Nga Keze Kozeta Zylo :Requiem per profesor Bedri Deden‏

nga **Agim Gashi** Wed Nov 25, 2009 4:13 pm

Nga Keze Kozeta Zylo

Faleminderit Edlira qe e solle midis nesh profesor Bedri Deden.
Pena juaj kujtoi dhe njehere kontributin aq te cmuar te vepres se tij.

Komplimentet e mia per zonjen Pandora, qe ne studentet e profesor Bedri Dedes e adhuronim aq shume, vecanerisht per elegancen e sjelljes dhe stilin e flokeve te saj!
Sa xhelozi pata qe s'ishja prane jush mikesha te nderuara ne kete pervjetor, sa deshire do te kishja te shprehja pak fjale, kujtime per profesorin tim, se nuk eshte pak ta kesh pasur 3 vjet dhe te kesh ndenjur ne nje godine konvikti per 3 vjet!
Ai vinte me "denim" nga lart, vetem sepse ishte pro perendimor, modern, profesor kalibri...!
I paharruar qofte kujtimi i profesor Bedri Dedes, profesori qe ndrin ne panteonin e Kultures Shqiptare dhe me gjere...!

Mbeshtes propozimin e prof.Emil Lafes per cfare i sugjeron Akademise se Shkencave ne Shqiperi.

Me mirenjohje te thelle per punen e tij dhe jam krenare qe kam qene studente e tij!

Requiem per profesorin tim te nderuar,

Bedri Deden

Seç m’u zgjuan kujtimet sot,

Në këtë stinë të ylbertë, pranvere,

Ndoshta nga një lot pëllumbi,

Pikuar në parvazin e dritares sime,

Që, çuditërisht, humbi,

Në çurgën e lotëve të mia,

Duke lagur si vesë mëngjesi,

Faqet e librave të tij, hapur sot,

Si panair me shumë botime ndër vite!

I marr dhe i shfletoj me radhë,

E në çdo faqe lexoj, Bedri Dede,

E pastaj përzier me krenari dhe dhimbje,

Shkruaj sot në përvjetorin e ikjes së beftë,

Të tij,

Requiem për profesorin tim të shtrenjtë!

E kështu trëmb dremitjen e atyre viteve,

Te moshës se artë, në Elbasanin e lashtë,

Që tashmë më freskojnë si fllad,

Orët e veçanta të Psikologjisë,

Dhënë mjeshtërisht nga ai!

Cdo faqe libri, skanon trurin e cdo njerit,

Si rrathët e Dantes, në Komedinë Hyjnore!

E ndjej se mund të ketë gërvishtje në këto skanime,

Por sidoqoftë unë i shoh si ëngjëj të bardhë,

Që më prekin membranën e kujtesës,

Si ish studentja e tij, vite më parë!

Kujtimi im është një memorie e kohës,

Që kapërcen pragjet natyrisht,

Dhe portat e qelqta, për të larë sytë,

Me ujë bjeshke, pa ujë të turbulluar!

Pastaj bulëzat e ujit nëpër qerpikë sysh,

Do të ndricohen, nga yjet,

Se planeti ynë, ka shumë nevojë për ta...!

O Zot sa më dhimbsen Yjet!

Vecanërisht, ata,

Që i fsheh muzgu i qiellit shqiptar!

New York, 12 prill, 2008

Ne kujtim te profesorit tim te nderuar Akademikut Bedri Dedes. Mjeshteria e dhenies se mesimit nga ana e tij ne lendet e psikologjise dhe te pedagogjise, ne Universitetin “Aleksander Xhuvani”, do te ngelen te pashlyeshme ne kujtesen e qindra studenteve!

Marr nga libri "Mjellmat po te vijne"

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30