Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:46 pm

PETRAQ KOTE

MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!...

poezi

Shtëpia e librit Globus R

Seria e botimeve “ poezia shqiptare ”

Titulli i origjinalit

Petraq KOTE

Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

Redaktoi Agim VINCA

Alfred Mehmeti

Reçenzent Xhevahir SPAHIU

Xhelal Tosku

Halil Jaçellari

Korrektor letrar Dhurata HAJDINI

Kopertina u realizua nga Leonidha BULLGARI

Struktura grafike u realizua

- Metaphor studio – Tiranë

metaphor- studio@yahoo.com

copyright: Petraq KOTE

Të gjitha të drejtat e këtij botimi në gjuhën shqipe janë të rezervuara

Botues Petraq RISTO

Shtëpia e librit GLOBUS- R

Ky botim u hodh në qarkullim në muajin janar 2006

shtypur në letër

tirazhi 500 kopje

------------------

isbn: 978-99943- 35- 91- 3

“ Nous laisserons ce - monde - ci aussi sot et mechant que nous

l’avons trouve en y arrivant “

Volter

Atdheu lakuriq në një poezi pa stoli

Petraq Kote rri zgjuar mbi vargje, rima, figura, metafora… ai vjen nga apollonian e lashtë e Ilirisë, ku ngahera janë përkundur arti dhe poezia. I përket qerthullit të krijuesve të sotëm fierakë, që me veprat e tyre konkurojnë lirshëm në tregun e vlerave të letërsisë kombëtare. Poezia e Petraqit është poezi e një shpirti të rrebeluar, që s’pajtohet dot me gjendjen në të cilin është katandisur atdheu i tij.

Ai urren dogmat e të gjitha llojeve, që kufizojnë lirinë njerëzore dhe proteston zëshëm kundër tyre.

Kote është mjeshtër i peizazhit myzeqar, të cilit i jep një dimension universal.

Vargu i tij është i gjallë, dinamik, përplot tension emocional… Në vargjet e këtij libri buçet zëri i një poeti që ka unin e vetë; një zë thellësisht njerëzor e burrëror, që përballë së rëndomtës, absurdit e banales, vë ëndrrën për një botë më të mire e më njerëzore, ku njerëzit do të jenë njerëz e jo varre. Kemi të bëjmë me poezi që komunikojnë direkt me jetën e njerëzit e jo vargje libreske çfarë ka shumë në kohën tone. Në vend të skemave dhe kallpeve letrare, Kote preferon fjalën e gjallë e të frymëzuar poetike, ku nuk mungojnë gjetjet interesante, ritmi dinamik dhe figurat, here- herë, surreale…

Prof. dr. Agim VINCA

Prishtinë 2005

… E ngjeshur me emocione të lindura nga përjetime të thella, poezia e sotme pasqyron një lëvizje të brendëshme, një evolucion krijues në ide, formë, arsenal

Mjetesh shprehëse që të bëjnë për vete. Ndërkohë ndien se zërat poetikë… përbëjnë vlera të reja, ashti si filozofimet e Frederik Rreshpjes, Ndoc Gjetjes, Ervin Hatibit, Petraq Ristos, Primo Shllakut, Petraq Kotes, të detyrojnë t’u kthehsh e rikthehesh poezive të tyre dhe të mendosh gjatë ato që pohohen në vargje…

Prof. dr. Adriatik Kallulli

Mehr Licht

… Poezia e Petraqit dhe proza është artikulim i guximit. Metafora e tij është sociale. Kërkon, arsyeton, rrebelohet. Jeta paradoksale është lënda e ndjeshmërisë së tij…

Prof. dr. Moikom Zeqo

... Petraq Kote është poet i klasit të parë. Poet i dhimbjes kombetare.

Prof. Adriatik Kallulli

Atdheu nuk është në ndonjë “ tokë ” afër

apo piedestal i përmendoreve tona,

atdheu është brenda nesh,

atdhe

është njeriu,

varri.

petraq kote

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:48 pm

Kombi rrjedh nga varret

Pasaportën fëmijës

ia jep varri i të parit të tij,

nuk ia jep djepi …

Janë përrenj ata që vdesin.

Lumi i etur “ i rritjes së lirë të kombit ” dhe “ i lirisë në rritje të dheut ”

i pi.

Duke zbritur nga majat e maleve,

kodrave,

rrëpirave,

fushave,

moshën çajnë

dheun vetvete.

Jetën ua shoh rrjedhë.

Vdekjen,

llum në grykëderdhje

për fusha,

male të reja,

shtretër të pahapur.

Ne,

nipërit,

mbesat,

përrenjtë e rinj

përkundemi dhe rritemi në prurjet e freskëta të vijave

pa kaligrafi,

që nisin e shkruhen tek varret,

këto shtëpi kodesh,

që mbajnë Margjinën Shqiptare mbushur

pa vahe,

pa cektina …

Tiranë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe lamtumirë!... poezi

…………………………………………………………

Gjithmonë… tre varre…

Tek kthes’e lumit që ka vdekur,

një copë shkëmbi

është atje.

E mbollën ca fshatarë në motin,

kur bridhte vdekja përmbi dhe’.

Në bregun tjetër ka një gur.

E vunë po ata fshatarë…

…shqiptar ishte dhe “ tradhëtari ”

me trimin, trimërisht qe vrarë.

…atëhere lumi ishte gjallë

dhe shkonte detit përkrenar!…

Tre varre janë tani, atje…

dy plaka qajnë, oi … oi

rrëzuar qyqet përmbi gurë…

po kush e qan lumin e zi?!

Tiranë, vjeshtë 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Nuk e di ç’të ardhme do të le?!

Sa herë që selvi të larta shoh,

e dua edhe më shumë gruan time.

Sa herë që male të lartë shoh,

fusha të paana,

i dua edhe më shumë djemtë, vajzat e mia.

Dhe pastaj më kujtohen gjyshërit,

stërgjyshërit,

baballarët,

që më shumë deshën atdheun …

Dhe për çudi,

Atdheu ( s’u rrit ) u zvogëlua!

Tiranë, maj 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Treni që i ikën dhimbjes

M’u kujtuan trarët e nderit të shtëpisë,

që traversa për hekurudhën

e jetës u vendosën;

edhe gjyshja me gjyshin,

që trenin e besimit tërhiqnin

mbi të cilin familja jonë e madhe udhëtonte.

Pastaj,

si babai dhe nëna i ndërruan një stacion,

një jetë …

Dhe tani që trenin e familjes sime të zhurmshme

unë tërheq,

më vjen të zihem me trarët që kalben,

çatinë që pikon

dhe jetën që mbaron në një jetë …

Dimër, Fier 2001

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Plepi i tharë, gargujt dhe shkrimtari

Si kockë e shkulur nga qimiteri,

anë udhe është një plep i tharë,

ca garguj, ulur ndër degë, atje

mallkojnë të lodhur rrugën e marrë.

Një bufe strehë-rënë në rrëzë që i ngrihet

të vetëm brenda

ka një shkrimtar

edhe ai si gargujt me gotë shan brengën,

oh,

rrugë pa rrugë

në rrugën e marrë.

Shikon përpjetë,

kërkon t’u flasë,

dhëmballë e mendjes e shtrëngon,

sa shumë mundohet …

eh, më në fund,

truri i kafshuar

gojën liron.

… kanë qënë ca mote o zogj të zezë

kur shpirti i mirë sundonte dhenë …

pastaj mallkon vitet që shkel

dhe gojën kyç

e më s’rrëfen …

Tiranë, vjeshtë 2001

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

A, s’vjen prej larti malli duke qar?!...

Ai malë që hekuros re

nga shpirti të zbardhura

me shpirt të nxir,

kalon mbi shpinën time të shtypur matan lumit të mendjes

e rrëzohet për brigje detesh…

O, fusha ime e shtruar për Inën Adriatikase

në qafën e puthur

të lindjes së diellit më me sy në botë,

përse litarët e frikës nuk i këput që unë të të dua edhe më çart?!

Ti nuk e shikon këtë ujë kur dheut i arratiset ç’formuar,

a, s’i vjen prej larti

Mallit duke qar?!...

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:49 pm

Kau i plakur, lesa e ugarit dhe korbat

Sa herë festojmë ditëlindjen,

të zeztë ne,

ditëvdekjen festojmë…

Lesën e ugarit heq kau i plakur,

sterrin e korbave

mbi lesë që qajnë,

shkon mjeti i vjetër dhe shtyp dherishten,

zogjtë nga shtëpivdekja me thonj e mbajnë.

Sikur heq jetën mbi zvarrishte

çapit me thundra kafshë e gjorë …

zinxhiri i zisë

jo, nuk i shqitet,

çdo hallkë me sqep

ngordhja bën kor.

Dhe kur e lodhur kafshë e ligur,

diku

në fund are sapo qëndron,

reja e zezë e korbërisë

në çast e vret,

e gllabëron …

Fier, pranverë 2000

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… fshatarët e rinj pa lavdi

Shkoj për në fatin tim të lindjes …

Dhjetëra vjet në çantën e shpinës

me pluhur,

me re,

me mjegull shqisash veshur.

Dikush m’a fsheh parjen !…

Mbi supe s’kam lavdi, thjesht kam pluhur,

pluhur natyre,

zëra të ndotur

dhe shikime të pista.

Për fat të keq

edhe vuajtjen,

pse miqtë i kam të zgjuar

dhe armiqtë budallenj!

Kur të arrij në fshat do ta shkund veshjen,

por

po e gjeta gjallë të dashurën,

se kujt tjetër t’i shfaqem pa këto re dhe pastër?!

Oh,

nuk mund ta kapërcej

poshtë pragut të fshatit

kështjellën ku dikur i mbrohesha armiqve të zgjuar;

paskan vënë

patjetër

poshtë kështjellës

edhe varrin e dashurisë time!

Një korb po më thotë se ka vdekur edhe varri,

mirë s’e kuptoj!

Kthehem …

i kthyer mbrapsht, si xhaketë e vjetër

tek rrobaqepësi qorr.

Sheqmarinas, tetor 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Burra që rrëzohen …

Mbështetem tek dita,

Rrëzohem;

mbështetem tek nata,

përsëri rrëzohem.

Edhe avionët e urrejtjes

mbushur me urrejtës

hyjnë në qiellin e shpirtit tim dhe rrëzohen mbi sofra që kanë uri,

e garderobë që kanë të ftohtë

Dita mbështetet tek trëndafilat e bardhë,

ndërsa nata ende s’po gjen një vend ku të mbështetet;

trëndafilat e zez ende s’janë

… prandaj nuset mbajnë në dorë trëndafila,

kanë ditën aty,

mbështetur

dhe burra që bien përherë …

Tiranë, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ti erdhe përgjysmë …

Ti erdhe tek unë në gjysmë të jetës,

gjysma tjetër të pat mbetur diku …

siç vjen gjysm’e gjelit nga përralla e vjetër,

siç vjen sirena nga deti blu.

Ti erdhe tek unë me gjysmë mendje,

në gjysmë shtrati u shtrive ti,

gjysmën e trupit më fale mua,

gjysmën tjetër se kujt s’e di!

Ti erdhe tek unë me dëshirën përgjysmë,

në ardhjen e plotë s’ishe veç ti

dhe kështu pra ndodhi gjysmë ndodhja,

o vashë, sirenë, gjysmë dashuri! …

Gusht, Fier 1998

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… në majë të burrërisë që rrëzohen

Po bëhet e mërzitshme,

vdes shpesh.

Dua të jem i ri,

por detyra ime është të jem i vjetër

dhe akulli të mos më mbarojë kurrë në mendje

dhe liria

të mos më ngatërrojë këmbët dhe mendjen si ushtarët e luftës!

Legjendën e kam një hap larg,

që është i gjatë

sa bashkimi i shqiptarëve të përçarë,

sa largësia ndërmjet derës sime

dhe nokes së gishtit të një besëpreri.

Shoh zjarr.

Digjet në rrjedhën e lumit të rrëmbyer të shqiptarëve

pse gjurmët e diellit, që dikur këtej kalonte,

hëna tani i shkel.

Po bëhet e mërzitshme,

lind shpesh

me gra në krahë

në majë të burrërive që s’lindin …

Patos, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Qyteti pa mend

Në hartën e qytetit,

hiri guerril hodhi shenja të reja topografike:

edhe plumbat,

granatat,

edhe predhat,

thikat,

politikat

e gjaku

shënoi përrenjtë e tij,

krojet …

O Zot … që pihen!

