Gjakush Tana: I KENI PARË POETËT ???

Gjakush Tana: I KENI PARË POETËT ???

Të strukur qëndronin duke medituar
Duke lexuar shkrimet e censorokuqëve , zagarëve !
Të atyre që përkushtime për Titon kishin shkruar
dhe numronin shumat e honorarëve !

Ata që po t'i nxjerrim në dritën e sëvërtetës
të flasin për shërbimin që i bënin pushtuesit të zi!
S'do të ketë asnjë shije as rrethi i petës
që mblodhi në sofër ëndërrimet ardhmëri !


Ku janë poetët ? Ku janë martirët e ngujuar !
Jusufi poet, Kadriu, Rexhep Elmazi , Avniu... ?,
Sa pak për ta ky popull ka dëgjuar !
se censorokuqët i ngrinë si veriu!

Dhe mbetën nëpër burgje si Adem Demaqi !
Për ta s'pati rikthim në arenën e Letersisë !
Lexoni për Censorokuqët që robëria i kënaqi
I bëri martirët e idealit të sërbosllavisë !


Lexoni veprat e tyre të shkruara për Sinksin
Do të ndjeni shpirtin e tyre tek jeton në Dedinjë !
Ata e shanë Kosovën që mezi se e ngriste stanin
Për të ushqyer rreth sofrës një turmë fëmijë !


Ata censorokuqët, të sotmit lalashë
Që bëjnë trumbetime liridashese duke mbjell kob!
Kanë harruar se deri dje ishin të përbetuarit mashë
Si Kurvat - në Shesh , u lëvduan pse janë rob!


Ku janë poetët ? Le të pyes ardhmëria !
Përse kaq të ndarë jemi në parim ?
Po del sërish një Zë Horr ! Qorr nga largësia,
me trajta e shpifje , kërkon devijim!

Ndaloni ju shkretanë të policise letrare !
Ju që sollët krrokama dhe anatema për Atdheun!
Sërish doni të mbjellni urrejtje në zemrat mitare ?
Përse unjësohen të duan Skenderbeun!

Ju jeni karakanxhollët e letërsisë mulate !
Ju perëndoni përditë nga ky vend i robëruar !
Për ju drita e vërtetë i shëmbëllen një nate
Se poetët e vërtetë vijnë për të aguar !

Gjakush Tana: NË FORUM KU E KAM SHENJTERINË !

Nuk flas dot për atë horizont të ngrirë
një çast më bëri të ndjej zezonë !
Por dashuria gjithmon ka brirë
të ndez ushtimën të bësh jehonë !

E shikoni këtë kohë ! Mesnata me agimin !
Më gjen gjithmonë pa gjumë në meditim!
Lexoj, lotoj, pastaj bëj shkrimin,
për ate që digjet ky shpirt'i im !


Jam ndarë në dyshë dhe nga të nisem?
Për ate që vdekja ma rrëmbeu papritur ?!
Mos vallë? Më duhet me ndjenjë të braktisem !
Të arrij cakun që shumë e kam pritur!

Gjithcka më mungon se vuaj për dashurinë !
Ajo hesht e shtrirë në dekada, dhe pret !
Por, edhe në forum ku e kam shenjtërinë
fluturoj lartësive, notoj në det !