Liman Zogaj: E kam një Atdhe (Cikël poetik)

nga **Agim Gashi** Sat Sep 12, 2009 12:20 pm

Liman Zogaj

Poezi nga Libri i sapo Botuar "Shtigjet e Dritës"

E KAM NJË ATDHE

E kam një shtëpi
Një shtëpi prej guri
Nga zjarri kur u dogj
Lindi prapë Flamuri

E kam një kala
Një kala prej shkëmbi
As shkrumbi as hiri
Nuk e luajnë vendi.

E kam një fole
Për zogjtë shtegtarë
Në Lladrocin rrëzë Dielli
Lule dhe behar.

E kam një Atdhe
Mbështjellë me liri
O e kam një Atdhe
nje Atdhe Shqipëri.

TRUNGU ME PESË DEGË

Lulen e këputur
E kanë hedhë në lumë
Ajo nëpër valë
Nëpër dallgë dhe unë

Lulja në lumin e ngrirë
Unë i tharë në erë
Ajo me blerim të vyshkur
Unë pa stinën pranverë

Lulja e këputur
Nëpër dallgë e valë
Trungu im i prerë
Në pesë degë i ndarë

BURGU

Aty nuk dihet
As fillimi
As fundi

Aty nëpër vetmi
Herë e kërkon
Biografinë e ferrit
Herë livadhet e shkreta
I mbjell me luledielli.

Në burg
As këngë zogjsh
Vetëm krrokatë shpendkeqsh
Vetëm korbat këndojnë

Aty ag e terr
Vdekja rri
Sy me sy
Me ty

SHTIGJET E DRITËS

(Tim vëllai, Prof. Shemsedin Zogajt)

A është e jona
Kjo botë
Një grusht dhe
Një copë qiell
Apo do yje drite
T’i mbledh si lulet.

Unë jam vetëm unë
As më i gjatë se hija ime
As më i rëndë
Se një grusht dhe
As më i djegur
Se hiri i vendlindjes

Gjithmonë fyt për fyt
Me shtrigat e territ
Nëntë rrathët e Ferrit të Dantes
I ke kaluar zbathur

Sot e njëmijë vjet e ke ditur,
Se errësira s´del fare nga mallkimi
As dielli nuk nxeh me lutje
Pa shtegtim pa djersë pa gjak

E di se të dhembin ujëvarat e lotëve
Nëpër pentagramin e rrudhave
Por akordoje me zhurmën e erërave
Lahutën time të varur në mur

Lirshëm le të luhet e këndohet
Në Premierën e lirisë
Ani pse e fituam mbi prush
Ani pse e fituam mbi shkrumb
E fituam me gjak

Liria është liri
O vëllai im!

NËNAT E TË PAGJETURVE

Në njërën dorë mbajnë lule
I vendosin varr mbi varr
Në tjetrën bëjnë ADN-në
E unazave të fejesës
Zinxhirëve të kromozomeve
Të shkrumbuara nëpër zjarre

Me thonj gërmojnë nën rrënjë
Atyre nën dhe u falin ledhatime
E përmallime nënash

Nënat në asnjë pranverë
Nuk ankohen për thatësi
Nëpër lumenj lotësh
Mbysin vajet dhe durimin

Në tavolinat prej guri
Mjekët bëjnë ADN-në e nuseve
Djegur në dasmat e përflakura.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30