Eriola Isaraj: NATA

Eriola Isaraj: NATA

Nga skutat e errëta të trillimit,
rrjedh heshtja.
Pa zhurmë fundosen në vorbullën e magjisë,
ëndrrat.
Nga trajtat pa formë që përshkojnë errësirën,
rrjedh misteri.
E panjohur ardhja,
pa emër ikja.
Ca dëshira plot afsh pluskojnë në ajër,
si copëza yjesh nëpër univers.
Shumë mendime që fshihen pas shpresës,
si xixëllonjat nëpër bar.
Një trishtim i kaltër përqafon
disa flutura të akullta vetmie,
dhe lumturia rozë mbështjell
plot pasion trëndafilat e saj.
Në ajër lundron aroma e jargavanëve të harresës,
ndërsa fantazia e hirshme
lahet në lot zambakësh.
Tej në kufirin e delirit,
vuajtjen e varrosin shpirtrat që qeshin,
gjersa përbindëshat zgjohen e zanat vdesin.
NATA puthet me

MËNGJESIN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!