A ka 'bashkësia ndërkombëtare' opozitë në Kosovë?

A ka 'bashkësia ndërkombëtare' opozitë në Kosovë?



Sado dhe sido kemi spekuluar dhjetë vjet me programet politike të administratës “pushtetkonsoliduese” të institucioneve të Kosovës, në asnjë aspekt dhe me asnjë argument që do të provohej faktikisht, nuk mund ta mohojmë faktin se UNMIK-u ka qenë pushtet ekzekutiv i Kosovës, që nuk ka qenë pushteti vendor. Këtë sot më nuk e mohon askush. Nëse kjo tashmë është një aksiomë politike e pamohueshme, atëherë imponohet një pyetje shumë e thjeshtë: a ka pasur shteti i quajtur Unmikistan opozitë vendore? Tragjikomedi, por jo! Shteti i huaj nuk ka pasur në Kosovë opozitë. Përkundrazi të gjitha strukturat politike të Kosovës në “orientimet” e tyre “diferente” politike janë pajtuar vetëm në një pike: në pranimin, mirënjohjen, falënderimin dhe himnizimin e punës destruktive akulturuese dehumanizuese të OKB-BE-së! Kemi thënë këtu në editorialet tona, disa herë, se partitë politike të Kosovës, jo vetëm që kanë dalë nga i njëjti burim “ideologjik”, por edhe kur janë ndarë, ato të gjitha nuk kanë arritur të dallohen nga njëra-tjetra në saje të programeve dhe platformave politike, por kundërshtitë midis tyre, që i kemi quajtur opozitë-pozitë nuk kanë trajtuar probleme më të mëdha sesa ato që në median e instrumentalizuar nuk kanë arritur shkallë më të lartë sesa të lajm-informatave për korrupsionin dhe paaftësinë menaxhuese politike të opozitarëve vendorë, kosovarë. Pra një gazetar praktikant ka arritur ta shprehë krejt “dekoverzacionin” e partive pozitë-opozitë, e edhe sot, krejt këto dekoverzacione opozitare nuk e tejkalojnë nivelin e intrigave të bashkësive lokale politike që bëjnë njëra kundër tjetrës. Kështu, “pushteti ndërkombëtar” ka qenë komod, nuk ka pasur opozitë. Kështu, ekzekutori i politikës në Kosovë, “misionari” i OKB-BE-së, nuk ka pasur opozitë (dhe ndonjë grup alternativ që ende nuk është parti, por vetëm organizatë politike (që nuk mund të ketë status opozitari). Nëse një shtet ka arritur të ligjësohet (shteti i ligjit) deri në nivelin kushtetues, kjo nuk do të thotë se shtetet që kanë kushtetuta, a priori janë të mbrojtura nga paligjësitë dhe shkeljet e normave të demokracisë dhe vetëvendosjes, referendumeve dhe zgjedhjeve të liria, parime këto të demokracisë liberale. Kushtetuta e Kosovës, që gati një vit nuk po arrin ta bëjë ekzekutiv pushtetin e Kosovës, kështu që shteti i Kosovës përballë shtetit prezent të “misionit të huaj”, nuk ka kurrfarë ekzekutivi, kështu pozita në Kosovë nuk është fare më e faktorshme në ekzekutimin e qeverisjes, sesa që është opozita jashtë pushtetit. Pra nuk ekziston modus vivendi për çka do të kishin kontradikta dhe dekoverzacione pozita dhe opozita e Kosovës. Por këto aktrojnë dhe improvizojnë sistemin demokratik të Kosovës, duke u opozicionuar kundër njëra-tjerës, vetëm e vetëm që të mos bëhen opozitë e vërtetë e shtetit ekzekutiv “ndërkombëtar” në Kosovë. Shteti ekzekutiv në Kosovë që quhet “Mision” (bashkë me “federatat” e tij në zyrat “ndërkombëtare” të “popujve” të “Evropës”) haptas dhe zyrtarisht nuk e pranon shtetin e Kosovës, që do të thotë pushtetin, parlamentin, presidencën. Kjo do të thotë që nuk e pranon zyrtarisht as pozitën as opozitën shtetërore të shtetit të Kosovës, kështu që faktoriteti i opozitës dhe pozitës është i barabartë për nga funksioni politik dhe ekzekutiv, është barazi me zero. Për këtë arsye, pra, nuk ka opozitë BE-OKB dhe deklarimet verbale paushall që bën pozita kundër pikave të ndryshme antishtetërore, janë vetëm deklarime pa ekzekutivitet dhe pa fuqi të vendosjes ose refuzimit të organizatave që pa e pranuar shtetin tonë e qeverisin. Prandaj BE-OKB-ja trillon opozitën në Kosovë, që kinse bëjnë politikë duke “problematizuar” zgjedhjet lokale, ose zgjedhjen e kuadrove në AKI ose FSK ose bordeve të ndryshme mediale dhe ekonomike në Kosovë, kur dihet se këta njerëz nuk i zgjedh as pozita as opozita, por shteti ndërkombëtar ekzekutiv, ai që po e shkel Kushtetutën e shtetit tonë të njohur nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës.