Agron Tufa: Intrigë diplomatike
Faqja 1 e 1
Agron Tufa: Intrigë diplomatike
Intrigë diplomatike
Nga Agron Tufa
Kjo ka ndodhur në Shkodrën e fillimit të shekullit XX, kur qyteti, siç dihet, ishte nën administrimin e pushtetit osman. Mund ta përfytyrojmë pakashumë koloritin e qytetit asokohe nëpërmjet disa burimeve që na afrojnë fotografitë e Marubit apo pikturat e Kolë Idromenos, përshkrimit të udhëtarëve të huaj dhe situatës kulturore të shoqërive artistike “Agimi”, “Bashkimi” e, sidomos, nëpërmjet veprimtarisë iluministe e kombëtare arsimdashëse të kolegjeve françeskane e jezuite.
Nga njëra anë qyteti hapej drejt kulturës perendimore, duke patur përkrahjen gjithnjë në rritje të Vatikanit dhe perandorisë Austro-Hungareze, por nga ana tjetër pushteti osman që qeveriste, përpiqej të ruante autoritetin e vet, megjithë lëngatën që e karakterizonte për shkak të dezintegrimit të shpejtë politik. Administrata osmane e ndjnente se çdo ditë “i shkiste toka nën këmbë”, përsa ndikimi perendimor depërtonte në çdo qelizë të përditshmërisë, duke krijuar reale të reja, të pakontrollueshme, pak nga pak duke i nxjerrë jashtë loje e duke i shndërruar në fantazma të një kohe të perënduar tashmë.
Kështu në pranverën dhe verën e vitit 1908 me përkrahjen e austro-hungarezëve qe krijuar një bandë muzikore, në fillim për qëllime të ceremonive dhe festave kishtare katolike, e mandej kjo bandë muzikantësh u zgjerua me një formacion të larmishëm instrumentesh muzikorë, që nga veglat frymore deri tek kuartetet e harqeve dhe nisi të japë koncerte çdo të diel në Pjacë.
Në repertorin e këtyre koncerteve përfshiheshin si pjesë instrumentale, ashtu dhe këngë qytetare, romanca, çka solli grumbullime të mëdha qytetarësh. Pak nga pak koncertet në Pjacë u shndërruan në rital javor, në fillim vetëm të dielave në drekë, po mandej u shpeshtuan çdo mbrëmje.
Autoritetet osmane nuk mund ta ndalonin këtë lloj paqësor argëtimi, ani pse nuk u vinte aspak për hosh, ngase po ta ndalonin, do të konfrontoheshin me qeverinë austriake. Por as nuk mund ta linin këtë situatë të vazhdonte më gjatë, për shkak se dallimi kulturor i vendoste përfaqësuesit e pushtetit perandorak osman në pozita krejtësisht inferiore.
Në fillim ata e shihnin thjesht me xhelozi këtë ritual, që ishte në gjendje të mblidhte aq shumë qytetarë dhe ta shndërronte gjithë e më fort ambientin qytetës në festë të çiltër e të gëzueshme, vetëm me një gjest të natyrshëm, pa sforco, - gjest, i cili i grumbullonte njerëzit e atij qyteti pa dallime kulturore e fetare.
Megjithatë autoritetet e administratës osmane e shqyrtuan situatën, u konsultuan me përvoja të ndryshme kësilloji, dhe më në fund ndërmorën një plan të të detajuar, pa e nxjerrë veten në pah. Ata kërkuan dhe gjetën një të marrë. Jo një budallë, por një të krisur, një përbindësh të fortë, katallâ, të cilit, pasi ia mbushën mirë xhepat me mexhide, e mësuan se si t’ua prishte festën muzikantëve katolikë dhe, njëjtazi me këtë, të provokonin një pakënaqësi midis qytetarëve katolikë dhe myslimanë.
Sipas udhëzimeve të autoriteteve osmane, i krisuri me emrin Hajdar mësyu një mesditë në Pjacë, pikërisht në kohën e koncertit të së dielës dhe, papritmas, me furinë që karakterizon të marrin iu vërsul bandës së instrumentistëve duke i gjujtur në shputa ku të mundte, duke ua marrë duarsh veglat e duke ua përplasur përtokë.
Me atë forcë kafshe që kishte ai, sa çël e mshel sytë, të gjitha veglat e shtrenjta e delikatë u bënë copë e grimë, ndërsa muzikantë e këngëtarë u larguan të tromaksur si një grusht harabelash.
Nuk kishte kaluar ende “uragani” i të krisurit Hajdar, kur xhandarmëria e porositur osmanë çatisi në vend. Siç qe kullandrisur qysh më parë, Hajdar i marrë ia dha vrapit i ndjekur nga xhandarët. Por siç qe parathënë, Hajdari i marrë ia theri vrapit mes asaj zallamahie dhe, i ndjekur nga xhandarët osmanë mbërriti tek porta e konsullatës austro-hungareze.
Dyert e konsullatës u hapën dhe tash Hajdari i marrë ishte nën mbrojtjen e autoriteteve diplomatike të perandorisë Austro-Hungareze. Xhandarët, siç u ishte këshilluar, protestuan me forcë dhe kërkuan që konsullata t’u dorëzonte prishësin e qetësisë publike, vandalin.