Edhe veteranët

i ngritën prapë përmendore gënjeshtrës.

Mendja?!

Oh, mendja

nuk ishte në qytet atë kohë …

Në hartën e qytetit

mendja e ka vendin bosh.

Kam frikë se dikur, kur mendja të jetë në prani,

s’do të ketë më vend për mendjen në qytet

e atëhere lindjen e diellit

do ta shoh në krahët e korbave - mëngjes.

Fier, maj 1997

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Varre jemi apo njerëz?!...

Me ndjenjën e zjarrit ndezur mbi fytyrën time mangall

dhe tërmetit në gjoks

hyra në turneun e fundit kombëtar të miss – eve,

që fare mirë mund të quhet turneu kobëtar i erosit

me opus pentagramesh

pyes:

Me dorë i keni bërë

o, nëna këto vajza

o, skllave të burrave tuaj varre?!

Miss -e dhe shtëpi të fshehta kurvash mbijnë në dheun tim

çdo kohë

dhe vaj më vaj ...

Kala bukurie që rrëzohen nga gropat e qejfit

që u llokoçiten në rrëzë të kofshëve nga peshku penis

me epitaf të pashkruar

“ varre sperme ”

pa kryqe

edhe prej mendjeje.

Me ndjenjën e hirit në fytyrën time vatër e shuar

dhe tërmetit në gjoks,

me këngët e motrave qyqe

për një kufomë që vjen sa herë rinia vjen,

pyes veten

varre jemi apo njerëz ???

Tiranë, vjeshtë 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:53 pm

Përmendorja e Shqipërisë

Mitologjinë e Pellazgjisë, Ilirisë, Shqipërisë,

grekërit

poshtë e firmuan,

edhe shkrimet e shenjta të Moisiut

septuaginta

në emër të tyre janë ! ….

Zot! …

bijtë e tu,

sa herë bënë breza në sytë e tu

bënë lindje të gënjyer,

bënë jetë të gënjyer,

bënë vdekje të gënjyer.

Kur vranë Sokratin,

grekërit nuk vranë Sokratin,

sokrateskën e shenjtë vranë

dhe rritin

gënjeshtrit ose grekërit që atëherë.

Ti, s’ke baltë,

ti, s’ke gurë,

edhe prej lyme të tharë, o pellazgjishqipëri,

Strabonit piedestalin dhe mbi piedestal përmendoren t’i ngresh

se përmendoren tënde ngre atë çast me Hyll,

me Herkul,

që janë bijtë e tu durrahas?! …

Athinë, akropol 2002

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Pa kapak

Kapaku i kokës sime rroklli pa zhurmë tatëpjetën shqiptareske,

një macehistori

tenxheren ku jeta ushqimin më përgatiste

lëpin.

Kush e thirri Pele’ pështymtarin,

po rrënjët e pemëgjuhëve ç’dreq lopate i nxjerr?

Qan fëmija, qan ...

Afërdita e braktisi,

qan se e la edhe baba Ankizi. 1)

Enea

të ngecurën shqipe në pëlhurë

përse e le?

Ujin e qetë

urren i shëmtuari pse fytyrën bukur ia portretizon.

Tiranasi kohën

pse është gjendur idiot!

Në ç’gjumë sheh ëndrra Muzaka i Angjelinës

shqiptarët pse bredhin kaq gjerë

dhe me këngë në buzë

për kufij që mbyten?!

Iliri mirazhmadhe

po marr lumenjtë dhe përrenjtë e tu

të punoj xhamadanë dhe takije të ujta …

… pa kapak koka ime.

1) Ankizi - prijësi i Trojës fjeti një natë me hyjneshën Afërditë

dhe lindi Enea.

Tiranë, pranverë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… çmendina e poezive

Tek pallati ndërtuar në majë të humnerës

askush nuk banon …( thonë )!

Dikush hapi fjalë

se ca hije çdo natë shkojnë atje

dhe prej jashtë shikojnë … kur flenë perënditë

dhe perënditë e morën vesh,

dhe perënditë ikën prej atje,

shkuan …

një majë më lart.

Dikush përsëri hapi fjalë se ato hije hynë

atje …

Tashmë

kurioze perënditë vrapuan një natë

vetë,

si hije

dhe prej xhamave sy me xhama,

pamjen e brendshme përpinë.

Ç’ të shihnin?

Ishin poezitë brenda… që s’ flinin,

Zoti i kishte sjellë …

e kishte bërë pallatin çmendinë!

Gjinar, 20 maj 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shqipëria që mban Shqipërinë …

seferiane

Në qafë mbaj varur Shqipërinë

dhe një daulle prapa shpine kam,

në buzë një këngë për njerëz të Grebenesë

dhe një lot që mot e kohë

s’ma than.

Kam dhe shumë plagë në shpirt që më dhimbojnë,

ndoshta vetë Zoti m’i bëri për kujtim,

legjendën e Mujit shkroi në lëkurën time,

përpara hapit më vuri Doruntinën,

për hije pas

më vuri Kostandin.

Në shpinë mbaj hedhur … Shqipërinë

Tiranë, mars 1997

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Poezia heroinë

Kush tha se poeti nuk i do ato

çfarë presidentit,

kryeministrit,

akademikut,

priftit,

avokatit,

vendi i favorizon

edhe pse ai kundër presidentit,

kur vetë i ndodh e zgjidhet president,

kryeministër,

ngrihet?!

Shikoni

kush me mantele,

shirita,

grada e luks,

vjen prej vilave të krimit!

A nuk janë ata që i lindi nënë rruga

nënë mashtrimi,

dhe i rriti mama politika

a nuk janë ata që i lindi Liria,

kur liritë e brishta burgoste në varre?

Kush tha

se poeti nuk i do të gjitha?...

Po kur e popullojnë këta të parët elitën,

poeti vdes,

se natyra lind tek vdekja e tij,

ajo e reja fare,

elitarja e vërtetë

dhe heronjtë zvendësohen

me poezi

që ngrihen ndaj bandave ( shoqërore ) shtetërore në fuqi.

Tiranë, qershor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shansi im i vetëm i ç’kujdesit …

Jam “ Druri Kujdes ! ”

në shoqërinë shqiptare,

shoqëria shqiptare është “ Pylli Kujdes! ”

në shoqërinë europiane.

Në trung dhe degë më kanë ngjitur dhe varur

postera e tabela “ Kujdes ! ”.

Edhe në gjethe më kanë shkruar fjalën dridhëruese “ Kujdes ! ”

Milje të tëra larg kurorës sime

janë ngulur në dhe’ supertabela për të huajt

“ Kujdes ! ”.

Edhe pse jam dru i bukur,

askush nuk afrohet për të më pare,

askush nuk afrohet farë për të marrë.

Pyllëtarja jetë

nuk do të mundë kurrë të më heqë këto postera,

tabela,

dreqshkrime,

këto “ trashëgimi ”

këto këmbë të stërmëdha përçmimi,

këto neuroza kuq e zi.

Por jam i sigurt

se sharrëtarja e tmerrshme,

vdekja

do të vijë

dhe do t’i japë fund të gjithave në prerje.

Ky

do të jetë shansi im i vetëm

i ç’kujdesit.

Tiranë, shtator 2004

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:56 pm

… ditët e veremta

Të zakonshmit

zakonisht e fshehin të pavërtetën tek hamendja,

dëshira,

ëndrra e mëngjesit me rrugëdalje

duke mos kuptuar shumëfishin e dhimbjes heroike.

Në sirtarin e hapur të mendimeve

gjurmët e hapave të pasigurt

çelësa thyejnë

duke u kthyer në mesha papnore.

Vetpërçmimi kryeneç shqyen fantazitë e bukura

me shndërrime djajsh

pa ngjyrë.

Pasiguria kufomë

bredh në errësirën subjektive të gjykimit, e lodhur,

përsiatjet me intelekte të brishta

kthehen në larva të frikshme

hipur mbi kalin e fanta – zisë,

ku shformen ëndrrat e netëve shtatzane

që pjellin ditët e veremta …

Tiranë, verë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Tabuti im

E merrni miq tabutin tim,

e vini mbi Shqipëri,

këmbët poshtë në Artë ia lini,

shpatullat në Veri.

Flokët në Ulqin shkërleshjani.

buzët në Kosovë,

ku dikur, ku binte zemra,

të bjerë në Domozdovë.

I lakuriqtë t’i shfaqet febit

në kryqatdhe mbërthyer,

të rrjedhin këngë,

dashuri,

brenga,

që s’munda dot t’i nxjerr.

Të çahet mish,

damarë e kocka,

të dalë nga unë atdheu

dhe në të çarat e Atdheut

të hyjë Atdhe, atdheu.

Apolloni, maj 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Reja…

Ngrinë liqenet e mendjes sime ku ti laheshe në vetmi,

mbi trena kafkash tani ecën

i ngrirë qefini dashuri.

Rrahjet e zemrës ngrinë përjetë.

… nga përtej varrit besa shtyn.

oh, ç’është ky tren me rrota-sytë, që faraonët i pështyn?!

Përgjatë u shtri në vendin tim,

…e lodhur paskësh qenë ajo!

Një re e bardhë si me përtim që vjen ngado dhe fle kudo!…

Tiranë, pranverë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ditët tona

Jam nën lavdi,

lavdia nuk bënë hije

është lavdiimja,

ti

tënden lavdi ngrije!

Si kumt i ngrohtë i ëndrrës së smirëftohtit

syroi dhe dielli,

hëna shkruan me hije.

Diku në breg të poezisë det

tek hedh dhe duart kufijve tej të plakur,

oh, prek një zë me shpirtin Aliger,

që ngrihet vrikshëm nga dallgë e vjetër letër.

Do çohem shpejt,

se barin paskam shtypur,

ku ka poet

mbiemrin të ketë Tiran?!

Janë mullinj mallesh,

vorbulla kujtimesh,

çmendin me dije të bukurat në çdo anë …

Tiranë, maj 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Njerëzve, njerëz …

S’e di akoma një obelisk ku të ngre,

kurorë, ekuatorin të vë atje,

relievi pa emra,

pa fe,

pa atdhe ?!…

Dibër, nëntor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Koka

Budallai i fshatit tim u thotë rrugëve ( se njerëzit s’e dëgjojnë )

- S’kam kokë, s’kam kokë, s’kam kokë,

se në kokën time

skamja

kokën e presidentit, kryeministrit, ministrit ka vënë.

Maskarai,

budallai i fshatit tjetër

nuk do që brenda kokës sime kokën e tij të vërë…

…që unë të kem kokë!

Fier, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:57 pm

S’kam tjetër

S’kam tjetër njerëzve ç’tu jap!

Duan bukë, veshje, strehim

duan rrugë, teatro, qetësi

duan liri të lirë.

Vetëm miqësi më ka mbetur nëpër xhepat e zemrës,

që kanë filluar të shqyhen,

më kanë mbetur shkronja në arkivolin tim të mendjes,

buzëqeshje të lodhura …

S’kam tjetër shqiptarëve ç’tu jap!

Duan njerëzit e tyre matanë kufijve shtetërorë

kalatë e tyre,

varret e gjyshërve

duan klithmat,

heqjet e fundit të stërgjyshërve

gjalljet e tyre nën dhe’

… që të mos jenë të vdekur mbi dhe’.

Athinë, shkurt 2002

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kurvat

Ajo nuk ia jep seksin drejtorit,

që drejtori ta emërojë “ kryetare dege ”

ajo nuk ia jep seksin shefit të burimeve njerëzore,

që shefi

“ drejtoreshë ” t’a emërojë,

ajo nuk ia jep seksin përgjegjësit të zyrës

për të ruajtur vendin e punës së pamerituar,

ajo nuk ia jep seksin burrave të zakonshëm

për të ndërtuar vila.

Ajo

ia jep seksin për bukë

kujtdo që ka bukë,

kujtdo që ka lekë,

thjesht të ushqehet,

të jetojë,

ajo ia jep seksin për rroba

kujtdo që ka edhe rroba,

kujtdo që ka euro,

thjesht të zhvishet

… e shkreta!

