Sonila Ramadani:~NJË VËSHTRIM~

nga **Agim Gashi** Mon Aug 27, 2012 9:03 pm

Në qetësin e shpirtit një veshtrim të thellë,
ja hodha gjithë botës......
U mundova të hyj në misteret e saj,
Por nuk mora as, dhe një shpjegim....
Plot enigma si shigjet e përshkruanin

trurin tim''
Varfëria e njerëzve që përpiqen të mbijetojnë,
klithma dhimbje që borgjezët si dëgjojnë,
Pashë e ç'farë nuk pashë.....!
Shumë njerëz të etur ,të pangopur..!
Që përmbi dhimbjen e vuajtjen e të tjerëve
pasuroheshin..........
Pashë e ç'farë nuk pashë....!
Diku tutje, me nënqeshje më vështronte
skllavërimi...........
Që këmbë mbi këmbë, rrinte si përbindësh,
E poshtë tij të pafajshmit derdhnin lot
Pashë e çfarë nuk pashë...
Por dot se kuptova përse të babuziturit
nuk ngopen dot.....!
Dhe ashtu si e marrosur nga dhimbja pyeta..
Përse kështu o zot kjo botë.?
Dhe me dhimbjen në shpirt kërkova ..
Që verbëria e këtyre njerzve, të pa ngopur
të mbaroj.......!
Pashë dhe kurrë nuk arrita të kuptoj
Përse dhe si mund të ndryshoj kjo bot..
Kërkova e ku nuk kërkova një përgjigjje
që kurr s'do e marr dot..
Por ngrita kokën e zotit ju luta ..
Që babëzia e këtyre njerëzve të ndaloj,
Dhe një vështrim të thellë i hodha botës
Por asgjë nuk po arrij të kuptoj ..!!
cili është misteri i kësaj bote
kush ta dijë le të më tregoj ...!!!!
~Sonila~

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30