Skënder Braka:Asnjë fjalë nuk mundet të them sot për ty.

nga **Agim Gashi** Wed Dec 19, 2012 4:17 pm

Skënder Braka:Asnjë fjalë nuk mundet të them sot për ty.

Heshtën sot rrugicat,
ndërtesat e vjetra që prej asaj kohe të degraduar, heshtën.
Sot për ty heshti dhe stacioni yn i urbanit.
I hidhuri pikëllim mbi fytyra e të gjithëve rrëshqet.
Yjet shkëlqimin e tyre ëndërrimtar zën e shuajn
dhe kryet vajtueshëm mbështesin mbi gjoksin
e hapur të hënës së zbehtë.

C’ish vallë kjo mënxyrë e deformuar njerëzore,
që të masakruar na prangosi me forcë të pamëshirshme?
C’ish kjo stuhi e heshtur dallgësh në kore të gjata mortore,
Si tallaze të shfrenuar të një perëndie të palëvizshme?

Nuk mundem të të them qoftë dhe një fjalë.
E sytë që larg tek më lotojn,nxijnë prej hidhërimit.
Oh nuk mundem dot prej dhimbjesh të përmbahem.
I dërrmuar ndihem prej golles së madhe,
që me ikjen gjithkujt i hape thellë e më thellë shpirtit.

Nuk di si na ike ti, i rrituri mes vuajtesh dhe hallesh,
që veten sërish prej parajsës ku u ngjite zë vështron.
Në detlotësh do të kthehet i pangushëlluari pikëllim,
që mbi dallgëzime hidhërimesh shpirt tëndin zë kërkon..

Nuk di, si brënda vetes e ndrydhe atë brengë vetjake.
O ti, i përvuajturi yn prej dhimbjesh i sfilitur, ëndërrimtar.
që vegimet e shndritshme ia dozove ndjenjave endacake.
Ti ëngjëll i bukur qiellor, që tokës parakohe i hape një varr.

Nuk di si kaq befët na ike hapsirave të pafundëme,
si një shpirt i përvuajtur, që rend pas Itakës së tij të humbur.
Veç di që shkëlqimi i syve tu shua dherave të huaja larg.
dhe stërmundimi buzëqeshjen e buzëve ëmbëlake të ngriu,
Si Poli që me erërat e ftohta përjetësisht ngrin akujt e tij.

Oh, oqean pikëllimi, që çastit të nënshtrimit s’ju dorzove.
Oh, madhështi e gdhëndur kulti, në ëngjëll vetëtime i shnëdrruar!
Nën vezullimet e florinjta të ndjesis krenare të të pamposhtjes,
Rrap i gjelbëruar mbete dhe kundrejt të padrejtave hyjnore.

Oh mërgimtar i stërlodhur me trupin të mbushur
plot dregëza plagësh,që të kullojn e rrjedhin qelb e gjak.
Ti ike i ndjekur prej funebrës më vajtimtare të botës mjerane .
Ndërsa unë miku yt si një kal ,leqendisur, i përkorur të përcjell.
Të përcjel pas vërshëllimës së tërbuar të babëzitjes rrufjane.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30