Ju që e quani kurvë,

që e quani rrospi,

i ofruat punë, bukë, rroba ndonjëherë asaj,

të paktën ato herë,

kur drejtori, shefi, përgjegjësi juaj

drekën, fjetjen dhe seksin në motele, hotele luksoze jua dha

që ju të emëroheshit drejtoresha, kryetare dege, apo të ruanit

vendin e pamerituar të punës, pastaj?!

Patos, prill 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Fati arrogant

E takova fatin arrogant,

statujë të madhe i kanë ngritur ciklopët,

hija e saj asgjë nuk rrit

veten ka filluar “ të hajë ”

Në syrin e zi, ku vdekja i ka ndalur,

shoh veten tek del në pikën e fundit të lotit

dhe rrëzohet në gojën sa një natë të statujës.

Një kalë aty pari vrapon.

Është atdheu im me popullin tim mbi vithe

pa shalë.

Ka rënë në dashuri me statujën …

Tiranë, qershor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… panteonet mitake

Po pi me mitet,

bumerang ngjyrë gjaku

me heshtjen e tyre të varrtë gotat mbush,

me vetmitë e vazhdueshme, ku lavditë e gjata mbyten,

misteri edhe bredhjet Aleksandriane

më dehin

mua, sarhoshin që dehemi me Shqipëri,

e në të pastajmen vjell…

panteone mitake.

Fier, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Mendimi i popullit …

Shën Maria më kërkoi ta lija shtatzanë,

… i vdekshëm të jetë zoti i Ri, - i thashë,

atëherë nuk do të jem Unë lindësja, - më tha,

atëherë gjej një shtatzanist tjetër, - përfundova unë,

po, përsëri ndërrova mendje,

më mirë Zoti të jetë i pavdekshëm!

Më duket se populli

mendon të kundërtën.

Të jetë i vdekshëm Zoti

votoi ai së fundi…

dhe të mos vdesin

( mbretërit

presidentët

kryeministrat

ministrat )

kriminelët

O Zot!

Fier, gusht 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shuarja e personalitetit

Sot pashë një personalitet

tek shkatërronte shtëpinë e personalitetit të tij.

… i kishte ikur shtëpia e personalitetit nga shtëpia e qënies

dhe ai

me vrapin e ngatërruar të mendjeve të ngatërruara,

në rrugët e ngatërruara,

me emra të ngatërruar

e ndiqte

me një varre të madhe dehjeje godiste pa mëshirë.

Muret konvertoheshin në gurë duke u gërrmuqur

me dhimbje ngrehinash.

Kur shembjen mbaroi

shkrepsen nxorri dhe flakën i vuri …

dehja i doli …

i habitur thirri:

Zjarr!

Zjarr!

Dhe me guxim penisin nxorri

zjarrfikësin më të afërt,

filloi të shuante shtëpinë e djegur të personalitetit të tij

… në mes të qytetit …

Fier, janar 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Sun Jul 12, 2009 11:59 pm

Luftëtari e panjohur

U bënë bust dy poezitë e mia

që u bashkuan në një pa lejen time.

E busti më vështron me dy sy vajze e më dy sy djali

me sy metali.

Ai dhe ajo luftonin anëve tona sa herë mbinin armiq.

Askush s’i njihte!

Në mes të qytetit rron busti…

Sot në një djalë të panjohur

tek pallati im një vajzë të panjohur kërkonin

e ndërsa dy poezitë bashkoheshin e bëheshin varr…

Tiranë, mars 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! ... poezi

-------------------------------------------------------------------

… diejtë që s’ndrijnë

Sa e krishtere … nata!

Në duar rrotullon valë deti si tespie.

Rëra,

rërisht nga bregu kundron

diellin që sheh ëndrra nëpër djepe fëmijësh ballkanas

dhe valën që hyn fshehur nën rërë tek i dashuri.

Sa mirë që nuk rritet dielli!

Kujtesa më shpon nëpër trup me yje – Hyllide,

të ndryshkura,

miliarda vjeçare …

Sa e muslimanët nata!

Hënën të tërë e ka veshur

deri në flok mbulon turpin

dhe zbulon mendimet e saj …

Gjuajnë në detin tim të urrejtjes anije pambarim

… janë diejtë e mi, - një grua ulërin.

Himarë, qershor 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Babait ( 1928 – 1996 )

Atje, ku lotët me shkojnë pa më përfillur.

Tani atje

kuajt e Harresës hazdisin,

kamzhiku i Kujtesës vitheve u bie pa reshtur,

karroca e dhimbjes aty ka ngecur,

treni i shpirtit vonohet

aty …

… në Sheqmarinas.

Shkurt, 2006!

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kamaret e buzëve

Edhe kur nata në gojën e saj syt më burgos

e llampat elektrike s’kamja energji pa apostrof i ha

në shtëpinë time

të gjitha i gjej pa i prekur dhe shkallët e thepisura.

Dhimbjen çdo kohë e çoj në provim.

Mësuesit e çmendur prej dritës

katra i venë tufës së thinjur të flokëve të mi.

E poeti shqiptar në qafën e shpirtit diellin e zemrës vendos

dhe harron penën në rremat e paqes

që janë arteret dhe venat e mia të gjakut

raki nga rrushi i vreshtave të reve bënë.

Era e fortë si mijëra violina që bien kush e di në ç’derë veshësh të mbyllur

me dryn, troket

pse kamaret e buzëve mbajnë, çarë...

Tiranë, qershor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Këngë e marrë

Si helm i këputet shpirtit të njomë kjo këngë

dhe bën të ndizet kujtimi që u shua,

era që fryn

kërkon dhe i merr përndritjen

e në grykë ia mbyll

këtë këngë kësaj çupe – grua.

Nga vaj i heshtur rrjedh kjo këngë e trishtë

e shpirtit të fortë,

por mbytur në hidhërim,

që ngjan si lule,

rrënjë prerë nga shati i keq,

që shkon drejt tharjes pa harxh e pa shpagim.

Një jetë e ndalur shkon marrive të saj,

pas saj hije,

dhimbje në karvanë…

…o, djem të rinj pse ngritë,

u vratë buzë marsesh? …

Një vajzë pa mend

këto fjalë me dhimbje qan.

Si helm i këputet shpirtit të marrë kjo këngë

dhe var me lot

të marrën që e këndon …

Tiranë, 28 shkurt 1997 - 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kombi që nuk njeh burrat …

Njoh një burrë,

që tërë jetën pas fjalëve servile që flet fshihet,

ashtu siç njoh një tjetër burrë,

që tërë jetën

pas veprave të mira që bën,

rri.

“ Nderi i kombit ”

është burri i fjalëve,

burri i veprave të mira

është fukara,

“ përbuzja e kombit ”

i bie të jetë.

Njoh dy burra,

që njëri

nuk i bie të jetë burrë,

ashtu siç njoh një komb,

që burrat

s’i njeh!

Tiranë, maj 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Rojat

Dita lëvizi nga dheu im,

pa shqetësim kufijtë i ngriti,

i lodhur nga shefat shkoi populli të flejë…

Një tjetër si unë, i arratisur në “ fli ”…

bën roje se thonë :

“ Djalli s’ka shtëpi “!

Sy të ngulur në ballë të fenerëve,

natën shpojnë dhe stuhitë e gërhimave

anijen “ nesër ” nga cimat të ngrenë…

dhe veten e tyre.

I stërlodhur populli tek shefat shkoi …

Tiranë, maj 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… këtej ku linda unë …

Këtej ku linda unë

era fryn ndryshe!

Fryn me det, me fushë, me pyll, me lumë,

me shpendë të egra, me kafshë, me bar …

fryn lehtë,

fryn dhe me vrull …

me njerëz të mirë fryn

këtej ku u rrita unë.

Këtej ku u rrita unë

fryn era ndryshe:

erë me vajza,

erë me gra,

me plaka,

erë nusesh

fryn …

Dhëndurë të çmendur shfryjnë

këtej ku u martova unë.

Djemtë, burrat, pleqtë, si fëmijë përkunden

në djepet e saj,

të përjetë nën faj …

A nuk janë të gjithë pa rresht,

pa mendje,

pa shpirtin lakuriq,

që të fundit tek Zoti shkojnë

këtej ku po plakem unë?! …

Seman, dhjetor 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:01 am

… kur të vdes

S’kam njohur shumë njerëz si pse - të e mia,

që është fatkeqësi

me çastin të mos jenë!

Tradhëtuar virtytesh

e vrarë historie,

liqenet e botës i gjeta brenda vetes,

lëkurën time sipërfaqe pergamen.

S’kam njohur shumë njerëz si vetja

ende!

… mërmërima valësh,

hëna në rrjeta,

diej në grepa,

furtuna këmbë thyera

e stuhi shalëgjata,

sharje peshkatarësh,

rënkima rremash lidhur në cimë.

Liqene të tharë

brenda liqenit tim …

S’kam njohur shumë njerëz si po - të

e mia …

ndaj shkruaj poet

mbi liqenin pergamen!

Belsh, pranverë 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Liria e shthurur

… më qethën zero kundërshtitë e mia,

si dikur prostitutat

qyteti mos t’i njihte,

si dikur të burgosurit

drejtori i burgut.

Në shtëpinë e së padrejtës rri mbyllur,

qaj lirinë e shthurur,

tmerrin e së drejtës civile…

Tiranë, shtator 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… të “ mëdhenjtë ” e qytetit tim

Sa shumë të “ mëdhenj ” qyteti im që linde,

sa i vogël mbete,

sa i pistë,

sa i vjedhur,

sa i krimtë!

Në meshën e mëngjesit dhe të darkës

thërrime nga buka e të “ mëdhenjve ” prifti Ilia të jep për naforë.

I huaj, i shenjtë, i dridhëruar

pelenë fëmijësh…qyteti im.

Ceremonialë madhështorë ecin revan si bisha

e në rrugët e tua ngrenë pluhur,

por jo lavdi.

Fantazma shugurojnë në skenën e teatrit “ Bylis ”

Odeonin e Apollonisë

dhe në Ardenicë, Gurzezë, Bazilikën e Ballshit

i shpien të flenë

për t’i vjedhur Prashnikeri ndonjëherë …

Larg prej tyre bima “ E ardhme “ rritet

ara e të “ mëdhenjve ” e than filizin.

Më mirë pa duar, se në duart e tyre duart të kesh,

më mirë pa këmbë,

pa sy,

pa veshë!

Sa shumë të “ mëdhenj ”qyteti im që ke,

sa i vogël mbete

qyteti im idiot!

Fier, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Sharrxhiu i ri

Në trungun tim ka emra të gdhendur,

data,

piktura vetëtimash.

Ka të çara motesh si përrenjtë që ujin zbresin prej majave të thinjura

pa e vrarë.

Ka edhe prerje shpatash,

thikash pas shpine,

vrima plumbash;

ka degë të thyera si krahë të varur njeriu,

ashtu siç ka gjethe në degët e pathyera

ku era shkruan tekstet e këngëve të stinëve të moshës..

Në trungun tim ka mbështetje shpatulla barinjsh,

udhëtarësh,

ushtarësh

dhe vështrime të humbura matanë gjykimit të burrave,

përpara …

që shohin tinzarët që vijnë.

Ashtu siç trungu im tek unë i mbështetur

që hijen e vet sheh

hijet e emrave,

datave të frikësuara …

… nga sharrëtari i ri

të tmerruara.

Tiranë, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… copëz poezie

… si degëza të stërholla varen rrezet e arta të diellit

prej larti,

me majat e tyre lozin në gjoksin e dheut me piktura;

nata xheloze i pret me gërshërët e saj të rënda,

për t’i varur hënës

degëzat e saj,

të vjedhurat, të argjendta..

Por … oh,

tërbohem kur krimbat tek i hanë

i shoh!

Fier, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Jeta

Sa herë e kam takuar jetën gënjeshtare,

tinzare,

të pa sinqertë,

të pa cipë,

të vërtetë pak herë e kam takuar,

por edhe atëherë

gënjente!

Sa herë e kam takuar jetën hajdute,

kriminele,

të pa besë,

mosmirënjohëse,

të mirë pak herë e kam takuar,

por edhe atëhere

vidhte!

Sa herë e kam takuar jetën të varfër,

të pistë,

gjithë zhele

tretur…

Të pasur pak herë e kam takuar,

por edhe atëhere

s’kishte për të ngrënë!

