CIKËL POETIK NGA RABIJE M. BYTYÇI

nga **Agim Gashi** Sun Dec 28, 2014 2:31 am

CIKËL POETIK NGA RABIJE M. BYTYÇI

LAMTUMIRË

Turma la pas atdheun
shtëpitë duke qarë
majin të përvëluar
duke shpaluar lule nëpër shi...
Sirenat e trenit sikur kambana
lajmërojnë vdekje të ashpra
vagonët mbingarkoheshin me njerëz fatesh të ndara
Në mes tyre s’mundem më të udhëtoj kah vetja
dhe as nuk e di –
a do të mund të kthehem sërish
tek shtëpia ime e vjetër...
Lamtumirë atdheu im!
Po t’i lë varret e prindërve
paçin fatin
t’i shpëtojnë luftës!

ZHDUKJA E FËMIJËS NË LUFTË

Secila varrezë që hapet
Pres të më hidhesh në përqafim.

E mbaj lart mbi kokë
numrin identifikues
të më njohësh pas kaq vitesh largësie
Kanë tentuar të më ngushëllojnë
me copa eshtrash
që të pushoj kërkimin tënd...
Ooo, jo! Nuk qetësohet shpirti
Pa u takuar me trupin e trupit tim.
Zë shterur stinët shkojnë e vijnë
asnjë gjurmë nuk më ka pushuar
përtej malit të mërdhirë, ndizen zjarre
Fëmijët e lagjes janë rritur
edhe ata kanë lundruar mbi valët e luftës
kanë marrë plagë të thella
por kanë mbërritur në brigje të shpëtimit
Më kanë thënë se varreza e fundit do të hapet
të dielën,
të dielën aty do të jetë edhe shpresa ime
biri im!

MOS MI TRAZO KUJTIMET

Si drenushe pupël bardhë afër lumit
të prita -
në livadhet gjelbëroshe
vargëzova kurora lulèsh për ty
Mallëngjehesha afër lumbardhit
në fletorén e vogël plot kujtime
me lapsin shumë ngjyrësh për ty
Flisja me diellin , hënën, yjet...
U rrëfeja për sytë e tu tè bukur si kristal
Për zërin si bilbili duke i kënduar luleve plotè aromè
Si ke ecur në korridorin e gjatë të asaj kohe
Kur hapa derën dhè si engjëll mé erdhe né kraharor
Buzëqeshjen e kishe ngrohtësi shpirti
Nè dhomën e vogël plot rreze dielli
si dy engjëj té pa djallëzuar
Si dy të dashuruar në një romancë filmi
Në një të bukur udhëtim ... ishim.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30