Mjalti dhe hudhra – kombinimi mrekullues

mjalti me permbajtje ushqyese dhe me disa rreziqe shendetsore
Mjalti është lëng i trashë dhe i ëmbël me ngjyrë qelibari, që e bëjnë bletët me nektarin e disa luleve dhe që përdoret si ushqim. Nektarin është burimi kryesor i karbohidrateve të cilin bletët e shndërrojnë në sheqer, glukozë dhe fruktozë. Mjalti përmban mbi 15% ujë, bletët në zgjua e mbulojnë me dyllë i cili e mbron nga lagështia dhe prishja. Mjalti gjithashtu përmban minerale, aminoacide, acide organike si p.sh acidi i thneglës, acidi i mollës, acidi i limonit dhe pigmente pastaj derivate t klorofilit dhe komplekse të vitaminës B. Mjalti i malit që ka ngjyrë të errët përmban 13 herë m[ shumë minerale se mjalti i luleve ai sidomos është i pasur me hekur.
-
Mjaltin e prodhon bleta që nektarin e mbledh nëpër lule natyrore. Mjalti përdoret si ushqim në tavolinë, në çaja, i shoqëruar me produkte të bletës ose në ëmbëlsira. Mjalti është i vetmi ushqim natyral që nuk prishet. Mjalti ka një histori të gjatë si një ushqim dhe është përdorur në ushqime të ndryshme dhe të pijeve si sheqer diabeti dhe aromatizues. Mjalti gjithashtu ka një rol në fe dhe në simbolizëm pothuajse te të gjitha shoqëritë njerëzore. Mjalti është përdorur edhe në traditat e ndryshme popullore e të medicinave për të trajtuar sëmundjet. Mjalti gjithashtu përdoret në raste sëmundjesh ku veçohen bronkitet, astma, sëmundje të mëlçisë së zezë, dobësi të organizmit etj.
Studimi i polenit dhe sporeve në mjaltë (melissopalynology) mund të përcaktojnë burimet e lules prej ku është marrë nektari për mjaltë. Për shkak se bletët përmbajnë një ngarkesë elektrostatike, dhe mund të tërheqin grimcat e tjera, të njëjtat teknika në melissopalynology mund të përdoret në fushën e studimeve mjedisore të grimcave radioaktive , pluhur, ose grimcat e ndotjes.



Hoja e
bletës është vendi ku bleta e grumbullon mjaltin e prodhuar. Mjalti merr ëmbëlsinë e saj nga fruktoza, monosakaridet dhe glukoza dhe ka përafërsisht të njëjtën ëmbëlsi të afërm si ajo e sheqer pluhuri (74% e ëmbëlsi sakarozë, një disakarid).


Për shkak të përbërjes unike dhe vetitë kimike, mjalti është e përshtatshme për ruajtjen afatgjatë dhe është e ngjashme edhe pas ruajtjes së gjatë.
Mjalti është ruajtur për dekada dhe bile edhe shekuj.
Çështja kryesore për ruajtjen e ka kufizuar qasjen në lagështi.
Në gjendjen e shërimit, mjaltë ka një përmbajtje mjaft të lartë të sheqerit që pengojnë fermentimi.
Nëse, megjithatë, mjaltë është e ekspozuar ndaj ajrit të lagësht, pronat e saj hidrofilik do t'i tërheqë lagështi në mjaltë, deri në pikën që mund të fillojnë fermentimi.


Mjalti duhet mbrojtur nga oksidimi dhe degradimi në temperatura.
Mjalti në përgjithësi nuk duhet të ruhet në enë metalike, sepse acide në mjaltë mund të nxisin oksidim.
Tradicionalisht, mjalti është ruajtur në enë qeramike ose prej druri, por, qelqi dhe plastika tani janë materialet e favorizuar.
Mjalti ruhet në enë prej druri që mund të ngjyroset ose të marrë shije te dhene nga druri.
Gjithashtu, mjalti e ruajtur pranë ushqimeve të tjera mund të thithin erë të tjera.
Prej ngrohjes së tepruar mund të kenë efekte të dëmshme mbi vlerën ushqyese të mjaltit.

