AGIM GASHI-GJAKMARRJA PO ZHDUKET

nga **Agim Gashi** Fri Oct 25, 2013 11:01 am

AGIM GASHI-GJAKMARRJA PO ZHDUKET
(Kënga e pajtimit të gjaqeve)

„Jo atyne qe janë trima
Me ngre gishtin e krimit,
Por atyne qe janë trima
Me shtri dorën e pajtimit"!

Mbi kto male legjendare
Dhe kto fusha heroike,
Po sin nuse bukuroshe
Shtrihet Kosova e jonë kreshnike.

Sa bujare Kosovë je
Aq bujare rininë e ke,
Se n´Lumbardh u dha jehona
E u shtri n´kto malet tona,
Gjëmoi Drini e Rugova
Se rinia ban´ apel,
Me u que populli dhe nji here:
Qohu shqiptarë si din me u qu,
Le të thahet gishti i krimit
Quhu shqiptar si din me u qu´
Me shtri dorën e Pajtimit.

Jehuen malet nga ky kushtrim
Me rini ashtë nji plak trim,
Që aksionit n´ball i prin´
Ky pra ashtë Anton Profesori,
Që këtë detyrë në dorë e mori!
Me nji qetë burra shqiptar
Me i qitë burrat n´log ball per ball´ ,
Me i falë gjaqet dhe ngatrresat,
Si shqiptar e shqiptaresha
Se këtë të keqe i pari e shkuli
Kryetrimi ai Dedë Gjon Luli.

Për Dedë Gjon Lulin i kem do fjalë
Gjakun e t´birit si e ka falë,
Me 1911-të,
Kur shqiptart´ luftonin vetë
Kundër sundimit otoman,
Dedë Gjon Luli ngritet n´kambë
Gjakun e djalit ai e falë!
E malsia kur ndëgjon,
Kryetrimi gjakun falë
T´gjitha gjaqet i pajtojnë
Prej hasmenisë u ba miqësi,
U tubuen si vllazni
Dhe luftuen po për liri.

Sot pësri u dha jehona
E u lëshu n´kto malet tona,
T´bie gëzimi n´vatrat tona.
Anton Çetta burrë bujar
N´log të burrave ashtë i pare,
Sipas nderit dhe traditës
E si t´ish trim i komitës,
Syni i tij shiqim n´liri
Prej hasmenive po ban miqësi.

Anton Çetta burrë i vjetër
Ashtë plak trim po plak pa mjekërr,
I njef mire doket shqiptare
Që don fjalë e nuk do pare,
Me nji grup profesor tjerë
E kanë rrokë këtë punë me nderë;
Që nanat tona nji herë me i gzu,
Mos me qajë ma, mos me vajtu,
Mos me u kthy nuset n´gjini,
Mos me mbetë motrat pa vllazni,
Mos me u vra për mexhë e lame,
Këtë anmiku na e ka lanë;
Me përqa nji popull trim
Profesorët këtë mire e din´ ,
E të parët na e kann´ lanë
Për vatan nji besë me dhanë.

Flet Antoni, dridhet toka,
N´përmallim ndëgjon nanë Lokja,
N´përmallim ndëgjon rinia,
Me kujdes edhe burrnija
Flasin burrat rend´ me rend´ ,
Se Antoni ashtë n´Kuvend!
Shtrihet dora e derdhet loti,
Dalin fjalt´ si prej grykës t´topit.
Kshtu hakmarrjes i ipet haku;
Shtrohet sofra e falet gjaku.

U dha kushtrimi që ngjallë jetën
Prite, prite Anton Çettën,
N´log të burrav´ ai me ardhë
Po e presin me faqe t´bardhë,
Se kur vjen-o Anton Çetta,
Aty flitet e vërteta
Aty merr mësim rinia,
Qeshin nanat, gëzohen fmija,
Qeshin fushat, qeshin malet...
E gëzimi sndalet, sndalet!

Flet Antoni ai burrë bujar,
Krenohet populli kosovar,
Lum për ne oj nane shqiptare
Që Antonin ne na e fale,
Ja ke falë ksaj toke t´mjer´mjerë
Që ta gëzoj ky burrë me nderë,
Që burri i ngrysun t´qeshë nji here
E bilbili t´këndoj në ferrë,
Dhe zymbyli i lirë të qelë.

Sot flet populli kosovar
Për Antonin burrë bujar,
Flet në oda e flet në arë
Që kem Antonin jem krenar´ ,
Jem krenarë e i këndojmë
Jetë sa malet i dëshirojmë,
E urojnë nanat shqiptare
Që u dha gëzim në këto male
Se u ndal sot gishti i krimit,
E u shtri dora e pajtimit,
Anton Çettë t´nderojmë he burrë
Se vllavrasje sdo t´ketë kurrë,
Ta kem dhanë besën e madhe
Se në tokën kosovare;
Sdo të vritemi ma ndër veti
Kjo e keqe nga ne treti,
Anton Çetta ne na e hjeki,
Me nji qetë burra shqiptarë
Qofshi t´lumtun e faqe bardhë.

Lipjan-1990

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30