Matilda Doka: Mosmirnjohësit

Matilda Doka: Mosmirnjohësit

Ku të të klasifikoj
Njeri ...
kur s`më je
as Humanoid...
as Homo sapiens...
as Kafshë...
madje....
as Shpend.
Kameleonit
të sjelljes tënde...
i gjeta nje shtëpi ...
atë të breshkës...
se po ti ofroja,
çerdhen e dallëndyshes...
do shtegtoje kudo...
duke më zvarritur
objektivin.
..................................
Ku të të hedh...
amfib....
në ujërat e deteve,
që të më ngjyrosësh kripën?
Në liqen...
të m`i helmosh ëmbëlsinë?
..................................
Të të flak tutje...
të sjell era prapë.
....................................
Të të mbaj mbi shpinë?
Kuuuuuurrë......
se nuk me ngjan
Njeri...
nuk është se rëndon ti...
Turpi po.....
ai t`i thyen
dhe gurët e peshores.
...................................
A e di çfarë?....
të të lë në atë Gropë të madhe,
që ke hapur vetë
....e që vazhdon
pret miq e shokë?
Mos u dëshpëro...
për këtë të ndihmoj unë,
se njoh shume të tillë..
që të ngjajnë ty.....
Pikërisht atyre të ngjashmëve,
që një jetë të tërë...
rropaten....
të ndërtojnë
Parajsën e Ferrit...
se Ferrin e Parajsës ...
pikërisht ty...
as ëndrra nuk ta shfaq.