Prof.Ibrahim Egriu: "PËR KOMB E ATDHE-LËSHOHET PE"!

Prof.Ibrahim Egriu: "PËR KOMB E ATDHE-LËSHOHET PE"!

Ata që nuk pajtohen me përmbajtjen e këtij konstatimi të peshuuar gjithanshmërisht në interes të kombit dhe të atdheut, janë të dyshimtë, edhe para ZOTI, edhe para Kombi, edhe para Atdheut Shqiptar-SHQIPËRISË ETNIKE!

Prandaj, të mos merremi me gjëra të kota dhe primitive, por të punojmë dhe të jetojmë për Ribashkimin e Shqipërisë Etnike, jo për armiq të brendshëm dhe të huaj, që po mundohen dhe ditë e natë po luftojnë, të na përçajnë, të na copëtojnë dhe të na robërojnë si këtu e 100 vjet më parë.

I apeloj të të gjithë shqiptarët që janë bir shqiptari, siç thoshte Ismail Qemali ynë i pavdekshëm, kudo që janë si brenda, ashtu edhe jashtë atdheut, t'i "fusin në dhe sopatat" e grindjes, të mosmarrëveshjes, të urrjetjes, të përçarjes dhe të armiqësisë dhe, t'ia shtrijnë dorën e pajtimit njëri-tjetrit, të përqafohen dhe të bashkohen me njëri-tjetrin, se kështu të copëtuar nuk fitojnë as shqiptarët e as Shqipëria Etnike, por vetëm miqtë e tyre të dikurshëm dhe të sotshëm!

Ndaj, të bashkohemi në mendje, në sjellje, në veprime, në vepër dhe të luftojmë së bashku për shkolonizimin, vetëvendosjen dhe ribashkimin e Çamërisë, të Anamoravës, të Iliridës dhe të Malësisë së Madhe.

Pra, t'i lëmë zënkat, përfoljet, inatin, shpirtmesikinitetin, inetresat e ndryshme të ulëta egoiste dhe primitive materilaiste. etj., të pajtohemi dhe të bashkohemi si një trup i vetëm, që përgjithmonë, t'u themi lamtumirë të të gjitha recidivave dhe të të ligave, që i kemi trashëguar nga sundimet e huaja kolonialiste anadollake, bizantine, sllave barbarike etj...

Vetëm të BSHKUAR JEMI DIKUSHI!
Të përçarë dhe të copëtuar jemi askushi!

Prandaj, të mos harxhojmë kohë me gjëra të kota, primitive dhe anticivilizuese, duke e sharë, duke e shpifur, duke anatemuar dhe duke mallkuar njëri-tjetrin, edhe pse ende, nuk e njohim mirë njëri-tjetrin, jo me fajin tonë, por me fajin e armiqve tanë shekullorë.
Pra, të mos bëhemi robër të vetëvetës, duke e mohuar vetëvetën, por të punojmë dhe të jetojmë së bashku për vetëvetën, jo për armiq të huaj, sepse qëmoti është mbushur kupa, nuk jetohet më në robëri, të copëtuar dhe të shkapërderdhur si zogjt e qyqes nëpër botë, pa plang dhe pa fole......

Ta mbledhim mendjen, të mos e ofendojmë, të mos e poshtërojmë, të mos e shfyrtëzojmë, të mos e diskriminojmë dhe, të mos e denigrojmë njëri-tjetrin për hesape të ndryshme të politikave të sotme të biznesit mafioz dhe, për hir të interesave të huaja antishqiptare, por të punojmë dhe të luftojmë pareshtur dhe pakursyer asgjë për të mirën, dritën, përparimin, zhvillimin dhe bashkimin e gjithë kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike, ashtu sikurse Skënderbeu... dhe Rilindasit tanë të derisotëm!

Ndryshe, do jemi vetëm objekt i huaj shfyrtëzimi dhe shkombëtarizimi, do të jemi viktima- "mish për top". Këtë e duan armiqtë tanë, vëllezër dhe motra, intelektualë dhe atdhetarë shqiptarë! Prandaj, të mos e vrajmë vetëvetën me dorën tonë-të mos bëjmë vetëvrasje për t'ua bërë qejfin të të gjithë armiqve të shqiptarëve dhe të Shqipërisë Etnike.

TË GJITHA MASMEDIAT TONA ELEKTRONIKE DHE JOELEKTRONIKE, DUHET TË JENË PASQYRA DHE SOFRA ME PËRMBAJTJE TË BEGTASHME DHE TË NJËMENDTË KOMBËTARE DHE ATDHETARE SHQIPTARE, JO SHPORTA TË BËRLLOGJEVE TË HUAJA DEKADENTE ANTISHQIPTARE.

Pse e dua Çamërinë-Shqipërinë time Etnike, për këtë mund të pyesin vetëm armiqtë e huaj kolonialistë dhe imperialistë, por jo edhe shqiptarët, sepse të të gjithë pa dallim feje, krahine dhe bindjeje politike, duhet ta duan sikurse unë Çamërinë-Shqipërinë Etnike.



Mehdi HYSENI

ÇAMËRI, LULESHQIPËRIE!