Prej ngrohjes së tepruar mund të kenë efekte të dëmshme mbi vlerën ushqyese të mjaltit.
Ngrohja deri në 37 °C shkakton humbjen e rreth 200 komponentë, pjesë e të cilave janë antibakterial.
Ngrohjen deri në 40 °C shkatërron invertazë, një enzimë e rëndësishme.
Në 50 °C, sheqerna mjalti karamelizohet.
Në përgjithësi çdo luhatje të mëdha temperaturës shkakton shkatërrim.
Pavarësisht ruajtjes, mjalti mund të kthjelloj me kalimin e kohës.
Kristalizimi mjaltit nuk ndikon në shije, cilësinë apo përmbajtjes ushqyese të mjaltit por kjo ndikon te ngjyra dhe cilësia.
Ritmi i kristalizimin është një funksion i temperaturës dhe magazinimit, disponueshmërinë e "Kristal" dhe përzierja specifike me sheqernat dhe komponimet gjurmë në mjaltë.
Mjalti akacie, për shembull, janë jashtëzakonisht të ngadalshme për të shndërroj në kristale ndërsa mjalti “ekthjellta-ari” shpesh do të kthjelloj ende në mjaltë.
Shumica mjaltës shndërrohet në kristale në temperaturë rreth 10°C dhe 21°C, (50 dhe 70 ° F).

Mjalti përmban molekula dhe minerale të nevojshme për të ushqyer qelizat e Njeriut.
Mjaltë është një përzierje me sheqerna dhe kompozime tjera. Në lidhje me karbohidratet, mjaltë është kryesisht fruktoza (rreth 38,5%) dhe glukozë (rreth 31,0%),
Mjalti është i ngjashëm me shurup sheqeri i prodhuar sintetikisht,  i përmbysur, që është rreth 48 % fruktoza, e glukozë 47%, dhe sakaroz 5%  dhe karbohidratet të tjera komplekse.
Mjalti përmban gjurmë sasi me disa vitamina dhe minerale.
Mjaltë gjithashtu përmban sasi të vogël të disa kompozimeve që funksionojë si antioksidantë, duke përfshirë chrysin, pinobanksin, vitaminë C, catalase, dhe pinocembrin.
Përbërja e veçanta të çdo grumbull i mjalti varet nga lulet në dispozicion të bletëve për të prodhuar mjaltë.
 
Analizat tipike të mjaltit, përafërsisht apo mesatarisht me aproksimacion përmban:
 
MJALTI DHE VETIT E TIJ SHËRUESE
Mjalti ka aftësi kuruese për vetë vitaminën B që përmban. Mjalti përmban veti dezinfektuese për plagë dhe gërvishtje të lëkurës. Sipas një studimi mjalti triumfon mbi 7 lloje të ndryshme bakteresh. Kështu që janë identifikuar edhe aftësitë e tij kundër gripit. Përveç shërimit të jashtëm mjalti ka dhe veti kuruese të brendshme, si në qetësimin e stomakut. Kështu do ishte e rekomandueshme 2 lugë çaji mjaltë në ditë. Një rol të rëndësishëm mjalti luan kundër diarresë, sidomos për fëmijët e vegjël, pasi është një metode, mjaft e mirë kuruese brenda një ushqimi. Mjalti në këtë rast, lufton bakteret dyfish më shpejt, se sa një tretje sheqeri.
Mjalti është ilaçi kurativ më i suksesshëm që mund të prodhojë natyra. Është i vetmi ilaç që nuk lë asnjë lloj efekti anësor negativ në asnjë nga organet e tjera ndryshe nga ilaçet të cilat mund të jepen për kurimin e një patologjie por nga ana tjetër dëmtojnë organet e tjera. Të gjitha grupet e antibiotikeve të cilët jepen në raste infeksioni. Ata mund te shërojnë infeksionin por nga ana tjetër kanë shkaktuar dëme të pariparueshme në organet e tjera si në organet jashtëqitëse ashtu edhe ato metabolike siç është mëlçia. Në mjekësi nuk studiohen në detaje efektet e mjaltit por mjalti i tejkalon në efekte pozitive të gjitha medikamentet biokimike.
Mjalti është ëmbëltuesi i parë natyral i njeriut, ndërsa ka edhe një sërë efektesh pozitive në organizmin e njeriut. 