Sa herë e kam takuar jetën jo jetë,

dashtë Zoti,

vdekjen takoj

vdekje! …

Fier, pranverë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:06 am

Bëni ç’doni …

Fëmijët janë si gjëmba therecke

të ngulur pas mullaqeve,

që të therin sa herë ule…

Sot një njeri vari veten.

Të paktën

kështu e panë dhe thanë njerëzit …

Qorrat!

Ai nuk kishte varur veten.

( të tijën, jo të tjerëve )

Varfërinë,

borxhet,

dëshpërimin,

urrejtjen,

jetën e pafuqi për të qënë jetë

kishte varur.

Tashmë

ato janë të vdekura,

të varura në drurin e marinës

- Bëni ç’doni, - sikur thotë, -

po deshët dhe i varrosni!

Sheqmarinas, 25 korrik 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… fatkeqësi

E gjej veten në sytë e saj,

ku drita rrjedh nga vatra e dritës me vrima,

ku mendimi çapit nga disonanca të çakorduara.

Veten,

lente të thyer në dhomën e errët të vetes

me infinit imazhesh ngjitje e zbritje shpirti

në shkallë që s’qenë

duke parë matanë dritares së pistë

lavdinë e saj në duart e lypësve …

E gjej veten në sytë e tij,

të saj…

ashtu siç mund ta gjeja veten

në hundë,

në veshë,

në gojë…

qurre,

dyll,

pështymë.

Fier, shkurt 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Gabimet e rinisë …

Mbrëmja mbushet me fytyrat e mia të rinisë.

Si plakë e harruar

vjen nga larg historia ime pa lumenj, pa rrugë, pa shtëpi.

E ndjekin prapa varret,

e ndjekin prapa djepet,

e ndjekin prapa pengjet …

E,

ku ta dijë kjo natë e re,

unë

kush jam mbi këtë dhe’?!

Shoh…

më mungojnë mundësitë

jo dëshirat.

Ndiej ç’burrërinë nën peshë

dhe në mbipeshë dashurinë.

Më thanë se ato vajza

janë varre ku nata me yjet ndalon

dhe hija që me mua u plak

është … gabimet e mia

kthyer në faj…

Fier, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Përse m’i lë komshi?!

Kur njoha dashurinë s’e njihja gruan time.

Ca thonë : Do të ishte

më shumë se dashuri!…

Në shtëpitë e tyre rrojnë gjithësecila …

Zot,

pa t’u lutur,

përse m’i le komshi?!

Fier, vjeshtë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Dhimbje

Më braktisën dhe armiqtë

e më djeg me diell vëllai im…

Toka bërtet për ujë

e imagjinata shtrihet me ulërimëimë…

Kufijt e të pamundurës vriten

e fuqitë e ëndrrave s’kanë këmbë.

Bien gjethet e shpirtërave vjeshtë

e erërat e mallit i marrin me këmbë

Vlorë, tetor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! …. poezi

-------------------------------------------------------------------

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:08 am

“ Rrëzimi ” i pleqve…

Në gardhin e ri të kopshtit të mendjes

mbështetur rrinë pleqtë…

Të rinjtë

vrapojnë…

( rrëzohen,

ngrihen ).

Furia e vrapit

shpesh herë nga kopshti i nxjerr

gardhin duke shqyer…

Tiranë,11 tetor 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… ëndrra

Pashë ëndërr sikur njerëzit ecnin

me kokë.

Ashtu siç pashë ëndërr

që në vdekje qeshnin

dhe në lindje qanin

e për djepe përdornin varrin

e për varr, djepin.

Pashë ëndërr sikur njerëzit s’ishin më njerëz,

por dy drejtëza paralele,

të cilat ktheheshin në pingule

dhe më vonë

në dy pika si hunj,

ku lidheshin dy hijet e tyre imagjinare pa vete.

Fier, vjeshtë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Apologji

Vdekjet e vetes më janë ndryshuar,

vijnë prej ngjarjeve

jo, moteve

dhe mendimet që hyjnë e dalin

në dhomat bosh të vdekjeve të mia

siellin poezi klasike,

nxjerrin poezi lirike.

Duke vdekur fshehtaz

shoh kufomat e vetes ndër rreshta

vrarë pas çdo ngjarjeje me plumba,

me pëllumba,

vijnë erë,

era nesër,

dikush po i varros në rrezet e diellit

varret e mi!

Përpara … ka ngjarje

… radhë të re për vdekje të re.

Tiranë, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… më të vjetrit, varret apo njerëzit?!

Pyetja ime ushton nëpër qiellin miturak

të intrigës së gjallë,

të intrigës së vdekur

me murgesha dhimbjesh

përmbi bijën skelet të Apollonit të sotëm.

Ku njerëzit dhe tumat e Kryegjatës vrapojnë dhe shikojnë

pa ditur sa në pendesë i lidh Shtyllasi

dhe hija e Aooss - ës në tradhëti,

pa ditur se kush më të vjetër janë

… varret apo njerëzit?!

Apolloni, prill 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ndërsa ne vishnim akull …

U ndamë përpara portretit të erës që kushedi se ç’piktor

e kishte bërë,

me dy lotë të lodhur në sytë e saj,

ku qielli ngrihej prapa jo si sfond,

me anash

dy statuja djegtarësh nën pishtarët e tyre ndezur,

që digjnin

ç’prapa lamë.

U ndamë,

digjej atëherë lëkura e dashurisë,

ndërsa ne

vishnim akull,

akullën dashuri të çnjerëzimit!

Tiranë, maj 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

…udhëheqësit shqiptar

Ti fle me kohën dhe kohën plakë

edhe pse zgjohesh në kohë të re.

Çdo gjurmë që bën pas teje ngrin

dhe vjen një erë … era hale.

Të kishe më mirë paterica,

krevatin njëqind pash nën dhe’

dhe sytë, zgavra ti t’i kishe,

gjarprinjtë t’i kishin për fole.

Po shumë dëshira shterpëzojnë…

Do i vdesësh jetës m’u në ballë,

do të të shtrijnë në dheun që ngrive

dhe do t’mbulojnë me kohë të gjallë…

Tiranë 2005, dimër

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Gratë

Gratë që kam takuar,

rrinë mjegull në krahët e zogjve shtegtarë

dhe vrap në akrepat e orës së vrarë.

Gratë që kam takuar,

rrinë verbëri që kërkon dritë në sytë e mi

dhe karroca që vrapojnë përherë pa karrocierë.

Gratë që kam takuar

rrinë lekë qindarka në xhepat e shpuar të kohës

dhe lëndina ku fëmijët shkelin

kullota të largëta kuajsh të egër.

Gratë që kam takuar

rrinë zogj që bëjnë fole në gotat bosh të pijeve

dhe ikona të varura përjetësisht

në kishën time të lindjes.

Gratë që kam takuar

rrinë gurë kilometrikë të thyer anë rrugëve

dhe faqe të rrëshqitura malesh,

ura të prishura

burrash vandalë

… gratë që kam takuar …

Fier, verë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:09 am

Kandidatja për kurvë

Ajo zhvishet gjysmë lakuriq

dhe mbulohet si me turp në gjysmën tjetër.

Ajo hap përgjysmë derën e shtëpisë së kurvave

dhe hyn me turp në gjysmëhyrje ...

Ajo zë gjysmën e shtratit,

të puth përgjysmë,

të zhvesh përgjysmë,

bën seks përgjysmë

dhe largohet përgjysmë.

Ajo kërkon për të gjitha këto

shumën e plotë të lekëve

dhe pendohet përgjysmë me gjysmë turpi

dhe largohet me gjysmë ikje

prej tërë shtëpisë së kurvave për në shtëpinë e nderit…

Tiranë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ligjet

Habitem si nuk po shkel me këmbë këto ligje civile,

këto ligje ushtarake,

këto ligje shkencore të prapambetura …

Pasi me mendje çdo çast i shkel.

I urrej ligjet

se lirinë deri tek muret e tyre të armuara e lenë të vijë

dhe fëmijët e saj.

Ruajnë të sotmen e froneve këto ligje

prej armikes Liri

prej armiqve fëmijë …

E urrej guximin që në burgun e përkohshëm jeton,

që në burgun e pëjetshëm ( varr ) pjell fëmijë,

e urrej kohën që me jetën e ligjeve identifikohet,

ashtu siç urrej gjallesat,

robotët,

kthyer në bunkerë të ligjeve.

I urrej ligjet,

pse ligjet më urrejnë gjithmonë mua,

njerinë,

të nesërmen,

lirinë!

Tiranë, dhjetor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Palavdia

Palavdinë,

lavdia e lindi

dhe e lindura pushtoi botën,

pothuajse.

Nëna e palavdisë është lavdia

dhe ju e pyesni :

Palavdi, e kujt je?

Më thoni njerëz

sa të lavdishëm janë sot në botë,

që unë t’ju them

…lavdia u mbars kot?!

Tiranë, pranverë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Vdekja e distancës

Këtë shteg,

ku jeta më ka mbetur shumë prapa shpatullave

dhe vdekja më është përpara fytyrës

asnjëherë nuk po e arrij;

mos distanca është akull,

mos lëvizja ka ngrirë,

mos do prerë ky pyll prej të ftohti,

që poshtë madhështisë së hijes së tij të mos kalojë askush?!

Një vajzë, që jetën e ka përpara fytyrës

dhe vdekjen shumë prapa shpatullave,

që i bie të jetë ngjitur me timen,

arriti.

Udhëtoj në dy vdekje tashmë,

njëra në prapa, tjetra në përpara.

Shkeljevdekur i largohem të djeshmes gjallë,

mitër në varret e të diturve të pardjeshëm

me barrën e sotme ëndërrim …

Ah, këtë shteg që më në fund e arrita!

… distanca?

Distanca kishte vdekur!

Fier, maj 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Bota

Malet me fuzhekët e tyre në grykat e furrave trazojnë retë – harxhë.

Djeg kamina e madhe hapësirë.

Pjek yjet,

yje të bëhen.

Poçarët,

këta titanë të pakënaqur nga zjarri “ dashuri ”

me zjarr të shuar pjekin

e mbajnë trurin në krahë.

Nga hiri në hi,

sipërfaqja e dyqanit të tyre të artit.

Nga ylli në yll,

si nga poçja në poçe,

historia e sotme e thyer.

Dorezë,

lëfyt,

fund.

Tepelenë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shiu i verës

Në dyert e ngushta të mallit rrëzohet,

s’e di se ç’mot ndër pika sjell

ç’kujtim dhe ç’ngjarje zbraz ndër to!...

Fier, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ku është…?

Ndoshta jemi të të njëjtit univers, Egist! 1)

përse të një klithme të jemi?

Ej, poet i gjashtë, i shtatë… i pllakatët,

Migjeni ku është, këngërevolta Migjeni?

Atij dua dhe të shkreptij Mjedshëm

dhe vdekje - gjallëjes terr e dritë Konica,

ej, poet i tetë, i nëntë … i faraontë,

Vinca ku është, majëfjala Vinca.

Bile të çorbitohem i shpërthyer

dhe rrëzohem në Iliri si probatini,

ej, poet proturberant, dritë djegës,

Naimi ku është, këngëlindja Naimi?

1) Egisti - dashnori i Klitemestrës,

vrasës i Agamemnonit.

Athinë, shkurt 2002

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:09 am

Ndoshta qaj natën

Ka të varfër,

por ai që shet ëndrrat

është shumë i varfër,

ndërsa ai që s’i mban mend

është fatkeq.

Kam filluar

dhe s’mbaj mend ëndrrat.

Gjurmët ua shoh jashtë vetes.

Tik – tak, tik – tak, tik – tak

ora e tyre e vjedhjes.

Një burrë i shet poshtë shtëpisë sime.

Tani,

fle me dritën ndezur …

Sa gjëra fsheh një pikë loti!...

… ndoshta qaj natën.

Fier, nëntor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kali i mërzisë

Tingujt e muzikës së natës

flokëve të saj me hënë bredhin

bashkë me vargjet

pa eskortë…

Oh,

çfarë po shoh?!

Prapa gardhgjumit

një djalë me pena mbi kurriz

po shkon me kalin e mërzisë…

Tiranë, vjeshtë e tretë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Dimër pa kokë

Shkund flokë mbi flokët e mi dimri i pishave.

Siç duket i vetëshkul!

