Kasolle e vjeter

Kasolle e vjeter


Humba rrugën në mes të kujtimeve,
Shpresa si ëndërrat - u arratisën,
Kasolla e vjeter në listen e dëshprimeve
shkojnë si shtegtarët kur nisen !

Drithëron shpirti - shijojmë natyrën,
ngritemi deri te retë e bardha të qiellit,
U falemi hyjnive që na dhan pasqyrën
të shikojmë në vargje rrezet e diellit !

Rri e pres, të kthehemi sërish aty,
Ku me fliste frymëzimi për mall e dashuri,
Me zerin e kanarinës te kendoj per ty
Kosovë o mali i ngritur në përjetësi!

Pë kasollen e vjeter akoma kam mall
Edhe pse ngritë pallate të ri !
Në damar pa shpjegueshëm diçka më kallë
u plakëm ne të ndjesh ti liri!

Atje të gjithë do të kthehemi
Do te mbushim sheshin e Prishtinës
Nga kënget e vallet do të dehemi
te plasin perjetë bijtë e shkinës!