell’amore
Alla riva del fiume ci siamo incontrati,
al lago abbiamo manifestato l’orgoglio,
alla riva di Drini ci siamo pentiti,
nel mare tranquillo abbiamo versato
l’amore.

Con il calore del sole
dell’estate,
gli abbiamo sbattuto il caldo al giorno,
con i sussurri della notte,
li abbiamo fermati i raggi della luce.

Con le lacrime della separazione
gli abbiamo regalato la pioggia all’autunno,
le abbiamo bruciate le nere ferite.

Con il bianco lenzuolo,
abbiamo coperto le strade della speranza
l’amore l’abbiamo lasciato,
che esca nella primavera!

8. Perchè?!
Mi hai abbracciato con pallore
nell’immaginazione,
con l’azzurro del cielo
splendido,
in una strada pieno di labirinti.

Silenziosa mi hai rubata nell’anima,
al crepuscolo del mio destino,
l’alba le hai regalato all’altro.

Lontano ti fusi
Dea,
Con l’anima ferita,
e con il mio amore
rubato.

9. Quando fuma il poeta
Quando fuma il poeta,
qualcosa gli brucia nel cuore,
l’amore gli fuse fortemente.

Ma forse mai che cosa l’accesso l’anima
una ombra di donna
oppure se stessa la bellezza!

L’amore nasce,
noi muriamo,
la vita segue lo stesso rituale.
Agim Gashi
Agim Gashi
Administrator
Administrator

Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008

Mbrapsht në krye Shko poshtë

Mbrapsht në krye


 
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi