Albert Zholi: Flet zëdhënësja e Kryeministrit Berisha, gazetarja, por dhe poetja Juela Meçani

Juela Meçani

Flet zëdhënësja e Kryeministrit Berisha, gazetarja, por dhe poetja Juela Meçani

Zëdhënësi duhet të jetë ndihmë, komplement, jo pasqyrëNga Albert Zholi

Natyrë e qetë, gjithmonë buzagaz, por gjithmonë korrekte dhe tepër e përkushtuar në detyrë dhe punë. Jeta e saj është interesante pasi fitimi i kurorës “Miss Fotozhenia” nuk i dha famën e sotme, pasi famën ajo po e vendos si gazetare dhe si zëdhënësja e sigurt e një Kryeministri energjik që nuk fal gabime në raportet me të dhe punën. Ndoshta një figurë si Juela i mungonte për vite të tëra Berishës për të qenë i sigurt se çdo fjalë e tij përcillet në mënyrën dhe kohën e duhur. Pra Juela po plotëson atë pjesë të munguar të Berishës. Familjare, plot dinamizëm, kërkuese ndaj vetes, Juela edhe kohën më të vogël të lirë ja kushton gazetarisë, profesion që sipas saj është i rëndësisë së dorës së parë. Ndoshta është një nga zëdhënëset që i lexon me laps rreshtat e shtypit të shumtë shqiptar, pasi brenda tyre gjen detajet e punës së përditshme, por dhe kërkesat ndaj vetes. Dhe pse një nga femrat më sharmante shqiptare, për të bukuria nuk paraqet elementin bindës në punë, jetë, shoqëri. Thjeshtësia dhe etika në veshje janë disa nga karakteristikat kryesore të saj.

Jeni zëdhënësja e Kryeministrit shqiptar. Sapo ka nisur fushata elektorale për zgjedhjet e 2009-ës. Cila është fryma që mbisundon në institucionin tuaj?

Unë jam Zëdhënëse e Kryeministrit shqiptar dhe ajo që ka rëndësi në punën time është që ajo të jetë një punë shumë e mirë në të gjitha periudhat dhe deri në fund të këtij mandati dhe pritje të mandatit të dytë qeverisës. Mendoj se është një cilësi rrënjësore të dish t'i japësh vlerë gjërave që bën në çdo kohë dhe të mbash një ritëm konseguent sepse opinioni është aty për të vlerësuar dhe për të matur reformat dhe ecurinë e tyre deri në ditën e fundit të fushatës. Dhe po shoh me gëzim se ritmi i punës së reformave dhe projekteve nuk ka rënë asnjë çast të vetëm.

-Duket se politika është fusha ku ju e shikoni të ardhmen tuaj. Një lidere e së ardhmes që e sheh veten në cilin model?

Mendoj se është ende herët për të përdorur fjalën lidere, unë i dua shumë shkallët dhe respektoj hierarkinë. Liderët lindin rrallë, ata apo ato janë aq të pakët dhe i cakton vullneti popullor. Ndaj është një privilegj që unë vështirë se do ta kem. Edhe sepse duhet të kalosh disa faza historike në punën tënde. Megjithatë mendoj se nëse je vetvetja çdo gjë është më e lehtë, impostimet, shtirjet, rolet vjen një ditë dhe lahen si make-up nga shiu i kohës. Preferoj të jem vetvetja dhe të arrij më pak, por me më stabilitet.

-Të qenit zëdhënëse e dikujt sa hapësirë i le vetë njeriut për të qenë vetvetja?

Po të gjesh gjuhën e duhur më veten dhe me të tjerët, nuk ndjen probleme, por janë të rrezikshme simbiozat, zëdhënësi duhet të jetë ndihmë, komplement, jo pasqyrë.

E keni filluar karrierën tuaj me gazetarinë. Me kulme dhe pa dyshim dhe me rënie kurbe. Në pozicionin aktual a do t’i ktheheshit gazetarisë apo është një pasion që i përket vetëm të shkuarës?

Unë jam edhe tani gazetare, është një profesion që nuk e harron dot, nëse e ke pasion dhe që është shumë i lidhur me punën që unë bëj tani. Asgjë që kam bërë më parë nuk lihet në harresë, si pasuri që ka qenë, mund të rikthehet.

-Një gazetare e suksesshme, një femër që arriti të bëhej protagoniste në televizion. Në një moment të caktuar vendoset të largoheshit nga Shqipëria.

A kishte një arsye?

