Hervis Nakuci: E pyes zemren...

Hervis Nakuci: E pyes zemren...



E pyes zemren "- Pse me qorton ? ",
-Se une jam mbreti qe cakun tregon.

Cfare jam une zemer qe mendja s'gjen dot ?
-Nje shpirt qe rrekeve endet me kot.

Ku shkoj nder rreke si pelegrin i dalldisur ?
-Drejt oqeanit si trung i braktisur.

O e embla zemer, a dashuron?
-Dashuroj sikur shtiza qe Kupidi qellon.

Atehere pra ne vete permban xhelozine !
-Cfare tjeter tregon sa shume dua njeri'n ?

Je e lige zemer dhe vesi t'pushton.
-Kush mekaton me teper kur zemren akuzon ?

Pse me qorton zemer, a s'jeton tek une ?
-Se une nuk jetoj ne nje bote me dhune.

Kush mban pergjegjesi per krimet e mia ?
-Nje zemer burgosur nga idiotesia.

Ah ! Soji yt, pra, meriton urrejtje ?
-Nese une denohem, ku tjeter gjen mbeshtetje ?

Te me falesh zemer, padija ne shpirt,
jeten e pikturon ne ngjyre te hirte.

Por purteka jote te therr ne kraheror,
e me njemije himne te kendon ne korr.

Ungjilli i drejtesise reflekton driten atehere,
qe me nurin tend e shkelqen si n'pranvere.

-Te qortoj si qortoj mjergullen e qiellit,
qe ne syte e tu zbeh driten e diellit.

I çirrem tokes - U shembsh ne vend,
qe nje lule nuk mbolli ne kujtimin tend.