Dy herë flokë…

Mbi flokët e barit rrëzon flokë dimri i njerëzisë.

Siç duket e qethin!

Tre herë flokë …

Mbi flokët e dheut… dimri i qiellit s’ka ç’shkund,

siç duket është pa kokë! ...

Ulqin, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… dëgjo kur thyerja të bërtasë

…kam pasqyrë të madhe në duar,

fytyrat tuaja mund të dalin prej aty

ndryshe nga momenti që u panë.

Lëkura

të ndajë mikun nga armiku,

ajo e shpinës,

ajo e gjoksit …

Guernikë,

kjo pamje erebike që më thotë:

- Shko thyhu

dhe dëgjo ku thyerja të bërtasë!

Tiranë, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Pallto biblioteka

…më propozoi e Sotmja, - dehemi?!...

dhe të dehur shkuam tek Zoti.

Zotin e gjetëm të varfër,

Zotin e gjetëm

poet.

Faqet e qiellit shkruam të tre

dhe që shiu të mos i fshinte poemat,

në palltot e vjetra grirë nga motet

i futëm.

Tani

faqet e qiellit janë libra,

në pallto bibliotekat e shqyera të poetëve…

Tiranë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kujtim

Kujtim të mbetet

kjo e folur e sotme,

të gjitha arritjet

si shkrimi i klasë së pare,

gëzimet,

pritjet,

shpresat

si anekdoda,

zënkat

plepa anë xhadeve tharë.

Kujtim të mbetet dhe gjithësia sot,

kujtim të mbetet

bile edhe kujtimi,

le të vëmë një basoreliev

të thyer mbi to

nënshkruar …përçmimi!

Tiranë, pranverë 2000

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! …. Poezi

-------------------------------------------------------------------

Shekujt e vetmisë shqiptare

Krifat e kuajve me hazdi të egër

bëhen pisk

me erën e egër

që fryn shterpësisë së egër shqiptare.

Nëpër galopin e udhëve të kripura

të konopicës së Semanit

vërshëllejnë si krende telash me gjëmba

melodi furtunike të mendjeve,

që shkulen dhe shpojnë këdo që nën gjatësi u kalon

duke hapur proturberanca naive krimesh.

Tinëzia e pyllit

vënë si fshesë

në dorën e njomë dhe të brishtë të nuses

fshin përherë sythat e rënë të luleve,

që mbinë së fundi

në burgjet e çelikta të kafkave tona.

Krifat e kuajve

me qime të egra

japin e marrin me pluhurin e egër të rrugëve të egra shqiptare,

në zërin e një kënge të Tas Hënës

dëgjoj fëshfërimën e së djeshmes së tyre

“ Laceja kur vjen nga stani … “

që vjen e ikën

me shekujt e baltisë shqiptare,

eter tashmë …

Tiranë, verë 1997 - 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ditët tona

Si plaka kërrusur ecin ditët,

tërhiqen duarsh nga ca fëmijë,

si medalionë mbajnë vesh të prerë

kokallat nxjerrë për hajmali.

Ca qen të zgjebur i ndjekin prapa

dhe prapa qenve

një re me pluhur.

Si plaka çala ecin ditët

me lecka hedhur lakuriqësisë,

ato s’janë plaka

por gra të mjera

me fëmijë të tharë varur në sisë.

Ca pleq si mjegull përfund u ngjiten

dhe prapa pleqve ka funeral.

Tiranë, shkurt 1997

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Vdekja e piktorit

Mos m’a tregoni të ardhmen,

që të kem të ardhme…

Atë vit

gjethen e fundit të dimrit në drurin e dimrit e këputa vetë,

pranvera nuk kaloi mbi ura

edhe puthjet nuk u ftohën

pse s’kaluan në buzë,

veç lumi i mbushur shtrat më shtrat

një pemë – vajzë

solli ndër vale,

të mbytur,

përdhunuar nga dimri.

… kishte vdekur piktori.

Bashtovë, 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:10 am

Vera dhe xhindët

Ka kohë që qielli s’ka qarë këtyre anëve,

përvëlohet nga buzët e diellit, dëshira,

djegia përzhëlit lëkurën e dheut,

kompresa det përsipër i rri …

… xhindët u dukën këtej përsëri.

Trupi lakuriq i verës është nxirë,

tundimi lakuriq, është nxirë dhe ai,

mbi gjoksin e saj sa duar janë shtrirë!

Me buzë sirenash, buzë ujërat këndojnë …

… xhindët vallëzojnë.

Flokë shelgjishtesh kreh flladi, tjerr majë,

lumenjtë si gjarpërinj në lëkura ngecur,

shpirtrat e njerëzve janë bërë çarçafë,

zhvirgjëria e stinës i njollos me të kuqe …

… xhindët këtej u bënë me huqe.

Fier, verë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Emri im

Ata që baltë më hodhën dhe më treguan të ardhmen

që të mos kisha të ardhme,

kishin vila në Shqipërinë time.

Me atë baltë unë bëra tulla dhe ngrita shtëpi.

Shtëpi, ku ngjiten ëndërra të thyera.

Brenda tyre vajza të njoma vijnë

me sy që i kanë si pika vese

rrëzuar me të shkuarën

nga shkelja e keqe.

Vijnë edhe dallëndyshe aty,

bija të shtegut të lodhur

dhe ngjitin ëndrrat e këputura

dhe ngrenë sytë e rënë poshtë gjurmëve të njerëzve mullarë,

që shpesh lopa moshë i ha,

që herë vdekja, zjarr.

Mbi malet e jetës sime mbijnë

pisha,

lisa e maja me bore,

ku nxënësit ngjiten dhe gdhendin emrin tim atje

në akull,

ku syri i diellit kriminel

s’sheh

dhe balta s’arrin …

Tiranë, pranverë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

…gjurmë copash

Fryn erë

nga xhamat e thyera të shpirtit tim,

drejt e në sytë e jetës

thërmija çmendish

shkretëtish europiane hyjnë…

Pale, qëllojnë dhe me gurë!

Oh

nuk po shoh atdheun,

mëmëdheun s’po shoh

…gjurmë copash kudo!

Shkup, tetor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Me tehun e qerpikëve …

Me tehun e qerpikëve pres mugun e prerë

si qumësht të hënës.

Faqet e maleve mëndak

zbardhin prej prurjeve

dhe hyjnë nga dritaret e shqyera të mendjeve të mia me vërshime

lymore.

Palpebrat

këto doreza shpatash drite

fërkohen me duart

pjesë trimërie kombi të vjetëruara.

Fitoret e humbura

kreh nata

me krehëra të bardhë përçmimesh,

ato lakuriqe

kodosheve “ humbje” në prehër u ulen...

Përmet, mars 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Riti im i rritjes

…ditën e ndërtoj kalanë time

natën m’a shkatërrojnë…

E një nuse nga të miat flijoj çdo ditë atje

duke i lënë jashtë mureve sisën nënë,

ku vëllai i plakur pi

dhe vëllai fëmijë ëndërron…

Djeg copa kohe. Ç’të djeg s’kam.

Në gojën time Shqipëria ka ftohtë.

E një nuse vëllai s’e gjen për ta flijuar…

shpirti im Rozafë

riti im i rritjes…

Tiranë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Mrekullia e Judës

Dru më dru bilbil që s’sheh,

këndon.

Tek gurët e ujit, ku dimri lotët ka,

dhimbjen vë.

Melodramë e pyllit

hije më hije vrarë,

mezhdë më mezhdë

pa varr.

E pa gjurma

Judës i pozon.

Juda

statujë e bëri

me hije të akullt perëndie

dhe e vuri në qiell të bredhë

poetët të mbledhë.

Tepelenë, vjeshtë 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Të urrej pse kaq shumë të dua !

E urrej penën time pse ende bukur shkruan,

pena më urren shpirtin

që poezitë e shëmtuara e duan.

Shpirti më urren mua

që jetoj në këtë besë,

në këtë fe,

unë të urrej ty

pse kaq shumë të dua

Atdhe!

Tiranë, 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… thonjtë - thikë

Me thonj shenjtorësh grifonët na rrëmbejnë

e në çdo qiell na çojnë.

Shalët e mitopsikopatisë,

orbita që thyejnë këmbëndenjien tonë.

Verbëritë dashurore të dehura vjellin mbi flokët e dheut

vdekjet e dherave,

i hanë ato

dhe përsëri

vjellin atdhetë

mëmëdhetë…

Të pagjunjë

gjunjëzohemi e thërrasim për ndihmë:

- Zot, këta thonj - thikë

të kujt i kam mbi shpinë?!

Kurjan, kisha e Shën Kollit 2004

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:12 am

Galopi im

M’u plakën kuajt e shpirtit,

s’ vrapojnë si një herë ata,

karvani më la prapa,

e shoh dhe qaj…aha!

Si mëzet shkojnë furtunshëm

dhe kuajt e rinj, ashtu,

galopi po u shuhet,

…kamzhiku u bë

hu.

Tiranë, dhjetor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … Poezi

-------------------------------------------------------------------

Lindja e poetit

Shtetit,

pushtetit,

rojave

dhe servilëve

i merreshin mendtë nga vendosja,

latësia,

komunikimi dhe lëvizja e poetit.

Vetëm kombit jo,

kombit i merrej fryma

nga këpucët,

çismet dhe të ndenjurat e pushtetarëve,

rojave,

servilëve.

Dhe përsëri ata

shikonin lart marramendshëm,

shikonin lart me shikim-ulje vrastare …

dhe e ulën …

Tani që poeti ka vdekur, se nuk mund të rronte dot

në lartësinë e këmbëve,

në lartësinë e bythëve,

vetëm kombi e qan

me lotë lartësie,

me lotë kombi …

Flasin se shtetit

pushtetit,

rojave

dhe servilëve

nuk u merren më mendtë …

… flasin gjithashtu

se ka lindur një poet i ri,

por ende nuk flasin

se ka lindur një komb i ri! …

Fier, maj 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë1 … poezi

-------------------------------------------------------------------

Fusha ime

Tani, atje

ka yje që kullosin,

ka lope,

dele,

gomerë…

njerëz të ngulur në bisht të tyre,

ka rrugëza të prera

në grurë,

jonxhë, pa mbirë.

Ka këmisha të zbërthyera pas buzëve, gushëve të puthura,

sy me rrathë, të nxirë …

Tani atje ka shtëpi me barrë,

shtëpi shterpa ka,

ka çupëza si Shën Maria

dhe djem si Krishti.

Ka kurva të kthyera nga Europa,

ashtu siç ka edhe gra që dalin prej dhomave

të gjumit si tymi i oxhakut,

herë të bardha borë sikur shugurojnë një papë,

herë të zeza sterrë sikur kundërshtojnë një papë…

Me fushë në faqe

ku puthin burrat…

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Tani, atje

flenë njerëzit. Është natë.

Minjtë janë zgjuar dhe hajdutët

brejnë arat, kasollet, të korrat,

gjumin, ndonjë rojeje.

Hëna me fjalë akulli

mbi shikim prej akulli rrëshqet.

Nëpër kudo ka gjurmë,

por shtet, jo.

Zhabat bërtasin si presidenti,

kryeministri

në flluskat e tenxhereve të zënkave që ziejnë, hidhen.

Dielli i bërë tapë në diskot e natës

fytyrën e përflakur i ngjesh dheut semanjak,

bllana bajate duke stampuar

jo ditë!

Njerëzit për këtë pikturë surreale

zihen tmerrshëm me njëri - tjetrin

për ta shitur,

për të ushqyer fëmijët

në fund të fundit,

për t’a varur në muret bosh të shtëpive bosh.

Tani atje

kryqe vizatojnë fëmijët nëpër trokthe,

pas ikjes së tyre

kuajt paganë vrapojnë mbi kryqe…

Myzeqe, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Vdekje rrezesh

…rrezet më ulin çdo mëngjes mbi dhe’

rrezet më ngrenë çdo darkë prej atje.

Mbështjellë dy qefinësh,

dy vidhash mbështjellë,

një sy vdes me hënë,

tjetri

vdes me diell…

Shkup, 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Roja i zemrës

Tek këmbët e kombit kokën kam vënë

gjurmët e tij janë buzët e mia…

Leh

qeni i shpirtit,

leh i ziu,

leh.

