POEZI NGA HYSEN ÇIFLIGU

POEZI NGA HYSEN CIFLIGU

ZEMRA S'BEHET GUR

Kush thote se zemres i vuri nje gur?!
Guri eshte gur, per zemren eshte i tepert.
Kala bejne guret, kur i veme ne murr,
Zemra behet mal, kur njera do nje tjeter.

Sikur prej guri zemren ta kishim pasur,
Betoni do pershtatej per trup e gjymtyre.
Shkembinjte vete do treteshin pa plasur,
Mos kishin me njeriun ngjasi ne fytyre.


S'NDAHET DASHURIA

Nuk them asnjehere: jetim me ke lene.
Une te shoh ne qiell dhe kur zbret moj nene.
Ti me puth me mall dhe qesh me gezim,
S'te shterr dashuria, s'me ke lene jetim!

S'kam ndarje me ty, se kam dashurine.
Bashke jemi te dy, nuk jam me vetmine.
Mengjes edhe mbremje, ne kete dhe ate jete,
Do kendoje kjo zemra ime, ndarje me ty mos kete!


DIELLZES

Sa shume yje, sot, me paske sjelle!
Mes tyre, moj nene, me dukesh si dielle!
Diellze po te quaj, Diellze me ndricime,
I solle ti yjet, apo yjet Diellzen time?!

Cfare nuri ke marre!...Pse s'flet asnje fjale?!
S'po te lene yjet, moj bukuri e rralle?...
Prit!..Pse fluturove, me ike kaq papritur!
Diellze ti me zgjove me endren me te ndritur!


ENGJELLORES TIME

U takuam, engjellorja nene, perseri...
Flakendezur takimi yne me permallime.
Me syte e mendjes gjithmone ne shihemi,
Po s'rrime dot larg, pa puthje e perqafime!

Une ngjitem e te shoh atje ne amshim,
Dhe ti zbret tek une, shetisim ne lendine.
Largohesh si drite, pas vjen shpirti im,
Poezine thurr per ty me lule trendeline!


LULE MALI E LULE FUSHE

Eja dhe me merr ne krahe, o nena ime, sot!
Si atehere, kur foshnje isha per ty, dy vjet plot!
Kaluan pesedhjete vjet, gjysem-shekulli une permend,
Kur dheu mbuloi e treti, te bukurin, trupin tend!...

Sa perbindesh u tregua dheu, kur pranoi te hapin vare!...
Dhe rrembeu trupin tend, me tendit sy margaritare!
Si u tret trupi yt, ajo pamje ne fytyre, neneza-nuse,
Ti jeton, shpirt e virtyt, une te shoh, lule mali e lule fushe!