ALBUMI I SHTATE I AGIM GASHIT-Dy tezet e mia!

Nga Gëzim Marku - Zemra shqiptare

Humori dhe satira, janë gjini letrare të cilat zënë një vend mjaft të rëndësishëm, jo vetëm në edukimin dhe arsimimin e gjeneratave, por njëkohësisht luan rolin e përqeshjeve dhe ''thumbimin'' e dukurive negative, tek persona të ndryshëm.
Edhe këngëtari dhe rapsodi i popullit Agim Gashi, duke parë se dhe tek ne si popull, ashtu si popujt e tjerë, nuk jemi të kursyer nga vetitë e këqija, në veset dhe sjelljet tona, i ka hyrë një pune mjaft të rëndësishme, që edhe nepërmjet muzikës, (pra këngëve humoristike dhe parodive të ndryshme), të kontribuojë sadopak në ''pickimin'' e atyre veseve që na rëndojnë. Muzika shqiptare, si ajo popullore, ashtu dhe ajo folklorike, është mjaft e pasur me këtë zhanër të këngëve në të gjitha trevat ku jetojnë shqiptarët.
Ky zhanër, është edhe mjaft i vjetër ku me anë të lojrave si ajo e filxhanave, kapuçave, gurapeshit etj, ku pala fituese ka pasur të drejtën t'i përqeshë me anë të këngëve humoristike, palën humbëse. Pastaj janë të njohura edhe këngët e kanagjeqeve (kryesisht në Kosovë), mësitëve apo shkuesëve, këngët e përqeshjeve të martesave të pleqëve me vasha të reja, e shumë e shumë dukuri të tjera negative.
Në Shqipëri me vite të tëra, përtërihen grupe të parodistëve, që me paraqitjen e tyre kudo që gjenden, bëjnë që njerëzit të harrojnë hallet për momentin dhe të përjetojnë të qeshurën. Prandaj dhe rapsodi ynë Agim Gashi, duke parë se këto këngë akoma zënë vend tek ne, u përkushtua dhe realizoi këtë album që tek simpatizantët e tij, u prit me përzemërsi.
Ndërsa poeti dhe gazetari Faruk Tasholli, në shenjë respekti për albumin në fjalë bëri një shkrim humoristik në revistën ''Zëri'', më 23 tetor 1998. Me këtë rast vlen të permendet, qe ndihmë shumë të madhe në realizimin e këtij albumi, ka ofruar poeti Faruk Tasholli me shkrimin e teksteve dhe në rregullimin e teksteve të vetë rapsodit tonë.
Ky album u realizua më 1998 dhe producent ishte shtëpia muzikore ''Libonia''.

Po Flasin nji ditë
Nja dy teze t´mija:
-A ke ni moj moter,
Do t´na kthejnë te shpia?

-Shuj Hajri qyqe
Po ia kthen Hata,
Gjermoni me shkinin
Kanë llafe t´gata.

Cka tha Petersoni
Ti nuk paske ni,
Nuk i la shqiptarët
Jo as n´Rumani.

-Veç me ba moj bijë
Me na kthy n´Kosovë,
Naj prishin lezetin
Që kem ´ n´diasporë.

Këqyri njiherë Hajmat
Me djel t´bardhë e t´zi,
Turli afrikani-
Kurd e turqeli.

Gjithë natën burrat
Raki tuj pi,
Gjithë ditën në gjumë-
Gratë sallamadi.

Tuj hangër turli mishi
Tuj hanger rrush e molla,
Gu m´gu po rrimë
Me Hausmajstora.

Tani bash me ba
N´Kosovë me na kthy´
Qysh m´i hjek hellonkat
E m´u vesh n´dimi.

E n´Kosovë nuk kemi
Turli Afrikani
Tuj nejt burrat n´shpi
Tybe bahet nami.

Shuj Hato, shuj,
M´shtine me t´ba be,
Kam m´i thane Hajdarit
Letra falls me ble.

Me I pagu të shtrejta
Le t´pagun me mija,
Veç le të shkrujnë :
Na kanë rreh milicija.

Se vallahi Hato,
Ma mirë me prit´ kjametin,
Se me na kthy´ n´Kosovë
E m´e prish lezetin.

-Qitma Hajri ´i kafe
Se i bahet qare,
Edhe n´Gjermani azili
P´u blejke me pare.

Avokat Nellesit
Ja jep nja dhetë mij,
Pashaport t´Gjermanit-
Ke me shti në gji.

Nuk kthehna n´Kosovë
Me kunata n´i shpi,
Ma mirë asht moj motër
Me dekë n´Ghjermani.

Çoi letër Dudia te kunata n´Llap
A kujtojshe bijo se mun´ u m´ban zap,
A kujtojshe bijo se të baj në shpinë
Herë me gatu n´magje herë me kqyr baçinë.

A kujtojshe bijo se nuk nrrohet moti
E kam burrë Hakifin s´ka njeri ma i zoti,
A kujtojshe bijo s´muj dal n´Gjermani
Me ti lanë te shpija bija e vjehrri.

