NëPëR SHEKUJ

NëPëR SHEKUJ

Nëpër shekuj u valvite,
Shqipja jon Dy krenare,
Kurr su trëmbe,
kurr su dorzove ,
Gjithmon e fort ti Qendrove.

Folen tënde duan ta prishin,
Duan zogjt të mbesin pa Ty,
Të mbesin Jetim për her,
Nëper këmb me i shkel.

Por ti moj Shqipja jon,
Qe nga lart na Vëzhgon,
Dor te huj nuk duron,
të na prek të na trazon.

Jemi zogjt e Nanës LOKE.
Dum Zot ti dalim kësaj TOKE.
Nëpër Shekuj ka qen e JONA.
Dor të huaj nuk durojna nuk durojna.

Hapi krahet Shqipe Krenare.
Mblidhi Zogjt kudo qe i ke,
Mos lejo që ti lendojne,
Na bashko të gjith ne nje vend.

Zogjt e tu duan Bashkim,
Që të bëhemi te gjith Një.
Nuk durojme mori Nën,
Më na shkel më na perkemb.

Erdhi koha Shqipe Krenare,
Të ju tregojme Armiqve tan,
Se ne kemi vetem një NAN,
Bashkimin ton Kombëtar,

NëNA jon asht Shqipnija,
Aty kam lind aty dua të vdes,
Nuk duroj më në dhe te huaj,
Më prit më prit mori NëN,

Qerdhen kam në FLAMUR,
Aty qendroj e pa tundur,
Valvitem Valvitem e Lir moj NëN,
Në Shqiperin e BASHKUAR.