Faruk Buzhala: SENBAZURU(Krilla Njëmijëkrahëshe)

Faruk Buzhala: SENBAZURU(Krilla Njëmijëkrahëshe)

(E premte 18 maj ’07 h12:00 një ditë me shi – ideale për të shkruar.
Sot po e shoh dhe ndjej se njerëzit janë ngie me gjumë.Ata që janë ende të lodhur,tani e kanë mundësinë të çlodhen.)

Analizimin e romanit ‘’Krilla njëmijëkrahëshe’’do ta filloj me një
thënie të autorit të saj Jasunari Kawabata:’’Kur e kur vuajtjet tona
s’kanë të sosur,por koha rrjedh dhe e kaluara bëhet për ne e
shtrenjtë,me tërë ato vuajtjet e saja…

?!.

Për ta kuptuar dhe përjetuar sadopak ngjarjen e romanit në fjalë,u
mundova të krijoj këtu ku jam – një ambient sadopak japonez.I vesha
kimonot,një parë nalle të vjetra druri,mora dy filxhanë , një
bakall,një tavolinë të vogël,një vazo me ca lule në te, dhe bëra një
ceremoni çaji,fillikat i vetëm.Por…ndjeja se mungonte diçka!

Me anë të imagjinatës bëra që të jetë aty edhe një vajzë e re
japoneze – e padukshme.Dhe filluam të pimë çaj.E shiqoja ate duke ia
analizuar lëvizjet delikate, gjithë art.Por…prap ndjeja se mungonte
diçka!

Kuptova pra se kjo mungesë të diçkaje ishte pikërisht mosnjohuria
ime me botën dhe kulturën e popujve lindorë në përgjithësi,e me
kulturën dhe artin japonez në veçanti.

Romani në fjalë është i shkruar nga një autor i cili në mënyrë
mjeshtërore bën një pikturë ku paraqet me anë të tri vargjeve poetike
kuptimin e saj.Kjo don të thotë se në këtë vepër ka gjëra që nuk dalin
në pah menjëherë.Lexuesi gjatë leximit mund ta vërejë se fjala është
për vetminë dhe dashurinë,në njërën anë,e në anën tjetër për pesimizmin
dhe mërzinë.

Por,nuk është ashtu, nëse analizohet thelbësisht vepra dhe ngjarja
në te.Vetë simbolika dhe metaforat e gjërave objektive dhe subjektive
na e bëjnë të kuptojmë se ku aludon ky autor i madh japonez.Së pari
duhet kuptuar koha kur është shkruar kjo vepër.Pastaj duhet kërkuar
shkaktari i këtij ambienti të ftohtë e melankolik që e mbulon me frikë
nga e panjohura ngjarjen në vepër, gjatë tërë kohës.

Romani fillon me organizimin e një ceremonie çaji nga
Tikako.Kikuxi ishte i ftuar të merrte pjesë në të nga kjo(pra
Tikako).Njohja e Kikuxit me Jukikon.Pastaj zonja Oota me vajzën e saj
Fumiko.Ngjarja është e lidhur në mënyrë zingjirore në mes të këtyre
personazheve,duke ia mundësuar lexuesit kuptimin e vuajtjeve dhe
brengave të tyre.

Por…nëse mundohemi të kuptojmë më thellë domethënjen e
ngjarjes,atëherë duhet të analizojmë kuptimin dhe domethënien e
simboleve dhe shenjave që i cekë aty autori.Nishani në trupin e
Tikakos,Krilla njëmijëkrahëshe në furosikin e Jukikos,filxhani me
t’kuqin e buzëve në te,sinot me lule,etj.janë vetëm ca nga gjërat që
janë të ngulitura thellë në mendjen e Kikuxit.Ky, gjatë tërë kohës
ndeshet me to,mundohet të lirohet nga to, dhe bën luftë me to.Nga kjo,
mund të kuptojmë se si njeriu gjatë fërkimeve mes tradicionales dhe
modernes,mundohet të gjej lidhjen në mes tyre.Personazhi në këtë
mes,vetminë dhe monotoninë e tij e ka të vështirë ta flakë tej.Së pari
i duhet ta gjejë shkaktarin e këtyre,e pastaj ti rehabilitoj ato.Dhe
duket se ia arrin kësaj më në fund,duke e mbyllë të kaluarën e tij
thellë diku në mendje.

Këtë analizim të këtij romani do ta përmbyllja me:

<

e madje hala e përjetshme e pishës

ndryshon ngjyrën e vet në pranverë.>>



P.S.

Kush është në të vërtetë skllavi i besueshëm dhe i matur,të cilin
zotëria i tij e emëroi mbi shërbëtorët e shtëpisë së vet,për tu dhënë
atyre ushqim në kohën e duhur.

-Mat.24:45.