- Po të vjedhin zemrën, - më thonë, - atje …

Vjedhtarët i bien

me gurë,

me drurë,

qeni i shpirtit fle

gjumin e sëmurë …

Fier, verë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ftohtë mes Europës

Thinjen lulet

askush s’i vë re,

filizat rrudhen

njeri nuk i sheh.

Zogjtë ngjiren

kurrkush s’i dëgjon,

ftohtë mes Europës …

… atdheu dridhëron!

Shkup, dimër 2004

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:13 am

… pushtuesit mbijnë

Ranë të ruajnë Shqipërinë të vdekur,

të gjallë nuk e ruajnë dot!

Faltoret asnjëherë nuk i përfillën

as fatin në kthesa që i ftonte.

Tek memorialët e tyre

lavdia çdo darkë i mbjell si lule

nata të përulet.

Ti që nesër vjen

me lulet do të “ ngatërrohesh ” patjetër,

mos i këput

se në vend të tyre pushtuesit mbijnë,

ditën!…

Tiranë, verë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë!... poezi

-------------------------------------------------------------------

dhe sot ….

Kisha fluturuar melodi

e një kënge smog

dhe isha përftuar në ndjesinë e urryer

të fshirësve të xhamave,

urdhër

që dilja prej shkopi dirigjenti

nga pentagrami.

Pa njohur dashurinë,

pa njohur tradhëtinë,

pa njohur luftën,

pa njohur lirinë.

Vetëm brigje buzësh njihja,

vetëm ngasje shpirti shihja,

vetëm flokë të fushave krihja.

Kisha fluturuar

në vijat inguinale të së bijës së Montezumës,

në vullkanet seminolas,

në një shpifje në Gogolas

dhe sot

mallkoj muzikantin,

fluturimin,

tymin,

përftimin,

ndjesinë e pa faj …

Tiranë, verë 1999

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shkelje poeti

Të varfërit flenë.

Ti me lirika shpirtin u shkel me gjurmë shpirti.

Jeta bërtet

e lidhur në litarin varfëri.

Ngecur të vdekurit në orën tënde.

Kjo erë, që tund flamuj dhe rrëzon emblema,

çekan, që mbërthen djepe e qivurë,

arnë e shpirtit të shqyer

përse këpucën e ligjit

nuk shqyen???

Rrëzë një muri ëndrre

brenda një fuçie digjet zjarr,

përsipër duar digjen,

fotografi që flaka u shkrep të varfërve

pa lekë.

Të varfërit flenë,

ti vdes …

Tiranë, vjeshtë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Një krimb që më ha

Lumenj të ëndrrave mbushur me harresë

poshtë lëkurave të gjithkujt gurgullojnë.

Kontenierët e kujtesave

drejt tombave shkojnë

mbi anijet “ njeri ” ngarkuar…

Çdo ditë

një jetë më marrin,

një vdekje më sjellin,

një krimb që më ha…

Patos, vjeshtë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Frederik Rreshpja1)

Në rebelen ndarje duke shkelur qiell

e kapërcyer qiej.

Majë minare koka,

kurmi këmbanë

ngjit realitetet e thyera

me djersën e burgjeve.

Në kënde gramash

çafka shpirtërash nxjerr për ikona

prej foleve të zemrave të sëmura.

Zëri i vdekur atje

nga bust - varri nis e shqipëron:

- Shihni o njerëz që s’shihni ( legjendën ) baladën …

Tani këtu po mbin

bari

burgu

pranga

liria...

1)Kur Rreshpja lindi duke vdekur, shkurt 2006 Tiranë

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Funerali madhështor

Vdiq poeti.

Eh, sa herë kishte vdekur nëpër jetë

dhe nëpër jetë qe vetëvarrosur

në trup të vet!

Ai

thjesht

vdiq sot,

thjesht po e futin nën dhe’

dhe dheun po ia hedhin me dorë …

S’është kjo e sotmja e rëndësishme,

i japin rëndësi kot!

…nëpër vdekjet në jetë

i duhej funerali madhështor …

Dimër 2005, Tiranë

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Mirë se erdhe lamtumirë!

Vektor për të nesërmen

nga e sotmja

buzët e mia vura

edhe gjuhën

edhe zërin

dhe këmbët me ndryshk

në trajtat e ecjes që ngula

dhe trenin e gjakut me vagona kockash

tek stacioni i njerëzve që s’vijnë …

E nesërmja nuk është jeta ime

është vdekja ime.

Shoh prapa …

në gropën e zërit bie.

… Mirë se erdhe lamtumirë!

Tiranë, dimër 2006

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:14 am

… dita e turpëruar

… çdo herë që sheh zhveshur veten e vet

arratiset nga vetja dita e shkretë.

Haremi i yjeve krejt i zhveshur krejt.

Tek kroi i diellit

lakuriq

është dhe hëna!

Turret dhe futet në kishën e reve,

retë e zeza me priftërinjtë bënin seks.

Në xhaminë e shirave vrapon tmerratare

shiu, hoxhallarët

lakuriq dhe ata!

Nuk shkon më lart,

zbret përsëri

në të përjetëshmen paturpësi vjetërsi …

Fier, verë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Këmba e kujtimit

… mure që bien çdo çast, çdo mot,

pa dhunë, qetësisht, krejtësisht - o, Zot!

Si gjurmë shuhen, askush s’i përshpirt,

vdekur priftërinjtë, me sy, vesh e flirt!

Përpara, themelet e mureve të rinj,

të rinjtë muratorë, ngritjes i prijnë.

Ndërtojnë gjithkund, çdo çast, çdo mot,

pa zhurmë, qetësisht, shpirtërisht - o, Zot!

Prapa shkërrmoqur rrënojat kudo,

këmb’ e kujtimit veç shkel mbi to.

Tiranë, korrik 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Partneritet i hidhur

Shtëpi të shurdhuara këto male,

barqe të bindjeve të vjetra

që brezat lidhin me zë dhe presin thonjtë

e mashtrimit shqip.

Rrjeta e shqyer e kanunit si ostakonjtë i ka zënë.

I dua armiqtë

e jo më miqtë,

por kur miqtë më bëhen armiq

i dua edhe më shumë! …

Foshnjat,

këto stoli që s’i dua

pse aq të pafajshme janë

po aq engjëllore

me këmbë gjithë baltë në djepe rriten,

punojnë …

shtëpitë të rrojnë.

Mirditë, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… e re ç’ka mbetur?!

Nata e vjetëruar

vjetërsisht naton,

dita e plakur

dritë të plakur derdh,

dielli i stërlodhur

mbi të lodhurin qiell tretet,

shiu vjen mundimshëm

mundimshëm bie,

era beh e kërrusur

e kërrusur frymon …

e re ç’ka mbetur?!

Tiranë, tetor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

O Haxhi Maqellara…!

…si vërvite dhe hyn brenda lotëve,

jetim,

parnasin kërkon në verën e gjakut

mes tre stinëve

përgjithmonë të paardhura;

nuk them se s’je blatim,

je këngë e çarë e shpirtit pa shërim,

Haxhi Maqellara!

Tiranë, shtator 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Paradoks vjeshte

Qeton nata sonte

shkurtaqe

pa ar

se hëna rrëshqiti

ra mbi mullar.

Artojnë së bashku kashtë dhe planet

habia rri thyer tek s’duket më vet.

Ja yjet tek ndrijnë

që lagë habinë

tek kashta … s’arrin!

Fier, prill 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Miti …

Shokizmi ngrihet mbi dekada

dhe rrëzon pa kurrfarë ndërgjegje

mitin atlternativë – ide,

miti i rrëzimit gjallon

frymon

komandon.

Ngrehina e të cilit sa vjen e bëhet më solide,

ndërsa aktorët - banorë

edhe më të egër…

Tiranë, verë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Eklips

Doli dielli

sy nxirë,

babai i kombit tim

hëna e vrau

verdhërisht,

njerka e kombit tim.

Ne u ( lindëm ) u rritëm

dy barqe

s’dimë nga mbajmë;

shkojnë ca nga njerka,

ca shkojnë nga babai.

Fier, prill 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:15 am

Më merren mendtë

Më merren mendtë nga ora

pse rrotullohet në minuta,

edhe nga muajt më merren

që rrotullohen nëpër javë,

nga viti bëhem keq

që nëpër muaj xhiron …

Por mendtë më shumë më merren

nga ty, njeri pa mend!

Tepelenë, korrik 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ardena 1)

Pylli i Ardenës,

ky varr tutenkamun mban brenda

gjashtëqind mijë dridhma amerikane,

gjashtëqind mijë britma lirie,

miliona krisma nesërje

dhe rrugën pykë të Bestovës ngulur në kokën

e thinjur të këtij arkivoli hapësirë.

Nata, si lufta e thinjur vrapon,

këmbët e prera prej bombave ngatërron,

rrëzohet.

Jetën

nëna tokë nën mishin e saj ende e fsheh

duke ngritur atje

kështjella harrese së bashku me motet

dhe rrëzuar

po çdo mot

ato …

Tiranë, maj 2005

1) I kushtohet një divizioni amerikan që

luftoi në atë pyll, në luftën e dytë botërore

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… dikur i thoshin Iliri!

Kur u vra Çamëria korbi e pa

dhe u zbardh,

kjo grua si e ve

që bredh me dhimbjen memece të çamëve dhe s’ndal,

vdes ullinjtë

detin

diellin

emrat e mëdhenj…

muret,

pastaj vdes lotin

e më pastaj gjakun?!

Nga koka, që s’është shami por flamur kuq e zi,

hartën e genit s’e heq!

E shtypur me Tavolina Fuqish të Mëdha

kujtesa zbret tatëpjetën e rrugëve goditur me mendje.

Në Artë,

Prevezë,

Follorinë,

Manastir,

Ulqin

që tani quhen plagë

… ka Iliri posht tyre!

Janinë, shkurt 2002

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Momenti

Jam viktima e momentit të çastit

në liri burgosur

dhe në burg

i lirë.

Troket,

hyn djalli në shtëpinë

ku s’rri.

Shkoj e shoh

…momentin në çast

dhe

viktimën në zi…

Fier, tetor 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ti shko, - më tha çupëza … dhe qau

Me vonesë do të shkoj që sot e tutje kudo,

edhe në vdekjen time me vonesë do të shkoj

do takoj të dashurën time më të re atë ditë

dhe takimin e pasradhës

do vonoj …

Në faqen e fundit të ditarit do të gjeni:

“ … u harrova mbi gjoksin e sarritur

që mosha porsi hojëza ia çau…

E di!

Duke pritur je, o takim i radhës!

… ti shko! – më tha çupëza …

dhe qau.

Durrës, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kujtime të largëta

Stuhia për mesi i rrok drurët

e ngjeshur të pyllit të largët të rinisë,

kërkon t’i shkulë,

t’i hedhë mbi kurriz

dhe tek unë t’i shkarkojë.

…

…më ngjan sikur digjet zjarr,

sikur ngrohen

më ngjan.

Mëhalla e errët ndrin,

digjet zjarr,

kam të dashurën atje me dashurinë shqipe në duar,

plumbat e ngulur në kyçe që s’treten

qiellin e natës së parë të së dashurës së parë

… dhe stuhia erdhi

bosh!

Fier, verë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… e kundërta ime!

Koha më shtyn përpara

drejt ecjes

që i bie prapa ecjes së saj të jetë.

Mes rrobave që do të vesh

mes ngrehinave që do të ngre.

Lyer me smog

me lot dhe ulërima të papërdorura

në historinë e ftohtë

njoh grimcat e të tërave,

ato që me mua të moskuptimta do të jenë.

Rishikoj epokat në skedarët e akullt të arkivolëve

… bosh.

I s’mundur të kaloj. Kapërcej.

Historia

ende s’ka mbërritur

… në rrugën e dëshirave të mia,

gjej një moment dhe kohën shtyj përpara

që i bie prapa ecjes sime të jetë.

- Shko drejt plakjes, - i them, - o e kundërta ime!

Apolloni, nëntor 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:16 am

Toka jonë

… e hapur toka jonë.

Çati ka qiellin e lartë.

Kënga është e ngjashme me emrin e saj,

me dashurinë

dhe me urrejtjen është.

E hapur toka jonë:

sipërfaqe dasmash,

sipërfaqe lindjesh,

sipërfaqe burrash

ka dhe vdekjesh

dhe sipërfaqe varresh

ka

përshkënditje diamantesh.

