Dy poezi nga Rexhep Kasumaj

nga **Agim Gashi** Sat Jan 25, 2014 12:56 am

Dy poezi nga Rexhep Kasumaj

FJALË KULLE

        -Fishtjane-
(Kryeparit me shpurë)

Ndihmo zanë ty t’kjosha true
Fjalë Kryeparit për me i çue,
S’kje i paorë as i mallkue
Në log urtiet àsht dredhue.

Naltë mbi rè ke lodrue atin
Askurrkujt nuk ia merr patin,
Ndal ‘i herë e kqyr sahatin
Vrànshëm ndjellë ti Goliatin.

S’je n’vilatë tuj çobanue
N’t’cemtat kroje me galdue
S’je n’tretdhe mà tuj rrogue,
Po n’krye t’vendit me sundue.

Kall’ i thatë thepon përpjetë
E rrxojnë ernat fort mà lehtë,
Dorëzim s’bàjnë trimat pa dekë
Kështu à kènë gjithmonë e jetë.

Po keq ke ra ndër ustallarë
I përrallue me ‘i ordi zagarë,
Tuj shkelë fjalën pa karar
E tuj vjedhë skamnorë n’kandar

Skile t’gjollës hileqare
Kanë fikë votër e bà batare
Rràjë e ligë kjo komardare
Luledjellësa, ju dalshi fare

Besës vjetër i ke ra mohit
Tuj tregtue me firun t’horit,
Dijekeqësa qysh prej motit
Që s’kanë ftyrë, as tutë prej Zotit.

Hiç anmiku s’àsht ligshtue
Tan’ me çehre tuj kuvendue,
Fëmijët jetima t’përmnerue.
Burra t’dheut n’poshtnì harrue

Ke ndigjue ndoj ofshàmë
Aht i robit ka me t’xànë,
Penë fisnike, e bukra rrfànë
Ta prenë udhën n’istikam!..

Ta prenë udhën ndër shpatina
Porsi Osa tek Vranina,
Korbit t’zi i prinë terrina
Hije deket à ra n’qetina...

R.Kasumaj

Berlin, janar 2104

Fjalë Kulle

          MALLKIM
(Fishtjane, për J.Gërvallën)

E amël votër, ti rruzare
Për tye udhët libertare
Ndoq përballë erës shgjetare

N’mërgim ujin ia turbullote
E Shkinisë mbarë nuk i shkote
Qysh m’e shue u kujtote

Herët Nadje dielli pa lè
Marrin udhë në t’largëtin dhè
Rrezikzi pa ftyrë e fè

Pritë të ligë i kishin xànë
Po në flì u kthyen me nam
Besë e fjalë që pati dhànë

Dikush ndyet i kish hjeksue
Giuhë dikush që kish harrue
Shpirt i shitun kje mallkue

E burrë Jusufi, atdhetarë
I përshtrimun me shtatë varrë
S’la me faj ai kurrë shqyptarë

Xeher serbit àsht kjo deka
N’kjoftë i yni doras shkreta
Mos u ditt për sa t’jetë jeta

T’lnurën zemrën, kjan me lotë
Vaj liri, për at djalë n’tokë
Juda vetë njaj gjàme voftë

Rrëxue përdhè e krejt dikue
Gjakatarë në fron kryeshtrue
Njeri t’vetin kanë shnderue

Drue s’à rrnesë kjo gjysërobni
Me i çel sytë me faqezi
Ditë e natë me ofshàmë n’shpi

Kështu asht sot e ka me kènë
Se lumnia nuk xùni vend
Pa u shpague morti me zjèm!

R. Kasumaj

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30