POEZI NGA Aurora Allushi

nga **Agim Gashi** Wed Jun 17, 2009 2:37 pm

POEZI NGA Aurora Allushi

Shënim: Aurora Allushi është një vajzë nga Dukatii Vlorës, e cila është diplomuar për gazetari në Universitetin e Tiranës dhe tani po punon për mbrojtjen e Masterit në Itali, për Kriminalogji dhe Shkencat Strategjike. Ka botuar dy libra me poezi.

Skënder Hasko

Aurora Allushi

VLORËS

Të lashë Vlorë,

e bashkë me ty lashë kujtimet e mia.

Ika.

Ishte ditë dimri,

dhe deti mu zemërua si kurrëherë.

Në valixhen time të vjetër mora gjithçka,

mora pak nga krenaria Jote,

mora ngjyrën blu të detit,

mora aromën e limonëve.

Ika Vlora ime,

të lashë vetëm!

Në çatin e ndarjes një lot të rrëshkiti,

Dhe era dallgë deti tërboi atë çast.

Ah,

mua buzëqeshja më ngriu në buzë.

Ika qyteti im,

Koka më ngeli pas,

deri sa në vështrimin tim u shua çdo gjë.

E si mund të ikja kështu nga Ti?!

Kam gjithçka tek ti:

Kam çastet,

minutat,

orët,

kam lumturinë,

kam fëmijërinë që kalova aty.

Të ndjej Vlorë,

të dua si s’kam dashur ndonjëherë!

Ti je e veçantë për mua,

Je e vetmja,

Je lumturia e lumturive,

Parajsa që Zoti ka krijuar ne tokë!

29 shkurt 2008

BRENDI

S’po jetoj,

Kam harruar që dje.

Nuk di më pse jam,

nuk di në kam qenë në të vërtetë...

Eh, sikur të mos isha, sa mirë do të ishte!

Por jam

Dhe vuaj si askush në këtë botë.

Vuaj nga vuajtja ime.

Iki pa dëgjuar e parë atë çka kalon.

Eh, sa vite keshtu!

Kthej kokën pas,

Dhe çdo gjë më duket e panjohur…

(madje dhe ajo që jetova sot)...

Nuk ndjej asgjë,

Kështu e deshi fati,

A ndoshta kështu e pranova unë?

Një pikë shiu më lag fytyrën,

E, pasë saj, me mijra të tjera më kërcasin në faqe.

Ndjej që jetoj,

Ndjej erën më pas tek më flet rrëmbyeshëm,

Jam këtu,

në këtë Botë të vjetër parazitare…

Hej Botë, kush të krijoi?!

Për një çast më vjen t’i vë flakën gjithçkaje,

ashtu siç bëjnë njerzit për gjërat që nuk u përkasin…

Sa ftohtë,

Sa keq,

Sa vetmi !

Para meje një perde e madhe,

E hap:

Diell,

Jetë,

Lumturi!

Ishte parajsa.

Vetëm një hap,

Vetëm një hap dhe isha atje.

Me mijëra vjet e kërkova,

Shpresat sot më kishin shteruar...

Por ja, e prek,

e kap gjithçka brenda meje.

11 shkurt 2008

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30