Skender Korça: Varg i pa ndarë (Besim njerzor)

Skender Korça: Varg i pa ndarë (Besim njerzor)

Limite kohe
Me vargun e pa ndarë
Lutje dhe përgjërime
Besim njerzish
Perendi me shumë zotra
Kur jep dritë
Me ëndrrën ndër të dashuruar
Jetojmë si të vdekur të qetë
Pa trazuar botën e provokimit
Vargje të pa ndara për këngën e dashurisë
Prap një besim njerzish, për dashuri
Lakmi e njëqind figurave
Por një dashuri të grabit ty
Ndër limitin e karakterit tënd
Kur dashuria flet
Gjelozia tërbohet në rritje
Për një ikje në varrin e saj
Për të lënë vendin gjelozisë lakuriqe
Për të trashëguar dashurinë e nisur
Në pambarim të këtij vargu limitor
Faj e lot për të kërkuar falje
Në vargun e fjalisë së trepikëshit
Për fjalën e dashuri…
Kur fjala dashur nuk ta mbyllë gojën
Kur nuk ke çfarë të thuash
Në këtë varg të pa mbarim
Pa limite në kohë e në dashuri
Me betime dhe vrasje ndjenjash
Për të thyer kodin e dashurisë
Për të mësuar faljen njerzore
Në kohën e zhvillimit të artit dashuri
Kur kjo e fundit ngel e vetmja ngjyrë
Pa gjelozi, pa limit, pa provokim
Po në këtë varg të pa ndarë
Për të qelur lule mimozë
Në kopshtin e zemrës jetime
Aty ku vetës sime i kam lënë
Vëtëm besim njerzish
Në këtë limit kohe
Në vargun e pa ndarë deri sa jetoj