Modifikimi i stalinizmit

Modifikimi i stalinizmit



Kur gjatë “çistkave” staliniste në Rusi ( u vranë 20 milionë vetëm intelektualë), të burgosurit gjatë hetimeve shikonin fotografinë e Stalinit në murin e zyrës së hetimeve, përmalloheshin për liderin e madh dhe thoshin vetë me vete, po ta dinte shoku Stalin se çka po veprojnë me mua këta hetues spiunë të Anglisë, do të vinte dhe do t’i vriste që të gjithë. Por shoku Stalin nuk mund të dinte se çka ndodh në çdo vrimë të Rusisë së madhe Baltik-Pacifik! Të getoizuarit në hapësirën e rrethuar me gardianë paralele, nuk mund ta marrin me mend se “shoku bashkësi ndërkombëtare” po sheh se në Kosovë kriza politike dhe ekonomike ka kulmuar, dhe se të gjitha dyert institucionale janë mbyllur, dhe se të gjithë faktorët sillën sikur të ishin despotë të vërtetë, dhe thuajse shteti dhe pushteti janë pronë e tyre private. Nganjëherë pikon ndonjë pyetje e opinionit, athua vallë a e dinë këta të huajt se çka po veprohet këtu në Kosovë? A e di shoku Zanier? Shoku Stalin nuk mund të dijë se çka po ndodh në çdo birucë të Kosovës? Ne kemi faj se po ia punojmë prapa shpine bashkësisë ndërkombëtare, e cila po na civilizon dhe po na bën popull pa ligj pa shet juridik, ose me juridiksion që nuk respektohet nga ligjvënësi. Bashkësia ndërkombëtare, në fotografinë e buzëqeshur në murin e hetimores, përballë “destruksionit tonë” po sfidon me ndihmat e pakursyera për ta krijuar aftësinë tonë të të qenët popull demokratik në kushte krize arsimore shëndetësore dhe sociale. Sistemet totalitare (ushtarake-policore) kanë një metodë të veprimit, ndonëse varësisht nga teknologjitë moderne dhe ideologjitë e renegate, modifikohen që t’i përshtaten kohës së duhur në vendin e duhur. Por funksioni është a i njëjti, konvertimi ideologjik i homos sapiensit, që ky të jetë i vetëdijshëm se po jeton në një sistem politik humanitar që do ta ndërtojë vendin duke i përjashtuar nga puna 80% të popullsisë së vendit. Pse ndodhën krizat e viteve 20 dhe 30 të shek. të kaluar në Evropë dhe në Amerikë? Po janë shkruar, zotërinj, qindra e qindra libra për shkaqet, por pasoja prodhoi Luftën e Dytë Botërore, shfarosjen masive dhe trampolinën për të ngadhënjyer majtizmi në Evropë. Sistemin totalitar quaje në daç nazist, në daç stalinist, në daç bolshevik, në daç makiavelist, në daç fashist, në daç komunist… ideologjia nuk është e rëndësishme, por metoda funksionale e dhunës është e njëjta. Në këso faza “të zhvillimit shoqëror” (me nder me thanë) kulmi i krizës prodhon rebelimin, ndryshe quaje revolucion. Por tashmë revolucionet janë “démodé” dhe dihet se të burgosurit që shikojnë me përmallim fotografinë e shokut Stalin, nuk kanë motiv të ngrihën kundër tij, sepse ai nuk është armiku i tyre, armiku i tyre është Anglia dhe korrupsioni i pasanikëve të luftës. Po kush janë ata? Ata janë, por ja që shoku Stalin nuk i njeh ende, madje kujton i gjori se ata as nuk ekzistojnë, ndërsa torturojnë të burgosurit që kanë “planifikuar” kontrarevolucion dhe përmbysjen e shokut Stalin. Stalinizmi ka metoda të ndryshme represive për urtimin e masave të gjëra të popullit që i beson fotografisë së buzëqeshur të “shokut bashkësi ndërkombëtare” në murin e hetimores… jo më hetimores, por kafehaneve nëpër provincat e errëta çehovjane, nga kah t’i hedhësh sytë shesh mjerim dhe degradim, ku qytetarët duken si peshku në govatë, ose në ujin amull që nuk ecën.