Matilda Doka: "Shpresë ne fund te detit"

Matilda Doka: "Shpresë ne fund te detit"


Mes klithmash e plasaritjesh qeniesh tjetersuar,
ndjej afshin e nxehte te lotit vargezuar.
I rene mbi faqe-rrudhuren nene te pa jete...
me syte nga deti te birin vazhdon pret..
Diku shkretetira mbire nje lule te vetme...
e ashper,pa ngjyre,pa arome e shkendije jete.
Mjafton per te bere dallimin mes xhungles e shkretetires...
e pa plote dhe pa shije...i ngjan humbetires...........
Dhe vija e horizontit-blu afeksion qetesie fal..
por s`e sheron ate nene qe fryma i ka ndal.
Triangli qiell-det-shkretetire nenes iu zbraz ne sy...
e serish bashke nenen ftojne aty.
Te radhise çdo muzg lotet e fresket dhe fatin qe dhemb,
subkoshiencen e demtuar qekur s`mbahet mend.
Kohet therin n`zemer thelle ikjes pa fund...
dhe loti i nenes nuk thahet kurrkund....
Klithma e gjate e saj jehonen gjithnje zgjon,
te ngjashmet jehona fton e i bashkon.
Dhe ky det lotesh ne vend qe te zbraze vellimin..
mbushet e tejngopet nga ofshama e vajtimit.
kerkon vazhdim-jete ...arnuar ne mes....
si mund ky fati-thike shpresen t`ia pres...???
E rremben ket shprese,e perpunon pa fjale...
e dashuron kaq shume dhe lutet ngadale.....
perkulur,meshiruar,gozhduar ne gjunje..
me nenat e tjera bashke me dhimbjen-buje.
Dritherimat ne trup nenes i kane mbire..
e nuk kupton asgje....ne esht`drite a erresire.
Qan,ofshan,therret tejet ne erresire...
nuk percepton dot kohe...eshte nate apo ka gdhire.
Sa shume eshte e derrmuar nga termeti-stres..
pret pafund te birin qe peshk te mos mbese.........!!!



(viti I..gjimnaz)