Genc Kastrati: Zonjusha ime

Genc Kastrati: Zonjusha ime


Sa shume zonjusha te renda ka bota,
zonja te ftuara ne darka mbreterore,
ne ahengje parakalojne trup ngrira,
me koken larte te mbajtura per dore,
por ti je Zonjusha ime e dashur,
e varfura e fustanit te leckosur ,
e strukura e koherave te rrebeluara,
qe pernjehere kthehesh ne dashuri rreze floriri,
ne ty nuk rendojne diamantet e shtrenjte,
stolisjet e gdhendura nga dore e njeriut,
buzeqeshjet e ftohta nuk ta mpijne fytyren,
mbi ty derdhet kupa e dashuris si rrebesh shiu,
ti nuk ke kepuce e kembet te pergjaken,
si lulekuqe ne shtegtim me bukurine,
kur trotuareve te lageshta ecen kokeulur,
me nje shikim nga syri i fal tokes flaken,
si nje drite shprese e lindur nga erresira,
i jep zemres dashurine dhe shkrin meteoret.

@Genc Kastrati.