Bija e vjehrri kppengj me t´i lanë
Me mushë ujë me kofe me krah me bajt sanë,
Tuj i kqyr bullicat përditë tuj gatue
As për ditë t´Bajramit n´opçinë mos me shkue.

N´Gjemani kunatë moj jam sikur n´xhenet
Po rrnoj si gugutka a po t´vjen siklet,
A po t´vjen siklet moj a po t´kris ty zemra
A e din kur t´thojsha s´um vjen as te themrra.

Tuj punu Hakifit-o hiç nuk i del dita
Se kur t´vjen akshami moj del lun me çibrita,
E bjen nji truç marka do sinxhirë dukati
I qes kos e fli moj pa u ba sahati.

Pa u ba sahati moj pa u ba dakiki
Dal e pervloj çajin moj fisin se koriti,
Dal e përvloj çajin dal e ngjeshi bukën
Fun´e kry Frankfurtit moj kujna s´ja kem tutën.

N´dash me ta plasë barkin, o pasha Kuranin
Si dikur sulltanat e majmë Ramazanin,
Tana punve mirë moj jau qesum kararin
Me fiq e me hurme e presim iftarin.

Tespitë n´dorë Hakifi me do turqeli
Nuk e prish avdesin dekter n´taravi,
Tash moj kunatë zeza s´po di shka me t´shkrue
Veç nja 100 marka për bukë me ti çue.

Pa u ba dakiki moj pa u ba sahati
E rroku kalemin kunata prej Llapi,
Nisi m`i qit shkrolat sikur me tërfurk
Me ja shprazë inatin Dudijes n`Frankfurt.

Ani moj kunatë moj keq ishe mashtrue
Qat letrën me kungja qi ma kishe shkrue,
Qat letrën me kungja n`ta me 100 marka
Që tash n`Podjevë qaq po kushton darka.

Ato buz’t e trasha mos i qaravesh
Edhe këtu farmerkat po i veshim shpesh,
I veshim farmerkat nuk bajnë za vjehrria
Veç ty për kerrname t’ i rujmë do dimia.

Prej luftës e knej s´kemi gajle hiç
Edhe rreth Tetovës tash kem zanë shumë miq,
N’ desh përbej n’Kuran n’desh përbej n’xhami
Ma mirë rrnojnë gratë n`Llap sesa n`Gjermani.

Tana janë me errz te tana me namuz
Si ti nevojtore s`lajnë si me topuz,
Për dollarë e marka kurrë s’e kemi zorin
Mos me pasë shumë gajle n`derë e kemi KFOR-in.

Tybe treqin tybe s`muj me t`pa moj bi
Shpijat e gjermanve me rub n`dorë tuj fshi,
Se prej durve tua s´hahet kurrë ma flia
Kur e di shka ban tug po m´çon gërdia.

Dola me def n`bahqe dola n`fllad t`akshamit
Me ta çu kadal kangën para xhamit,
Me ta çu kadal me pasë shka me ni
Moj qyqe e rremit mos rri n`Gjermani.

Mos rri n`Gjermani moj se naj more ftyrën
Tuj vjedh me Hakifin ja nxore ynyrën,
Kur e ban krej skllotë kur e ban përshesh
N`telefona t`dorës këtu po marrim vesh.

Vijon:

Unë i pari
Unë i mbari
Unä fanari
Bajraktari.
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Unë kombëtari
Unë dijetari
Unë shkenctari
Unë shkrimtari
Unë gazetari…
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Tanë të tjerët
Çilimi
Pa mu kombi
Tragjedi
Ndodhi kush
T´më ketë kalu
Ai kombin ka tradhtu
Haj hi,haj hu...
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Se si unë
Nuk fal ma Zoti
Për sa t´jetë
Jeta e moti
Unë tash
Kryetari
Sikur unë
Nuk ka këtupari.
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Ç`po na shkon lideri
Në nji mal të madh,
Cimilim-cimilim
Në nji mal të madh.

Ç`po i vjen liderit
Nji ide e madhe,
Cimilim - cimilim
Nji ide e madhe.

Nji ide e madhe
Sa ka bar n`livadhe,
Cimilim-cimilim
Sa ka bar n`livadhe.

Nji ide e madhe
Sa ka dushk e bar,
Cimilim – cimilim
Sa ka dushk e bar.

Ç`po na don lideri
M`u ba kryetar,
Cimilim – cimilim
M`u ba kryetar.

M`u ba kryetar
Me dalë gjithë i parë,
Cimilim – cimilim
Me dal gjithë i parë

Ç`po na i del liderit
Nji udhë plot me therra,
Cimilim – cimilim
Nji udhë plot me therra.

Nji udhë plot me therra
Nji udhë plot me cunga,
Cimilim – cimilim
Një udhë plot me cunga.

Ç`po i dalin liderit
N´kokë nja 300 gunga,
Cimilim – cimilim
Koka gunga – gunga.

Ç`po kthehet lideri
Kadaldal te shpia,
Cimilim – cimilim
Kadaldal te shpia.

