Monica Mureşan: Stolia e artë e poezisë shqipe

nga **Agim Gashi** Tue Jul 21, 2009 12:34 am

Monica Mureşan
STOLIA E ARTË E POEZISË SHQIPE

(Pasthënia e librit të Nexhat Rexhës “Bekimi i shekujve” që del këto ditë në Bukuresht)

Nga Monica Mureşan

Gjë kurreshtare, njeriu dhe koha nuk gjenden në pozita kundërshtare në tekstet e këtij libri - përkundrazi -, ky i fundit madje vepron në mënyrë të mrekullueshme, duke aktivuar energji krijuese për ta përforcuar njeriun të gjejë një “Dalje nga Ferri i Dantes”. Prej këtu përfitojnë vargjet në vlerë, përmes optimizmit që potencon subiekte, gjendje, rekonstituime jashtëzakonisht të ndritshme dhe mirëbërëse - përndryshe të trishtme, kur vjen fjala për konflikte, luftëra, krime e dhembje...Te ky poet, e tanishmja nuk është veçse një pikë/lidhjeje ndërmjet një të shkuare të ndritur dhe një ardhmërie të mirë/aspektuar. Autori është përkundrazi një poet dhe një filozof që e njeh mirë të shkuarën historike, por edhe një profet i kombit të vet. Vetë fakti se defilojnë në libër vargje të datuara më 1999, demonstron tonalitetin profetik apo intuicionin e mirë që tashmë është konfirmuar, në kohën kur në Kosovë është instauruar qetësia dhe paqa. Vetëm lidhjet e lashta ndërmjet rumunëve dhe shqiptarëve, me rrënjë të përbashkëta në të shkuarën e largët dhe me lidhje miqësishë vëllazërore e të një fqinjësisë të mirë, na shpiejnë me mendimin në një leksion të historisë për fatin e kombeve të kësaj hapsire, aq e prekur nga shorti, por edhe te zëri i poetëve shqiptarë që në të tanishmen na impresionojnë me misionin e mesazhit të tyre për paqë.

Nexhat Rexha

Shpeshherë fjalët e një poeti prodhojnë një rezonancë shumë më të madhe se sa e bëjnë ata të politikës. Duke lexuar vargjet e Nexhat Rexhës, ne, këta me zemër rumune, nuk mund mos të ndjejmë në rendin tonë, një dhembje të ngjashme që na i përkujton vëllezërit tanë tejmatanë Prutit (lumi që e ndan Rumaninë me Basarabinë), vëllezër të një gjaku që e kanë thithur të njëjtin qumësht të gjuhës sonë të ëmbël. Historia është nganjëherë e nevojshme për ta rishkruar nga një faqe, duke e njohur se është vështirë të pajtosh realitetin me të vërtetën, aq kohë sa mbi atë faqe bien pika gjaku. Këtë gjë ia sjell në kujtesë, pra, historisë, dhe politikës, dhe diplomacisë, por edhe rezonancën e do fjalëve magjike për të vërtetën në shpirtin e një kombi. – Më kot bien pika loti që lajnë gjurmët e gjakut! -, do të thotë ajo, duke u përpjekur të mbetet neutrale, duke dëgjuar, megjithatë, këngën e poetit, që, i ndihmuar nga vargu i tij, do t’i shpërlajë faqet e historisë nga më shumë lotë. Atëherë, gjaku i shkronjave do të shndërrohet në ar duke shkruar: paqë dhe dashuri.

Monica Mureshan

PODOABA DE AUR A POEZIEI ALBANEZE

Curios lucru, omul şi timpul nu se află în poziţii adversative în textele acestei cărţi – ba, acesta din urmă chiar acţionează miraculos, activând energii creatoare pentru a-l întări pe om să găsească o “Ieşire din Iadul lui Dante”. De aici câştigă versurile în valoare, prin optimismul ce potenţează extraordinar de benefic şi luminos subiecte, stări, reconstituiri - altfel triste-, despre conflicte, război, crimă, durere...La acest poet, prezentul nu este decât o punte de legătură între un trecut strălucitor şi un viitor bine aspectat. Autorul este deopotrivă un poet şi un filosof - bun cunoscător al trecutului cultural dar şi un profet al neamului său. Însuşi faptul că apar în carte versuri datate 1999 demonstrează tonalitatea profetică ori buna intuiţie ce s-a confirmat deja, între timp, odată ce în Kosova s-a instaurat liniştea şi pacea. Nu numai străvechile legături dintre români şi albanezi, cu rădăcini comune în trecutul îndepărtat şi cu legături de prietenie frăţească şi bună vecinătate ne duc cu gândul la o lecţie de istorie despre destinul neamurilor din acest spaţiu, atât de încercate de soartă, dar şi vocea poeţilor albanezi din prezent ne impresionează pentru directeţea mesajului lor de pace.

Monica Mureşan: Stolia e artë e poezisë shqipe U1_Coperta

Monica Mureşan: Stolia e artë e poezisë shqipe U1_Coperta

Adesea cuvintele unui poet produc o rezonanţă mult mai mare decât o fac cele ale politicii. Citind versurile lui Nexhat Rexha, noi, cei cu inima română, nu putem să nu simţim la rându-ne o durere gândindu-ne la fraţii noştri de peste Prut, fraţi de sânge, ce au supt acelaşi lapte al dulcei noastre limbi române. Istoria este uneori nevoită să-şi rescrie câte o pagină, recunoscând că este greu să împaci realitatea cu adevărul, atâta vreme cât pe acea pagină cad picături de sânge. Acest lucru i-l aduc aminte, aşadar, istoriei, şi politica, şi diplomaţia, dar şi rezonanţa unor cuvinte despre adevărul din sufletul unui neam. - Degeaba cad lacrimi ce spală petele de sânge! -, va spune ea, încercând să rămână neutră, ascultând, totuşi, cântecul poetului, care, ajutat de versul său, va spăla cu şi mai multe lacrimi pagina de istorie.... atunci sângele literelor se va transforma în aur scriind: pace şi iubire.

Monica Mureşan

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30