-Kushtuar kombit, gjakut, gjuhës dhe dheut tim-Çamërisë-Shqipërisë Etnike!


Çamëri, moj Çamëria ime,

Të kam në zemër, të kam në sy,

Nuk të heq dot nga vështrimi,

Me asnjë flori në botë, nuk të ndërroj Ty.



Të prenë dhe të shitën dikur,

Të tradhëtuan e të poshtëruan,

Lakej, lakuriqë e monstrumë faqezinj,

Çamëria ime, ÇAMËRI.



Nuk të heq dot nga vështrimi,

Në vrushkuj gjaku të rris Ty,

Të kam ndryrë thell në zemrën time,

E bukura, e arta, Çamëri!

Diellëria ime Ilire!



Ta kam falë gjithë jetën time

Si zog i-lir(ë), besnik Shqipërie,

Në Egje, në Jon e në Adriatik këndoj për Ty

Çamëria ime në tre dete, ÇAMËRI!...



Nëpër mote ligjëroj një këngë baladash kreshnike,

Këngën e shtetShqipërizimit Tënd,

Këngën e Atdheut të Lirë e të mirë,

Me Ty, Çamëria ime, ÇAMËRI.



Sa më pllakos ngashërimi e vaji për Ty,

E, s’u çmalla kurrë në kraharor Shqipërie,

Me Dheun Etnik të të parëve të mi,

Në qendër të Globit, thesar mbi thesare njerëzie!



Me ujin e burojave të lashtësisë ilirike,

A jemi pjesë e kësaj bote që e duam?

Në skajin që i thonë NËNË SHQIPËRI

E imja je, vetëm e imja, Ejona, je Ti - ÇAMËRI.



Çamëri e zonja, e bukur Çamëri!

Krenohem dhe luftoj për Ty prore,

Edhe në Amerikën e largët,

Ku lëshon dielli rreze e dritë mbi mote!



Edhe në skaj të botës i Yti jam,

Dua të të shohë në të bardhën dritë.

Të bashkuar dhe krejt të lirë, në gji Shqipërie,

Në krahë me Amerikën e mirë, mike.



Çamëria ime, Çamëri!

Nga çdo anë po Të grishë Shqipëria,

Si Kosovën, Anamoravën ilire,

Iliridën, me gjithë Malësi e Mal të Zi.



S’të harrojnë dot, Ty, shqiptarët,

As në baltë nuk të lënë kurrë,

I madh e i vogël, sot betohen,

N’emrin Tënd, si në Flamur!...



Të kujtojnë brezni të tëra, t’rinj e t’reja,

Pleq e plaka, gra e fëmijë,

N’sytë e tyre të pranverës, çelin luleShqipëri!

Çamëria ime, e bukura Çamëri.



Kudo Dheut Mëmë, e, ku i thonë SHQIPËRI,

E boshatisur, e akullt është jeta pa Ty,

Pa këngët Tua e pa mallin Tënd,

Gurin, në zemër, e kam më të rëndë.



Çamëria ime, e bukura Çamëri!

Unë qeshë dhe gëzohem shqip, si një fëmijë,

Kur qeshën dhe gëzohesh edhe Ti,

Në Shqipërinë shqiptare – SHQIPËRI.



Çamëria ime, e bukura Çamëri!

Sa emër kuptimplotë ke dhe mbushë horizonte Ti,

Sa sy të natyrshëm që më shohin gjithë shqip,

Lëshon horizontit dhe më vështron si shqiponjë mike.



Shpejt do agojë Ditë e Re,

Dita më e bukur e Shqipërisë – SHQIPËRI.

Dhe, unë e ti, sa do i gëzohemi asaj dite,

Për të pavdekshme Nënë tonën, të përjetshmen SHQIPËRI!



Çamëria ime, e bukura Çamëri!

Mallkuar qofshin të gjithë, vendorë e të huaj,

Ata që duan të ma vrasin këngën time për Ty,

E, për Shqipërinë Tonë - SHQIPËRI!



Për Ty dhe për SHQIPËRI,

E ngjallë shpresën dhe besën...

Në Kulla shqiptare si gjithmonë,

Dashurinë e moçme të shekujve.



Mallkuar qofshin ata që po mundohen

T’ma vrasin Këngën, Besën e Shpresën.

Dhe, dashurinë e përjetshme për Ty,

Ata herezinj dhe leshtrikë të stërkequr.



He, i vraftë i Madhi Zot, për së kthjellti,

Shqiparëhiçët e verdhë e të zi, me Dorë të Vet.

I lashtë të verbër, pa dritë e pa diell, po të vranë Ty.

Bukuri e shkrirë mbi vetullën time kufij Shqipërie.



Çamëria ime, e bukura ÇAMËRI!

Sa larg e sa afër Teje jam,

Por, me mendje e shpirt,

Gjithmonë, në zemër, të kam TY.



Çamëria ime, e bukura Çamëri,

Fole shqipesh e shqiptarësh,

Fole Zotash e Arbërish...

Fole gjuhe e gjaku shqiptar je TI.

________________

Boston, më 12 shkurt 2010