Askush nuk po i kërkon vrasësit!

nga **Agim Gashi** Mon Sep 21, 2015 6:13 pm

Askush nuk po i kërkon vrasësit!

Askush nuk po i kërkon vrasësit! Largea_deshmoret-645x2981442823771

Këta dhe shumë të tjerë janë viktima të vrasjeve politike

Po bëhen 17 vjet për disa nga vrasjet më të bujshme të figurave të shquara të kombit. Për disa të tjerë kanë shkuar më pak vite, por për të gjitha vrasjet politike nuk ka ndonjë rast që nuk ka kaluar një dekadë.
Pushtetet janë ndërruar në vazhdimësi, UNMIK-u tashmë nuk gjendet thuaja si pa gjurmë, përveç një zyre në veri, ku ruan Rezolutën 1244, por që vazhdon të ruhet si diçka mitike nga serbët, në dëm të shqiptarëve dhe Kosovës. Kapërcimi i plotë i saj nuk ndodhi as kur u krijua EULEX-i, madje edhe sot vazhdon ta rëndojë barrë e pafundme të shtetit të Kosovës.
Shpresat se EULEX-i do të kapte krerët e krimit të organizuar ka kohë që janë shuar, para se vetë misioni të ndryshonte rol, dhe të niste tkurrjen drejt zhdukjes, margjinalizimit të përditshëm.
Dhe gjatë gjithë këtyre viteve ka vepruar edhe policia e Kosovës, e cila thuaja nuk ia ka dal që të mbledhë të dhënat apo që ta dërgojë në prokurori një proces të përmbyllur, përveç rastit të kapjes në flagrancë të vrasësve të Ukë Bytyçit, por që edhe në këtë rast nuk është zbardhur se kush ishin porositësit.
Për vrasjet politike është e qartë se porositësit janë nga politika. Edhe vrasja e Ukës, nuk ka se si të trajtohet ndryshe, përveç se figura apo një klan i caktuar politik porositi ekzekutimin e tij, gati 13 vjet më parë.
Në ndërkohë kishte ndodhur edhe vrasja më tronditëse politike e pas luftës. Ishte vrarë edhe Xhemail Mustafa, këshilltari i presidentit Ibrahim Rugova, poet, kritik e publicist, një nga figurat më të jashtëzakonshme, që ndoshta një ditë mund ta pasonte denjësisht presidentin Rugova. Vrasja e tij, mund të ketë pasur edhe këtë motiv, meqë vrasja apo shkurtimi i jetës së Presidentit, ishte shënjestruar me kohë.
Kjo ishte nga të paktat vrasje që edhe mediat amerikane i referoheshin si vrasje politike. As për këtë nuk u mor as në pyetje asnjë figurë publike, asnjë zyrtar politik i partive rivale, të paktën nuk është bërë publike nëse ka ndodhur diçka e tillë. Atëherë thuhej qartazi se atentati është bërë për interesa të PDK-së, edhe sot akuzat e tilla nuk janë shteruar, të paktën në mediumet online.
Gjatë luftës qe vrarë ministri i luftës Ahmet Krasniqi, ndërsa ishte betuar se ishte çështje ditësh hyrja e tij me ushtarakë në luftë në Kosovë, madje në natën e fundit, në zotimin e tij të fundit kishte thënë se vetëm 10 ditë i duheshin që të shpërthente kufirin dhe të vendosej me më të mirët që kishte në Kosovë.
Pak muaj më vonë do të vritej edhe intelektuali Enver Maloku, po ashtu njëri prej bashkëpunëtorëve më të ngushtë të presidentit Rugova. Që të dyja këto vrasje të qarta politike, dhe që tashmë nuk dyshohet se dorasit dhe porositësit e fundit ishin vetë shqiptarët. Por, asnjë ndëshkim dhe asnjë i akuzuar për këto raste!
Tashmë shpresat për zbardhjen e vrasjeve të panumërta politike janë varur tek Gjykata speciale, e cila pritet ti trajtojë, të paktën vrasjet që nga ajo e Ahmet Krasniqit deri tek ajo e Xhemail Mustafës, ky i vrarë në vitin 2000. Shpresat janë se nëse ndonjëra prej këtyre vrasjeve zbardhet do të jetë si çelës për zbardhjen e vrasjeve të panumërta të veprimtarëve dhe figurave të LDK-së, ushtarakëve e gazetarëve tanë.
Por, deri më tani nuk ka asgjë më shumë se sa shpresë. I. M.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30