Jo një arsye, por disa, nuk ndjehesha mirë në atë institucion, në ato vite, kisha nevoja për një tjetër nivel ekonomik, po fillonte një jetë e re familjare në çift.

-Një grua në karrierë. A është mirëpritur vendimi për të hyrë në politikë nga bashkëshorti juaj? A kishte reagime ose pengesa?

Totalisht i mirëpritur, bashkëshorti im është diplomuar në Itali, në Universitetin e Pavias në Marrëdhënie Ndërkombëtare ndaj më kupton, më
ndihmon dhe më nxit. Ai ka shumë respekt për inteligjencën dhe ambiciet e mia dhe unë për të tijat.

-Mendoni se shoqëria shqiptare është maskiliste. A ju kanë vënë stërkëmbësha ndonjëherë meshkujt dhe pse?

Ka nga të dyja dukuritë, më shumë se maskilizëm ka injorancë dhe mungesë komunikimi, por shoh një luftë më të ashpër brenda llojit, në të gjitha nivelet. Unë nuk kam hasur personalisht në maskilizëm, sepse jam një karakter shumë i fortë, që nuk thyhem kollaj, por që kur jam e brishtë e shpreh. Në të gjitha aspektet e jetës nëse ti nuk shkel në punën, familjen dhe nderin e gjithkujt, vjen një ditë që rrugët të hapen vetë.

-Shpeshherë thuhet se femrat janë penguese me njëra -tjetrën. Ju personalisht e gëzoni simpatinë e femrave apo ato ndonjëherë bëhen më agresive se meshkujt?

Në luftën për pushtet femrat nuk janë më agresive, janë më diabolike. Por si të tilla kanë më dobësi. Ndaj në momentin që unë bëj punën time, çdo përpjekje apo sfidë e këtij lloji has në një barrierë natyrale, mirësia dhe ndershmëria nuk humbasin kurrë.

-A besoni tek miqësia. Çfarë vlerash duhet të ketë dikush për të qenë mikja juaj?

Besoj tek miqësia më shumë se në çdo vlerë, unë kam po ata miq që kam pasur që fëmijë, vështirë që shtoj të tjerë. Kjo do të thotë diçka, apo jo?

-Si e shihni të ardhmen e Shqipërisë. A vazhdoni të jeni idealiste për të ardhmen e saj. A mendoni se Shqipëria e së ardhmes do të jetë një atdhe perfekt për vajzën tuaj?

Atdheu im po njeh një ngritje konstante, të qëndrueshme dhe të dukshme. Idealizmi është ai që më solli sërish këtu. Mungesa e tij është një vdekje e shpirtit politik, por pa qenë patetike, unë mendoj se duhet të jetë një vlerë e shtuar ndaj reformimit real të shoqërisë dhe jo një artificë për të fituar pushtet.

Kush janë hobet tuaja përveç asaj që bëni aktualisht?

Unë kam shkruar shumë poezi. Do të vazhdoj të mbaj të ndezur këtë zjarr të fshehtë të fantazisë time.

Raporti me pamjen

Raport perfekt, sepse kam arritur të gjej një ekuilibër, unë jam një zonjë 33-vjecare që vishet dhe jep moshën që ka. Thjeshtësia dhe etika në veshje mendoj se të jep vetëm avantazhe, me pamjen dhe veshjen nuk imponon dot atë që ti brenda vetes nuk e ke më.

Dashuria, familja, të bërit nënë

Unë jam tradicionalisht e lidhur me institucionin e martesës, gjykoj se gruaja është grua dhe si e tillë duhet të respektojë disa limite dhe kode të shtrenjta e të pakalueshme. Unë nuk kam ndryshuar sepse nuk janë përpjekur të më ndryshojnë. Martesa është sigurisht kulminacion në jetën time private, por me një përpjekje dhe ushqim konstant. Në asnjë çast unë nuk e lë pas dore vlerat dhe detyrimet e saj.

Do ju lutesha shumë kolegëve të mi të jepnin një kontribut real në ruajtjen e shqipes së pastër, vetëm ata mund dhe duhet ta bëjnë këtë mision fisnik.
Roli gazetarëve është jetik në Shqipëri, ndoshta më shumë se kudo gjetkë, lidhur edhe me faktin se sa shumë vite mungonte liria e të shprehurit dhe fjalës. Por nuk mund të harrohet në asnjë moment se në këtë vend që ka kaluar shumë dhimbje, nëse gazetarët bazohen në "Good neës, no neës" haraçet paguhen nga brezat që vijnë, tek të cilat ne kemi shumë detyrime morale.