Gjakush Tana: NË JETËN TIME VETMI

Gjakush Tana: NË JETËN TIME VETMI



1.NË JETËN TIME VETMI



U bëra erë dhe nisa vrapin

padukshëm vij tek ti e mbes,

sa mall kaloi mushkërive

u derdh ne shpirt të damarëve !



Prej shpirtit -shpirt kërkova

në jeten time vetmi !





2.PA TITULL NË LIRIKË





Krijove harkun - doli ylberi !

Buzëqeshja jote , një lot !

zëri -

simfonia pa titull në lirikë !



Me cilën kurorë ta lidh atë shpalim

që bëhet shpërthim dhe ngryset

magma e heshtjes e ruan!



Janë gjithcka nga pak, dhe ngriten !

Në Kullën e dashurisë :

Unë - i përbetuar

për roberinë e blertë !





3.ME LAHURI MË SHËRON PLAGËT





E humb durimin se shkrepin -

vetëtima që ndezin zjarr !

ti me lahuri më shëron plagët !



Nuk ka erresire pas gjithë tundimit !

Breshëri dhe shiu në shpirt -

krijojnë lumin e ndarjes!



Si të të harroj më thuaj?

Adresën per tek ti malli e di

dhe lotë që rrjedhin !



4. MOS MALLKO !



E kam veshtirë të të urdhëroj

të heshtish nuk dua

të flasish mallkime për ndarjen :



- Jo!



Ti akoma nuk e di se dehem

ngris gotën e dollisë me vargje

Për ty -

- heshtja më han !



E përjetshmja heshtje

më ka berë të të dua

mos mallko !

Do të vi...!



5.KËTË VALENTIN !





Kisha dashur të ishe këtë Valentin

Uratën tënde ta dëgjoja !

Ndjehem i lanë në jetën-

pa jetë !



Nëse të bie të lexosh vargjet

mos kujto se lotoj

më kanë shterrë gurrat ,

- jam shkretëtirë!



Ndize një qiri -

për shpirtin që digjet

dhe thuaj se me pret :

- me perandorinë e heshtjes !