Studimet e vazhdueshme i përshkruajnë mjaltit këto efekte: antimikrobik, antiviral, antiparazitar, antiinflamator, antioksidues, antikanceroz. Studiuesit këshillojnë mjaltin edhe për sportistët si një burim i theksuar energjie.

Por për t'u arritur shumica e efekteve, mjalti duhet të merret në mënyrë të rregullt. Dozat e preferuara janë nga 50 deri në 80 gram në ditë.
Është  vërtetua se mjalti shumë i pasur me fruktozë dhe me glukozë stimulon dhe përforcon zemrën sidomos të sportistëve a po të njerëzve që lodhen shpejt. 
Mjalti përforcon imunitetin e trupit (rruazat e bardha që luftojnë kundër çdo mikroorganizmi të jashtëm) do të thotë organizmi ynë është më i mbrojtur nga gripi, mikrobet, viruset...; trupi është më i rezistueshëm kur organizmi është më i mbrojtur, është si një lloj vaksinimi natyral nëse mund të themi kështu.

ANTI-ANEMIK -Që lufton kundra anemisë/mungesës së rruazave të kuqe/pa-gjakësisë.

ANTISEPTIK -Që i mbyt mikrobet/për shërimin e lëkurës.

APÉRITIV -Që stimulon apetitin.

BÉCHIQUE -Që qeton kollitjen.

DIGESTIVE -Që ndihmon në digjeston/tretjen e ushqimit.

DIURÉTIQUE -Që rrit tajitje e urinës.

DYNAMOGÉNIQUE -Që e rrit forcën e energjisë.

ÉMOLLIENTE -Që i pushon, i relakson, i zbut indet e përflakura. 

FÉBRIFUGE -Që lufton temperaturën.

LAXATIV -Që lehtëson transitin e zorrëve/ushqimin që kalon nëpër zorrë.

SÉDATIV -Që qeton.

VICARIANTE -Që kompenson mungesat.

Antioksidantët në mjaltë janë të njohur të jenë të dobishëm kundër sëmundjes. Niveli relativisht acidik në mjaltë,  pH në mes të 3,2 dhe 4,5, pengon rritjen e baktereve.
Shumica e mikro-organizmave nuk rriten në mjaltë për shkak të aktivitetit të ulët në ujë.
Megjithatë, nganjëherë mjalti përmban endospore në gjurmë si bakter botulinum Clostridium, e cila mund të jetë i rrezikshëm për foshnjet sepse endosporet mund të transformohet në baktere toksina-prodhimin në traktin e zorrëve të papjekur të fëmijës, që çon në sëmundje dhe madje edhe vdekjen.

Vlerat

Gjithashtu përdorimi i hudhrës ka vlera të pakrahasueshme në uljen e kolesterinës në gjak. Nga studimet e bëra në USA, ku u eksperimentuan 45 burra, që kishin vlerë të lartë të kolesterinës, dhe që përdorën çdo ditë 6 thelbinj hudhre, u arrit se vlera e yndyrës në gjak u ul me 58 përqind. Lëngu i hudhrës jep një ndihmesë të madhe edhe në rikthimin e flokut të humbur. Pasi bëhet shtypja e mirë e hudhrës, me lëngun e përftuar bëhet masazh rreth 3 minuta në vendin ku ka rënë floku. Mbahet ashtu për 30 minuta dhe më pas koka lahet mirë, deri sa të largohet era e rëndë e hudhrës. Ky veprim bëhet një herë në javë deri në shfaqjen e rezultateve pozitive. Një tjetër studim ka treguar se njerëzit, që hanë hudhër çdo ditë, mund të jetojnë më gjatë. Studimi është bërë nga dietologë hollandezë dhe tregon se këta njerëz mund të jetojnë 6 vjet më shumë se të tjerët, që s’e konsumojnë këtë produkt. Vlerat e hudhrës gjenden si në përdorimin e saj të njomë ashtu edhe të thatë. Efektet e saj janë të mrekullueshme, veçse duhet patur një kujdes të jashtëzakonshëm. Përdorimi i saj në mënyrë të gabuar dëmton rëndë shëndetin e personit të sëmurë. Vetitë e saj kuruese janë edhe më praktike, duke pasur parasysh se kjo bimë rritet gjerësisht dhe gjendet lehtë.
Këshilla mjekësore

