Skender Korça: Epilog

Skender Korça: Epilog


Epilog është koha
Në të cilën jetojmë ne

Është fjala
Janë vuajtjet
Sa herë lindin njerzit
Shkruhen epilogjet
Epilog bënë dielli çdo ditë
Në një rrotullim kohe
Pse të mos bëjë edhe unë

Sa herë kam qenë me ankth
Shihja epilog ngjarjen
Kur gurët vajtonin
Prej mbulim dheu
Edhe atyre ju zihet fryma
Në varre të të rinjëve
Epilogu i tyre ishte në varrin e njomë
Kur është epilogu varr

Kthimi në mes jush do jetë
Epilogu i vuajtjes
Pa adresë do treten këmbanat
Në dëgjim epilogu jetik
Kur tufa njerzish ecin pas mua
Për Lisin në mes lule mimoz
Pwr kulmin e dashurisë
Për të thënë epilogun e trashigimisë

As profetike e as të përkryera
Nuk ishin fjalët e mia
Në epilogun kohë
Sa pa përfundim do jetë fjala që do them
Në nismën time të re
Për të treguar epilogun e kësaj bote
Engjellit tim ruajtës asaj
Për të u kthyer tek ju e më shumë tek Ajo
Pa epilog e pa fund epilogu

Me prisni pas epilogut një ditë
Me lajmëtarët do sillem vërdallë
Për të arsyetuar misterin
Që ju ka munduar ndër shekuj
Për të thënë kodin e epilogut
Pse shkojnë njerzit pa kthim
Në rolin e epilogut të përfunduar

Epilog është koha
Në të cilën jetojmë ne