E hapur është toka jonë

me kokë të hapur …

Ishte i saj dielli dhe hëna e saj është

… të gjithëve jua dha!

Tiranë, dhjetor 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Në qytetin tim

… era me pëllëmbën e saj të ftohtë

ku ditët për dorashka ka veshur

më rreh,

dimër e bëri stinën e faqeve të mia ky qytet.

Bie shi thashethemesh,

borë largësish,

tërmet jete.

… me çfarë ta mbështjell trupin tim,

familjen?

Ndërsa e nesërmja kalon përpara meje

jo shqiptare.

Apoteoza e një gëzimi pa kufij,

e vetmja lumturi që prindërit dhe kombi më dhanë

jetën gëlltit me zell si të gjithë…

Ç’më ka mbetur?

Zemra e dheut më afrohet ngadalë

dhe psherëtima jeshile e natyrës kokëqethur …

Fier, nëntor 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Geni

Nuk u lindëm ditën kur na lindën prindërit tanë,

kur placentën lamë dhe dolëm në dritë,

ne u lindëm ditën kur prindërit tanë u lindën

prej prindërve

të prindërve të tyre …

Në se dikush kërkon ditëlindjen time

ajo është në dy data lindjesh …

Brenda vetes po kërkoj veten…

kush erdhi:

unë nga prindërit

apo prindërit nga unë?

Patos, maj 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Raport

E bukura nuk është prapa

unë

pashë …

…të lidhur me litar të padukshëm stërnipërie

e tërheqim gjithë rrugë - jetës zvarrë

prapa – n.

Çudi

përpara nuk e përçmon

siç unë të përparmen

moshën time

që nga poli i veriut të shpirtit

kartolinë m’i nis …

… s’e di

e bukura është vërtetë e bukur?

E bukura është në ovaret e grave,në teste

apo në gjatësinë e njeriut?

Sarandë, verë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Varre që bien nga sytë…

Si pshertima grash bien gjethet.

Pa jetë rrokullisen në token e virgjër të syve.

Pushka e vjeshtës vënë në syrin e dimrit, qëllon.pa luftë.

… shkon dikush,

në fytyrën time fshehur

me varre që bien nga sytë…

Tiranë, verë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

E çmendura

… shpesh ajo arnon perdet e yjeve

shpesh ajo i shqyen ato,

shpesh ajo vesh këpucët e vjetra

pantallonat e vjetra

brekët e vjetra

sutjenat e vjetra

xhaketën e vjetër

mendim të thyer.

Shpesh ajo mban kokë të vjetër

trup të vjetër

gjymtyrë të vjetra

bën shikime të vjetra

frymëmarrje të vjetra.

Vetëm fjalët

kanë frikë nga ajo

dhe të vjetrat e saj.

bukurinë …

oh, sa të re e ka?!…

Sarandë, verë 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:16 am

… ligje lufte

Vjen deri tek porta ime tmerri,

i ftohtë

i bukur

dhe me kollare.

Vërshëllen era,

dielli nuk derdh dritë të zymtë,

qeveria “ Fuoristradë “ syze të errëta mban

sekretare me kokë zhveshur.

Nuk kanë kohë as të psherëtijnë,

vdesin të shtypura,

të thyera rrugët …

Gërrgërrin parlamenti,

doli jashtë përdorimit kallashnikovi…

Tiranë, dimër 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Dritarja e ditës

Nata akull,

xham për ditën është vënë këtë mëngjes.

Një vashë e mitur tek e lan me leckë

çdo kohë.

Ca “ maskarenj ” me hobe e thyen sot

që me mbrëmë përkon.

Të shohim

ç’xham do të venë të qënurit?!...

Lushnjë, janar 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… besim i verbër

Si tym u bë … vonë si re,

më vonë shkarkoi drama,

pastaj tragjedi

dhe më pastaj … gjyqe.

Që atëherë nuk besoj pa sy,

që atëherë qaj shpesh.

Gruaja në supet e saj vë çati

por edhe ajo … pikon …

Fier, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Flamuri …

…flamurin, që luftërat e shpuan,

me copa shpirti e arnuam

dhe që atëhere ky flamur

është shpirti ynë,

nuk është pëlhurë.

Kur ndodh ndonjëherë

që prapë e shpojnë,

nuk shpohet si dikur ai

po ku valëvitet klithma shtrati

i dërgon kombit mu në gji,

ku turret gjaku i valë i njerëzve

nga shtretërit

dhe lumenj vërshojnë …

Lushnjë, tetor 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ritual ballkanik

për poetin Faslli Haliti

Dita ( e ) vret ditën, nata i hedh dhe’

në kokë qiparisin ia ngulin atje,

shpejt ia veshin qyrkun që së largu nxin

roje t’i rrijë murgut ta mbajë nën qefin.

Nata ( e ) vret natën dita i hedh dhe’

tek koka një mollë ia mbjellin atje,

shpejt e veshin mollën me fustan të bardhë

natës që poshtë varrit t’i duket se zbardh.

Ditë,

përherë t’i ngjaj,

kurrë perëndim

që çdo natë të vdes mbledhur me qefin …

Lushnjë, dimër 2006

kur poeti mbushte 60 vjeç

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Gabimi

… nëse pendimi s’do t’ma vriste

gabimi im do të ishte gjallë,

tash një makinë për në varrishte

çon për çdo herë një funeral …

Tiranë, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lmatumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Roja

…e vranë qenin e shpirtit tim

të atdheut besnik,

përshpirtësit e mi e vranë,

hynin e dilnin në shtëpinë e shpirtit tim

pa kyç.

E vranë qenin e shpirtit tim,

tani

vrasës ka atdheu roja …

Tiranë, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Gjaku i martirëve të Kosovës

Pas përmendoreve ngri dy xhami

i imi popull i Kosovës

dhe shko atje çdo ditë të falesh

po deshe ngriji edhe kisha

mbështetur shpatullash të jenë ato

dhe muri

ç’nxjerr minier’ e Trepçes.

Bler

të shoh nga Nishi ynë,

për nga Preveza Bill Klintoni

se shenjtët shohin shenjtërira!

Pastaj

një përmendore ty

do ta ngre vetë

Shenjtia Kosovë

dhe prapa saj Malin e shenjtë

me gjakun e martirëve të tu …

Prishtinë, nëntor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! …. Poezi

-------------------------------------------------------------------

Peizazh Mollos

Reflekse dimri në vatrën e braktisur Mollose,

thëngjinj

treten të vetmuar

atje.

Hiri i bllanët,

si spermë përdhunari nën vaginën e ngushtë

të oxhakut – krahinë,

ende i ngrohtë.

Dëshirat e shuara

mbi lëkurën e njerëzve mollosë

zgjohen si vullkane.

Thonjtë e stuhisë…të një dikur stuhie

hyrë deri thellë mishit të njomë

mbushur me ç’gërryen,

daljen e llavës kanë zenë.

Në jetë dhe në vdekje

peizazhin kanë vënë…

Janinë, shkurt 2002

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:17 am

… fragment historie

Nga e drejta e fituar

më heqin sa herë ndërron kostumin pusht – eti,

korridori ma komunikon,

siç duket ngjyrat qënkan armike të njëra tjetrës!

Jo se nuk di,

jo se shkollën nuk e kam bërë në shkollë,

jo se idetë nuk i kam të rrezikshme,

jo se s’jam shkrimtar,

jo se s’jam njeri

dhe të pavërtetën pikturoj me fytyrë të vërtetë dhe var në muret

e boshta të fytyrave të njerëzve!

Nga e drejta për të jetuar

më heqin sa herë pusht – eti kostumin ndërron,

rruga ma komunikon.

Siç duket

zyrat pushkatojnë hapësirat e njëra - tjetrës!

Varret e pambyllur bredhin në ambientet e qytetit,

varre që pinë raki,

që dehen, dehen,

varre që vjellin mbi fytyrën e qytetit …

Fier, verë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Vdekje artistike

I ulur në shkallën e parë të amfiteatrit “ Botë ”

shoh tragjeditë e fundit të saj,

pa Shekspir,

pa Eskil.

Ulen lotët e parë

gjaqet e parë

shikimet e fundit …

dhe mbi veten time amfiteatri vdes …

Tiranë, verë 2003

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Mora pushkën …

Më prenë gishtin

s’u ndjeva,

më thyen dorën

thashë : E theva!

Më thyen brinjët

s’rrëfeva,

më thyen këmbët

gënjeva,

më nxorën sytë

s’tregova,

më prenë gjuhën

e durova,

më sulmuan atdheun

rënkova …

mora pushkën dhe luftova.

Kukës, pranverë 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ora pesë

Takimet i lemë në orën pesë.

Nisemi për udhëtime herët në orën pesë.

Në orën pesë

fillojnë seancat e pasditës të kuvendit të popullit.

Duart

këmbët me nga pesë gishtërinj

janë…

Në orën pesë shkojnë njerëzit në kishë dhe falen.

Në orën pesë edhe posta e pasdites vjen.

Ç’është kjo ora pesë?

… në orën pesë niset dhe një tren …

Fier, pranverë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Shlodhja, vdiq…

Të lodhura lodhjet

mezi ngrihen

shlodhjes t’i shërbejnë…

Jargët e diellit

brigjet e natës me ditën

lidhin.

Shpirti duke ngrënë shpirtin

shpirtin gjen,

në majë të gishtërinjve ecën çudia,

edhe pse të lodhura

lodhjet e shohin

…mezi ngrihen!

Shlodhja vdiq

kujt t’i shërbejnë?

Patos, pranverë 2005

Petraq KOTE Mirë serdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Kujt? …

Shpërndahet ftohtë,

difuzion me jone dridhëruese.

Himni i lirisë

tekst dhe muzikë arnat e shpirtrave të njerëzve të mi, ka.

e partiturë,

barkun e holl të ëndërrave shtatzana.

Shpërndahet ftohtë!…

Në kthinën e myktë të katedrales nudo

… dhiaku Llazar shkruan me bojë akulli biblën e re.

Njerëzit duan të shpirtërojnë!

… kujt?

Fier, gusht 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Atdhe, lahu !

Atdhe

të them vishu,

ti s’ke

as kostum madhështie,

as aureolë,

as kostum trimërie!

T’i vodhën një herë…

… dhe gjashtëqind vjet pa prerë…

Të them zhvishu,

vetëm lëkurën ke

dhe nën lëkurë ca fijëza të tejzgjatura mishi.

Atdhe

që vishe me re,

me llafe, me drama, me komedi,

në jetë, në vdekje, në dashuri.

Atdhe

o prehër qivuri

me këmbë

shtylla nderi të kohërave,

me krahë,

trarë lavdie, lakmie.

Atdhe

të them vishu

të them zhvishu

ti s’ke!

Atdhe lahu

atdhe !

Tiranë, shkurt 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Jeta

Po bien dhe gjethet e rinisë,

nuk erdhi vjeshtë,

dimër

jo.

Kërkoj nën degë,

nën gjethe,

rrënjë

dhe është kudo dhe s’është kudo.

Tutje

gjej një fëshfërimë,

është troku i vdekjes makutare

më tutje jeta më zë krahun

dhe sheh të sajin bark të rritur.

Kjo çupë që kurrë nuk u martua,

si bie me barrë…dhe vetë s’e di!!!

Fier, verë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Bëni ç’të doni …

Turpin,

si kockën e fundit të moralit,

e hëngrën qentë.

Qentë,

si ngrënësit e fundit të kockave,

i vranë.

S’ka më

as turp,

as qenër.

Bëni ç’të doni tani o njerëz!

Fier, janar 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:18 am

Burgu i poetëve

Shoh një grua mbytur në filxhanin e kafes

dhe askush s’e nxjerr prej ku,

ashtu siç shoh një burrë varur dhe vdekur

në llastikun e brekëve të asaj gruaje

dhe askush s’e ç’var prej aty.

Shuku i mizave dhe grerëzave

i qan duke ngrënë,

ndërsa merimangat thurin me fijet e tyre grackë

rreshtat e lamtumirës,

burgun e rëndomtë të poetëve …

Fier, maj 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Treni i Avernit

Nga dërrasa e gjoksit tuaj po gdhend ikona

për kishën Shën Jehonë,

që ngrita në majën e malit të besimit të kombit,

ku gjarpërinjtë e shtigjeve të vjetra shkojnë dhe predikojnë…

Treni i dërrasave të mia,

vende s’ka atje për t’u çuar,

stacionet i mbylla;

besimtarë,

ai s’ndalon.