Për ata që vuajnë nga hipertensioni, do t’u mjaftonte të hanin një thelb hudhre dhe shumë shpejt do ta ndiejnë sërish mirë veten. Por nuk rekomandohet që hudhra të përdoret nga njerëz, që e kanë tensionin e ulët, pasi do të keqësonin shëndetin e tyre. Ajo ndihmon edhe në qarkullimin në mënyrë të rregullt të gjakut. Mjekët rekomandojnë 2 thelbinj hudhre në ditë. Efekte pozitive ka dhënë përdorimi i hudhrës edhe në parandalimin e kancerit në stomak dhe në zorrën e trashë. Kanceri në zorrën e trashë është i përhapur te meshkujt dhe është vërtetuar se ata që kanë përdorur hudhra kanë pasur më pak mundësi për t’u prekur nga sëmundja. Këshillohet që çdo ditë të hahen 3 deri në 10 thelbinj hudhre. Për shkak të vetive të saj dezinfektuese, hudhra ka dhënë rezultate të shkëlqyera te të sëmurët, që vuajnë nga dhimbja e veshëve. Për këta njerëz rekomandohen disa pika nga lëngu i hudhrës në momentin e dhimbjeve. Shumë shpejt ky lëng do të jepte efekte të menjëhershme në qetësimin e veshit. Po kështu rezultate mjaft të mira ka dhënë në shërimin e gripit, kur ai është i shoqëruar me bllokim të hundëve apo dhimbje të grykëve. Një studim i kryer nga studiues amerikanë provoi se përbërësit e hudhrës mund të mbysnin 14 lloje të ndryshme bakteriesh dhe mund t’i shkatërrojnë ato. Shumë e dobishme është hudhra edhe për të sëmurët, që vuajnë nga astma dhe kolla. Përdorimi i saj ose lëngu që përftohet gjatë shtypjes, lehtëson rrugët e frymëmarrjes dhe qehtëson të sëmurin. Në Luftën e Dytë Botërore, lëngu i hudhrës ka ndihmuar në mjekimin e plagëve të rënda, të marra gjatë lufimit. Edhe sot ajo vazhdon të japë efekte të shkëlqyera në shërimin sa më të shpejtë të plagëve, duke zëvendësuar kështu edhe antibiotikët.

Sëmundjet

Mjekësia moderne ka njohur aftësinë, që me anë të hudhrës dhe kurave, që e kanë në përbërje, të shërojnë sëmundje të ndryshme, siç janë artero-skleroza, tensioni i lartë i gjakut dhe çrregullimet e qarkullimit të gjakut, problemet e zemrës

Limoni dhe hudhra kurojnë kallot e këmbëve

I zbusni këmbët në një legen me ujë të ngrohtë, aq sa të durojë këmba. Pastaj i fshini dhe e pastroni dhe vendin ku ka kallo vendosni 1 fetë

Përdorimi

Vlerat e hudhrës gjenden si në përdorimin e saj të njomë ashtu edhe kur ajo përdoret e thatë. Nëse përdoret në gatim këshillohet që mos të skuqet shumë, pasi i humbet vlerat e saj. Gjatë skuqjes humbet me shijen e vajit.

Paketë këshillash

• Të sëmurët, që vuajnë nga tensioni i ulët, nuk duhet të hanë hudhër.
  
• Këshillohet përdorimi i 3 deri në 10 thelbinj hudhre në ditë kundër sëmundjeve.
  
• Gjatë pirjes së lëngut të hudhrës ose ngrënies së saj, lani mirë gojën.
  
• Këshillohet ngrënia e hudhrës për të fituar imunitetin e organizmit.
  
• Gjatë gatimit hudhra të jetë e butë për të mos humbur vitaminat, që ajo përmban.
  
• Hudhra shërben edhe për të ulur tensionin, për personat që vuajnë nga tensioni i lartë.
  
• Kjo bimë përdoret bashkë me erëzat e tjera për gatim, pasi shumë njerëz e pëlqejnë shijen e saj.
  
• Veprimi baktericid i hudhrave përdoret në industrinë e konservave për të zhdukur mikroorganizmat, që kalbin lëndën organike.