Skender Korça: Po vrapoj…

Skender Korça: Po vrapoj…


Në thirrje engjejve
Kam vendosur të ik
Në natën e shëmtimit
Të trupit tim
Po vrapoj…

Në ditën tjetër
Jam i qetë pa gjak
Në dimensionin e ri
Kur ke engjell përkdhelës
Kur vrapimi të bëhet statujë
Po vrapoj…

Do të jam ngrirë
Në shumë pasqyra
Do dialogohet ikja ime
Sikur unë të isha jeta yte
Po vrapoj…

Mos vuani për mua
Sepse vuajtja është e imja
Mos lotoni për mua
Se loti thahet me mua
Po vrapoj…

Kur të jam zgjuar
Kam për ta parë vrapin tim
Në këmbën e engjellit
Që me tha eja të vrapojmë
Po vrapoj…

Nuk do gjykohem për asgjë
Do më falet mëkati i dashurisë
Sepse ka qenë porosi engjelli
Në ditën e fundit time
Po vrapoj…

Kam vrapuar me nxitim
Për të takuar erën e dashurisë
Erë kjo që do jetë shoqëruesi im
Në jetën e mbetur
Po vrapoj…

Sot e nesër kam jetuar shpejtë
Do ndalem në erë
Ajo më bartë në supe dashurie
Pa kërkuar asgjë, më ka fal jetën
Po vrapoj ….

Lulet do i ndjejë me peshë
Edhe pse nuk i kam njohur kurrë
Një buzëqeshje e solli era
Për të më bartur në dashuri
Po vrapoj...

Mbi lulen time ka vetëm një kurorë
Një emër, një nofkë, një ëndërr
Era është vrapim
I dorzohem të jam engjell i saj
Për vrapimin tonë bashkë
Po vrapoj…