… shkon drejt Avernit…

Tiranë, dimër 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Tablo

…udhët çapiten mbi mua

me hije ngjarjesh që ndizen

nëpër krisma faqesh e thyhen

në sytë e mi si kaonët.

Në ibrikë

gjethe dite ziej

rënë nga drurët venerë që nën nofulla skampinësh mbijnë

për natën,

nata të pijë.

Piktorët tek turren portretshëm

me tavallosë fluturash në duar

vrapin e udhëve tablojnë…

Tiranë, pranverë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Poetët dhe qetë

… Poetët dhe qetë janë njëlloj,

shpirtra dhe ara lërojnë

bretku u bie por s’ndihen

bamp me bodece i shpojnë

dhe çelet ugari … me akra

dhe shtohen librat e shkruar …

tërë jetën poetëve dhe qeve

një kohëz s’u dhanë për të pushuar.

Kur plakja u vjen atëherë,

kur shpirti u kërkon qetësinë,

qetë i therin

i hanë

poetët i rrasin në çmendinë…

Tiranë, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

… hija e kufirit

Ruaj vijën,

jo imagjinatën,

siç mençuria shikon në çdo drejtim …

… porta e shtëpisë

është vijë e lirisë,

e hollë si cipë dite,

si neilon nate e hollë…

Por ja që unë me hijen e vijës u rrita

nën fetish.

Jo se frika më lajmëron për ndonjë rrezik,

është porta e atdheut tim

ikona ime.

Baba që ke vdekur,

origjinën nga e kam

nga vija,

nga hija?

Ulqin,verë 1993

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Vjedhje vjeshte

I kureshtur pas ikjes së vjeshtës

hap garderobën,

sirtarët e veshjeve të saj

ç’veshi e nuk veshi

të palosura,

të varura në kremastarë.

Ngjyrat

era

vruku,

të vjeshtuara,

stolitë nuk i shoh.

Pranvera dëshmon se vera që do të vijë pas saj

tinëzisht ia ka marrë,

siç dimri

lakuriqësinë.

…

O Zot ç’po shoh!…

në fund të tyre

jeta ime…

… m’a paska vjedhur vjeshta për stoli!

Vlorë, vjeshtë 2005

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Dyshoj…

Gënjeshtra e ka emrin

qeveri

shtet

pushtet,

vetëm Komb nuk e ka emrin gënjeshtra,

por edhe ai emër po më bën të dyshoj!

Gënjeshtra e ka emrin

udhëheqës

zgjedhje

votë,

vetëm Popull nuk e ka emrin gënjeshtra,

por edhe ai emër po më bën të dyshoj!

Gënjeshtra e ka emrin

mirëqenie

punë

lekë

vetëm Ndershmëri nuk e ka emrin gënjeshtra,

por edhe ajo po më bën të dyshoj!

Tiranë, dimër 2005

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:19 am

Akilët - Perëndi …

Hijet tuaja

lidhur me tendinin e Akilit përjetësisht

konfigurohen në çdo terren me fanatizëm

në trajta të ndryshueshme

me dhe pa personalitet

me mishin e gjallë lidhur përjetësisht.

Të çuditur armiqtë i shohin

dhe më çudi akoma,

me shigjeta

shtiza

ende nuk po i zgjidhin përgjithmonë këto hije shtrembërore

duke goditur Akilët - Perëndi?!

Tiranë, dimër 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Nuk po di …

Përpiqem të jem zëri yt i arsyes,

populli im

ti s’do!

Përpiqem të jem arsyeja e zërit tënd,

populli im

ti prapë nuk do!

Nuk po di ç’të jem!

… të jem paranormal … dhe të jem lamtumirë

apo të jem normal … dhe të jem mirupafshim!

Fier, maj 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Qetësia e fshehur

E quanin Eli budallaqen e klasës sonë,

bukuria përgjunjej para saj,

djemtë bënë seks për herë të parë

me atë

dhe natës kurrë nuk ia thanë,

e “ përbuznin ” ditën.

Ndodhte

që mungonte ndonjëherë ajo,

heshtja e prishte qetësinë me ankth,

vajzat merrnin fytyrën e Elit.

Kur ditën tjetër në derë dukej Eli,

tjetër qetësi kishte klasa atëherë,

… qetësi të fshehur

fytyrat e tyre merrnin vajzat …

Fier, qershor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Folu armiqve!

Kur përshtypja të bind

se vetmia është brenda teje,

vetmia është bërë ti

dhe në sytë e tu

asgjë nuk ( hyn e del ) shkel

( se të la i dashuri,

se të la e dashura )

s’ je vetëm …

ke hijen tënde sa vetja me vete

( le të jetë hije )

ke erën

ke lulet

ke detin

ke bregun

ke lumin

ke shiun

ke pemën

ke edhe një zog pranë.

A nuk ke edhe nënën

që gjithmonë e thërret?!

Kur boshësia në burgun e vetmisë të ka futur

dhe të ka dënuar përjetë me burg,

s’je vetëm

ke armiqtë

… folu!

I vetëm as varri s’është

ka varret …

verë 2005, Fier

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Këpucët e qorrave

Zgjohu ti që asnjëherë s’ke qenë fjetur

dhe i qetë

qep mbi perden e ditës

pëlhurën e bardhë të natës,

të paktën

kështu të jetë!

Pastaj

me gërshërët e kirurgjisë antike

palpebrat pre

dhe jepja ndonjë këpucëbërësi

këpucë të bëjë

për qorrat

dhe më pastaj

rri…fli

në mundsh

pa këpucë!…

Plazhi Seman, 19 gusht 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Djepet e fushave

Këto thërrmija rëre,

që më djegin lëkurën e shpirtit pa mëshirë,

me lakuriqësi të linjtë,

kanë shtëpi brenda,

kanë pallate,

kanë rrugë,

kanë ura,

kanë njerëz,

makina që ecin

hidrocentrale gjigandë.

Këto thërmija rëre

kanë anije, që lundrojnë brenda,

kanë sirena,

tragete

kanë të mbytur.

Këto thërrmija rëre

kanë varre brenda,

varre malesh

dhe malet që ende nuk e dinë

se varret e tyre

janë djepe për fushat.

Plazhi Seman, 18 gusht 2006

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Ndarja e natës

Poshtë drurit,

ku jeshilja e pyllit prej miliona vjet

pret,

vjen gjithmonë nata për t’u martuar me ‘të

Shënimet e çmendura të poetëve shqyen

dhe priftin mjekërosh

me petrail e kamillaf ngjyrë floriri të yjeve

fton,

formulën e martesës

shpejt të lexojë

se “ nesër ” vjen shpejt

dhe nesër nata

ndahet …

Plazhi Seman, 19 gusht 2006

vijon

nga **Agim Gashi** Mon Jul 13, 2009 12:19 am

… frikë - fëmija

Lirinë e vranë në mes të sheshit

ishte kapërcyelli i burgut atje.

Me bukë në gojë,

bukë kishte në dorën e majtë, për bukë,

bukë mbante në dorën e djathtë, për djathë.

Zbathur

pa mbathje,

pa rroba,

pa opinga,

edhe gjaku zbathur

pa vena …

dheu s’e piu

ishte talasemike liria.

E vranë lirinë

në mes të mesit e vranë

ata që e dinin mire se ç’bënin.

Mbarsën shtëpitë e popullit

shtëpitë e njerëzve …

dhe lindi frika!

Çdo shtëpi ka një frikë – fëmijë sot.

Fier, 6 qershor 2004

Petraq KOTE Mirë se erdhe Lamtumirë! … poezi

-------------------------------------------------------------------

Këmbët e mia

Këmbë shkelin

mbi fytyrën time të re - të vjetër

mbi mua,

mbi gjithçka të shenjtë,

të shtrenjtë,

sikur mbi rrugët pa rrugë.

Historia ime e vjetër - e re,

e veshur me pluhur nën pështymë

tinzare,

shpeshherë fatkeqe

struket se mos shiu e zë

dhe e kthen në shkëmb,

ashtu siç ka ndodhur katër herë

me shiun Romë,

me shiun Sllav,

me shiun Turk,

me shiun Grek.

Dhe me më shumë frikë

shikon si sot

( asgjë pa më thënë përsëri ).

Dikush këmbët e shekujve,

që shkelin fytyrën time të bukur, po pret! …

O Zot,

ato s’qënkan këmbët e shekujve,

këmbët e mia qënkin!

Tiranë, shtator 2005

Petraq KOTE

Lindi në Fier më 27 shkurt 1959. Arsimin fillor dhe tetëvjeçar e kreu në vendlindje. Në vitin 1974 – 1978 vazhdoi dhe mbaroi shkollën e mesme ushtarake “ Skënderbej ” Tiranë dhe prej vitit 1979 – 1982 studioi dhe u diplomua në shkollën e lartë të oficërëve “ Enver Hoxha ” sot akademia e Forcave Toksore ‘ Skënderbej ‘ për specialitetin fizkulturë.

Krijimtaria letrare hovi me librin poetik “ Këngë e Marrë ”, për të vazhduar më pas me “ Ranë

Këmbanat ”, “ Humbja ”, “ Muza ”, “ Këngë e pa rrëfyer ”, “ Këngët e Motmotit ” si dhe librin

me tregime në dy vëllime “ Ngjarje ndër Muzakë ”. Libri poetik “ Mirë se erdhe Lamtumirë!… ”

do të pasohet së shpejti me romanin “ Gjerana ”…

Është vlerësuar nga kritika, krijues, miq e lexonjës të tij brenda dhe jashtë kufijve kombëtarë.

* * * * * *

Atdheu lakuriq në një poezi pa stoli

Petraq Kote rri zgjuar mbi vargje, ritme, figura, metafora… Ai vjen nga Apollonia e lashtë e Ilirisë, ku ngahera janë përkundur arti dhe poezia. I përket qerthullit të krijuesve të sotëm fierakë, që me veprat e tyre konkurrojnë lirshëm në tregun e vlerave të letërsisë kombëtare. Poezia e Petraqit është poezi e një shpirti të rrebeluar, që s’pajtohet dot me gjendjen në të cilën është katandisur atdheu i tij. Ai urren dogmat e të gjitha llojve, që kufizojnë lirinë njerëzore dhe proteston zëshëm kundër tyre.

Kote është mjeshtër i peizazhit myzeqar, të cilit i jep një dimension universal.Vargu i tij është i gjallë, dinamik, përplot tension emocional.. Në vargjet e këtij libri buçet zëri i një poeti që ka unin e vet; një zë thellësisht njerëzor e burrëror, që përballë së rëndomtës, absurdit e banales, vë ëndrrën për një botë më të mire e më njerëzore, ku njerëzit do të jenë njerëz e jo varre.

Kemi të bëjmë me një poezi që komunikon direk me jetën dhe njerëzit e jo me vargje libreske, çfarë ka shumë në kohën tone. Në vend të skemave e kallëpeve letrare, Kote preferon fjalën e gjallë e të frymëzuar poetike, ku nuk mungojnë gjetjet interesante, ritmi dinamik dhe figurta, here- here, surreale.

Prof. Agim VINCA

…

Janë disa vargje, që poeti i ruan për vete e s’i nxjerr në dritë, ngaqë i vlejnë më shumë atij, sesa lexuesit… Gjatë këtyre pesëmbëdhjetë vjetëve, që e shkruaj poezinë, midis vargjeve magnetike që nuk shkëputen lehtë prej vetes, do veçoj:

“ Zgjohu poet … zgjohu poet / autopsinë t’i bësh kohës së vet! ” . Shprehem pa frikë se vetëzgjimi i poetit është tejet i ndërgjegjshem, tejet qytetar, në këtë libër dhe fryma e distikut të mësipërm të shoqëron nga poezia e parë deri tek më e fundit…

Alfred Mehmeti

…

Petraq Kote shkruan poezi të fuqishme që i burojnë nga thellësia e shpirtit. Ato të tronditin,

të emocionojnë, janë të freskëta dhe thellësisht origjinore…

Halil Jaçellari

nga Sponsored content

Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Re: Lexojeni librin e Petraq Kotes "MIRË SE ERDHE LAMTUMIRË!... "

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30