Nuk merr vesh ky popull
Çka po thotë Partia,
Cimilim – cimilim
Çka po thotë Partia.

Çka po thotë Partia
Tash e 50 vjet,
Cimilim – cimilim
Nuk ka ma lezet.

Producentët n´kamë janë qu
T´gjitha forcat i kanë bashku,
Me kangëtar e me këngëtare
Me i shpallë luftë kangës shqiptarer.

Nga çdo naë ndihmë kanë kërku
Armë të randa me ju qu:
Ju qoj sinta Japonia,
Tarabuka vetë India,
Qon ezane Arabia,
Shumë gazela u qon Turqia,
Erdh buzuku nga Greqia,
E Llambada nga Brazilia!

Satelitët i kanë shterngu,
Për hava tuj fluturu,
Shpi për ship me ateru
Kangën shqipe me bombardu;
Tatlisesi ai komandant,
N´Kumanovë ka ba desant,
Luftë e madhe ashtë zhvillu
Kanga shqipe ashtë plagu!

Üllasin lopë, blegrojnë kallusha,
Plot kaseta na u mbush fusha,
Na u mbush fusha, na u mbush mali
Prej dashnisë po digjet djali,
Armatosen krriqe e mushka;
Zngjir n´vesh, kumona n´gusha,
S´mund po i nxjerrin topat prej lloqit
Dul Shehidja prej kallamoqit!

Kanë hap´ gojë bretkana e zhaba,
Këndojnë himnin „ Shiki-shiki-aba“!
Ja Muhamede jarabi,
Bane llugë si n´Arabi!

Shkyn gabzherrat, fryhen n´gusha,
Me Dausha e me Salusha,
Me Nazusha, me Fatusha,
Me Zemrusha, me Takatlusha,
Fryhen n´studio me bedena,
E knojnë shqip si Lepa Brena!
Therrin vashat n´mes t´Prishtinës
Tu´ jau hangër rruzën e shpinës!

Ishin se ç´na ishin do trima t´Kosovës
Morën udhë u nisën yrysh diasporës,
Yrysh diasporës me gra e me f´mi-
T´i ndihmojmë Kosovës hajde hym n´parti.

Hajde hymë n´parti hajde klube t´çelim
Si dikur në oda cigaret t´i dredhim,
Cigaret I dhezim çojmë timin tullug
Se vijnë kryetarët me na shit suxhuk.

Hajde diasporas dalim dorë për dore
T´shohim çka po bahet n´klube kulturore,
T´shohim çka po bahet t´i shohim do trima
Që për shqiptarizëm krejt ju nalet fryma.

Trimat e Kosovës azilantë të randë
S´mund e çelin derën pa u ba piskamë,
Pa u ba piskamë me ditë kush po vjen
Vijnë burrat e fisit me vllazën e djem.

Vijnë burrat e fisit kur në klub bie nata
E t´ia nisin lojës domina e karta,
Me çaj e me kafe muhabetin zgasin
Se kur pinë raki shishet shpesh kërsasin.

Ç´po kërsasin shishet si pushkë n´Karadak
I çojnë grushtat trimat klubi bahet gjak,
Klubi bahet gjak merr vesh policia
Shkojnë në krevet trimat me u dale rakia.

Most a lame me kaq trima ka ma shumë
Prej mbledhjes në mbledhje krejt mbetën pa gjumë,
Shkepun diasporas në parti e partiza
Me hyp n´funksione fort ju kruhet kthiza.

Nëpër degë e rrema kryetar n´aktive
Sillen sikur t´ishin burra t´qeverive,
Po se qysh me folë trimat janë në hall
Çka do t´bahet nesër n´mbledhje qesin fall.

Se çka bajnë në mbledhje mos me dale n´gazetë
Shkumojnë këta trima shkumojnë me siklet,
Lum e lum Kosova ska pse me pasë frikë
N´diasporë ka trimat që bajnë politikë.

Ndalet njeriu i shkretë
I mrrolun nga hallet:
O zot si ka mundësi
T´jetohet me magarët?!

Si nuk ka mundësi
O i urtë e i marrë
Po e shef që sejcili
Shtiret sa ma magar?

Mes tyne jetohet
Vetëm magarisht
Mundesh mos t´hash bari
E as t´mos kesh bisht!

E sa për veshët
O ti pika e djalit
Ata ma së lehti
Bahen si t´magarit.

Mos degjo kur duhet
Bërtit kohë pa kohë
Dhe ja, nga magari
S´dallon asnji trohë!

Kur e arrinë këtë
O i miri trim,
Je bind se nga ti populli
Mund të presë shpëtim.

Del përpara turmës
O bërttet e thrret
Po kokrra e magarit
Je ti, dora vet!

Të bahet magarishtja
Gjuhë komunikimi
E turma e mbledhun
Qanë nga mallëngjimi!

Pispillosen magarët
Kah ecin me elan
Sa keq për këta t´mjerët
Nga dy kambë i kanë!

Ndalet njeriu i shkretë
Kapitur nga hallet
Dhe pa nda lutë zotin
Shpëtona nga magarët