Disa herë gjatë asaj dite e ditëve në vazhdim, autoritetet osmane dërguan nota proteste dhe kërkuan dorëzimin e vandalit, derisa çështja mbërriti në Vjenë, duke shënuar një precedent diplomatik ndërmjet dy perandorive. Hajdarin e marrë, për më shumë siguri, e dërguan në Vjenë, ndërkaq që diplomacia austro-hungareze hyri në negociata me qeverinë osmane, derisa mori garancinë prej saj që të mos e preknin Hajdarin e marrë.
Hajdari i marrë vërtet u lirua dhe u la i qetë, por banda muzikore, pas asaj dite, nuk arriti të mblidhet më.
Nga Agron Tufa
Kjo ka ndodhur në Shkodrën e fillimit të shekullit XX, kur qyteti, siç dihet, ishte nën administrimin e pushtetit osman. Mund ta përfytyrojmë pakashumë koloritin e qytetit asokohe nëpërmjet disa burimeve që na afrojnë fotografitë e Marubit apo pikturat e Kolë Idromenos, përshkrimit të udhëtarëve të huaj dhe situatës kulturore të shoqërive artistike “Agimi”, “Bashkimi” e, sidomos, nëpërmjet veprimtarisë iluministe e kombëtare arsimdashëse të kolegjeve françeskane e jezuite.
Nga njëra anë qyteti hapej drejt kulturës perendimore, duke patur përkrahjen gjithnjë në rritje të Vatikanit dhe perandorisë Austro-Hungareze, por nga ana tjetër pushteti osman që qeveriste, përpiqej të ruante autoritetin e vet, megjithë lëngatën që e karakterizonte për shkak të dezintegrimit të shpejtë politik. Administrata osmane e ndjnente se çdo ditë “i shkiste toka nën këmbë”, përsa ndikimi perendimor depërtonte në çdo qelizë të përditshmërisë, duke krijuar reale të reja, të pakontrollueshme, pak nga pak duke i nxjerrë jashtë loje e duke i shndërruar në fantazma të një kohe të perënduar tashmë.
Kështu në pranverën dhe verën e vitit 1908 me përkrahjen e austro-hungarezëve qe krijuar një bandë muzikore, në fillim për qëllime të ceremonive dhe festave kishtare katolike, e mandej kjo bandë muzikantësh u zgjerua me një formacion të larmishëm instrumentesh muzikorë, që nga veglat frymore deri tek kuartetet e harqeve dhe nisi të japë koncerte çdo të diel në Pjacë.
Në repertorin e këtyre koncerteve përfshiheshin si pjesë instrumentale, ashtu dhe këngë qytetare, romanca, çka solli grumbullime të mëdha qytetarësh. Pak nga pak koncertet në Pjacë u shndërruan në rital javor, në fillim vetëm të dielave në drekë, po mandej u shpeshtuan çdo mbrëmje.
Autoritetet osmane nuk mund ta ndalonin këtë lloj paqësor argëtimi, ani pse nuk u vinte aspak për hosh, ngase po ta ndalonin, do të konfrontoheshin me qeverinë austriake. Por as nuk mund ta linin këtë situatë të vazhdonte më gjatë, për shkak se dallimi kulturor i vendoste përfaqësuesit e pushtetit perandorak osman në pozita krejtësisht inferiore.
Në fillim ata e shihnin thjesht me xhelozi këtë ritual, që ishte në gjendje të mblidhte aq shumë qytetarë dhe ta shndërronte gjithë e më fort ambientin qytetës në festë të çiltër e të gëzueshme, vetëm me një gjest të natyrshëm, pa sforco, - gjest, i cili i grumbullonte njerëzit e atij qyteti pa dallime kulturore e fetare.
Megjithatë autoritetet e administratës osmane e shqyrtuan situatën, u konsultuan me përvoja të ndryshme kësilloji, dhe më në fund ndërmorën një plan të të detajuar, pa e nxjerrë veten në pah. Ata kërkuan dhe gjetën një të marrë. Jo një budallë, por një të krisur, një përbindësh të fortë, katallâ, të cilit, pasi ia mbushën mirë xhepat me mexhide, e mësuan se si t’ua prishte festën muzikantëve katolikë dhe, njëjtazi me këtë, të provokonin një pakënaqësi midis qytetarëve katolikë dhe myslimanë.
Sipas udhëzimeve të autoriteteve osmane, i krisuri me emrin Hajdar mësyu një mesditë në Pjacë, pikërisht në kohën e koncertit të së dielës dhe, papritmas, me furinë që karakterizon të marrin iu vërsul bandës së instrumentistëve duke i gjujtur në shputa ku të mundte, duke ua marrë duarsh veglat e duke ua përplasur përtokë.
Me atë forcë kafshe që kishte ai, sa çël e mshel sytë, të gjitha veglat e shtrenjta e delikatë u bënë copë e grimë, ndërsa muzikantë e këngëtarë u larguan të tromaksur si një grusht harabelash.
