Luan Çipi:JETOVA AQ SA PUNOVA

JETOVA AQ SA PUNOVA

Nga Luan Çipi

Ditë e netë ikin rradhë, s’merret vesh kur vjen e diela
Ikin muaj, dhjetëvjeçarë, si shalqi të ndarë në thela.
Familja ndihet e ndarë në gjenerata të tjera.
Unë e ti, jo si më parë, tani rallë dalim nga dera.

Ngritur herët në mëngjes, në pritje për drekë e darkë
Gëzojmë kush t’na përshëndes, djalë e vajza i kemi larg.
Kujtojmë 50 vjetë të shkuar, kur u shtuan tre fëmijë,
Vitet ikën pa u kuptuar, ishim dy dhe ngelëm dy.

Po një jetë të tërë sa shumë që gëzonim,
Kur te ju fëmijë, përcillnim përvojën,
Se kur ne punonim vërtetë që jetonim,
Largonim mërzinë, vesin dhe nevojën.

Puna ish gëzim, se mundi paguhej,
Punë ish dhe ritja, edukimi juaj,
Çdo diplomë e laur - punë e frytshme quhej,
Gjersa gruri e byka te lidhej në duaj.

Ndaj në këtë moshë nuk ri dot pa folur:
Për ju, bijtë e mi, po shpreh një dëshirë:
Ndershmërisht punoni, ditë e natë pa u lodhur,
T’u lini pasardhësve një emër të mirë.
7.02.08