Malli për ty! Poezi nga Lediana Kapaj

Malli për ty! Poezi nga Lediana Kapaj

E mata rrugën me sy,
dhe shpirtit e vogël,
një grimcë po i dukej,
pareshtur,
qante dashuria,
sa thellë në zemër më strukej,
nxitoja,
me sytë e përlotur,
fytyren tënde diku po kërkoja,
e heshtur...,
kjo rrugë e kalldrëmtë,
nuk dija as vetë se ku shkoja...!!



Dashurinë kërkoja ta jepja,
ta nxirrja,
mos vyshkej te unë,
lumturine me ty sa e doja,
vrapoja,
mes netëve pa gjumë.
Kënaqësi donte shpirti i vdekur,
përkëdhelja..
sa shume më mungonte,
fluturoja,
në tokën e errët
dhe nata e zezë më pushtonte..!



Dhe doja të prekja pak flokët,
të puthja, shumë gjatë, si dikur!!
Sa doja që fort të pushtoja,
të thoja që ndjenja s'është gur!
Sa doja të ecja pranë teje,
të shihja,të flisja shumë gjatë,
Do doja mos kish kurrë mbarim,
një pritje...
pse duhet te zgjasë...?!

Lediana Kapaj