Nuk kishte kaluar ende “uragani” i të krisurit Hajdar, kur xhandarmëria e porositur osmanë çatisi në vend. Siç qe kullandrisur qysh më parë, Hajdar i marrë ia dha vrapit i ndjekur nga xhandarët. Por siç qe parathënë, Hajdari i marrë ia theri vrapit mes asaj zallamahie dhe, i ndjekur nga xhandarët osmanë mbërriti tek porta e konsullatës austro-hungareze.
Dyert e konsullatës u hapën dhe tash Hajdari i marrë ishte nën mbrojtjen e autoriteteve diplomatike të perandorisë Austro-Hungareze. Xhandarët, siç u ishte këshilluar, protestuan me forcë dhe kërkuan që konsullata t’u dorëzonte prishësin e qetësisë publike, vandalin.
Disa herë gjatë asaj dite e ditëve në vazhdim, autoritetet osmane dërguan nota proteste dhe kërkuan dorëzimin e vandalit, derisa çështja mbërriti në Vjenë, duke shënuar një precedent diplomatik ndërmjet dy perandorive. Hajdarin e marrë, për më shumë siguri, e dërguan në Vjenë, ndërkaq që diplomacia austro-hungareze hyri në negociata me qeverinë osmane, derisa mori garancinë prej saj që të mos e preknin Hajdarin e marrë.
Hajdari i marrë vërtet u lirua dhe u la i qetë, por banda muzikore, pas asaj dite, nuk arriti të mblidhet më.
Agim Gashi- Administrator
- Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
Tue Mar 14, 2017 8:17 pm nga Agim Gashi
» IDRIZ ZEQIRAJ - SHIPTARËT NUK JANË "ME BYTHË NË PRUSH", PËR TË FALUR TOKAT
Mon Feb 27, 2017 6:54 pm nga Agim Gashi
» Akuzat kundër Shefqet Krasniqit Prokurorisë ia kishte konfirmuar edhe BIK-u (Dokument)
Mon Feb 27, 2017 5:20 pm nga Agim Gashi
» Aktakuzë kundër imamit Shefqet Krasniqi
Mon Feb 27, 2017 4:32 pm nga Agim Gashi
» Zbulohen tensionet gjatë dialogut në Bruksel, Nikoliqi Thaçit: Ti je kriminel
Fri Feb 03, 2017 7:40 pm nga Agim Gashi
» Faruk Tasholli - RJEPENI NANËN
Fri Feb 03, 2017 12:22 pm nga Agim Gashi
» FAMILJA E HAKI IMERIT: AI U VRA NË KOHËN KUR NË PUSHTET ISHIN HASHIM THAÇI E REXHEP SELIMI
Wed Jan 25, 2017 12:39 am nga Agim Gashi
» AGIM GASHI - O NE TREN PËR MITROVICË
Wed Jan 18, 2017 11:08 pm nga Agim Gashi
» Vëllai i tij u pajtua me Thaçin, por ja si ishte kidnapuar Haki Imeri në Brojë e më pas ishte vrarë
Wed Jan 18, 2017 8:13 pm nga Agim Gashi
» Fadil Maloku:Aferim, Prokurori e Kosovës!
Wed Jan 18, 2017 8:00 pm nga Agim Gashi
» Djali i Haki Imerit del kundër axhës: Nuk ia fali Thaçit, nuk dua drejtësi kanunore
Wed Jan 18, 2017 7:12 pm nga Agim Gashi
» IDRIZ ZEQIRAJ:Copëza biografike dhe kujtime për Ibrahim Rugovën
Wed Jan 18, 2017 5:13 pm nga Agim Gashi
» Presidenti Thaçi i “lahet me 124 pleq” Imer Imerit se nuk ka gisht në vrasjen e vëllait të tij
Wed Jan 18, 2017 4:00 pm nga Agim Gashi
» Adem Salihaj akuza të rënda ndaj Hashim Thaçit, ja si po mundohet të shpërlahet nga krimet e shumta që ka bërë
Wed Jan 18, 2017 3:53 pm nga Agim Gashi
» Ndodh edhe ky skandal: Njeriu që grisi fotografinë e Presidentit Rugova merr certifikatën e veteranit të UÇK-së
Tue Jan 17, 2017 7:55 pm nga Agim Gashi
» BERAT ARMAGEDONI:Lamtumirë, Joshua i Pejës!
Tue Jan 17, 2017 12:15 am nga Agim Gashi
» Biografia e Presidentit Rugova - Biografi e shkurtër
Mon Jan 16, 2017 10:32 pm nga Agim Gashi
» ILIR MUHARREMI : Treni provokativ, artistët në gjumë
Sun Jan 15, 2017 11:32 pm nga Agim Gashi
» Përveç ROSU-së, ky është shqiptari që rrezikoi jetën për ta ndalur trenin e Serbisë
Sun Jan 15, 2017 9:53 pm nga Agim Gashi
» ENVER PETROVCI - IN MEMORIAM SEFEDIN NUREDINIT- SEFA
Sun Jan 15, 2017 9:07 pm nga Agim Gashi