Sebahate Byci:MALLI PËR SHQIPËRINË

nga **Agim Gashi** Fri Jul 10, 2009 2:45 pm

MALLI PËR SHQIPËRINË

Serish ne rubriken tone poetike, zbret poetja e mergimit, Sabahete Byci. Kete radhe pak me ndryshe,se poezite e saj kane nje drejtim romantik dhe prekes. Dashuria eshte thelbi i ciklit te sotem, qe tingellon me forcen e vargjeve duke na dhuruar kesisoj shpirtin e poetes. Nje ndjesi e vecante por qe te ben te ndjehesh vertet njeri,te ndjehesh vertet i dashuruar me zgjedhjet qe ben. Sepse dashuria i kushtohet vetem gjerave me te vlefshme…..

MALLI PËR SHQIPËRINË

Shqipëri

Sa herë më merr malli për Ty

Ulem e qaj me lot Kosove

Me lot shqiponje qaj

Me lotët e maleve të Naimit

Të “Lulit të vocërr”
Qaj edhe me klithmën

“Sikur te isha djalë”

Shqipëria ime

Sa herë më merr malli për Ty
Qaj me lot Kosove

Për besë shqip qaj
E në mend më bie fjala:

Ne jemi Shqipëria vetë

MERRE MALLIN TIM

Nëse zbret nga Çabrati
Ma përqafo Gjakovën
Si të duash ti
Nëse vjen nga Tirana
Eja e merre mallin tim
Bashkë me lotin e gëzimit
Nëse kthehesh nga Prishtina
Ma përqafo Gjakovën
Edhe Nënën me Babanë

E nëse nga lindja e Diellit
Në mbrëmje të shkon mendja
Tek Hëna
Mos harro dhe dije

Shkodrën Korçën Tepelenën Prizenin…

Të tërën Shqipërinë

E përqafoj

TË DUA SIÇ DASHURON NJERIU

Të dua siç i dashuron njeriu

Gjerat e errëta
Në shkëlqimin e verbër
Të zemrës së coptuar

Të dua pa e ditur përse

Të dua me të drejtë
Pa komplekse e vuajtje

Sepse ndryshe nuk di.

METAFORA PËR TYMe qejf të thashë: (në)Korri (ik)or
Shtatë kallinjtë e heshtjes
Të hidhen si vet vdekja shekullore
E nëse do thuri 17 poezi

(Në) Qersh-i (or)-iku e kuqe flakë
Rrezja e Diellit në thellësinë e mbrëmjes
Puthi natën
Mori dashurinë gaforre në katror

Vetëm për mua

Gushën ta puthi si pëllumbeshë.

NË ORIGJINAL

Në mbrëmje
Unë jam unë
Në origjinal
Si dita vetë.

Në mbrëmje

Ta thërras bukurinë
Nusërinë e moçme
Në kutinë e vjetër
Mbuluar me merimanga

Me buzëkuq
Kur buzët si qershi

E si Molla e Kuqe i kam

Të thërras Ty

Deri pas mbrëmjes
Kuq unë e kuq qielli

Nga perëndimi
Aty ku me mua
Bie në gjumë Dielli

Unë kuq nga Ti
E Ti kuq ndoshta

Nga turpi në heshtje

Që as vet nuk e di përse.

MA DHUROVE VAJIN

Që njëzet e shtatë vjet
E më shumë
Kisha krah
Kisha gëzim
Perse vajin ma dhurove

Nuk dua të qaj
Nuk dua të qesh

Bebëzën e syrit ta fala
Ty drita ime

Edhe në netët pa hënë

Ti je shkëlqimi im.

UNË E TITi besa e Zotit

Unë e Ti më
Qeshim njësoj

Edhe qan si unë

Ti fatkeqësia ime
Ti thithja e ajrit të mushkërive
Ngazëllim që ma ka endja
Edhe kur nuk ndihem e uritur

Tek Ti që shuhet
Në lagështi vese
Buza e mëngjesit

Dhe ylli im i parë.
ÇUDIA

Si hijen time

Çudi

Sa i rëndë që je

Me këtë

Çuditem

Edhe vetë.

PA TRADHTI Bashkëshortin shpesh
E zgjova nga kotësia

Tradhtinë në mua
Nuk mund ta gjesh!

Shko e ik thirre
Në fund ikja isha unë

Unike në ndarje
Pranverë e pikëlluar
Ti ec me mua
E unë të barti Sepse unë me mallin e pashkruar
E përqafoj Kosovën Gjakovën
Vlorën Kukësin Tiranën Prushtinën

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30